Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Είχα μείνει πιστός εδώ και 7 χρόνια που διαρκεί η σχέση μου και πλέον ο γάμος μου.

Μακρύα από κάθε πειρασμό είχα αντέξει ως σήμερα (... χθες) . Εδώ και καιρό είχα σταμπάρει στα site και στο φόρουμ την Αλεξάνδρα και συχνά πυκνά μου ερχόταν στο μυαλό μια βόλτα από το 104...

Τυχαία εντελώς, μιας και κατέβηκα κέντρο για δουλεια, λέω να περάσω μπας και την δω από κοντά. Όντως "μου ανοιξε... η τύχη" ήταν εκεί την ώρα που πέρασα, την είδα, που να φύγω μετά? Σκάω την κατοστάρα (θα γίνει που θα γίνει λέω ας γίνει full extra) και μετά από το κερασμένο ποτάκι βουρ για το δωμάτιο. Ντουζάκι και αναμονή.
Εντύπωση μου έκανε ο χώρος που από καθαριότητα και ανέσεις έσκιζε. Περίεργο για την περιοχή, που την είχα "αφήσει" αλλιώς προ δεκαετίας και βάλε... Αν και πρέπει να είναι η εξαίρεση...

Ομολογώ όμως πως είχα τρελό άγχος. Δεν ξέρω πως τα κατάφερα και τόσα χρόνια δεν είχα ξενογαμήσει (άπειρες ευκαιρίες, μια και η δουλειά μου ισοδυναμεί με ταξίδια) αλλά τώρα που είχα μπει στο δωμάτιο, τα είχα σκάσει και περίμενα σε ένα κρεβάτι είχα βαρέσει κόκκινα. Δεν ξέρω σαν τρέμουλο, σαν τύψεις, σαν να μην θυμόμουν την διαδικασία.

Ευτυχώς για μένα βρήκα το θάρρος και εξήγησα την κατάσταση στην Αλεξάνδρα όταν ήρθε. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν δεν το έκανα, αλλά η κοπελάρα με έκανε να νιώσω πάλι 20 χρονών, πέρνωντας την κατάσταση στα χέρια της (και όχι μόνο) . Τι χάδια, τι νάζι, τι όρεξη. Τι βυζάρες, ωωω θεοί του Ολύμπου! Το καθηλωμένο μεταγωγικό για συντήρηση, έγινε μαχητικό 5ης γενιάς πάνοπλο!

Η Ισπανική περίπτυξη ανέβασε και άλλο τα Spread, ενώ το γλυφιτζούρι (όχι ελεύθερο - καλύτερα, ένιωσα πιο μεγάλη ασφάλεια) με ταυτόχρονο ζούπιγμα, χάιδεμα , φίλιμα, ρούφιγμα και ότι άλλο μπορούσα να φανταστώ πάνω στα δίδυμα ΠΕΝΤΑΙΝΤΣΑ ΑΝΤΙΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ κανόνια της εκ Τσεχίας δεσποινίδος, υπέροχο και υποσχετικό. Αλλαγές εδώ , αλλαγές εκεί και δώστου και πάρε να χεις... και, και και... Πάρε και ένα κουλούρι - με δυσκολία μιας και ήμουν ετοιμος να τρυπήσω την "αντιεροπορική ομπρέλα" από την καύλα...

Προσπάθησα και να το καθυστερήσω τρομάρα μου αλλά που... Όπλισα τις οβίδες μου και με πλήγμα ακριβείας χωρίς "ομπρέλα προστασίας" χτύπησα τα Πεντάιντσα! Ξεκούραση στην γλυκιά κοιλίτσα της με το θεικό tatoo, αγκαλίτσες και φιλάκια, κουβεντούλα και η επιδρομή έλαβε τέλος με την υπόσχεση ότι μου χρωστάει ένα μασάζ. (Θα χρωστάει πολλά γιατί όταν την αντικρύζεις θέλεις να της κάνεις εσύ μασάζ και όχι αυτή...)

Ομολογώ ότι δύσκολεύτηκα να φτάσω στο αμάξι. Πέραν του ακόμα τρεμάμενου κατω μέρους του κορμιού μου, η περιοχή δεν είναι και για να πολυκυκλοφορείς χωρίς κάνα Glock στην τσέπη. Πολυ pacman και μαυρίλα βρε παιδί μου... Το μόνο αρνητικό όπως και ίσως η ηχομόνωση του ισόγειου δωματίου που είχα μιας και ακούγονται όλα και δεν με κάνει προσωπικά να νιώθω τόσο άνετα...

Δυστυχώς παρά το ότι πρέπει να είμαι από τα ... ιδρυτικά μέλη του site, τόσα χρόνια διάβαζα άλλά ποτέ δεν έγραφα. Κάνω την αρχή και δυστύχως για την Αλεξανδρα δεν μπορώ να βάλω μεγαλύτερο βαθμό. Μεταξύ μας όμως μωρό, αν διαβάζεις, είσαι δεκάρι!!!