Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Σήμερα το βράδυ, τα φώτα στην Οδό Φυλής αργοσβήναν σιγά-σιγά.
Λίγος κόσμος στο δρόμο, ακόμα πιο λίγες οι επιλογές μου.
Οπότε, ήρθα εδώ να δώ την Αλίκη από κοντά, μιας και η φωτό σχεδόν πάντα σε ξεγελάνε . . .

Εμφανίστηκε λοιπόν αεράτη και χαμογελαστή στο σαλόνι.
Δεν είναι η μουνάρα που θα σου φύγουν τα σαγόνια, αλλά έχει κάτι που σε μαγνητίζει.

Δίνω τον οβολό (άντε τζαμπατζούλι, πάλι σε εκπτωτική βάρδια πήγες . . ) και μπαίνω στο δωμάτιο, αφού η υπηρεσία με ρώτησε αν θέλω κάτι από το μπαρ και μου άναψε τον κλιματισμό.

Μετά από λίγο έρχεται και το μωρό, όπου μετά από 2-3 ερωτήσεις για να σπάσει ο πάγος, ανεβαίνει πάνω μου και αρχίζει τα φιλάκια/δαγκωματάκια/χαδάκια στο απολλώνιο κορμί μου, χαρίζοντάς μου πότε-πότε κάποιες ματιές. Έβγαλε το σουτιέν και άρχισα πλέον εγώ το παιχνίδι, με στενό μαρκάρισμα και ανταπέδωσα την περιποίηση που μου έκανα. Βέβαια, με τέτοια κορμάρα, δεν αρκέστηκα μόνο στο στήθος της, αλλά γεύτηκα όλο το κορμάκι της, ενώ εκείνη με τις ανάλογες αισθησιακές κινήσεις και κραυγούλες της, με προκαλούσαν/προσκαλούσαν να συνεχίσω . . . . . . . . . . . . . . . . . . . μέχρι το "τέλος".

Το θερμόμετρο άρχιζε να ανεβαίνει επικίνδυνα (και μεταφορικά και πραγματικά) , οπότε μετά από ένα σύντομο στοματικό δοκιμάσαμε το doggy style, με θέα το καλοσχηματισμένο κωλαράκι της. Κάπου εκεί έληξε και η συνεδρία μας. Ήρεμα, χωρίς ίχνος βιασύνης και με υποσχέσεις για μελλοντικές επαναλήψεις.

Τελικά όντως, σκέτο γατάκι η Αλίκη.

Το μόνο αρνητικό είναι ότι ο κλιματισμός δεν αποδίδει τα μέγιστα, με αποτέλεσμα να υπολειτουργώ.
Εξού και τα 8-αρια στην κριτική.

Την επόμενη φορά που θα ξαναπάω, θα τηλ. πρίν και θα παραγγείλω να ανοίξουν στο φουλ ένα κλιματιστικό, ώσπου μέχρι να φτάσω να έχει γίνει ψυγείο το δωμάτιο . . .