Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Έτσι ακριβώς όπως τα λέει ο Παντελίδης στο γνωστό τραγούδι, παραφράζοντας ελαφρώς τον τίτλο για να αποδώσω τα τεκταινόμενα της συνάντησης μου με την Ιζαμπέλλα. Μια συνάντηση που ήταν μία από τις χειρότερες της «καριέρας μου».
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή :

Την είχα δει αρκετές φορές σε τσάρκες μου και η εμφάνιση της μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Ξανθή με ίσια μακριά μαλλιά, kinky μουτράκι, ενισχυμένο στήθος, αρκετά σκληρό όμως στην αφή, καλοσχηματισμένο κωλαράκι. Πριν την γερμανική αλυσίδα έχει θητεύσει καις τον όμιλο Κασσάνδρας με το ίδιο όνομα.
Κάπου η έλλειψη εναλλακτικών, και παρότι δεν ήμουν στην καλύτερη μου φυσική κατάσταση και σεξουαλική διάθεση, κυριαρχώντας το κλασσικό Ελληνικό «Δεν γαμιέται …» αποφάσισα την στενότερη γνωριμία με απλό πρόγραμμα των 50 ευρώ..

Όρθιος ακόμα, τελείωνα το στέγνωμα μου από το ντους, όταν μπήκε στο δωμάτιο. Θέλησα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία, πήγα κοντά της, την αγκάλιασα και ξεκίνησα να την φιλάω στο λαιμό.
-«Κάτσε λίγο να βγάλω τα παπούτσια μου, και πάμε στο κρεβάτι» μου λέει αρκετά ψυχρά. Έτσι και έγινε. Γονατιστοί αντικριστά ξεκίνησαν κάποια χαδάκια και φιλάκια από πλευράς χωρίς κάποια ανταπόκριση από πλευράς της.
-«Φίλα με στο στήθος» μου είπε. Υπάκουσα και μετά από λίγο νέα «Διαταγή»
-«ξάπλωσε να σε γλύψω εγώ τώρα». Χωρίς ίχνος προκαταρκτικών, ή μάλλον για να αποδώσω 100% την πραγματικότητα 2-3 φιλάκια στο στήθος μου και 2-3 περάσματα της γλώσσας στα @@κια. Στο κοιμώμενο «μικρό Cheyenne» πέρασε το προφυλακτικό για ένα αρκετά ρηχό και μονότονο στοματικό, το οποίο δεν έφερνε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

Ήδη η διάθεση και η ψυχολογία μου είχαν πάρει την κατιούσα και δεν γινόταν δουλειά. Την καθοδήγησα νε με φιλήσεις το στήθος και τον λαιμό, που είναι από τα πλέον ευαίσθητα σημεία μου, το έκανε κάπως καλά και ως εκ θαύματος το πουλάκι ξύπνησε.

-«Α σηκώθηκε» μου είπε χαμογελώντας και ίππευσε για να ξεκινήσουμε με cow girl. Δεν τα πηγαίναμε και άσχημε παρότι κάποια «φλιτς, φλιτς, φλιτς» ακουγόντουσαν κατά τις παλινδρομικές κινήσεις. Καμία συμμετοχή από πλευράς της, παρά μόνο κάποια μονότονα βογγητά.
-«Έλα τώρα εσύ επάνω» μου ειπε. Δεν αρνήθηκα, συνεχίσαμε στα ιδία μοτίβα συμμετοχής, και μετά από λίγο πήρα την πρωτοβουλία και εγώ να της ζητήσω στα τέσσερα. Τι το ήθελα ? Στήνεται, αλλά για άγνωστο λόγο, η στύση χαλάρωσε.
-«Αααα δεν γίνεται έτσι» λέει. Αυτό ήταν. Της είπα να ξαπλώσω και να τελειώσουμε με χειρομάλαξη φιλώντας και χαϊδεύοντας το στήθος μου, μήπως και σώσουμε την παρτίδα..

-«Το κάνω καλά, μην σε δαγκώσω και πονέσεις» ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και να εκτελέσει τον «μικρό Cheyenne»
Σε ευχαριστώ πολύ της είπα, δεν πειράζει, είμαι κουρασμένος, μια άλλη φορά.
«Ανακουφισμένη» πήρε τα εσώρουχα της με καληνύχτισε και αποχώρησε.

Μια καθαρά τυπική και διαδικαστική επαγγελματίας η Ιζαμπέλλα. Η κυνικότητα των φράσεων της στην διαδικασία με χάλασαν απίστευτα, και ήταν ένα από τα κύρια συστατικά που δεν μπόρεσα να λειτουργήσω. Το πρόβλημα δεν ήταν το περιεχόμενο των φράσεων αλλά το στυλ και η «ψυχραιμία» που τις έλεγε, δείχνοντας μου με τον τρόπο της ότι είναι "εντελώς αλλού". Επειδή όμως μου αρέσει να είμαι δίκαιος έχω και εγώ μερίδιο ευθύνης μιας και δεν ήμουν στην καλύτερη φυσική κατάσταση και κάπου «βίασα» την κατάθεση. Στα δύσκολα φαίνεται ο καλός ο μάστορας όμως λέει η παροιμία. Και η Ιζαμπελλα δεν αποδείχτηκε καλή μαστόρισσα. Δεν είχαμε χημεία. Οικειότητα? άγνωστη λέξη, επαγγελματισμός και κυνικότητα στο φουλ. Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Μακάρι να είναι η τελευταία ανεπιτυχής κατάθεση…..

Αυτά για την εμπειρία μου με την Ιζαμπέλλα, χωρίς να σημαίνει ότι πιθανή δική σας θα είναι απαραίτητα ανάλογη.