Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή εξηγώ στον εαυτό μου, και σε όποιον άλλο τυχαίνει να με διαβάζει, γιατί η παρτούζα σε οίκο ανοχής είναι αδικαιολόγητη σπατάλη. Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο πάω και κάνω ακριβώς αυτό που είχα αποδείξει ότι δεν αξίζει! Βρες άκρη με την ψυχή του ανθρώπου...
Αφορμή το πάρτυ στο Φ104. Πάρτυ με ουίσκια εσείς; Πάρτυ με ούζα εγώ! Με το καλησπέρα το θεόμουνο η Νεφέλη να σε ρωτάει τι θα πιείς και, σκύβοντας για να γεμίσει το ποτήρι, το μίνι της να σε στέλνει αδιάβαστο. Και να ξέρεις ότι σήμερα δεν δουλεύει δωμάτιο και ξέχνα αυτά που σου περνάνε από το μυαλό... Και η Μαρίνα, άλλη κολασμένη περίπτωση, να το παίζει κυρία επί των τιμών και τσατσά! Αλήθεια, σκέφτηκε κανείς, πόσο θα ενίσχυε την προσέλευση των πελατών, αν στην υποδοχή βρισκόταν ένας κόματος σε καθημερινή βάση; Να σε παίρνει από τον πούτσο, εννοώ από το χέρι, να σε καθίζει στον καναπέ και να σε καυλώνει με γαμισοκουβέντες μέχρι να έλθει η ώρα να πας στο δωμάτιο... Και λίγο pole-dancing, αν στηθεί το κατάλληλο εργαλείο και λίγο lap-dancing... Νομίζω πως είναι δυνατή κατάσταση να σε ανάβει μία μουνάρα και να σου λέει στο τέλος, ξέρεις, μαζί μου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα τώρα, γιατί δουλεύω μόνο σαλόνι, αλλά να πάρεις μία από τις κοπέλες που κάναν την πασαρέλα! Άντζελα ακούς;
Με την εμφάνισή της Κέλλυ και Ελένης, μου γίνεται ξεκάθαρο πως απόψε δεν θα ησυχάσω αν δεν τις πάρω και τις δύο μαζί! Η γλυκειά τους συμπεριφορά προς εμένα, αλλά και όλους τους επισκέπτες και το λίκνισμα των κορμιών τους είναι ακαταμάχητα...
Με τη Μαρίνα λοιπόν στο δωμάτιο για τα διαδικαστικά, και εκεί σκέφτομαι πάλι, τι καλά έτσι να γινόταν πάντα, πόσο πιο ορεξάτος θα περίμενα την παρέα της βραδυάς μετά από μια ζεστή αγκαλιά από την υπηρεσία-καυλίτσα...
Τα κορίτσια αργούν και αρχίζει να με πιάνει νύστα. Αχ Νεφέλη, μου γέμισες δύο φορές το ποτήρι, χώρια αυτά που είχα πιεί πριν έλθω... Τώρα τα βάζω με τον εαυτό μου: τσάμπα το έσκασες το 200ρι, να δεις που δεν θα κάνεις τίποτα μαλάκα, δεν μπορούσες να αφήσεις το πιόμα για μετά; Και καταφθάνει το συνεργείο αναστηλώσεων και πριν περάσει μισό λεπτό όλες μου οι ανησυχίες έχουν εξαφανιστεί, χωρίς καλά-καλά τις αγγίξω! Όταν πεθάνω, θα αφήσω όρο στη διαθήκη μου, πριν με χαρακτηρίσουν επίσημα νεκρό, να περάσουν από μπροστά μου αυτά τα δύο καυλόμουνα και μόνο αν και τότε δε μου σηκωθεί να με στείλουν για ανακύκλωση. Να δεις που έχω πάνω από 90% πιθανότητα να την σκαπουλάρω!
Η συνέχεια είναι κάπως θολή, γιατί το μεθύσι-μεθύσι, θυμάμαι μόνο να με παρασύρει ένας ανεμοστρόβιλος υπέροχης σάρκας και να προσπαθώ με τα φτωχά μου εξαρτήματα να καλύψω όσο το δυνατόν περισσότερες από τις προθυμότατες τρύπες τους ταυτόχρονα και διαδοχικά. Η Κέλλυ, πληθωρική σε όλα της, νομίζεις πως θα σε καταπιεί από μία τρύπα της και θα σε βγάλει από άλλη. Μπορείς, αν προτιμάς, να μη κάνεις τίποτα, αναλαμβάνει να κάνει τα πάντα και για πάρτη σου. Γι αυτό προς το τέλος ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα, έναν ιδρώτα γλυκό και ερωτικό. Η Ελένη, από την άλλη, είναι τόσο χαμηλών τόνων στην αρχή και τόσο χαμηλοβλεπούσα, που νομίζεις πως μόλις δει πούτσο θα κοκκινίσει. Ίσως και να κοκκινίζει, αλλά σίγουρα όχι από ντροπή, μόνο από καύλα. Στη συνέχεια γίνεται αχαλίνωτη και σε στραγγίζει. Μπράβο και στις δύο! Για τελείωμα η Κέλλυ με το έμπειρο χέρι της (νομίζω το αριστερό) με έκανε να χύσω στα βυζιά τους και με φιλάκια και αποχαιρετισμούς πήρε τέλος και αυτή η ωραία συνεύρεση.
Στην έξοδο συναντήθηκα και χαιρετήθηκα με τη Γιασμίν, που ερχόταν για να αναλάβει 3η βάρδια και κάπως στενοχωρέθηκα που είχα γράψει λίγο σκληρά γι αυτήν, αν και πάντα ό,τι γράφω το πιστεύω. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να της δώσω κάποτε μία δεύτερη ευκαιρία και, αν αλλάξω γνώμη, να αναθεωρήσω την αξιολόγηση μου εκείνη.