Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Όπως έγραψα και στην κριτική που προηγείται, τους τελευταίους μήνες η διέλευση μου από την οδό Ευτυχίδου είναι επιβεβλημένη λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων. Έτσι, μου παρέχεται απο καιρού εις καιρόν η δυνατότης να ασχολούμαι με το κείμενον επί της οδού Αθανασίας ανακουφιστήριον. Αυτήν την φορά στάθμευσα με αρκετή δυσκολία το μεταφορικό μου μέσον και αφού ανέβηκα την ελικοειδή κλίμακα, έκρουσα τον κώδωνα της λευκής εξώθυρας. Η λίαν ευγενής, όσο και εξυπηρετική αλλοδαπή επιστάτης που μου άνοιξε, με οδήγησε στην αίθουσα αναμονής-επιδείξεων Εκεί βρήκα άλλους δύο κυρίους, που όπως αποδείχθηκε αργότερα ανέμεναν προκειμένου να ελευθερωθεί δωμάτιο. Ο υποφωτισμένος λιτός χώρος, στον οποίο κυριαρχεί μια συμπαθής οριεντάλ zen διακόσμηση, ήταν καθαρός.

Κατόπιν αρκετής αναμονής, ενεφανίσθει η σχετικά υψηλόσωμη Ραμόνα. Πρόκειται περί γυνής περίπου 25 ετών, με μακριά μελαχρινή κόμη και πρόσωπο με αδρά χαρακτηριστικά, οιονεί ελκυστικό. Δεν θα περιγράψω τον σωματότυπο της λεπτομερώς διότι οι αναρτημένες φωτογραφίες, τον απεικονίζουν με σχετική πιστότητα. Και γράφω σχετική, διότι κατά την προσωπική μου άποψη, ή έχουν υποσθεί ελαφρά επεξεργασία, ή στο διάστημα που μεσολάβησε από την ημερομηνία της φωτογράφησης μέχρι σήμερα, η κοπέλα πήρε μερικά κιλά.

Δεν κρύβω, ότι ήμουν έτοιμος να αποχωρήσω. Πλήν όμως υπήρχαν κάποιοι παράγοντες που μέ έκαναν να αναθεωρήσω. Ο πρώτος ήταν ότι η κοπέλα τύγχανε της δογματικής αποδοχής όλων των υπολοίπων παρευρισκομένων αρρένων (όλα τα δωμάτια ήταν γεμάτα). Ο δεύτερος ήταν ότι όλες οι κριτικές που είναι αναρτημένες στον παρόντα ισότοπο, της αποδίδουν, σχεδόν δογματικά, εύσημα για τις υπηρεσίες της. Ο τρίτος και καταλυτικότερος ήταν η ενστικτώδης και επιβλητική ανάγκη εκτόνωσης της γενετήσιας ορμής μου. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα εξετάσω το "δόγμα" Ραμόνα και απέδωσα στην επί της υποδοχής κυρία, το αντίτιμον που αντιστοιχεί εις απλόν πρόγραμμα προκειμένου να με οδηγήσει στα ενδότερα.

Ο χώρος συνευρέσεων, που ακολουθεί το ίδιο σκεπτικό διακόσμησης με την αίθουσα αναμονής-επιδείξεων, στερείται λουτήρος κλωβού και νιπτήρος. Είναι εφοδιασμένος πάντως με υγρά, καθώς και απλά, χάρτινα μαντήλια, που βρίσκονται ομού με τον κάλαθο των αχρήστων διακριτικά τοποθετημένα πίσω από ένα ξύλινο παραπέτασμα. Εδώ θα πρέπει να προσθέσω, ότι όποιος -ομοίως με εμένα- επιθυμεί λουτρό, θα εξυπηρετηθεί από το κοινόχρηστο.

Η Ραμόνα άργησε να έλθει, αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο. Εισήλθε στο δωμάτιο και αφού μου ζήτησε συγγνώμη για την αργοπορία, ξάπλωσε δίπλα μου και αποχωρίστηκε τον στηθόδεσμό της. Η έκδυση αποκάλυψε λίαν καλόσχημο και σφριγηλό στήθος, το οποίο και μου προσέφερε άμεσα προς ασπασμούς και λειχίες. Έπειτα επιδόθηκε σε ομολογουμένως θερμές και ζωηρές προκαταρκτικες ενέργειες, όπως ασαπασμούς και λειχίες. Βρήκα όμως τις θωπείες της αρκετά φορτικές και ιδιαίτερα την μάλλον "άγαρμπη" παλινδρόμηση του μορίου μου προκειμένου να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ανταποδίδωντας τις αβρότητες, μου δόθηκε η δυνατότητα να εκτιμήσω την ευχάριστη υφή της καθαρής άλλα μάλλον έντονα αρωματισμένης επιδερμίδος της. Το στοματικό της, κατά την διάρκεια του οποίου δεν παρέλειψε να μεριμνήσει και για την ευρύτερη περιοχή, ήταν έντονο και με πολύ καλή χρήση της γλώττας. Πλήν όμως, η παρατεταμένη (για τα γούστα μου) χρήση χειρός που υπήρξε και εδώ, δεν με άφησε να το απολαύσω όσο θα ήθελα. Στην συνέχεια αποχωρίστηκε την κιλότα της και ανέβηκε ιππαστί. Το όχι και τόσο ευείδες αιδοίον της ήταν αρκετά θερμό. Όμως δεν μου παρείχε και τόσο καλή αίσθηση, πραγμα το οποίο αποδίδω κυρίως στην περισσή χρήση τεχνητής λιπαντικής ουσίας. Κατόπιν εσυνουσίασθημεν στην ιεραποστολική στάση καθώς και στις, πλαγία, και του λωτού. Το τέλος κατέφθασε μετά από αρκετή ώρα σε συνουσία με τον τρόπο των σκύλων. Τρόπος που φαίνεται να της αρέσει, δεδομένης της ζωηρής συμμετοχής της. Λήξασας της συνουσίας, παρέμεινε για ένα δυο λεπτά στο χώρο και αφού με ασπάστηκε, αποχώρησε.

Ανακεφαλαιώνοντας, η κοπέλα, εκτός των άλλων προσόντων της, είναι συμπαθέστατη και ευγενέστατη. Κατα την συνουσία επέτρεψε απρόσκοπτες διεισδύσεις με μόνη εξαίρεση την στάση του λωτού, στην οποία αν και δεν έδειξε απαρέσκεια ήτο προφανές οτι κάτι την ενοχλούσε. Η συμμετοχή της υπήρξε ζωηρή και θερμή. Μερικές στιγμές όμως (και κατά την προσωπική μου άποψη) άγγιξε τα όρια του θεατρινισμού. Θα ήθελα να αναφέρω επίσης, ότι η προσήλωση προς το έργο της είχε κάποιες διακυμάνσεις. Πράγμα όμως που δεν μπορώ να αποδώσω σε ύπαρξη βιασύνης, γιατί προς τιμήν της δεν έδειξε το παραμικρό τέτοιο δέιγμα. Τουναντίον ήτο ιδιαίτερα φιλική και υπομονετική. Εφυγα όμως έχοντάς την εντύπωση πως κάτι την απασχολούσε.

Συμπερασματικά τώρα, θα δηλώσω ότι έχω μερικές αμφιβολίες σχετικά με το "δόγμα" Ραμόνα. Ίσως να μην την βρήκα σε καλή ημέρα. Ίσως πάλι, οι κρίσεις μου να οφείλονται στην τάση μου για αναθεωρητισμό.*


*Δογματισμός και αναθεωρητισμός ή ρεβιζιονισμός.
Πρόκειται για δύο εκ πρώτης όψεως διαμετρικά αντίθετες τάσεις - πόλους, σε διαφορετικές συγκυρίες της ιστορίας των μορφών της κοινωνικής συνείδησης (θεωριών, επιστημών, ηθικής, πολιτικής, δικαίου, αισθητικής, θρησκείας, φιλοσοφίας). Δογματισμός είναι η προσήλωση και η άκριτη εμμονή στις (θεμελιώδεις) αρχές και στην αυστηρότητα ορισμένου συστήματος, η οποία προτάσσει την αξίωση να αναγνωρίζονται είτε να γίνονται αποδεκτές άνευ όρων ορισμένες σχηματοποιημένες και μηχανιστικά κωδικοποιημένες θέσεις, ως αξιώματα μη ερειζόμενα σε αιτιολογία ή αποδείξεις. Ο αναθεωρητισμός αντίθετα προσδιορίζεται είτε αυτοπροσδιορίζεται ως αμφιβολία, αμφισβήτηση και άρνηση των αρχών και της αυστηρότητας ορισμένου συστήματος, ως αντίποδας του δογματισμού.