Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η απόφαση μου για την επίσκεψη στην Λούση μου ήρθε τελείως ξαφνικά στο μυαλό, εκεί που ήσυχα ήσυχα έπινα τον καφέ μου στην παραλιακή σε μια αρκετά ζεστή μέρα για την πόλη. Χωρίς λοιπόν να το πολυσκεφτώ και χωρίς καν να πάρω κάποιο τηλέφωνο, καβάλησα το αμάξι και οδήγησα καρφί μέχρι την Έδεσσα παίρνοντας πάνω μου τα όποια ρίσκα υπήρχαν στο να ήταν απούσα η μικρούλα Λούση από την θέση της. Βλέπεται το χαμόγελο που μου σκάει όταν με βλέπει ξαφνικά μπροστά της χωρίς να με περιμένει και κάνοντας την έκπληξη, για εμένα προσωπικά είναι ανεκτίμητο και αξίζει το ρίσκο αυτών των χιλιομέτρων.

Λένε ότι η τύχη βοηθά τους τολμηρούς, και εμένα και τούτη τη φορά δεν με άφησε παραπονεμένο, και όπως φανταζόμουνα η Λούση ήταν εκεί, με το που με βλέπει μου σκάει ένα πλατύ χαμόγελο και ορμά στην αγκαλιά μου. Γνώριμη μου από τις δεκάδες φορές που έχω βρεθεί μαζί της, έχει αποκτήσει μια πολύ όμορφη οικειότητα μαζί μου και που με κάνει να περνάω πάντα πολύ όμορφα μαζί της.

Πέρασα στο δωμάτιο, σε λίγο ήρθε και η μικρή, με πορτοκαλί φωσφοριζέ σετάκι που σε συνδυασμό με το ελαφρύ μαύρισμα που της έδωσαν τα λίγα μπάνια που έκανε την κάνανε πολύ θελκτική. Έβαλε και κάνα διό κιλάκια που της χρειαζόντουσαν και το ήθελε, κάνοντας έτσι το στήθος της ακόμη πιο σφριγηλό και το κωλαράκι της ονειρεμένο.

Από τα πρώτα χαδάκια στα όρθια μου δημιουργήθηκε πλήρης στύση και μετά ξάπλωμα στο κρεβάτι, της έβγαλα με τα δόντια το στιγγάκι, και μπήκα ανάμεσα στα πόδια της γλείφοντας με μανία το λαχταριστό και πεντακάθαρο μουνάκι της. Συνέχεια με στάση 69, η πίπα της ήταν ονειρεμένη ενώ εγώ έχωνα τη γλώσσα μου μέσα στο μουνάκι της όσο πιο βαθιά μπορούσα ρουφώντας με πάθος όλα τα υγρά της.

Στη συνέχεια ανέβηκε από πάνω μου έκλεισε τα ματιά της και την άφησα να παίζει αυτή μπάλα και την έπαιξε πολύ καλά, και κουνήθηκε πολύ δυνατά και με χάρη.

Συνέχεια σε πισοκολητό, μου έκανε στήσιμο τέλειο και έπιασα ρυθμό πολύ καυλωτικό μιας που με ενέπνευσε σε αυτό η μικρή μέχρις ότου την ξάπλωσα τελείως χωρίς να βγω από μέσα της ένωσα τα πόδια της και σε αυτή τη στάση ανέβασα την πιο μεγάλη ταχύτητα που μπορούσα και που άντεχα, την οποία και κράτησα μέχρι το πολύ πανηγυρικό τέλος.

Έμεινε μαζί μου μέχρι να πάρω κάποιες ανάσες και αποχώρησε με σταυρωτά φιλάκια, βάζοντας το κερασάκι σε μια ακόμη πολύ επιτυχημένη συνάντηση μαζί της. Ο δρόμος της επιστροφής ήταν αέρινος, ακούγοντας ροκιές στο αυτοκίνητο, οδηγούσα σταθερά και ένοιωθα πως πετούσα, μοναδική μου σκέψη ήταν η επόμενη φορά που θα την ξανασυναντήσω, που από ότι φαίνεται θα είναι αρκετά σύντομη.