Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο συναγωνιστής που έχει βαρεθεί να ζουλάει πλαστικά μπαλόνια και να χουφτώνει κακοραμμένες ουλές από αλμπάντηδες πλαστικούς πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί τη Ναταλί στον εν λόγω οίκο. Πολωνέζα με έντονες γερμανικές καταβολές λόγω 4ετούς μεταγραφής στα γερμανικά σαλόνια, 1.65-1.70 (μαξ), δυνατό κορμί και πρόσωπο, καλοσμιλεμένο κωλί με καβλιάρικο τατουάζ από πάνω, ίσο μάυρο μαλλί, επιδερμίδα βελούδο και μοσχοβολιστή, με αναμφισβήτητο όμως προσόν τους σάκους που είναι άνετα κοντά στο 4άρι, φυσικότατοι σε όλα τους, με τέλεια αίσθηση και στητοί (για το μέγεθός τους.) Η χαρά του βυζολάγνου. Να τους παίξεις, να τους ζουλήσεις, να τους πιτσιλίσεις κιόλας.

Ναι ναι, η Νάταλι έχει στην κλασσική τιμή των 60 μασάζ ή εναλλακτικά σπανιόλικο με τελείωμα ελεύθερο στους βύζους, με ό,τι αυτο συνεπάγεται. Διαλέγεις και παίρνεις, αν και εγώ θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα σπανιόλικο, αφού τα προσόντα είναι αδιαπραγμάτευτα.

Χώρος καλός (όχι άριστος), χωρίς πάντως νιπτήρα (στο δικό μου δωμάτιο, στα άλλα συμπαθής συναγωνιστής με ενημέρωσε ότι έχει) και χωρίς τβ για ζέσταμα (αν και η καλωδίωση εμφανώς υπάρχει). τσα2 κλασσική, ενημέρωσε για τα προγράμματα (δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά, τα κλασσικά-για γκρόβερ δεν θυμάμαι) και πήρε το παράβολο των 60.

Μετά από αναμονή τουλάχιστον 30 λεπτών (κάποις συναγωνιστής μάλλον αντιμετώπιζε δυσκολίες) μπαίνει η Ναταλί. Μόλις έβγαλε τα λιγοστά ρούχα, τα μάτια καρφώθηκαν στους ατελείωτους βύζους και μετά από κει δεν είδαν κάτι άλλο. Ζούπηγμα, ζούληγμα, ρούφηγμα και ο,τι άλλο μπορεί να γίνει μ αυτούς. Τσιμπούκι μέτριο προς καλό (πάντα με ζούπηγμα σάκων) και στήσιμο 4. Με θέα κωλάρα-τατουάζ βρέθηκα κοντά στην έκρηξη και έδωσα εντολή (στα γερμανικά για αλλαγή) για εναλλαγή στάσης.

Δυστυχώς, κάπου εκεί έγινε η μεγάλη παρεξήση, που ευθύνεται για τις μειωμένες βαθμολογίες στην συμμετοχή: Νόμιζε ότι απλά ήθελα τέλειωμα αλά Μαδρίτη και μου έβγαλε με μια μαεστρική κίνηση το λάστιχο, για να γίνει, χωρίς να προλάβω να αντιδράσώ καν. Την γκαντεμία μου γαμώ. Πάνω που είχα γίνει τούρμπο ήρθε η παρεξήγηση και τα γάμησε όλα. Της λέω φέρε άλλο, μου λέει δεν έχω, έχει μόνο έξω θα πρέπει να βγω να ξαναμπώ και λοιπές παρόλες, που δυστυχώς μίλησαν με τον χειρότερο τρόπο στον πουλίνο, που αμέσως αντέδρασε αρνητικά.

Με τα πολλά της λέω πέσε ανάσκελα για το σπανιόλικο να τελειώνουμε, που έκανε με χαρά, αφού ξέρει το προσόν της και είναι συνηθισμένη. Μαγεία. Να κλείνει χέρια και να εξαφανίζεται ο πουλίνος σα να τον κατάπιε η γη και ξανά μανά. Κάπου εκεί, και μάλιστα χωρίς ίχνος χεριών, ήρθε η κατάθεση, που ομολογουμένως ήταν πολύ σκληρή και πήρε ξώφαλτσα κι άλλα σημεία. Την κατάλληλη στιγμή τα ζούλησε και πιο πολύ μάλιστα και ήταν πραγματικά μαγεία.

Συμπέρασμα: Προτεινόμενη 100% για βυζολάγνους, και σίγουρα με προσόντα και για τους άλλους, που λόγω της παρεξήγησης δεν μπόρεσα να εξερευνήσω πλήρως. Μία ρεβάνς θα λύσει τις απορίες μου.

Στα μείον η σχετικά μικρή συμμετοχή (τι δίολο μούγκα πηδούσαν οι γερμανοί;) και η χρήση αρκετής κρέμας.

Ωράριο εναλάσσεται αλλά κυρίως απογεματινές ώρες.

Βυζολάγνοι στα όπλα!



ΥΓ: Να πω από την θέση αυτή ένα σόρυ στον επόμενο που αγωνίστηκε σε σπασμένο τερέν αλλά μάλλον το κρεββάτι θέλει μια μικρή ενίσχυση.