Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Εχω ταξιδεψει στην Ταυλανδη και σαν οπαδος της χωρας, της κουλτουρας και των γυναικων, γραφω περισσοτερο σαν ταυλανδοπληκτος.

Εχοντας λοιπον φιλους να φευγουν τετοια εποχη για κατω, μ επιασε νοσταλγια και αφου εφαγα τα καυτερα ασιατικα μου, περασα απο την Νανα, για να ξαναζησω λιγο απο το κλιμα που τοσο μου λειπει.

Ζεστη, λιγη κινηση και σχετικα ευκολο parking. Ειμαι μονος, δεν περιμενω καθολου και γρηγορα εξηγω στην ευγενικη υπηρεσια οτι θελω μασαζ. Το δωματιο καθαρο αλλα ολα εχουν μια ηλικια και φθορα που σε ριχνει, κατι που θα διορθωθει γρηγορα ομως αφου το στουντιο θα κανει ανακαινιση απ οσο διαβαζω. Στο δωματιο μονο νιπτηρας και πετσετα σε σελοφαν.

Σε 5' ερχεται η Νανα με τις κρεμες της. Ο ταυλανδοπληκτος ταξιδεψε αμεσως, κριμα που δεν ηθελε να μιλαμε στα αγγλικα, η ψευδαισθηση θα ηταν ακομη δυνατοτερη. Το γελιο της με στελνει, ρε συ γιατι οι ελλεεινιδες δεν χαμογελανε? Μουντρουχες σκεφτομαι, θα παρετε τα τετοια μου. Αρχιζουμε κουβεντα και οσο την κοιταζω καταλαβαινω οτι γεννεες και γεννεες γυναικων μεγαλωσαν στην ευλογημενη χωρα με σκοπο να κανουν τον αντρα ευτυχη, να τον αποφορτιζουν και να ξαλαφρωνουν τη σκεψη του. Συναδελφοι, η ζωη ειναι πολυ μικρη για να κανεις σεξ με αγχος. Θελω χαμογελο ρεεεεεε! φωναζω μεσα μου και αφου το εχω γενναιοδωρο μπροστα μου, δεν προσεχω αν η κοπελα μας δεν εχει το τελειο σωμα, η το προσωπο μοντελας. Εστιαζομαι στην βελουδινη λευκη επιδερμιδα της, στο ωραιο κωλαρακι της και το μεγαλο στηθος, σπανιο για τη ρατσα.

Μπιριμπιρι για την Ταυλανδη, περασε η ωρα και αρχιζει μασαζ χαλαρωτικο αλλα γρηγορο, πως να τα προλαβεις ολα?

με γυριζει με σκουφωνει κι αρχιζει καλη και αισθησιακη βαθια πιπα, με μικρα βογγητα απο τσοντα που τα πιστεψα και με φτιαξανε! εντωμεταξυ εξω απο την πορτα χαμος! καθε 2 λεπτα κουδουνι και να ακουω τα προγραμματα, το ονομα της Νανας κλπ κλπ καθε λιγο. Τρελλα, μεσα ηταν Πουκετ κι εγω αρχοντας σε διακοπες, κι εξω εκανε παρελαση ολη η φυλης. ΟΛΗ. Ρε γμτο, ολοι αυτοι περιμεναν να μπω για να ερθουν? πλακα μου κανουν?

Προσπαθω να μην ακουω τα εξω, η Νανα ξαπλωνει διπλα μου, καταλαβαινω οτι εχει κι αυτη αγχος, μπαινω μεσα της, η αισθηση ειναι καλη, το σωματακι της πλαστικο, την κανω οτι θελω, δεν λεει οχι, συμμετεχει και αφου την γυροφερω κατι φορες, ακουω μια γκρινια εξω, πραγματικα ειμαστε πολλη ωρα μεσα, πανω απο μιση, συγκεντρωνομαι στην ομορφια της και στην φοβερη αισθηση των ποδιων της πανω μου και γυρω μου και τελειωνω με χαμογελο.

Φευγει με χαμογελο κι ευχαριστιες ζητωντας συγνωμη γιατι πρεπει να τρεξει.

Ταυλανδοφιλοι, νομιζω καταλαβατε, οι αλλοι κρινετε απο μονοι σας. Για μενα, thumps up.