Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (14/12/2011 – 16/12/2011)
Στις 14/12/011 στις 13:02, επιστρέφοντας από τη στουντιότσαρκα, είδα σε ένα μαγαζί τη γνωστή 95χρονη ζητιάνα. Φυσικά, από τη χαρά μου, μπούκαρα μέσα για να τη χαιρετήσω. Αυτή μου έδωσε για δώρο ένα μπρελόκ για τα κλειδιά και μου είπε «Θα τα πούμε αύριο το πρωί. Θα είμαι έξω από το κρεοπωλείο».
Στις 13:06 ανεβαίνοντας την οδό Κυψέλης, είδα τη γνωστή βιβλιοπώλισσα. Φυσικά τη χαιρέτησα με διευθυντικό sandwich, στο οποίο έδωσα ιδιαίτερη έμφαση στο τρίψιμο του βραχιολιού. Μιλήσαμε για 1-2 λεπτά, γιατί ως γνωστόν οι κριοί είναι πάντοτε βιαστικοί.
Στις 15/12/2011 στις 11:00 πέρασα έξω από το κιματζίδικο (κόλλα ρε Γιοντέ, για να γελάσεις το γράφω έτσι, κουλό ε;) με σκοπό να καθίσω δίπλα στη ζητιάνα για ένα στοργικό διευθυντικό sandwich διαρκείας. Δυστυχώς όμως, δεν την πέτυχα εκεί. Κατόπιν πήγα στο μαγαζί της αγελάδας, για να αγοράσω μισό κιλό ψωμί. Η αγελάδα ήταν μόνη της, οπότε μετά την ολοκλήρωση της συναλλαγής (και αφού ακολούθησε 5λεπτη κουβεντούλα) τη χαιρέτησα με ένα θερμό directory sandwich, το οποίο φυσικά συνοδεύτηκε από τρίψιμο στα χρυσά ριγκάκια της και από αγαπησιάρικο βλέμμα.
Στις 17:15 της ίδιας μέρας, ξεκίνησα από το σπίτι μου για να κατέβω Πειραιά. Είχα κανονίσει στις 18:15 να δω έναν τραγουδιστή φίλο μου. Στις 21:10 είχα βάλει το ξυπνητήρι του κινητού μου για να πάρω τηλέφωνο την κυρία Νίκη (ήθελα να της πω κάποιες έξυπνες ιδέες που σκέφτηκα, για να βρεθούμε εκτός σπιτιού). Επειδή όμως, ο τραγουδιστής μιλούσε στο τηλέφωνο μέχρι τις 21:32 και επειδή θα ήταν αγενές να έφευγα χωρίς να τον χαιρετήσω, αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο την κυρία Νίκη την Παρασκευή το μεσημέρι.
Στις 16/12/2011 το πρωί βγήκα έξω για να κάνω κάποια ψώνια. Στις 11:15, καθώς περνούσα έξω από το supermarket, είδα την γνωστή ζητιάνα με το καλοσυνάτο βλέμμα, να κάθεται στο σκαλί και να ζητάει ελεημοσύνη. Φυσικά, της έσκασα 1 ευρώ και κάθισα δίπλα της για 2-3 λεπτά. Η συζήτηση αυτή συνοδεύτηκε και από «παιχνίδια εξουσίας», καθώς όσο μιλούσαμε της έκανα συνεχόμενα stamp στα ριγκάκια της. Στο τέλος φυσικά τη χαιρέτησα με ένα καυτό σαντουιτσάκι.
Επειδή το μεσημέρι δεν είχα κανονίσει κάποια έξοδο με φίλους, αποφάσισα να κάνω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα στην περιοχή του Βοτανικού για να μπορέσω να μιλήσω στην κυρία Νίκη με την ησυχία μου (Αχ Παναγίτσα μου, την αγαπάω πολύ αυτή τη γυναίκα).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Ξεκίνησα από το σπίτι μου στις 13:19, κουβαλώντας όπως πάντα, την γνωστή μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Στις 13:51 κατέβηκα Σύνταγμα. Από εκεί πήγα με τα πόδια σε ένα μικρό εκκλησάκι στην οδό Ερμού. Κάθισα στο πεζούλι δίπλα στην εκκλησία για 2-3 λεπτά και κατόπιν πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη (ώρα: 14:07). Δυστυχώς όμως, δεν την πέτυχα σπίτι. Έτσι λοιπόν, επέστρεψα στο Σύνταγμα και πήρα το μετρό. Στις 14:26 κατέβηκα στη στάση Κατεχάκη. Στις 14:32 βρήκα ένα στενό, έκανα το σταυρό μου, και πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη. Η τηλεδιάσκεψη, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ πολύ μπορώ να σου μιλήσω;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα. Είναι εδώ τα παιδιά μου. Θα τους βάλω να φάνε, γιατί μετά θα φύγουν.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ συγχώρεσε με. Τέλος πάντων, θα σε πάρω τηλέφωνο τη Δευτέρα, γιατί ήθελα να σου πω κάτι σημαντικό.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εντάξει, πάρε όποτε θες.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα πούμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Άντε γεια σου.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.

Μετά από το τηλεφώνημα αυτό, αποφάσισα να ξαναπάρω την κυρία Νίκη γύρω στις 16:00 (γιατί Δευτέρα θα είχε κακοκαιρία). Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα φυσιολογικά τη στουντιότσαρκά μου.

1ος σταθμός: Κατεχάκη 5. Η αναμονή για να δω την κοπέλα διήρκησε γύρω στα 15 λεπτά. Η υπηρεσία ευγενέστατη. Κατά καιρούς ερχόταν στο σαλόνι για να μου κάνει παρέα. Επιπλέον μου πρόσφερε καραμέλες. Αν και η υπηρεσία φορούσε τρικ-τρικ, δεν είχε «αυτό το κάτι που θέλω». Επιπλέον, ήταν νέα στην ηλικία (κάτω από 60, έλεος, πόσο ακόμη θα ξεφτιλιστούμε σαν κοινωνία;). Η εργαζόμενη κοπέλα, αν και φορούσε τρικ-τρικ, δεν μου έκανε αυτό το «ποπ» (όπως έλεγε πέρυσι ο Λεβέντης στο X-Factor, τι θυμάμαι ο πούστης).
2ος σταθμός: Κατεχάκη 8. Εντελώς αδιάφορο αυτό το στούντιο.

Επειδή κανένα από τα ιδρύματα της οδού Κατεχάκη δεν με ικανοποίησε απόλυτα, αποφάσισα να συνεχίσω τη στουντιότσαρκα στην Περιοχή του Βοτανικού. Έτσι λοιπόν, πήρα το μετρό και κατέβηκα στη στάση Κεραμικός.

3ος σταθμός: Κωνσταντινουπόλεως 61. Μια από τα ίδια. Κανένα ενδιαφέρον.
4ος σταθμός: Ιερά Οδός 66. Χτύπησα 5-6 φορές το κουδούνι, αλλά δεν μου άνοιξε κανείς. Να υποθέσω ότι ήταν κλειστό ή ότι στην υπηρεσία δεν άρεσε η φάτσα μου;
5ος σταθμός: Κασσάνδρας 3 πάνω. Όπα. Εδώ θα πέσει γέλιο. Μόλις μπήκα στο στούντιο, ο διάλογος που ακολούθησε με την υπηρεσία, ήταν ο παρακάτω:

ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Γεια σας. Τι κάνετε; Είστε καλά;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Από πού είστε; Είστε από εδώ;
ΤΑΚΜΑΝ: Μέχρι το Σεπτέμβρη έμενα Αθήνα. Τους τρεις τελευταίους μήνες μένω μόνιμα στην Αγγλία. Τώρα έχω έρθει για διακοπές.
ΠΟΥΤΑΝΑ (φοβισμένη): Εγώ δεν πάω με ξένους.
ΤΑΚΜΑΝ: Καλέ δεν είμαι ξένος. Είμαι Έλληνας του εξωτερικού.
ΠΟΥΤΑΝΑ (κρύφτηκε): Δεν θέλω να πάω μαζί σου.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει, OK. Πάω να δω και τα υπόλοιπα της οδού Κασσάνδρας και θα δω.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Έγινε. Σας περιμένουμε.
ΤΑΚΜΑΝ: Και να μην είστε ρατσιστές. Είμαι Έλληνας (εννοείται φυσικά ότι με τη συμπεριφορά που δέχτηκα, δεν σκόπευα να καταλήξω στο συγκεκριμένο οίκημα. Το να σχολιάσω την εμφάνιση της υπηρεσίας και της κοπέλας, πιστεύω ότι δεν έχει κανένα νόημα).

6ος σταθμός: Κασσάνδρας 3 κάτω. Εδώ δεν υπήρχε καθόλου υπηρεσία. Αίσχος.
7ος σταθμός: Κασσάνδρας 6. Εντελώς αδιάφορο το θέαμα.
8ος σταθμός: Κασσάνδρας 4Γ. Και εδώ θα γελάσουμε. Μόλις μου άνοιξε η υπηρεσία, έγινε η κάτωθι στιχομυθία:

ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Τι πουλάς;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλέ δεν πουλάω τίποτα, πελάτης είμαι.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Τότε τι κουβαλάς σε αυτή την τσάντα;
ΤΑΚΜΑΝ: Του Γύπα τα εννιάμερα.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Τι;
ΤΑΚΜΑΝ: Διάφορα αξεσουάρ, που αυξάνουν τη λίμπιντο. Κριτικές δεν διαβάζεις; Ο τάκμαν είμαι.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Α μάλιστα.

Μετά από αυτό τον αστείο διάλογο, μου παρουσίασε την εργαζόμενη κοπέλα. Το θέαμα και από πλευράς πουτάνας και από πλευράς υπηρεσίας, μου ήταν πλήρως αδιάφορο.

9ος σταθμός: Κασσάνδρας 4Β. Τι να σχολιάσω; Πάμε παρακάτω.
10ος σταθμός: Κασσάνδρας 4Α. Εδώ η υπηρεσία δεν παρουσιάστηκε καθόλου. Το συγκεκριμένο ίδρυμα απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες.
11ος σταθμός: Κωνσταντινουπόλεως 80. Η υπηρεσία, φορούσε μια πληθώρα από πολυφλεκτικά χρυσά κοσμήματα. Δεν φαινόταν όμως και πολύ ευγενική. Η μια κοπέλα δεν φορούσε καθόλου τρικ-τρικ, ενώ η άλλη (η Άντζελα) φορούσε ένα πολύ λεπτό χρυσό βραχιόλι.
12ος σταθμός: Κωνσταντινουπόλεως 92Α. Εδώ η υπηρεσία με ρώτησε «Έχετε κλείσει ραντεβού;». Όπως καταλαβαίνετε, το συγκεκριμένο στούντιο δέχεται πελάτες μόνο με ραντεβού. Φυσικά, όπως ήρθα, έφυγα.
13ος σταθμός: Κωνσταντινουπόλεως 92. Εδώ η υπηρεσία, αν και φορούσε τρικ-τρικ, ήταν λιγότερο όμορφη σε σχέση με την υπηρεσία από το στούντιο της οδού Κωνσταντινουπόλεως 80. Από την άλλη όμως, η εργαζόμενη κοπέλα ήταν εμφανισιακά ανώτερη (περισσότερα τρικ-τρικ και πιασίματα).
14ος σταθμός: Κωνσταντινουπόλεως 94. Ουδέν σχόλιο.

Βγαίνοντας από το στούντιο της οδού Κωνσταντινουπόλεως 94, διαπίστωσα ότι η ώρα ήταν 15:51. Ήμουν μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως 80 και Κωνσταντινουπόλεως 92. Έπρεπε να πάρω στα γρήγορα μια απόφαση, γιατί μετά τις 17:00 αλλάζουν οι βάρδιες. Επιπλέον, ήθελα μετά το γαμήσι να πάρω τηλέφωνο την κυρία Νίκη (αχ καρδούλα μου). Πήρα τηλέφωνο το φίλο μου τον Γιοντώ, αλλά δεν τον βρήκα. Κατόπιν, πήρα τον Τρ και του εξήγησα το δίλημμα, στο οποίο βρισκόμουν. Ο Τρ μου πρότεινε να πάω στο 80, επειδή ξέρει ότι η βαθύτερή μου ανάγκη δεν είναι το σεξ με ιερόδουλη, αλλά η στοργή και τα χάδια μιας γηραιάς κυρίας. Έτσι λοιπόν, επέστρεψα στο 80.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Χτυπώντας το κουδούνι του στούντιο για 2η φορά, μου άνοιξε η υπηρεσία. Της είπα ότι θέλω την Άντζελα (απλό πρόγραμμα – 50 €). Μόλις η υπηρεσία με οδήγησε στο δωμάτιο του έρωτα, της έσκασα το 50ρικο. Κατόπιν, της έκανα stamp στα ριγκάκια της, την κοίταξα γλυκά και τρυφερά και έγινε ο παρακάτω διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Μισό λεπτό. Μη φύγεις. Θέλω να σου πω κάτι.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Ακούω.
ΤΑΚΜΑΝ: Τους προηγούμενους τρεις μήνες ήμουν στην Αγγλία. Εκεί βίωσα τη μοναξιά και την κατάθλιψη. Ο λόγος, που κατέληξα στο συγκεκριμένο στούντιο, είναι ότι μου αρέσεις. Γενικά μου αρέσουν οι μεγάλες γυναίκες. Θα ήθελα, αν γίνεται, μετά το σεξ να καθίσουμε λίγο παρέα να σου κρατήσω τα χεράκια. Το έχω απόλυτη ανάγκη. Χρειάζομαι αγάπη και στοργή.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Καλά, καλά, καλά (και έφυγε κλείνοντας την πόρτα απότομα).

Μετά από την ψυχρή συμπεριφορά της τσατσάς, γδύθηκα και βόλεψα τα πράγματά μου. Εννοείται φυσικά, ότι έβγαλα από τη συνεδριακή τσάντα του Γύπα τα εννιάμερα και τα έβαλα σε περίοπτη θέση. Ενώ γδυνόμουν, αναπολούσα την κυρία Νίκη και σιγοψιθύριζα «Αχ κυρία Νίκη μου. Σε αγαπάω τόσο πολύ. Καρδούλα μου γλυκιά». Η αναμονή διήρκησε κανένα 5λεπτο. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και προσευχόμουν για την κυρία Νίκη.
Μόλις ήρθε η Άντζελα, έγινε η κάτωθι στιχομυθία:

ΑΝΤΖΕΛΑ: Γεια σου μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.
ΑΝΤΖΕΛΑ: Τι κάνεις μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά. Ήμουν στην Αγγλία για τρεις μήνες και ήρθα για εκτόνωση.
ΑΝΤΖΕΛΑ: Ναι μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι.

Πριν αρχίζω και περιγράφω τη σεξουαλική πράξη, θα σας μιλήσω για την Άντζελα. Η Άντζελα είναι Ελληνίδα, μελαχρινή, ψιλή, λεπτή και φοράει ένα πολύ λεπτό χρυσό βραχιόλι (όχι και κάτι το φοβερό δηλαδή). Ηλικία φαινόταν κάτω των 25, αλλά ξέχασα να τη ρωτήσω, επειδή είχα στο νου μου και την κυρία Νίκη.
Η ερωτική πράξη εξελίχτηκε στις ακόλουθες φάσεις.

1η φάση: «Τα κλασσικά». Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα και μου φόρεσε το προφυλακτικό.
2η φάση: «Άτεχνος φραπές» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2-3 λεπτά). Συνεννοημένες είστε ρε κορίτσια; Ξεκινήστε πρώτα με την κλασσική πίπα. Τι πράγματα είναι αυτά; Τέλος πάντων, είναι άγιες μέρες και δεν πρέπει να κατακρίνουμε κανέναν. Εξάλλου, έχω πολύ αγάπη μέσα στην ψυχή μου. Ο διάλογος, που έγινε κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, ήταν ο ακόλουθος:

ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι Πακιστανός και βρωμάω.
ΑΝΤΖΕΛΑ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας ευχαριστώ κυρία Νίκη, που μου σφραγίσατε το χέρι. Φοράτε πολύ ωραία βραχιόλια. Είμαι Πακιστανός και πριν από 5 λεπτά σκούπισα τον κώλο μου.
ΑΝΤΖΕΛΑ: Έτσι.
ΤΑΚΜΑΝ: Το χεράκι μου είναι ιδρωμένο.
ΑΝΤΖΕΛΑ: Χύσε μωρό μου, χύσε.

Αν και η φαντασίωση ήταν πικάντικη, δεν οδήγησε στην επιθυμητή στύση. Η συμπεριφορά της υπηρεσίας, σίγουρα έπαιξε αρνητικό ρόλο.

3η φάση: «Κλασσική πίπα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Η πίπα πέτυχε το στόχο της. Η στύση έγινε ικανή προς διείσδυση. Δε χρειάζεται φυσικά να διευκρινίσω ότι σε όλες τις φάσεις, κρατούσα τα χέρια της Άντζελας με μανία.
4η φάση: «το σεξ του πασά» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Σε αυτή τη φάση, εγώ καθόμουν ανάσκελα και η Άντζελα ήταν από πάνω μου και έκανε τα «ακροβατικά». Ωστόσο, η διέγερση χάθηκε γρήγορα.
5η φάση: «άτεχνος φραπές» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Επειδή στόχος κάθε ιερόδουλης είναι να κάνει τον πελάτη να χύσει, αποφάσισε για άλλη μια φορά να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο του φραπέ. Ο διάλογος, που εκτυλίχτηκε, κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής ήταν ο εξής:

ΑΝΤΖΕΛΑ: Χύσε μωρό μου, χύσε.
ΤΑΚΜΑΝ: Το παλεύω.
ΑΝΤΖΕΛΑ: Γιατί δεν χύνεις; Έχεις άγχος;
ΤΑΚΜΑΝ: Κοίταξε. Πάντα χύνω. Το πόσο γρήγορα το πετυχαίνω κάθε φορά εξαρτάται από το πόσο πρόσφατα την έχω παίξει στο σπίτι, από την κούραση (είναι γεγονός ότι από την Αγγλία αισθάνομαι ψυχικά και σωματικά κουρασμένος) και από άλλους παράγοντες.
ΑΝΤΖΕΛΑ: Κατάλαβα.

6η φάση: «Μπρούμυτη εκσπερμάτωση» (εκτιμώμενη διάρκεια: 30 δευτερόλεπτα). Επειδή καμία από τις προηγούμενες τεχνικές δεν οδήγησε στο επιθυμητό αποτέλεσμα (εκσπερμάτωση), αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τη δοκιμασμένη μέθοδο. Έτσι λοιπόν, ξάπλωσα μπρούμυτα, άρχισα να τρίβω το πέος μου στο σεντόνι με πάθος και φυσικά έκανα sandwich διαρκείας στην Άντζελα. Η στιγμιαία φαντασίωση ήταν ότι η Σταυρούλα ήταν εφοριακός και εγώ ήμουν απολυμένος και της έκανα stamp στα ριγκάκια της ζητώντας κατανόηση. Έτσι λοιπόν, μετά από μισό λεπτό έχυσα το γαλατάκι μου στο προφυλακτικό.

Μετά από την εκσπερμάτωση, καθάρισα την ευαίσθητη περιοχή με τα γνωστά πουτανομάντηλα. Η Άντζελα ντύθηκε, με χαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα. Κατόπιν εγώ ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και εξήλθα από το δωμάτιο. Η Άντζελα με χαιρέτησε ξανά, αλλά η υπηρεσία ήταν άφαντη. Ωστόσο, δεν κάθισα να ασχοληθώ, επειδή βιαζόμουν να προλάβω την κυρία Νίκη πριν πάει στο ΚΑΠΗ για τον απογευματινό της καφέ. Για αυτό το λόγω, εξήλθα αμέσως από το κτίριο.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ

Εμφάνιση κοπέλας: 7.0
Ε δεν τρελάθηκα. Έχω δει και πολύ ωραιότερες.

Διάθεση / συμμετοχή / υπηρεσίες κοπέλας: 6.0
Ήταν βιαστική εξ αρχής. Ίσως επειδή ήταν στο τέλος της βάρδιας.

Χώρος / καθαριότητα χώρου: 10.0
Δεν έχω να σχολιάσω τίποτα κακό. Όλα OK.

Συμπεριφορά τσατσάς / τσάτσου: 3.0
Τι να πω; Έμεινα κάγκελο από την ευγένεια και την καλοσύνη της.

Πρόσβαση / Parking: 10.0
Είναι κοντά στη στάση του μετρό Κεραμικός. Πολύ εύκολη η πρόσβαση.

Σχέση απόδοσης / τιμής: 7.0
Εντάξει. Μέρος της ευθύνης το κουβάλησα και εγώ. Η ώρα αυτή είναι ώρα, που η ενεργητικότητά μου είναι σε χαμηλά επίπεδα. Αλλά γενικώς δεν τρελάθηκα. Τι να πω; Καλές γιορτές.