Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Επίσκεψη Σάββατο βράδυ, εν μέσω τριημέρου του Αγίου Πνεύματος. Η πρόσβαση, ειδικά αν κατεβαίνεις από βόρεια, είναι σχετικά δύσκολη. Ενώ περνάς σχεδόν δίπλα από το club, κατεβαίνοντας από την Εθνική, πρέπει να μπεις Πειραιά και να γυρίσεις προς τα πίσω, μέσα από τα στενά του Νέου Φαλήρου.
Σε ό,τι αφορά το πάρκινγκ, δεν έχω άποψη, μια και φτάσαμε νωρίς και ήταν πολύ άνετα τα πράγματα. Αντίθετα, όταν φεύγαμε, το μέρος είχε πήξει από αυτοκίνητα.
Στην είσοδο πληρώσαμε 20 ευρώ (ανά 10 ευρώ το άτομο), τιμή στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το πρώτο ποτό.
Καθίσαμε στην έρημη εκείνη την ώρα μπάρα. Στο βάθος, αριστερά όπως βλέπουμε τον dj, ήταν δύο ζευγάρια και στο μπαρ άλλο ένα. Η ώρα ήταν ήδη 11:30'.
Η μουσική ήταν από ανεκτή έως καλή, ο χώρος λίγο κρύος για τα δικά μας γούστα και τα ποτά αξιοπρεπή.
Πέρασε αρκετή ώρα, μέχρι ο χώρος ν' αρχίσει να γεμίζει. Η σύνθεση ήταν από κοριτσάκια των 22-25 μέχρι παππούδες των 70+.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε μεγάλη παρέα, με μικτή σύνθεση ηλικιών, αρκετά φασαριόζικη και με s/m διαθέσεις.
Επίσης, άλλη μία παρέα, ηλικιών 50-60, η οποία φαινόταν ότι ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένη με τον χώρο, κάθισε στο μπαρ.
Ο κόσμος πύκνωνε, όσο περνούσε η ώρα, αλλά δεν έφτασε ποτέ στον αριθμό που εμείς περιμέναμε. 'Ισως, βέβαια, να έφταιγε και το τριήμερο, που είχε διώξει πολύ κόσμο από την Αθήνα.
Στον χώρο του μπαρ δεν συνέβαιναν πολλά πράγματα, εκτός από κάποια μπαλαμουτιάσματα, μερικά χερουκλώματα και κάποιες κυρίες (συνήθως οι πιο ώριμες), οι οποίες επιδείκνυαν τα κάλλη τους, προς τέρψιν των αρσενικών θαμώνων.
Κάποια στιγμή, με την συνοδό μου, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τους κάτω χώρους. Εκεί, μετά τα W.C. και τον χώρο με τα ντουλαπάκια, όπου μπορείς ν' αφήσεις τα πράγματά σου (χωρίς ιδιαίτερη ασφάλεια, είναι η αλήθεια), περνάς σ' έναν μακρύ διάδρομο, στον οποίο αναπτύσσονται αριστερά και δεξιά χώροι με διπλά κρεβάτια κρυμένοι πίσω από ημιδιαφανείς κουρτίνες.
Στο τέλος του διαδρόμου ο χώρος άνοιγε και στο τοίχο επάνω υπήρχε ένας σταυρός σε σχήμα Χ (φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία). Ο χώρος αυτό είχε καταληφθεί από την φασαριόζικη παρέα, και πάνω στον σταυρό είχαν δέσει μία κοπέλα, την οποία μαστίγωναν ελαφρά. Μάλιστα, μία κοπέλα με κοντό μαλλί και ασπρόμαυρο φόρεμα δυσανασχέτησε, λέγοντας πως αυτό δεν είναι μαστίγωμα, αλλά χάδι.
Τέλος πάντων, το μαστίγωμα εξελίχθηκε σε κάψιμο με λιωμένο κερί πάνω στο στήθος της κοπέλας, πράγμα που το βρήκα εξαιρετικά επικίνδυνο, με τόσα εύφλεκτα υλικά που υπήρχαν στον χώρο. Ετσι και γινόταν καμμία στραβή, θα καιγόμασταν σαν τα ποντίκια, αφού ο κόσμος ήταν πολύς και η έξοδος μόνο μία.
Πίσω από τις κουρτίνες δεν συνέβαιναν και πολλά πράγματα. Στο πρώτο κρεβάτι δεξιά ήταν δύο ξανθιές μεγαλούτσικες με τους συνοδούς τους, οι οποίοι έκαναν παιχνίδι και στην απέναντι πλευρά του διαδρόμου ήταν άλλα δύο ζευγάρια, που έκαναν το ίδιο. 'Ολοι οι υπόλοιποι ήταν στον διάδρομο και απλώς χάζευαν, χωρίς συμμετοχή. Κάποιες σκόρπιες πίπες και τίποτα περισσότερο.
Αυτό το σκηνικό ήταν σχετικά αποτρεπτικό, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι ευθύνη του μαγαζιού.
Ευθύνη όμως του μαγαζιού και μεγάλη κατά την γνώμη μας παράλειψη ήταν το γεγονός ότι δεν υπήρχαν πουθενά προφυλακτικά. Ο καθένας έπρεπε να έχει προνοήσει και να φέρει από το σπίτι. Το θεωρούμε απαράδεκτο. Επίσης, όταν η κατάσταση ξέφευγε, δεν υπήρχε κάποιος άνθρωπος του μαγαζιού, ώστε να επαναφέρει στην τάξη τους ατακτούντες. 'Όπως λέει κι ο kostakis27 πιο κάτω, μόνο μία κοπέλα υπήρχε, την οποία είχαν άπαντες γραμμένη.
Τέλος πάντων, φύγαμε με μία αίσθηση ανάμικτη από το club, αλλά σίγουρα θα ξαναπάμε, για να σχηματίσουμε πιο ολοκληρωμένη άποψη.