Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ρε τι έχω πάθει με αυτούς που έχω για φίλους...Ο ένας τσιμπάει τηλεφωνάκια και μου ερωτεύεται και κολλάει σε χάπατα μαγαζιά και ο άλλος κολλάει με οποιαδήποτε του θυμίζει την καψούρα του και δεν ξεκολλάει τον κόλο του από τα Δ. Π. για να κατηφορίσουμε λεωφόρο.

Με τον πρώτο από αυτούς, ανεβήκαμε στο εν λόγω μαγαζάκι την Παρασκευή. Κάτι που του είχαν γίνει και κάτι τηλέφωνα, κάτι που βαριόταν κιόλας...Παίδες για πολύ δράμα μιλάμε. Παρασκευή βράδυ και είμασταν δεν είμασταν μισή ντουζίνα πελατάκια. Τεμάχια?Δεν έχω λόγια να τα (κακοχαρακτηρίσω). Εκεί να δεις δράμα. Μιά Τζούλια από Ρομανία ψιλοέσωζε την κατάσταση από τον εμετό που κινδύνευε οιοσδήποτε έβλεπε μέχρι και 50άρα χοντροτζίλφ που επέμενε ότι είναι από Ισπανία(!) και ερχόταν με υποσχετική από star, μιά ξανθιά αλβανόμορφη ρουμούνα και κάνα 2 άλλες που δε γυρνάς να τις κοιτάξεις καν. Λυπάμαι πραγματικά τους ιδιοκτήτες του μαγαζιού: ερημιά, εγκατάλειψη, ναυάγιο, τραγωδία. Αναρωτιέμαι πραγματικά γιατί δεν το κλείνουν και δίνουν παράταση στο μαρτύριό τους (μας)