Golden Queens Strip Club (Μπουρνάζι)

Το μαγαζί δεν κάνει πλέον μάγκες. Τελευταία φορά το είχα επισκεφτεί το 2016 όταν είχε πρωτοανοίξει. Ωραίες γυναίκες, ωραία ποτά και άλλη ποιότητα κόσμου. Εντωμεταξύ τότε με 80€ γαμούσες σοβαρά νιαμου και πέρναγες και καλά. Με προτροπή φίλου λοιπόν, αλλά και δικιά μου, φτάσαμε γύρω στις 3:30 καθημερινής στο εν λόγω strip club. Δύο αδιάφοροι τύποι μας είπαν να περάσουμε μέσα και άλλος ένα αδιάφορος σερβιτόρος μας έβαλε σε μια γωνία να κάτσουμε. Σε μια γωνία εντωμεταξύ που δεν χωράγαμε καλά-καλά οι 2 μας, όχι και γκόμενα να μπαλαμουτιάσουμε. Ποτά καλούτσικα. Την έβγαλα με μπακάρντι κόλα. Μουσική σε νορμάλ ένταση, τουλάχιστον μπορούσες να συννενοηθείς με τον διπλανό σου. Βέβαια δεν ήρθε και καμία δίπλα μας, όλες ασχολιόντουσαν με τα κινητά τους σε μια καβάτζα που έχουν και αράζουν για να περνάει η ώρα τους. Ανά 10 λεπτά περίπου, ανέβαινε και μια διαφορετική κοπέλα και έκανε ένα βαρετό χορό στην πίστα. Σαν να τις έχουν πάει με το ζόρι εκεί και να τις πληρώνουν με παξιμάδια. Προφανώς χορό δεν πήρα. Σε μια από τις δυο-τρεις που ήρθανε, ο φίλος μου έδωσε 5€ για να τον πάνε λίγο πιο δίπλα από την πίστα, σχεδόν μπροστά σε όλο τον κόσμο, για να του χοροπηδάει μια πάνω στο καυλί του σαν κατσίκι. Και αυτό το θεωρούν «χορό». Έχω να σχολιάσω άπειρα αρνητικά. Ένα θα πω όμως. ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΑΡΓΑ. Ξοδέψτε τα λεφτά σας σε αλλά strip στην Αθήνα, που στο επικοινωνιακό κομμάτι το έχουν περισσότερο και οι γυναίκες, και οι άνθρωποι που δουλεύουν μέσα. Δεν θα περάσω ξανά ούτε από έξω. Και αν το κάνω θα τους πληρώσω με 2λεπτα το ποτό μου για να έχουν να με θυμούνται. Νομίζουν όλοι και όλες ότι ο χωρίς του αγοραίου έρωτα είναι και εύκολος. Ξυπνάτε γιατί θα πεινάσετε. Τα φιλια μου και την αγάπη μου σε όλους.