Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Κριτικές δεν γράφω συχνά. Παρ’ όλα αυτά με βάρεσε η καραντινά στο κεφάλι, θυμήθηκα τα παλιά και τα πεθύμησα και λίγο για να λέμε την αλήθεια.

Όντας στο άθλημα 3+ χρόνια καταλήγω στα εξης συμπεράσματα:
1) Εάν είναι να πας σε στριπ, χάλα τα (όσα σε παίρνει να χαλάσεις εννοείται) και την επομένη μην τα κλάψεις.
2) Τα μεγαλύτερα μαθήματα τα παίρνεις όταν συνειδητοποιείς πως έτρωγες δούλεμα (και καλά σου κάνανε) τυφλωμένος από ωραία κορμία, στογγυλεμένα θολά λόγια και μεθυστικά αρώματα. Και πλήρωνες για να νομίζεις πως είσαι ο σουπερ σταρ της βραδιάς.
3) Σίγουρα θα περάσεις καλά (όσα περισσότερα δώσεις τόσo καλύtερα). Ό,τι δίνεις παίρνεις είπε μια φορά στο Άλκα ένα φιλαράκι. Και είχε απόλυτο δίκιο. Ξινό θα σου βγει στο τέλος, πάντα, αν πας για το απ’έξω. Παρ’ όλα αυτά μετά από λίγο καιρό θα τα θυμάσαι ως ένα πολύ καλό μάθημα, σαν μια ωραία ανάμνηση που την ζεις σε επανάληψη στο μυαλό σου. Μαζί μας θα τα πάρουμε άλλωστε ? , όπως λέει χαρακτηριστικά ένα άλλο φιλαράκι. Και δίκιο έχει. Απόλυτο.

Στα της βραδιάς.
Πάει 1 χρόνος, ίσως και κάτι παραπάνω. Σεπτέμβριος 2019,νομίζω.
Libido, Golden, Fbi (νυν Lido), Toys και String στο Γκάζι, μέχρι και στο Ανατολή στη Συγγρού είχα πάει. Τα είχα πάρει όλα σβάρνα.
Βράδυ Κυριακής. Θα ναι σχεδόν άδεια όλα τα στριπ σκέφτομαι.
- Να πω σε κάποιο φίλο να πάμε σε στριπ ? , σκεφτομαι.
- Μπα , άσε ποιος ακούει τα παράπονα. Μην πάρεις αυτή, την θέλω εγώ. Μην χαλάς πολλά ρε μ*λάκα, θα τα κλαις αύριο. Πάμε να φύγουμε νύσταξα.
Αποφασίζω να πάω μόνος, άλλωστε παρέα θα βρω εκεί. Όμορφη, ξανθιά ή μελαχρινή, με σπαστή προφορά, που να ξέρει να συζητάει, να πουλάει παραμύθι όπου χρειάζεται ή αφοπλιστικές αλήθειες όταν πάει στο πιο σοβαρό η κουβέντα.
Μεγάλο σχολείο τα στριπ. Και ακριβό επίσης. Αλλά τα αξίζει τα λεφτά του.
- Ας πάω σε κάποιο outsider σκέφτομαι. FBI . Πιασάρικο όνομα, ωραίος χώρος, λίγοι συναγωνιστές, άρα μικρότερος ανταγωνισμός και περισσότερες επιλογές.
Χαιρετάω τον κύριο που στέκεται απ’ έξω με την ελπίδα να τσιμπίσει κάποιον περιστατικό.
Πληρώνω την κυρία στην είσοδο (ξανθιά, 30+ ρωσίδα, πολύ γλυκιά και εντυπωσιακή). Της προτείνω μεταξύ σοβαρού και αστείου να μπει μέσα να την κεράσω ποτό. Γελάει, το σκέφτεται αλλά μου απαντάει ‘Καλή διασκέδαση’.
Μπαίνοντας αντικρύζω ένα μάλλον άδειο μαγαζί. Κατευθείαν έρχεται ο σερβιτόρος, με οδηγεί στο τραπέζι και μετά από λίγο έρχεται το ποτό.
Παρατηρώ την μπαργουμαν. Γατόνι μεγάλο φαίνεται. Δεν μπλέκεις σκέφτομαι.
Έρχεται η πρώτη κοπέλα στα καπάκια. Χαιρετούρες, δυο-τρεις κουβέντες και την απορρίπτω ευγενικά.
Παρατηρώ στο μπαρ μια ξανθιά, μαυρισμένη από σολάριουμ, με πολύ γυμασμένο σώμα και ενισχυμένο στήθος. Με έριξε από τα αποδυτήρια.
Πολύ εντυπωσιακή πραγματικά.Στριποκόριτσο 100%.
Παρεμπιπτόντως ο χώρος τόσο όσο. Σίγουρα όχι μεγάλος , ούτε όμως και μικρός. Ακόμα και γεμάτος δεν θα έχει αυτή την ενοχλητική βαβούρα του Άθενς ή του Γκολτεν. Καλό ντεκόρ, καλή και η μουσική.
Έρχεται η κυρία, Hi I’m Jenna, συστήνεται.
- Jamesson ? Απαντάω. Έμοιαζε όντως με την γνωστή πορνοσταρ. Μικρό γελάκι από την κυρία.
-I hear that often, απαντάει.
Πιασάρικο όνομα και σίγουρα όχι τυχαίο σκέφτομαι. Πίρι πίρι, πάει καλά η κουβέντα. Το σοβαρεύω και ακολουθεί και αυτή σοβαρά. Μόλις το παρακάναμε διακόπτω και προτείνω χορό. I don’t mean to interrupt our pretty serious conversation, but I need a serious dance, πετάω την μαλκία μου εγώ.
Γελάει και πάμε. Πολύ εντυπωσιακό κορμί, πολύ γυμνασμένο (χωρίς υπερβολές όμως), απόλαυση. Χάνω την μπάλα όπως πάντα και παίρνω 3-4 χορούς σερί.
Πίσω στο τραπέζι.
One more drink please, ψιθυρίζει. You go too fast and the place is empty.You got me but don’t run please, απαντάω.
Το σκέφτεται λίγο αλλά δεν μιλάει (όντως πήγε πιο αργά το επόμενο ποτό).
Πίρι πίρι κυλάει ωραία η βραδιά. Άλλοι 3-4 σκόρπιοι πελάτες, ξεχασμένοι μάλλον από εποχές πασοκ.
Πάλι καλά υπήρχαν και αυτοί σκέφτομαι. Απορώ πως επιβιώνει αυτό το μαγαζί. Ας κάνω όμως τον δικό μου λογαριασμό και ας αφήσω τον άλλον για το μαγαζί , με διορθώνω. Το κοντέρ είχε αρχίζει να ξεφεύγει. 30αρια ποτά για 20-30 λεπτά παρέας. Μέτριο ντιλ αλλά η ντιλερ τα άξιζε.
Τι να κάνω τι να κάνω, ας πάρω ένα πριβε λέω. Δεν το συνηθίζω, αλλά ας μην μου μείνει το άχτι.
Καλή διάρκεια πριβέ, δεν το μετάνιωσα.
Συνεχίζεται η κουβέντα. Κάνω τον λογαριασμό (είχε ξεφύγει 200+) , πέρασε και η ώρα (5+). Νίωθω μια μικρή κούραση. Οι υπόλοιπες κοπέλες όλη νύχτα στα κινητά (απορώ με ποιον μιλάνε τέτοια ώρα), αλλά πως αλλιώς να περάσει η βραδιά. Δύσκολο το νυχτοκάματο.
Ρίχνω έναν συγκροτημένο επίλογο. Με καληνυχτίζει με ευγενικό τρόπο λέγοντας μου πως χάλασα αρκετά λεφτά (I think its enough for today. No need to spend more, λέει χαρακτηριστικά).
-I don’t know if I’ll come again, but I really enjoyed this night, συνοψίζω.
Χαιρετούρες, μια μικρή σπόντα στην κυρία στο ταμείο (η οποία είχε πολύ πονηρό βλέμμα είναι η αλήθεια) και μπαίνω στο αμάξι.
-Πολλά χάλασα ρε π*στη μου λέω.
Το ξανασκέφτομαι.
-Καλά δεν πέρασες όμως? Θα έχω μια ιστορία να λέω την επομένη, σκέφτομαι. Μια ζωή την έχουμε.

Τα είπα και για λίγο ένιωσα πως την ξαναέζησα την βραδιά. Αυτή είναι η μαγεία του στριπ.
Σου αφήνει παραστατικές αναμνήσεις που δεν ξεχνιούνται.

Καλή συνέχεια κύριοι