Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (21/05/2011 – 14/06/2011)
Στις 22/05/2011 πήγα Ιστιαία με τα ΚΤΕΛ (ΑΘΗΝΑ-ΙΣΤΙΑΙΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 22/05/2011, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 12:45, ΘΕΣΗ: 11, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 30.00 €, ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ: 01). Στο λεωφορείο φυσικά καθόμουν μόνος μου, καθώς τις Κυριακές οι περισσότεροι επιστρέφουν Αθήνα. Απέναντί μου καθόταν μια γριά με μαγκούρα (εκτιμώμενη ηλικία: 75 ετών), η οποία φορούσε παντελόνι και 2-3 χρυσά ριγκάκια. Στη θέση 4 καθόταν μια μαυροφόρα γριά, η οποία φορούσε μια σέξι φούστα και φυσικά άφθονα χρυσά κοσμήματα. Ωστόσο, γρήγορα διαπίστωσα ότι η γριά αυτή ταξίδευε με την εγγονή της. Παρόλα αυτά δεν απογοητεύτηκα, καθώς στο λεωφορείο υπήρχαν αρκετά γυναικεία κεφάλια με γκρίζα ή με άσπρα μαλλιά (δηλαδή υπήρχαν αρκετές επιλογές για καμάκι στο ferryboat).
Στις 14:40 φτάσαμε στην Αρκίτσα και στις 14:45 μπήκαμε στο ferryboat για Αιδηψό. Στο ferryboat διαπίστωσα ότι υπήρχαν μόνο 2 ελεύθερες γυναίκες του γούστου μου. Η μια ήταν η γριά, που καθόταν απέναντί μου στο λεωφορείο. Αυτή η «κοπέλα», επειδή είχε σοβαρές δυσκολίες στη βάδιση, καθόταν μόνη της στο τελευταίο σκαλοπάτι του ferryboat (ήταν αδύνατο να ανέβει τη σκάλα). Η άλλη «υποψήφια» ήταν μια κυρία ηλικίας 60-65 ετών, η οποία ήταν πρόχειρα ντυμένη, αλλά φορούσε μπόλικα χρυσά κοσμήματα, είχε βαμμένα μαλλιά (καστανόξανθα) και βαμμένα νύχια. Η κυρία αυτή καθόταν μόνη της σε μια καρέκλα στην βεράντα του ferryboat, έπινε ελληνικό καφέ και κάπνιζε το τσιγαράκι της. Στη διπλανή καρέκλα είχε βάλει την τσάντα της.
Στις 15:02 κάθισα δίπλα στην τσάντα της νεότερης α-καπέλο. Καθώς την κοιτούσα, αισθανόμουν ότι κόντευε να μου σχιστεί το τζιν από τη στύση, ενώ οι καρδιακοί μου παλμοί είχαν αυξηθεί επικίνδυνα. Στις 15:05 άρχισα να μετράω (από μέσα μου) αντίστροφα από το 60 μέχρι το 1 και ταυτόχρονα έπαιρνα βαθιές ανάσες (αυτή είναι η άσκηση θάρρους, που κάνω κάθε φορά στο ferryboat, πριν πλησιάσω μια καινούργια α-καπέλο). Ωστόσο, δεν πρόλαβα να φτάσω ούτε στο 10 και αυτή άρχισε την πάρλα στο κινητό της τηλέφωνο. Είχε φτάσει 15:15 και ακόμα δεν είχε τελειώσει αυτό το γαμημένο το τηλεφώνημα. Εκείνη τη στιγμή βρέθηκα σε δίλημμα: «Να περιμένω να κλείσει το τηλέφωνο ή να πάω να προσεγγίσω τη γριά στα σκαλιά;». Έτσι λοιπόν, πήρα τηλέφωνο τον φίλο μου τον Τρ από το στρατό, του εξήγησα την κατάσταση και αυτός με συμβούλεψε να επιμείνω με την 60χρονη (της οποίας το κινητό ήταν προέκταση του χεριού της, όπως έλεγε ο Κωνσταντίνος Κατακουζηνός στη γκαρσόνα σε ένα επεισόδιο της σειράς «Κωνσταντίνου & Ελένης»). Στις 15:25 επιτέλους έγινε το θαύμα (η 60χρονη έκλεισε το τηλέφωνο). Αμέσως (άκουσα την συμβουλή του Τρ) κάθισα δίπλα της. Στις 15:27 πήρα την απόφαση να της μιλήσω. Ο διάλογος μεταξύ μας ήταν ο ακόλουθος:

ΤΑΚΜΑΝ: Συγνώμη, και εσείς στην Ιστιαία πηγαίνετε;
60ΧΡΟΝΗ: Ναι. Εσείς που πηγαίνετε;
ΤΑΚΜΑΝ: Και εγώ στην Ιστιαία πάω. Θα καθίσω μέχρι τις 25/05/2011 να δω τη γιαγιά μου, γιατί αρχές Μαΐου πέθανε ο παππούς μου και χρειάζεται συμπαράσταση. Εσείς θα καθίσετε μέρες;
60ΧΡΟΝΗ: Θα καθίσω μέχρι τις 30/05/2011. Μετά θα γυρίσω, γιατί στην Αθήνα φροντίζω τον εγγονό μου, που είναι 3 ετών. Στην Αθήνα όλη την ημέρα τρέχω. Να φροντίσω το σπίτι, τον άντρα μου, τον εγγονό μου, να μαγειρέψω, να πλύνω, να συγυρίσω, κτλ.
ΤΑΚΜΑΝ: Δουλεύετε ή είστε συνταξιούχος;
60ΧΡΟΝΗ: Δεν δουλεύω.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει μωρέ. Αφού δεν δουλεύετε, δεν έχετε πρόβλημα. Τα προλαβαίνετε όλα άνετα. Εσείς που μένετε στην Ιστιαία;
60ΧΡΟΝΗ: Κοντά στον Άγιο Παντελεήμονα. Εσείς;
ΤΑΚΜΑΝ: (Απόρρητο). Γενικά μου αρέσει να έρχομαι εδώ, αν και τώρα τελευταία έχω φάει κόλλημα με τα ταξίδια στο εξωτερικό. Πριν 4-5 χρόνια, όταν ερχόμουν Ιστιαία νόμιζα πως που πήγαινα.
60ΧΡΟΝΗ: Εγώ πριν ένα χρόνο είχα πάει Παρίσι αεροπορικώς. Αλλά το αεροπλάνο κουνούσε τόσο πολύ, που κόντεψα να μείνω από καρδιά. Από τότε αποφάσισα να μην ξαναταξιδέψω με αεροπλάνο.
ΤΑΚΜΑΝ: Εμένα μου αρέσουν πολύ τα αεροπορικά ταξίδια. Το τελευταίο ταξίδι που πήγα ήταν στο Λονδίνο 9-13 Μαΐου με τη Swiss Air. 24-26 Ιανουαρίου είχα πάει στην Κύπρο. Και τα δυο ταξίδια τα έκανα με σκοπό την εξεύρεση εργασίας. Αλλά και στο εξωτερικό από ότι διαπιστώνω, δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις δουλειά. Στην Ελλάδα απαξιώνω εντελώς να ψάξω. Να βρω δουλειά και να πληρώνομαι 200 ευρώ το μήνα και αν; Δεν τρελάθηκα.
60ΧΡΟΝΗ: Και μένα ο ανιψιός μου έχει τελειώσει πανεπιστήμιο και είναι άνεργος. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση για τους νέους σήμερα.
ΤΑΚΜΑΝ: Σημασία βέβαια δεν έχει μόνο ο μισθός, αλλά και το κόστος ζωής. Σε ένα Forum διάβασα ότι στο Λονδίνο για να νοικιάσεις σπίτι, θα χρειαστεί να μείνεις με συγκάτοικο, γιατί τα ενοίκια είναι πανάκριβα. Για ένα αξιοπρεπές σπίτι, μπορεί να το ενοίκιο να φτάσει και τις 1.600 λίρες το μήνα.
60ΧΡΟΝΗ: Και που να ξέρεις τι συγκάτοικος είναι αυτός; Μπορεί να είναι και ανώμαλος.
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά, οι Άγγλοι δεν φημίζονται και για τον ανδρισμό τους. Γενικά εγώ προτιμάω να δουλέψω στην Κύπρο. Αλλά ακόμα δεν κάθεται τίποτα.
60ΧΡΟΝΗ: Κάνε υπομονή. Δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα άλλο.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε κανένα 5λεπτο φτάνουμε.
60ΧΡΟΝΗ: Άντε, ας κατέβουμε σιγά-σιγά.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ. Είναι γεγονός ότι, όταν πηγαίνω από Αθήνα προς Ιστιαία αισθάνομαι πολύ καλύτερα ψυχολογικά, σε σχέση με όταν γυρίζω. Και μένα μου αρέσει η φύση. Αύριο θα πάρω το ποδήλατο να πάω καμιά βόλτα στους Ωρεούς.
60ΧΡΟΝΗ: (μορφασμός Γύπα).

Αυτό ήταν ένα αντιπροσωπευτικό απόσπασμα του διαλόγου μεταξύ εμένα και της α-καπέλο. Στις 15:45 φτάσαμε στην Αιδηψό. Στις 16:15, που κατέβηκε η διπλανή της α-καπέλο, σηκώθηκα και κάθισα δίπλα της. Μέχρι τις 16:30 (ώρα άφιξης στην Ιστιαία) μιλούσαμε. Όση ώρα ήμασταν μαζί, η στύση μου κυμαινόταν σε υψηλά επίπεδα. Όμως, αρκετές στιγμές στο πρόσωπο της 60χρονης, έβλεπα την κυρία Σταυρούλα, η οποία είναι ο μεγάλος μου έρωτας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η συζήτηση αυτή συνοδευόταν από σύντομης διάρκειας stamp στα ριγκάκια της α-καπέλο.
Στις 25/05/2011 επέστρεψα με τα ΚΤΕΛ Αθήνα (ΙΣΤΙΑΙΑ-ΑΘΗΝΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 25/05/2011, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 17:00, ΘΕΣΗ: 13, ΕΙΔΟΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ: 01). Το συγκεκριμένο ταξίδι δυστυχώς δεν ήταν ερωτικό. Αφενός στο λεωφορείο καθόμουν μόνος μου, αφετέρου η μοναδική γριά, που ταξίδευε με το λεωφορείο, καθόταν στο ferryboat σε σημείο με δύσκολη πρόσβαση. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα, η στύση μου να κυμανθεί σε χαμηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Στις 02/06/2011, στις 08/06/2011 και στις 10/06/2011 έκανα παθιασμένα διευθυντικά sandwich στην 2-Hut. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, η ερωτική μου επιθυμία να είναι επικίνδυνα υψηλή τις συγκεκριμένες ημερομηνίες.
Στις 08/06/2011 είχα κατέβει στο ΠΑΠΕΙ, για να ζητήσω συστατικές επιστολές για διδακτορικό από κάποιον καθηγητή. Μετά το ΠΑΠΕΙ είχα κανονίσει με τον φίλο μου τον Μπάο να βρεθούμε στην Πλατεία της Βάρκιζας (στη Βάρκιζα έχει το εξοχικό του), για να του δώσω κάτι βιβλία και να πάμε καμιά βόλτα.
Από το ΠΑΠΕΙ πήρα το λεωφορείο Α1 (Πειραιάς – Βούλα) στις 15:32. Πίσω από τη μεσαία πόρτα του λεωφορείου, καθόταν στο παράθυρο μια χήρα γύρω στα 65-70 με φούστα, χρυσά κοσμήματα και γλυκιά φυσιογνωμία. Δίπλα της καθόταν μια νεότερη γυναίκα, η οποία μου ήταν εντελώς αδιάφορη σεξουαλικά. Περίμενα λοιπόν πώς και πώς να κατέβει η «αδιάφορη», για να καθίσω δίπλα στη γριά. Υπήρχαν αρκετές στιγμές στο λεωφορείο, που αισθανόμουν ότι θα μου σχιστεί το τζιν από τη στύση. Επιπλέον είχα ιδρώσει ολόκληρος από τη συναισθηματική φόρτιση. Δυστυχώς όμως, κατέβηκαν και οι δυο κυρίες στην Πλατεία Γλυφάδας. Στη στάση αυτή κατέβηκα και εγώ, για να περιμένω το λεωφορείο για Βάρκιζα.
Στην συγκεκριμένη στάση περίμεναν μια γριά με παρδαλό φόρεμα και χρυσά κοσμήματα, μια γριά γύρω στα 85 με φούστα, χρυσά κοσμήματα και μπαστούνι (δυστυχώς με τον άντρα της), μια κυρία γύρω στα 60 με καφέ-μακριά φούστα, γυαλιά ηλίου και κοκάλινο βραχιόλι και ένας Πακιστανός. Ο Πακιστανός καθόταν δίπλα στην 60χρονη. Μόλις πέρασε το λεωφορείο 120, επιβιβάστηκε ο Πακιστανός, με αποτέλεσμα η θέση δίπλα στην 60χρονη να αδειάσει. Φυσικά επωφελήθηκα την ευκαιρία και αστραπιαία κάθισα δίπλα της. Τα συμπτώματα, που αισθανόμουν εκείνη τη στιγμή, ήταν ταχυκαρδία, στύση και κρίση ηλιθιότητας. Για αυτό το λόγω έστειλα μήνυμα στο Γύπα, για να της ζητήσω συμπαράσταση. Μετά από 2 λεπτά, μια κοπέλα ρώτησε την 60χρονη σχετικά με το λεωφορείο, που πάει στα Βλάχικα. Η α-καπέλο τότε, συμβούλεψε την κοπέλα να ρωτήσει το διπλανό ταξί. Αμέσως μετά, βρήκα πάτημα για να μιλήσω στο αντικείμενο του πόθου μου. Ο διάλογος ήταν ο ακόλουθος:

ΤΑΚΜΑΝ: Έχω την αίσθηση ότι εδώ τα ταξί, πιο πολύ δίνουν πληροφορίες για τα λεωφορεία, παρά κάνουν κούρσες (ούτε και ο ίδιος δεν καταλάβαινα τι έλεγα).
60ΧΡΟΝΗ: Από εδώ τα ταξί πηγαίνουν ή στο κέντρο ή στη Σαρωνίδα.
ΤΑΚΜΑΝ: Για τέτοιες διαδρομές, θα είναι πανάκριβα. Νομίζω ότι ο περισσότερος κόσμος θα προτιμάει τα λεωφορεία.
60ΧΡΟΝΗ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Να σας ρωτήσω, εκτός από τα λεωφορεία Ε22 και 170, πάει και κανένα άλλο στη Βάρκιζα;
60ΧΡΟΝΗ: Το Ε22 πέρασε πριν 10 λεπτά. Δυστυχώς το χάσατε.

Εκείνη τη στιγμή, κάθισε δίπλα στην 60χρονη ένας γέρος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χαθεί η μαγεία της γνωριμίας και η ερωτική μου επιθυμία. Μετά από 1 λεπτό ήρθε το επόμενο Ε22, στο οποίο επιβιβάστηκα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής για Βάρκιζα, δεν βρέθηκε καμία κενή θέση δίπλα σε καμία γριούλα.
Φυσικά μετά από αυτή την έντονη ερωτική ατζέντα, αποφάσισα να πάω την καθιερωμένη στουντιότσαρκα στις 14/06/2011. Στις 13/06/2011 το βράδυ πήρα τηλέφωνο την Σταυρούλα, η οποία μου είπε ότι την Τρίτη θα δούλευε στην Βριλησσού 36 (και επιπλέον έδειξε προθυμία για χαδάκια).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 14/06/2011 στις 11:30 πμ ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας παραδοσιακά την μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Η διαδρομή, που ακολούθησα ήταν: Βριλησσού 24 – Βριλησσού 36Α – Βριλησσού 36 – Βριλησσού 42 – Βριλησσού 46 – Βριλησσού 60 (πάνω) – Βριλησσού 60 (κάτω) – Βριλησσού 57 – Βριλησσού 55.
Στη Βριλησσού 42, η υπηρεσία ήταν καλοντυμένη (φούστα και ταγέρ) και επιπλέον φορούσε ένα σέξι κολιέ. Στη Βριλησσού 60 (κάτω), η τσατσά φορούσε σέξι χρυσά κοσμήματα. Όμως, η κυρία Σταυρούλα (υπηρεσία) στη Βριλησσού 36 είναι «όλα τα λεφτά» (φοράει ένα σέξι μαύρο φόρεμα, κοσμήματα για όλα τα αντρικά γούστα και είναι ευγενέστατη και γλυκιά). Στα υπόλοιπα στούντιο, οι υπηρεσίες μου ήταν εντελώς αδιάφορες.
Στη Βριλησσού 24 εργαζόταν μια πουτάνα τίγκα στα χρυσά βραχιόλια. Στη Βριλησσού 36 εργάζονταν δυο κοπέλες, η μια εκ των οποίων φορούσε ένα πρόχειρο κόσμημα. Στη Βριλησσού 60 (πάνω) εργαζόταν μια πουτάνα με αρκετά χρυσά κοσμήματα. Στα υπόλοιπα στούντιο, οι εργαζόμενες κοπέλες μου ήταν εντελώς αδιάφορες.
Αν και το στούντιο της οδού Βριλησσού 36 δεν υπερτερούσε σε πουτάνες, το προτίμησα, επειδή αισθάνομαι full ερωτευμένος με την κυρία Σταυρούλα.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Γύρω στις 12:30 μμ χτύπησα για δεύτερη φορά το κουδούνι στο στούντιο της οδού Βριλησσού 36. Μόλις μου άνοιξε η Σταυρούλα, την αγκάλιασα τρυφερά και της είπα ότι είναι η πιο όμορφη και η πιο γλυκιά υπηρεσία, που έχω γνωρίσει από το 2008 και ότι αποτελεί το στολίδι του στούντιο. Κατόπιν της είπα, ότι επιλέγω τη Σίσση (την κοπέλα με το κόσμημα) με το απλό πρόγραμμα των 50 ευρώ. Έτσι η Σταυρούλα με οδήγησε στο δωμάτιο του πάθους. Εκεί εκτυλίχτηκε ο κάτωθι διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ κάθεσαι λίγο δίπλα μου, για να σου δώσω το 50ρικο; Αισθάνομαι την ανάγκη να σου κρατήσω λίγο τα χεράκια. Σε αγαπάω με όλη μου την καρδιά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Έλα αγάπη μου.

Έτσι λοιπόν, η Σταυρούλα κάθισε δίπλα μου στον καναπέ. Τότε της έσκασα το 50ρικο και αμέσως μετά της έκανα sandwich διαρκείας. Τα χέρια μου έτρεμαν, ήταν ιδρωμένα και κρύα από την συναισθηματική φόρτιση. Η Σταυρούλα ανταποκρίθηκε με πολύ στοργή στα χάδια μου.
Αφού συμφωνήσαμε να καθίσουμε για χαδάκια μετά το γαμήσι, η Σταυρούλα βγήκε από το δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα. Αμέσως μετά γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου στη συνεδριακή τσάντα και έβαλα σε περίοπτη θέση του Γύπα τα εννιάμερα.
Η Σίσση είναι 22 ετών από τη Θεσσαλονίκη, φοράει ένα ψεύτικο βραχιόλι και έχει τον σωματότυπο της κλασσικής πουτάνας (ψιλή με λίγα πιασίματα). Από χρώμα μαλλιών για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι (μάλλον μελαχρινή).
Η αναμονή στο δωμάτιο δεν ξεπέρασε τα 2 λεπτά. Μόλις μπήκε η Σίσση στο δωμάτιο, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΣΙΣΣΗ: Γεια σου μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.
ΣΙΣΣΗ: Τι κάνεις μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά.

Αφού χαιρετηθήκαμε, της ζήτησα να μου βάλει το προφυλακτικό και να φορέσει του Γύπα τα εννιάμερα. Έτσι λοιπόν, μου έβαλε το προφυλακτικό και φόρεσε στο δεξί της χέρι το βραχιόλι και στο αριστερό της χέρι το ριγκάκι του Γύπα (χωρίς να ζητήσει πολλές εξηγήσεις).
Για αρχή της ζήτησα να χορέψουμε. Αυτή συμφώνησε με την ιδέα μου και χορέψαμε τον κλασσικό πολυκαβλωτικό χορό (της κράταγα με μανία τα χέρια της, ενώ το πέος μου άγγιζε επίμονα το αιδοίων της). Κατά τη διάρκεια του χορού, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:

ΤΑΚΜΑΝ: Λοιπόν τώρα φαντασιώνομαι ότι βρισκόμαστε στο Ε22. Ποπό, τι ωραία που είναι η παραλιακή. Τώρα περνάμε από τη Μαρίνα Φλοίσβου. Δεν είναι πολύ ρομαντικά;
ΣΙΣΣΗ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ ελάτε γλυκιά μου κυρία να σας βοηθήσω να επιβιβαστείτε στο λεωφορείο. Δώστε μου το χεράκι σας.
ΣΙΣΣΗ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Τώρα είμαστε κοντά στη Βάρκιζα.
ΣΙΣΣΗ: Πολύ μου αρέσει η Βάρκιζα. Έχω πάει και εγώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Στις 20 Ιουνίου υπολογίζω να πάω στη Σύρο με το πλοίο. Θέλω να βρω καμία γριούλα, να κάνουμε παρέα κατά τη διάρκεια της διαδρομής, να τη χουφτώσω, να την κεράσω στο εστιατόριο του πλοίου μοσχάρι με πατάτες και παγωτό Scandal, κτλ.
ΣΙΣΣΗ: Διακοπές;
ΤΑΚΜΑΝ: Ναι. Θα πάει ο Γύπας 2 μέρες πριν και μετά θα ακολουθήσω και εγώ. Αχ μην ανησυχείτε γλυκιά μου κυρία. Δεν θα πτωχεύσουμε. Εγώ είμαι εδώ. Δώστε μου το χεράκι σας.
ΣΙΣΣΗ: Ναι.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ βοηθήστε με λίγο να ανοίξω τα υγρά μαντήλια. Κρατήστε με λίγο. Τρέμει το χέρι μου. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.
ΣΙΣΣΗ: Ναι.

Μετά από τον χορό αυτό (ο οποίος διήρκησε κανένα 5λεπτο), της ζήτησα να ξαπλώσω ανάσκελα, για να μου πάρει την κλασσική πίπα. Επειδή η φαντασίωση με το Blue Star Ithaki ήταν πολύ πικάντικη, μετά από 1 λεπτό έχυσα στο στόμα της.
Κατόπιν, έβγαλα το προφυλακτικό, το πέταξα στα σκουπίδια και έβγαλα τα υγρά μαντήλια Wet Hankies από την τσάντα μου, για να καθαριστώ μαζί με τη Σίσση. Ύστερα, τη ρώτησα σχετικά με την ηλικία και την καταγωγή της και μου απάντησε, ότι είναι 22 ετών από τη Θεσσαλονίκη. Τέλος χαιρετηθήκαμε. Αφού η Σίσση έκλεισε την πόρτα, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έπλυνα τα χέρια μου.
Βγαίνοντας από το δωμάτιο, αντίκρισα τη γλυκιά Σταυρούλα. Ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε κανένας πελάτης στο στούντιο. Έτσι λοιπόν, συμφωνήσαμε να καθίσουμε δίπλα-δίπλα στον καναπέ του σαλονιού για κουβεντούλα και χούφτωμα.
Για 10 λεπτά της κρατούσα τα χεράκια της και της έλεγα διάφορες ερωτικές ιστορίες. Στο τέλος τη χαιρέτησα στοργικά και εξήλθα από το κτίριο πλημμυρισμένος από θετικά συναισθήματα.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
Το στούντιο είναι πεντακάθαρο και βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο. Με τη Σίσση πέρασα τέλεια. Η Σταυρούλα μου φέρθηκε πολύ τρυφερά. Αισθάνομαι ερωτευμένος μαζί της και τη σκέφτομαι συνέχεια. Σε όλα 10. Δεν χωράει μικρότερη βαθμολογία.