Λεπτομέρειες αξιολόγησης
6.3 56 10
Στριπτιτζάδικα
108879
Γενική βαθμολογία
5.5
Εμφάνιση κοριτσιών
6.0
Χορός κοριτσιών/shows (πίστα)
5.0
Χορός κοριτσιών (privé)
4.0
Χώρος
5.0
Μουσική
5.0
Ποιότητα ποτών
7.0
Εξυπηρέτηση προσωπικού
7.0
Σχέση αξίας/κόστους
5.0
27 Αυγούστου 2021
Ανοίγω την τηλεόραση και παίζει παντού η είδηση θανάτου του Άκη Τσοχατζόπουλου. Σήμα κατατεθέν μιας άλλης εποχής, του παλιού ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ. Μπουζούκια, λουλούδια, λεφτά, γυναίκες. Καλά πέρασε ο Άκης σκέφτομαι. Γλέντια, χοροί, ζεμπεκιές και χρυσά πόμολα. Από όλα αυτά τίποτα δεν θα πάρουμε μαζί μας.
Αποφασίζω και εγώ να τα φάω πριν μου τα φάνε οι απόγονοι.
Ξεκινάω 23.00+ να κατευθύνομαι προς Λεωφόρου Χορού ή αλλιώς Συγγρού. Σύντομη στάση στο ATM και κάνω ανάληψη ενός σεβαστού ποσού. Χωρίς να έχω καταλήξει σε ποιο στριπτιτζάδικο θα πάω, κατευθύνομαι τελικά έξω από το Ανατολή.
Για κάποιο λόγο με τράβηξε, χωρίς να είναι τίποτα το ιδιαίτερο, η ροζ-μαύρη επιγραφή που έχει το μαγαζί απέξω, παραπέμποντάς με σε cult κωλόμπαρο επαρχίας.
Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως είχα επισκεφθεί ξανά το εν λόγω μαγαζί προ 2-3 ετών, με χλιαρές εντυπώσεις.
Αποφασίζω να μπω, χαιρετάω τον κύριο που βρίσκεται στην είσοδο και εισέρχομαι στο κατάστημα.
Άδειο το μαγαζί, χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές από την τελευταία φορά που το επισκέφτηκα (δεν είναι καιρός για ανακαινίσεις για να λέμε και την αλήθεια). Ο σεβιτόρος, ένας νεαρός αρκετά ευγενικός, έρχεται για παραγγελία αφού πρώτα έχω καθίσει σε έναν ομολογουμένως άνετο καναπέ δίπλα στην πίστα (το μόνο αρνητικό που μου έχει μείνει είναι ότι το τραπεζάκι είναι στο ίδιο ύψος ακριβώς με τα γόνατα μου και συνεχώς έβρισκα σε αυτό. Βάλτε κάτι πιο ψηλό ρε παιδιά, ούτε σταυροπόδι δεν μπορουσα να καθήσω).
Παραγγέλνω, έρχεται η βότκα λεμόνι που παρήγγειλα (καθαρά τα ποτά να σημειώσω) και αρχίζω να σκανάρω τον χώρο.
Ντεκόρ μάλλον δεκαετίας ‘00s. Μου θύμισε λίγο fbi σε πιο φτηνιάρική version. Ψηλοτάβανο αρκετά, μεγάλοι καναπέδες και ένα αρκετά μεγάλο πατάρι στο όποιο απ’ότι θυμάμαι γίνονται τα πριβέ και υπάρχουν κάποια πιο «ιδιωτικά» τραπέζια. Οι κοπέλες, δίχως να θέλω να τις αδικήσω, μου φάνηκαν εκ πρώτης όψεως τριτοδέυτερες. Μέσος όρος ομορφιάς 6/10 θα έλεγα. Παρατηρώ 2-3 νεαρές οι οποίες φαίνονται τσαχπίνες αλλά δεν μου κάνουν το κλικ. Υπήρχε και μια γκόμενα η οποία είχε συνεχώς την πλάτη της γυρισμένη και κοιτιόταν στον καθρέπτη (τι ψωνάρες είναι αυτές οι γκόμενες σκέφτηκα).
Εν τω μεταξύ με προσεγγίζει μια 30+ καθόλου του γούστου μου κοπέλα. Να σημειώσω πως όλες οι κοπέλες ήταν πολύ ευγενικές(σε αντίθεση με κάτι ντίβες από αλκατραζ, κίνκυ και αθενς). Πιάνουμε λίγο την κουβέντα και παρατηρώ δυο πελάτες να μπαίνουν στο μαγαζί. Ο dj κάνει την εισαγωγή του και οι πρώτοι χοροί επί πίστας ξεκινούν. Επιτέλους μπήκαμε σε ένα ρυθμό.
Η κυρία αποχωρεί ευγενικά και έρχεται αμέσως μια νεαρή Ουκρανίδα νομίζω, η οποία φάνηκε αρκετά δραστήρια. Να τονίσω πως όλες οι κοπέλες πρώτα ζητούσαν χορό και μετά ποτό, γεγονός που μου φάνηκε αρκετά περίεργο διότι συνήθως συμβαίνει αντίστροφα.
Ομιλητική και ευχάριστη η νεαρή, αλλά παρατηρώ πως η κοπέλα που κοιτιόταν στον καθρέπτη έχει πλέον ανέβει στην πίστα και λυκνίζεται πρόστυχα. Πρόσωπο μέτριο αλλά το κορμί λαμπάδα.
Ενώ είμαι έτοιμος να κεράσω την κοπέλα που είναι στο τραπέζι μου, ο πρόστυχος χορός της στριπερ που χόρευε στην πίστα μου άλλαξε την γνώμη την τελευταία στιγμή. Η παρέα μου, μάλλον εκνευρισμένη, αποχωρεί και ενώ είμαι έτοιμος να φωνάξω το εξώπλατο, έρχεται σαν αρπακτικό η φίλη της προηγούμενης και με αιφνιδιάζει ζητώντας μου τον αριθμό μου. Να τον κάνεις τι διερωτώμαι, για να λάβω την απάντηση πως είναι μόλις 2 μέρες στην Ελλάδα και ψάχνει για φιλούς (για μαλάκες την διορθώνω από μέσα μου) και μετά από σύντομο παραμύθι αποχωρεί και αυτή.
Το εξώπλατο είχε καθίσει πλέον ξανά απέναντι από τον καθρέπτη, αφήνοντας αυτή την φορά μικρό περιθώριο για οπτική επαφή.
Σηκώνω το χέρι προς το μέρος της, αλλά η κυρία τίποτα. Ντίβα. Με τα πολλά φωνάζω τον σερβιτόρο ο οποίος την σκουντάει και την φέρνει στο τραπέζι.
Ξέχασα να φέρω κόκκινο χαλί, με δόση χιούμορ και μικρής ενόχλησης της συστήνομαι. Με συγχωρείς αλλά έχω ένα θέμα με τα μαλλιά μου σήμερα μου απαντάει (κλασική στριπερ που έχει καταλάβει πως τσίμπησες και προσπαθεί να σου επιβληθεί εξ αρχής).
Το πρώτο ποτό δεν αργεί να έρθει, ενώ παράλληλα μπαινοβγαίνουν 2-3 νέοι πελάτες στο μαγαζί.
Η αλήθεια είναι πως είχε ενδιαφέρον λέγειν και όπως διαπίστωσα λίγο αργότερα έκανε καλό χορό.
Πως επιβιώνει αυτό το μαγαζί την ρωτάω (το προσωπικό ήταν περισσότερο από τους πελάτες από την αρχή της βραδιάς).
Το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ απαντά (γέλια).
Όπως μου διηγήθηκε, το μαγαζί έχει σταθερούς θαμώνες , ηλικίας 60+ που χαλάνε 200 έως και 600€/ ανά επίσκεψη.
Τα πριβέ κυμαίνονται στα επίπεδα των 50€ και 100€ με full nude χορό, χωρίς εξτραδάκια (τουλάχιστον από την συγκεκριμένη), όπως μου ανέφερε. Δεν είμαι τύπος του πριβέ, αλλά νομίζω πως τα πολλά κατοστάρικα καταλήγουν σε πολύ περισσότερα από έναν απλό χορό.
Η βραδιά κυλάει όμορφα και ενώ η ώρα είχε φτάσει 3, στο διπλανό τραπέζι βρισκόταν ένας μερακλής τύπος γύρω στα 23 που διάλεξε να βυζάξει την πιο βυζαρού του μαγαζιού (μπορεί να του έφαγε ένα 150αρι € άνετα σε ποτά και ένα 100αρι στο πριβέ μέσα σε μια ώρα).
Το μαγαζί απότι κατάλαβα είναι σύντομης μεν, αλλά υψηλής κατανάλωσης δε.
Συνεχίζοντας τα ποτά, συνειδητοποιώ πως πρόκειται για άλλη μια κλασική περίπτωση στριποκόριτσου, που είχε σε νεαρή ηλικία σχέση με φραγκάτο και ενώ τα είχε όλα, τον παράτησε γιατί ήθελε ακόμα περισσότερα και φυσικά τα βρήκε. Όχι σε έναν φυσικά, αλλά σε πολλούς, όλους ταυτόχρονα.
Νομίζω πως όλες τους αναπολούν αυτόν τον πρώτο (τότε ήταν κυρίες, τώρα κάνουν τις πουτάνες), αλλά είναι υπερβολικά εγωίστριες και φιλόδοξες για να το παραδεχτούν.
Ευγενικά πριν κλείσει η βραδιά ζητάω το κινητό της για να έχουμε μια επαφή σε περίπτωση που επισκεφθώ ξανά το κατάστημα.
Προς έκπληξη μου, και ενώ έχω κάνει τριψήφιο λογαριασμό με πρώτο νούμερο το 3, μου εξιστορεί ένα παραμυθάκι πως τον αριθμό τον δίνει μόνο σε ανθρώπους που ξέρει πολύ καλά (υπονοώντας πως το κοντερ θα πρέπει να γράψει τετραψήφιο για να μας κάνει την τιμή).
Της ζήτησα ευγενικά συγγνώμη που δεν είμαι πλούσιος συνταξιούχος χωρίς μασέλα , που είναι του γούστου της, και αποχώρησα.
Η ώρα είχε πάει πλέον 4+.
Συμπερασματικά έχουμε και λέμε.
1. Το μαγαζί αν και μοιάζει άδειο και έρημο, άπαξ και μπεις μέσα γίνεται πολύ επικίνδυνο, ειδικά για μοναχικούς καβαλάρηδες.
2. Πριβέ δεν δοκίμασα αλλά δεν θα το συνιστούσα. Θα πρέπει να γράψει πολλά μηδενικά το κοντέρ για να γίνει κάτι αξιοσημείωτο.
3. Τα ποτά αν και προσωπικά ένιωσα πως είχαν καλή διάρκεια, στους συναγωνιστές, ίσως λόγω οικειότητας και πολλαπλών επισκέψεων, άδειαζαν πολύ γρήγορα και ήταν κακό vfm.
4. Όποιος είναι φαν των shows και των χορών στην πίστα να μην επιχειρήσει επίσκεψη.
5. Για τα υπόλοιπα θα πρέπει να χαλάσετε και εσείς χρήματα, μην τα περιμένετε όλα έτοιμα.
Καλές επισκέψεις
Ανοίγω την τηλεόραση και παίζει παντού η είδηση θανάτου του Άκη Τσοχατζόπουλου. Σήμα κατατεθέν μιας άλλης εποχής, του παλιού ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ. Μπουζούκια, λουλούδια, λεφτά, γυναίκες. Καλά πέρασε ο Άκης σκέφτομαι. Γλέντια, χοροί, ζεμπεκιές και χρυσά πόμολα. Από όλα αυτά τίποτα δεν θα πάρουμε μαζί μας.
Αποφασίζω και εγώ να τα φάω πριν μου τα φάνε οι απόγονοι.
Ξεκινάω 23.00+ να κατευθύνομαι προς Λεωφόρου Χορού ή αλλιώς Συγγρού. Σύντομη στάση στο ATM και κάνω ανάληψη ενός σεβαστού ποσού. Χωρίς να έχω καταλήξει σε ποιο στριπτιτζάδικο θα πάω, κατευθύνομαι τελικά έξω από το Ανατολή.
Για κάποιο λόγο με τράβηξε, χωρίς να είναι τίποτα το ιδιαίτερο, η ροζ-μαύρη επιγραφή που έχει το μαγαζί απέξω, παραπέμποντάς με σε cult κωλόμπαρο επαρχίας.
Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως είχα επισκεφθεί ξανά το εν λόγω μαγαζί προ 2-3 ετών, με χλιαρές εντυπώσεις.
Αποφασίζω να μπω, χαιρετάω τον κύριο που βρίσκεται στην είσοδο και εισέρχομαι στο κατάστημα.
Άδειο το μαγαζί, χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές από την τελευταία φορά που το επισκέφτηκα (δεν είναι καιρός για ανακαινίσεις για να λέμε και την αλήθεια). Ο σεβιτόρος, ένας νεαρός αρκετά ευγενικός, έρχεται για παραγγελία αφού πρώτα έχω καθίσει σε έναν ομολογουμένως άνετο καναπέ δίπλα στην πίστα (το μόνο αρνητικό που μου έχει μείνει είναι ότι το τραπεζάκι είναι στο ίδιο ύψος ακριβώς με τα γόνατα μου και συνεχώς έβρισκα σε αυτό. Βάλτε κάτι πιο ψηλό ρε παιδιά, ούτε σταυροπόδι δεν μπορουσα να καθήσω).
Παραγγέλνω, έρχεται η βότκα λεμόνι που παρήγγειλα (καθαρά τα ποτά να σημειώσω) και αρχίζω να σκανάρω τον χώρο.
Ντεκόρ μάλλον δεκαετίας ‘00s. Μου θύμισε λίγο fbi σε πιο φτηνιάρική version. Ψηλοτάβανο αρκετά, μεγάλοι καναπέδες και ένα αρκετά μεγάλο πατάρι στο όποιο απ’ότι θυμάμαι γίνονται τα πριβέ και υπάρχουν κάποια πιο «ιδιωτικά» τραπέζια. Οι κοπέλες, δίχως να θέλω να τις αδικήσω, μου φάνηκαν εκ πρώτης όψεως τριτοδέυτερες. Μέσος όρος ομορφιάς 6/10 θα έλεγα. Παρατηρώ 2-3 νεαρές οι οποίες φαίνονται τσαχπίνες αλλά δεν μου κάνουν το κλικ. Υπήρχε και μια γκόμενα η οποία είχε συνεχώς την πλάτη της γυρισμένη και κοιτιόταν στον καθρέπτη (τι ψωνάρες είναι αυτές οι γκόμενες σκέφτηκα).
Εν τω μεταξύ με προσεγγίζει μια 30+ καθόλου του γούστου μου κοπέλα. Να σημειώσω πως όλες οι κοπέλες ήταν πολύ ευγενικές(σε αντίθεση με κάτι ντίβες από αλκατραζ, κίνκυ και αθενς). Πιάνουμε λίγο την κουβέντα και παρατηρώ δυο πελάτες να μπαίνουν στο μαγαζί. Ο dj κάνει την εισαγωγή του και οι πρώτοι χοροί επί πίστας ξεκινούν. Επιτέλους μπήκαμε σε ένα ρυθμό.
Η κυρία αποχωρεί ευγενικά και έρχεται αμέσως μια νεαρή Ουκρανίδα νομίζω, η οποία φάνηκε αρκετά δραστήρια. Να τονίσω πως όλες οι κοπέλες πρώτα ζητούσαν χορό και μετά ποτό, γεγονός που μου φάνηκε αρκετά περίεργο διότι συνήθως συμβαίνει αντίστροφα.
Ομιλητική και ευχάριστη η νεαρή, αλλά παρατηρώ πως η κοπέλα που κοιτιόταν στον καθρέπτη έχει πλέον ανέβει στην πίστα και λυκνίζεται πρόστυχα. Πρόσωπο μέτριο αλλά το κορμί λαμπάδα.
Ενώ είμαι έτοιμος να κεράσω την κοπέλα που είναι στο τραπέζι μου, ο πρόστυχος χορός της στριπερ που χόρευε στην πίστα μου άλλαξε την γνώμη την τελευταία στιγμή. Η παρέα μου, μάλλον εκνευρισμένη, αποχωρεί και ενώ είμαι έτοιμος να φωνάξω το εξώπλατο, έρχεται σαν αρπακτικό η φίλη της προηγούμενης και με αιφνιδιάζει ζητώντας μου τον αριθμό μου. Να τον κάνεις τι διερωτώμαι, για να λάβω την απάντηση πως είναι μόλις 2 μέρες στην Ελλάδα και ψάχνει για φιλούς (για μαλάκες την διορθώνω από μέσα μου) και μετά από σύντομο παραμύθι αποχωρεί και αυτή.
Το εξώπλατο είχε καθίσει πλέον ξανά απέναντι από τον καθρέπτη, αφήνοντας αυτή την φορά μικρό περιθώριο για οπτική επαφή.
Σηκώνω το χέρι προς το μέρος της, αλλά η κυρία τίποτα. Ντίβα. Με τα πολλά φωνάζω τον σερβιτόρο ο οποίος την σκουντάει και την φέρνει στο τραπέζι.
Ξέχασα να φέρω κόκκινο χαλί, με δόση χιούμορ και μικρής ενόχλησης της συστήνομαι. Με συγχωρείς αλλά έχω ένα θέμα με τα μαλλιά μου σήμερα μου απαντάει (κλασική στριπερ που έχει καταλάβει πως τσίμπησες και προσπαθεί να σου επιβληθεί εξ αρχής).
Το πρώτο ποτό δεν αργεί να έρθει, ενώ παράλληλα μπαινοβγαίνουν 2-3 νέοι πελάτες στο μαγαζί.
Η αλήθεια είναι πως είχε ενδιαφέρον λέγειν και όπως διαπίστωσα λίγο αργότερα έκανε καλό χορό.
Πως επιβιώνει αυτό το μαγαζί την ρωτάω (το προσωπικό ήταν περισσότερο από τους πελάτες από την αρχή της βραδιάς).
Το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ απαντά (γέλια).
Όπως μου διηγήθηκε, το μαγαζί έχει σταθερούς θαμώνες , ηλικίας 60+ που χαλάνε 200 έως και 600€/ ανά επίσκεψη.
Τα πριβέ κυμαίνονται στα επίπεδα των 50€ και 100€ με full nude χορό, χωρίς εξτραδάκια (τουλάχιστον από την συγκεκριμένη), όπως μου ανέφερε. Δεν είμαι τύπος του πριβέ, αλλά νομίζω πως τα πολλά κατοστάρικα καταλήγουν σε πολύ περισσότερα από έναν απλό χορό.
Η βραδιά κυλάει όμορφα και ενώ η ώρα είχε φτάσει 3, στο διπλανό τραπέζι βρισκόταν ένας μερακλής τύπος γύρω στα 23 που διάλεξε να βυζάξει την πιο βυζαρού του μαγαζιού (μπορεί να του έφαγε ένα 150αρι € άνετα σε ποτά και ένα 100αρι στο πριβέ μέσα σε μια ώρα).
Το μαγαζί απότι κατάλαβα είναι σύντομης μεν, αλλά υψηλής κατανάλωσης δε.
Συνεχίζοντας τα ποτά, συνειδητοποιώ πως πρόκειται για άλλη μια κλασική περίπτωση στριποκόριτσου, που είχε σε νεαρή ηλικία σχέση με φραγκάτο και ενώ τα είχε όλα, τον παράτησε γιατί ήθελε ακόμα περισσότερα και φυσικά τα βρήκε. Όχι σε έναν φυσικά, αλλά σε πολλούς, όλους ταυτόχρονα.
Νομίζω πως όλες τους αναπολούν αυτόν τον πρώτο (τότε ήταν κυρίες, τώρα κάνουν τις πουτάνες), αλλά είναι υπερβολικά εγωίστριες και φιλόδοξες για να το παραδεχτούν.
Ευγενικά πριν κλείσει η βραδιά ζητάω το κινητό της για να έχουμε μια επαφή σε περίπτωση που επισκεφθώ ξανά το κατάστημα.
Προς έκπληξη μου, και ενώ έχω κάνει τριψήφιο λογαριασμό με πρώτο νούμερο το 3, μου εξιστορεί ένα παραμυθάκι πως τον αριθμό τον δίνει μόνο σε ανθρώπους που ξέρει πολύ καλά (υπονοώντας πως το κοντερ θα πρέπει να γράψει τετραψήφιο για να μας κάνει την τιμή).
Της ζήτησα ευγενικά συγγνώμη που δεν είμαι πλούσιος συνταξιούχος χωρίς μασέλα , που είναι του γούστου της, και αποχώρησα.
Η ώρα είχε πάει πλέον 4+.
Συμπερασματικά έχουμε και λέμε.
1. Το μαγαζί αν και μοιάζει άδειο και έρημο, άπαξ και μπεις μέσα γίνεται πολύ επικίνδυνο, ειδικά για μοναχικούς καβαλάρηδες.
2. Πριβέ δεν δοκίμασα αλλά δεν θα το συνιστούσα. Θα πρέπει να γράψει πολλά μηδενικά το κοντέρ για να γίνει κάτι αξιοσημείωτο.
3. Τα ποτά αν και προσωπικά ένιωσα πως είχαν καλή διάρκεια, στους συναγωνιστές, ίσως λόγω οικειότητας και πολλαπλών επισκέψεων, άδειαζαν πολύ γρήγορα και ήταν κακό vfm.
4. Όποιος είναι φαν των shows και των χορών στην πίστα να μην επιχειρήσει επίσκεψη.
5. Για τα υπόλοιπα θα πρέπει να χαλάσετε και εσείς χρήματα, μην τα περιμένετε όλα έτοιμα.
Καλές επισκέψεις
Ημερομηνία Επίσκεψης
Ημερομηνία επίσκεψης
Αυγούστου 27, 2021
Σχόλια
4 αποτελέσματα - εμφανίζονται 1 - 4
Διάταξη
Έχεις ήδη λογαριασμό; Άμεση σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού
4 αποτελέσματα - εμφανίζονται 1 - 4
Με λογαριασμό 3** μπαίνεις κι εσύ στη λίστα των ευεργετών του εν λόγω ιδρύματος...απορώ που αναρωτιέστε πελάτες και κοπέλες πώς επιβιώνει το μαγαζί
Με τον λογαριασμό 3** που έκανες μπαίνεις στη λίστα των ευεργετών...απορώ που αναρωτιούνται πελάτες και κοπέλες πώς επιβιώνει το μαγαζί