Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Το ημερολόγιο έδειχνε πλέον 6 Δεκεμβρίου. Αυγή της εορτής του τιτανοκολοσσιαίου Άγιου Νικόλαου και έπρεπε να το γιορτάσω περιστοιχισμένος από αιθέριες υπάρξεις, που εκτός από τα "Χρόνια Πολλά" θα μου χάριζαν και αξέχαστες στιγμές λαγνείας. Ο τόπος του εγκλήματος έμελλε να είναι το εν λόγω σεσημασμένο κωλάδικο. Η, για πολλοστή φορά, αναζήτηση βυζοπουλέν είχε μόλις αρχίσει...

Εκ πρώτης όψεως το μαγαζί ήταν σκέτη πίκρα. Το μόνο που μπορούσα να διακρίνω ήταν απογοητευτικά κουτσαβάκια που ξεκίνησαν από νωρίς τη μάχη για τον επιούσιο (λέγε με χορούς και ποτά). Ως εκ τούτου απ'τα πρώτα κιόλας λεπτά της παραμονής μου εκεί, αναγκάστηκα με πόνο ψυχής να γειώσω αρκετές καλοσυνάτες πλην όμως μικρόστηθες ή ακόμα και άστηθες κορασίδες. Είχα αρχίσει να ανησυχώ μήπως η γιορτή μου κατέληγε σε φιάσκο! Ο χρόνος κυλούσε βασανιστικά και βυζί δεν έλεγε να εμφανιστεί...

Ο Θεός όμως με λυπήθηκε και άρχισε να μου στέλνει σιγά-σιγά προικισμένα κορίτσια τα οποία άξιζαν μια γνωριμία εκ του σύνεγγυς... Εν τέλει μετά την εμφάνιση όλων των θηλυκών του μαγαζιού κατάφερα να βγάλω το πόρισμά μου για την ποιότητά του αναλογικά με την ποσότητα. Θεωρώ λοιπόν ότι το 1/3 των κοριτσίων ήτοι το 33,33333 (και η μαλακία συνεχίζεται...)% χαρακτηρίζονταν ως "παλέψιμες". Θα έλεγα καλή σχετικά αναλογία καθώς έχω δει και πολύ χειρότερα... Στην πίστα εμφανίστηκαν 5-6 κοπελούδες οι οποίες θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο πουλέν χωρίς όμως να είναι και κάτι το τρομερό.

Οι οφθαλμοί μου όμως αλληθώρισαν με μία απ'αυτές: την εκ Βραζιλίας ορμώμενη Λουίζα. Μια εκπάγλου καλλονής...ωπα εντάξει το γάμησα...ξαναπάμε απ'την αρχή...μια αισθησιακή τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρα η οποία αν και δεν ήτο η ωραιοτέρα εμφανισιακά, εντούτοις είχε "κάτι". Τα στήθη της θα τα χαρακτήριζα συμπαθητικά αλλά με τράβηξε ιδιαίτερα το μελαμψό της κορμί, όντας φαν του είδους. Συν τοις άλλοις ήταν και το φλογερό λατινογενές ταμπεραμέντο της που με συγκίνησε τα μάλα... Ειδικά μετά την προτροπή ενός απ'τους φίλους μου να την προτιμήσω, αποφάσισα να αποδεχτώ την πρότασή της για χορό ως γνήσιος μαλακοκάβλης...

Ευτυχώς δε το μετάνιωσα. Η Λουίζα αποδείχθηκε εξπέρ του είδους καθώς ήταν ιδιαιτέρως διαχυτική και καλά εφαπτόμενη δίκην "βεντούζας" πάνω στην αμαρτωλή μου σάρκα. Η έκρηξη αδρεναλίνης και τεστοστερόνης οδήγησε φυσιολογικά και στην εκσπερμάτωση στο τέλος της 3ης "συνεδρίας"... Η Βραζιλιάνα θεά με άφησε ημιθανή στον καναπέ και αποχώρησε κουνώντας με χάρη τα υπέροχα οπίσθιά της. Μετά κόπων και βασάνων συνήλθα και σκέφτηκα ότι η χώρα της σάμπα μετά τους μεγάλους Ayrton Senna και Pele έβγαλε άλλο ένα άξιο τέκνο! Άξιο μεν αλλά δεν κατάφερε να με ενθουσιάσει τόσο ώστε να της απονείμω τον τίτλο τιμής "πουλέν". Κι έτσι η αναζήτηση συνεχίζεται...

Αααααα παρολίγο να το ξεχάσω... δεν πρέπει με τίποτα ν'αφήσω ασχολίαστο τον dj ο οποίος πραγματικά με εξέπληξε. Μιλάμε για την επιτομή του ατάλαντου! Αδιάφορη μουσική αλλά κυρίως παντελής έλλειψη χιούμορ. Όλα τα "ευφυολογήματά" του ήταν απλά για καρπαζιές! Συνιστώνται ανεπιφύλακτα ωτοασπίδες λοιπόν... Αυτά μάγκες από μένα. Ελπίζω να βοήθησα...