Βριλησσού 24

θα το έχετε πάθει όλοι. Είναι μερικές φορές που η καβλα τυφλώνει.΄Έτσι την πάτησα κι εγώ με το Κατερινάκι. Τυφλωμένος από την κάβλα ανέβηκα στο βουνό, μπαίνω στο 24 και σκάει η Κατερίνα. Μία Ρωσιδούλα που μου φάνηκε πολύ καβλιάρα. Το βυζάκι απεδείχθει μικρότερο από αυτό που φανταζόμουνα κάτω από αυτό που φορούσε (δυάρι με δυομισάρι το έκανα κατά την αφή) ενώ όταν έσκασε μύτη στο δωμάτιο η πρώτη ξενέρα που έφαγα ήταν μια τεράστια μελανιά στο ένα της μπούτι (αλλά είπαμε από την κάβλα στο σαλόνι δεν την είδα). Το τσιμπούκι καλό, βαθύ, με βογγητά (εννοείται κάλπικα) χωρίς γλείψιμο στα μπαλάκια αλλά και σύντομο αφού είδα την κορασίδα μετά από λίγο να κουράζεται, απροπόνητη γαρ, και να χρησιμοποιεί χεράκι. Επομένως την γυρνάω κι εγώ στα 4 κι αρχίζω τη μάχη. Έλα όμως που το νινάκι μύριζε και λιγάκι. Κι εκεί έφαγα και τη δεύτερη ξενέρα. Επομένως το 50άρικο πήγε άπατο κι ενώ η Κατερίνα θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να είναι αστεράκι εμένα με άφησε με μέτριες εντυπώσεις.
Συμπέρασμα: όταν δεν βλέπεις μπροστά σου από την κάβλα πήγαινε τουλάχιστον σε κάποια που την έχεις δοκιμάσει και ξέρεις.
Στο επανιδείν...

Η επίσκεψη έγινε την προηγούμενη εβδομάδα και η ημ/νια είναι ενδεικτική