Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η πρωινη μου καβλιτσα ονομαζεται Τζουλια.
Σαμπως την ειχα ξαναδει?Δεν θυμομουνα αλλα αυτο που ειδα μου αρεσε.Ενα μελαχρινο ρουμανακι γαλακτος.Ωραιο πεταχτο κολαρακι και βυζι οπως της ταιριαζει.Ομορφη φατσουλα με ωραια ματια και ομορφο χαμογελο να με καλημεριζει
Ο τσατσος αλφαδι πηρε ενα πενηνταρικο και με εβαλε σε ενα απο τα δωματια.
Περιμενα περιμενα.. μου φανηκε αιωνας αλλα ηρθε το πιπινι και αφου εβγαλε τα οσα φοραγε αρχισε να με τριβει και να με χαιδευει.Ενιωσα την απολυτη καβλα.Το σωμα της με εφτιαχνε με εξιταρε και ηθελα να την παρω επιτπου.Κρατηθηκα.
Πρωτα πιπα που ηταν αρκετα καλη με σαλιο και βαθια.Τα προκαταρκτικα συνεχιστηκαν με φιλια και τριψιμο των βιζιων της πανω μου.Ε εκει δεν αντεχα και την ηθελα κατευθειαν.Της λεω πως να στηθει στα τεσσερα και την κοπαναω.Αυτο ηταν πιο καβλιαρικο πρωινο δεν ειχα.Αυτη να βογγαει εγω να γκαριζω που εχυνα ηταν η συμφωνικη ορχηστρα της ΕΡΤ!
Καβλιτσα το ρουμανακι και σιγουρα θα ξαναπαω γιατι περασα καλα!