Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Σερφαρωντας όπως συνήθως στο forum διάβασα πως σήμερα η Λαίμα έχει τα γενέθλια της. Οι αναμνήσεις μου από τις λίγες συναντήσεις μου μαζί της άριστες, και έτσι ξεκίνησα για να της «ευχηθώ».

Μια κοπέλα που ανταποκρίνεται απόλυτα στα standards της γυναίκας που μου αρέσει. Ψηλή, με ιδανικές καμπύλες, χωρίς κανένα περιττό κιλό, αλλά με τα απαραίτητα πιασήματα, σε ένα σφιχτό σώμα. Εάν το στήθος της δεν ήταν από σιλικόνη, τότε σίγουρα δεν θα δίσταζα να της βάλω 10 στην εμφάνιση. Το πρόσωπο της λάγνο, αποπνέει μια αύρα εμπειρίας. Κοντά ξανθά μαλλιά, ανοιχτόχρωμα εκφραστικά μάτια, βραχνή sexy φωνή.
Φορώντας μόνο ένα μικροσκοπικό στριγκάκι ήρθε στο σαλόνι.. Πονηρό χαμόγελο, σταυρωτό φιλάκι για χαιρετισμό, ευχές από μέρους μου και είσοδος στο δωμάτιο.

Ξάπλωσε δίπλα μου και μιλήσαμε για κάποια λεπτά, μιας και είχαμε πολύ καιρό να συναντηθούμε. Όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχια και έτσι ξεκινήσαμε τα πρώτα χάδια και τα πρώτα πεταχτά φιλάκια. Κάνοντας πολλά λογοπαίγνια καταλήξαμε πως "και καλά" εγώ θα ήμουν το «δώρο της» και με την ευκαιρία προθυμοποιήθηκα να παίξω τον ρόλο του εργαζόμενου και αυτή το ρόλο της πελάτισσας. Έτσι πολύ χρόνο καταναλώσαμε στην δική της περιποίηση από πλευράς μου, με χάδια και γλειψίματα σε όλο το σώμα της από τον λαιμό μέχρι τα πατουσάκια της. κάτι που δεν με χάλασε σε καμία περίπτωση.

Όταν ξεκίνησα να της κατεβάζω το στριγκάκι της, σιγοψιθύρισε ένα «επιτέλους», κάτι που μου έδωσε ώθηση να ξεκινήσει ένα μακράς διαρκείας στοματικό από πλευράς μου. Έδειχνε να το απολαμβάνει αφού η ρίγη της, τα βογκητά της, κάποια λόγια στα Ρώσικα, η πίεση των ποδιών της στο κεφάλι μου και οι εκφράσεις του προσώπου της επιβεβαίωναν του λόγου το αληθές.

Χωρίς να σταματήσω να την γλείφω, κατάφερε και άλλαξε γωνία στο σώμα της, για να περιλάβει τον «μικρό Cheyenne” σε ένα πλάγιο 69. Ηδη οι αντοχές μου δεν ήταν πολλές και έτσι στο sex δεν μπόρεσα να την απολαύσω όσο θα ήθελα.
Μόνο δυο στάσεις ήταν αρκετές για να έρθει το τέλος. Ιεραποστολικό για ξεκίνημα, μέσα σε σφιχτές αγκαλιές (με την ευκαιρία να της ζητήσω συγνώμη που άθελα μου την γρατσούνισα την πλάτη της με την αλυσίδα που φοράω στο χέρι μου), βογκητά, παιχνίδια με την γλώσσα και τα χείλη της -μια εικόνα που με φτιάχνει απίστευτα- και cow girl, όπου πότε με γρήγορο και πότε βασανιστικά αργό ρυθμό ήρθε το τέλος.

Εκμεταλλευτήκαμε την ησυχία που είχε (μεσημεράκι καθημερινής) και μιλήσαμε αρκετά. «Ντύθηκε», μου έφερε γλυκό και με κέρασε και συνεχίσαμε την κουβέντα μας μέχρι την στιγμή που αποχώρησε. Μου έκανε και κάποια «παράπονα» που δεν της έφερα τουλάχιστον ένα λουλουδάκι, αλλά με ευχαρίστησε που έστω και έτσι πήγα να την δω. Της υπόσχομαι ότι του χρόνου δεν θα παω με άδεια χέρια..

Αυτά για την εμπειρία μου με την Λαίμα, που σαφώς δεν σημαίνει ότι και πιθανή δική σας θα είναι απαραίτητα ανάλογη….