Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Βαρεμάρα στη σχολή από τους αχανείς μονολόγους gilf καθηγήτριας και ανορθώσεις μετά από προνοσυζήτηση που έπιασα με τον διπλανό ίδιας συνομοταξίας ανώμαλο φιλαράκο μου, μπανίζοντας ταυτοχρόνως το κωλί της κυράς ήταν αρκετά για να με οδηγήσουν στα ερημωμένα σπιτάκια επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως, πίσω απ το μετρό του Κεραμεικού, αφήνοντας το μάθημα στη μέση. Σκεπτόμενοι ότι η ταρίφα μπορεί να πέσει κάνα 10αρικο παρακάτω στα συγκεκριμένα μαγαζάκια, λόγω της αναδουλειάς και της υποβαθμισμένης περιοχής καβαλήσαμε το αμάξι και κατηφορίσαμε προς Μεταξουργείο για να βγούμε πίσω απ τις γραμμές του τρένου....Παρκάρισμα σχετικά εύκολο και εισερχόμαστε κατά τις 5 το απόγευμα στο μαγαζί με αριθμό 94 (Κατέβαινε και ένας συναγωνιστής ο οποίος δεν ήταν ενθουσιασμένος...το προσπερνάω). Ανοίγει ο υπηρεσίας όλο χαμόγελο και μας υποδέχεται...Μας συστήθηκε κιόλας κυρ.Γιάννης....συμπαθητικός μπορώ να πω, αλλά δεν προσέχει τη καθαριότητα του καταστήματος (εξού το 4αρι) ...Το "στούντιο" μύριζε άσχημα ...μπόχα ανέβλιζε από μέσα και τα δωμάτια δεν είχαν σφραγισμένες πετσετούλες...παντοφλάκια μιας χρήσης ούτε για δείγμα :headbangαπαράδεκτο για στούντιο). Τουλάχιστον είχαν ντουζιέρες και στρωμένα κρεβάτια....Όλα αυτά ξεπεράστηκαν μόλις βγήκε το μανάρι με το σγουρό μαλλί σε κοκκινοπορτοκαλί αποχρώσεις....Η βυκάρα στο 1,70 με το πολύ όμορφο σώμα και το γλυκό προσωπάκι, το πετίτ κωλαράκι και τα 2,5αρια βυζάκια ακάλυπτα ήρθε και έκατσε πάνω μας λέγοντας καυλόλογα...(φοβερό σαλονάρισμα)...Αφού πιάσαμε και εμείς το βυζάκι...ολοφύσικο και στητό σε σχήμα μυτερό και ρόγα πετροκέρασο, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα κατέθετα το εισητήριο, αφού ήμουν ήδη μισοκαυλωμένος Περνάω πρώτος εγώ με απλό, ύστερα από εκπτωσούλα που έκανε από μόνος του ο κυρ.Γιάννης (στα + αυτό), στο δεξιά δωμάτιο και η μικρή έρχεται πολύ γρήγορα μέσα...Βγάζει τα τακούνια και το στρίγκο και με βρίσκει να πεοπαλινδρομώ επάνω στο στρογγυλό κρεβάτι...Η συζήτησή μας σε άπταιστα ελληνικά, μου είπε ότι είναι 25 χρ. από Ισπανία, με ρωτά το όνομα μου και ξεκινάμε μπαλαμούτι με εμένα να έχω ήδη καυλώσει, αφού τις γλύφω τα ονειρεμένα μοσχομυριστά βυζάκια της μου βάζει λάστιχο και ξεκινά ένα σπέσιαλ στριφτοτσίμπουκο με αργό ρυθμό, βάθος, κοπανήματα και μουγκανητά τα οποία σε συνδυασμό με το πανέμορφο, γλυκό προσωπάκι που με κοίταζε και ένα λουλουδάκι πάνω από το αυτί που είχε για στολίδι με είχαν στείλει στο παράδεισο..Συνεχίζει με ωραία βυζομαλακία, από δική της πρωτοβουλία, την οποία σταματώ για να μην έχω πρόωρο τέλος...ανεβαίνει από πάνω και παίρνει τα ηνία με βαθιές διεισδύσεις, όσο εγώ γλύφω τις γλυκές ανταποκρίσιμες ρόγες της. Συνέχεια με καυλωτικό ιεραποστολικό και eye contact (ένα τι να φιληθούμε) και μετά γυρίζω σε πισοκωλητό που είχε καλό στήσιμο γιατί δεν την κοπάναγα με βία...Το τέλος χοντρικά στο τέταρτο με βεντουζωτή πίπα, αφού αλλάξαμε καπότα, χύνοντας μια κανάτα σπέρμα (εντός λάστιχου πάντα) και παίζοντας ταυτόχρονα με τη μουνοχαραμάδα της βγάζοντας βογγητά ανακούφισης ...
Με ευχαρίστησε όπως και εγώ, μου έδωσε χαρτί να σκουπιστώ και χαιρετηθήκαμε ανανεώνοντας τη συνάντηση μας για το μέλλον...Συμπερασματικά η βίκυ είναι ένα πολύ φιλότιμο κορίτσι με ένα χαμόγελο που προσπαθεί να σε περιποιηθεί και με το παραπάνω...Είχαμε άριστη χημεία, ιδιαίτερη συνάντηση και πήρε πολλές πρωτοβουλίες...Ένιωσα σαν να είμαι με τη κοπέλα μου σε GFE ρυθμούς(βοήθησε μάλλον το ότι είμαστε κοντά ηλικιακά). Βυκάρα μου ήσουν τέλεια και σίγουρα θα σε τιμήσω πάλι την επόμενη φορά σε παρτουζοπρόγραμμα ...Έφυγα μετά από κάνα 10λεπτο περιμένοντας το φίλο μου να τελειώσει και ο οποίος πέρασε επίσης καλά μαζί της....
Αυτά είχα να πω, δοκιμάστε τη δεν θα χάσετε και ελπίζω να σας κάνει τα ίδια μάγκες