Rose Studio (Καβάλα)

Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά, και για μένα αυτή ήταν η πρώτη μου όχι ανεπιτυχής, αλλά μη κατάθεση εντελώς! Ξεκινώντας από την εμφάνιση της κοπέλας, έχει το πακέτο που σε προδιαθέτει να μπεις στο δωμάτιο: γύρω στο 1.70 (με τακούνι), μελιά μαλλιά, ωραίο στήθος (πάντα με τη απαραίτητη ενίσχυση), διχτυωτό καλσόν, βαμμένη και προσεγμένη με όμορφο χαμόγελο και λάγνο βλέμμα που σε προκαλεί για άγριες καταστάσεις. Η τσατσά με ενημερώνει για το παράβολο των 30 ευρωπουλακίων και για το ''σπέσιαλ'' πρόγραμμα με 50 που περιελάμβανε γυμνό στοματικό. Πολύ σπάνια θα πάρω πρόγραμμα με κάποια κοπέλα που δεν έχω δοκιμάσει πρωτύτερα, εκτός κι αν πρόκειται για κάτι που με αφήσει άναυδο, και απεδείχθη ότι καλώς έκανα, για να μην έχω να κλαίω ακόμη 20 ευρά.

Δίνω το 30άρι και μπαίνω στο δωμάτιο. Η κοπέλα έρχεται πριν προλάβω να βγάλω το παντελόνι. Ο διάλογος σύντομος και κοφτός: -Πως σε λένε; -Μαίρη. -Από που είσαι; -Ρουμάνα. Period. Εκεί έρχεται η απομυθοποίηση, καθώς βγάζοντας τα τακούνια και βλέποντας ότι είναι μετά βίας 1.55 και αφαιρώντας το σουτιέν αφήνοντας τα βυζιά της να κρεμαστούν σαν φρουί ζελέ Γιώτης, πήρα την πρώτη κρυάδα. Βγάζω το παντελόνι και κάθομαι δίπλα της, χαϊδεύοντάς την στον ώμο και κάνοντας να της δώσω ένα φιλί στο λαιμό. -Όχι μωρό μου, ξάπλωσε! Το αφήνω λέω δε γαμιέται, και ξαπλώνω ενώ βρισκόμουν σε πλήρη χαλάρωση. Λέω δεν μπορεί, θα μου τον παίξει λίγο να σηκωθεί πριν βάλει την καπότα. Δε πρόλαβα καν να ολοκληρώσω τη σκέψη, όταν ανοίγει το προφυλακτικό και προσπαθεί να την περάσει στο ζυμαράκι! -Δεν μπορεί να το κάνεις αυτό σοβαρά, έτσι; -Ντεν ξέρω καλά ελληνικά. Με την επιμονή της να προσπαθεί να περάσει την καπότα που δεν ξεδιπλωνόταν καν κατάλαβα ότι το τι θα ακολουθούσε τα επόμενα λεπτά ήταν προδιαγεγραμμένο. Ξαπλώνω και προσπαθώ να σκεφτώ το τελευταίο μου καλό γαμήσι για να μου σηκωθεί. Εκεί που κάτι πάει να γίνει, έχοντας φτάσει στο 50% της στύσης και προσπαθώντας να απολαύσω την πίπα που έκανε, μετά από ούτε ένα λεπτό της ώρας μου κάνει: -Πως θες, πισωκολλητό, εσύ από πάνω; -Συνέχισε λίγο ακόμα την πίπα να μου σηκωθεί. -Ντεν ξέρω καλά ελληνικά. Της δείχνω με το χέρι. -Ντεν καταλαβαίνω, πως θες κάνουμε; Άντε, ας το να πάει να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα, σκέφτομαι. Τη βάζω κάτω και ανεβαίνω από πάνω της για ιεραποστολικό. Πάω να τη γλείψω στα βυζιά, -Όχι μην γλείφεις είμαι ιδρωμένη. Αρχίδια, απλά δεν ήθελε. Μετά από λίγο κάρφωμα, και ενώ συνεχίζω να είμαι κάτω από 50% στύση, της λέω να έρθει από πάνω μπας και δούμε χαΐρι. -Ντεν μπορώ, είμαι κουρασμένη, έλα πισωκολλητό.

Ήμουν ειλικρινά έτοιμος να την αρχίσω στα χαστούκια και να σηκωθώ να φύγω, αλλά ήθελα να χύσω για να μην πάει άδικα το 30άρι, το οποίο όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολα βγαίνει στις μέρες μας. Στήνεται στα τέσσερα και τον χώνω στο μουνί της, αλλά η παντελής απουσία διάθεσης, η έλλειψη ερωτισμού και το ξενέρωμα από πριν τόσο με τη συμπεριφορά όσο και με την εμφάνιση της κοπέλας με οδήγησαν στο να μην γουστάρω να πηδήξω καθόλου, το μόνο που ήθελα ήταν να σηκωθώ να φύγω. Αφού τον έβαλα και τον έβγαλα λίγες φορές, είδε ότι μου είχε πέσει εντελώς και γύρισε ενώ ήταν στα τέσσερα για να πάρει πίπα. Εκεί κάτι πήγε να γίνει, αλλά γρήγορα η σημαία κατέπεσε και έμεινε πεσμένη. Με κάθε καλή διάθεση και προσπάθεια να συγκρατήσω τα νεύρα μου, της λέω: -Άστο τέλειωσε (που λέει κι η Αμαρυλλίς), και κάνω να σηκωθώ απ' το κρεβάτι. Γυρνάει και μου κάνει: -Τι έπαθες; Λέω κι εγώ: -Τι, θες και εξηγήσεις; Να μάθεις να κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Κι εκεί, με τα μάτια της να αστράφτουν, μιας και από ότι φαίνεται όλα αυτά ήταν μέσα στα λίγα ελληνικά που γνώριζε, μου κάνει: -Δε φταίω εγώ άμα εσύ έχεις πρόβλημα... Αυτό ήταν. Εκεί μου γυρνάει το κεφάλι, και αρχίζω να τη στολίζω με κάθε είδους χαρακτηρισμό που μου ερχόταν, που δεν έχει νόημα να τους γράψω κι εδώ. Βγαίνοντας, η τσατσά με ρώτησε τι έγινε και φυσικά της είπα ότι δεν πρόκειται να δουλέψουν έτσι, και ότι ήταν με διαφορά η χειρότερή μου φορά σε επίσκεψη σε στούντιο. Η απόκρισή της ότι ήμουν ο πρώτος που έλεγε κάτι τέτοιο, απλά δεν με έπεισε.

Συμπέρασμα: Σε όλους μας έχει τύχει να περάσουμε από μέτρια έως χάλια σε κατά καιρούς καταθέσεις. Αν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο και σε άλλους, να μην τελειώσουν καθόλου, από όσους συναδέλφους θα διαβάσουν την παρούσα κριτική, σας παρακαλώ αφήστε ένα σχόλιο. Το να μην περάσεις καλά είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, πολλές φορές και της δικής μας διάθεσης/ψυχολογίας. Εντούτοις, όσο καλή και να μην ήταν η διάθεση από μέρους μου, δεν μπορώ παρά να πω για την συγκεκριμένη κοπέλα ότι είναι αχαρακτήριστα κακή επαγγελματίας και είναι κρίμα να δουλεύει και να παίρνει κόσμο που πάει να περάσει καλά για λίγα λεπτά της ώρας και να αφήσει πίσω του τα άγχη και τις σκοτούρες της καθημερινότητας στο λαιμό της. Μπορεί να μην έχει όρεξη να πηδηχτεί, μπορεί απλά να μην γουστάρει τον πελάτη, εν προκειμένω εμένα, σεβαστό, μην έρχεσαι μαζί μου είναι ανάγκη να με δουλέψεις και να με κοροϊδέψεις έτσι; Πραγματικά μου χει τύχει κι άλλες φορές να μην περάσω καλά και απλά να χύσω και να φύγω ίσως περισσότερο αγχωμένος και στην τσίτα από ότι όταν πήγα, και σίγουρα είναι θέμα της προσπάθειας που θα κάνεις κι εσύ και το τι θα σου βγάλει η γκόμενα, όπως ο συνάδελφος από κάτω που γράφει ότι πέρασε πολύ καλά μετά από καιρό και του άρεσε πολύ. Δεκτόν. Πάντως εγώ τη βάζω στα χρονικά μου ως την πιο αποτυχημένη μου συνεύρεση by far και εύχομαι κι ελπίζω να μην υπάρξουν άλλες.

Μεγάλος χώρος για πάρκινγκ, ευγενική τσατσά, αξιοπρεπής χώρος. Η κοπέλα (μου διαφεύγει το όνομά της, μία δουλεύει εκεί πάντως) εμφανίσιμη, λεπτή με καλοσχηματισμένο σωματάκι και καλούτσικα βυζάκια. Στο κρεβάτι όμως μάπα τελείως. Πλήρωσα 40 ευρώ (30 +10 για γλυφομούνι). Το γλύψιμο καλό ήταν μιας κι έχει παχιά μουνόχειλα. Αλλά η συμπεριφορά της ΑΚΡΩΣ ξενερωτική. Όλο ψεύτικοι αναστεναγμοί. Έχω ξανασυναντήσει τέτοιους, αλλά όχι σε τόσο αντικαβλωτικό βαθμό. Ιδίως όταν άρχισα να την παίρνω σε ιεραποστολικό, παραλίγο να μου πέσει. Με τη μία (!) άρχισα τα "έλα χύσε" και τέτοια. Ειλικρινά, δε σταματούσε να μιλάει ή να βγάζει και καλά αναστεναγμούς, αλλά με τελείως βαριεστημένο τρόπο και του στυλ "άντε να τελειώνουμε". Το μαγαζί εν τω μεταξύ άδειο. Δεν ξαναπατάω εκεί μέσα ρε, που να ψοφήσουν απ' την πείνα. Καλύτερα να δώσεις 20 ευρώ βενζίνη να πας πιο πέρα στη Θεσσαλονίκη.