Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Από τις 10/12/2010 μέχρι αρχές Ιανουαρίου του 2011 είμαι σε διακοπές και έτσι η ατμόσφαιρα έχει αρχίσει σιγά-σιγά να ξαναγίνεται ερωτική.
Στις 14/12/2010, καθώς πήγαινα για ψώνια, είδα την καβλιάρα βιβλιοπώλισσα. Αμέσως τη χαιρέτησα δια διευθυντικής χειραψίας και της έτριψα το βραχιολάκι της. Αφού είπαμε τα νέα μας, της πρότεινα την ημέρα της έκλειψης στους Διδύμους (21/12/2010) να έρθει στο βιβλιοπωλείο για να τα πούμε με την ησυχία μας (κλικ κλικ κλικ καταλαβαίνετε τι εννοώ), με το πρόσχημα ότι μπορεί τον άλλο μήνα να μη βρίσκομαι Αθήνα (να με πάρουν για δουλειά στη Σύρο ή στην Πρέβεζα που έχω δηλώσει και τι στον κόσμο).
Στις 18/12/2010 πήρα τα ΚΤΕΛ για Ιστιαία (ΑΘΗΝΑ-ΙΣΤΙΑΙΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 18/12/2010, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 12:45, ΘΕΣΗ: 32, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 14,50 €). Αν και υπήρχαν αρκετές σέξι γιαγιάδες στο λεωφορείο, είχα την ατυχία να κάθομαι μόνος μου. Φυσικά επειδή το μάτι μου είναι περισκόπιο, εντόπισα αμέσως μια γιαγιά, η οποία ταξίδευε μόνη της και καθόταν μερικές θέσεις πιο μπροστά από εμένα. Θα την κανονίσω στο ferryboat σκέφτηκα. Στην Αρκίτσα, καθώς περιμέναμε στην ουρά για να βγάλουμε το εισιτήριο για το καράβι, ξαφνικά το εισιτήριό της το πήρε ο αέρας. Αυτή, αν και το είδε, αδιαφόρησε. Φυσικά εγώ αμέσως έπιασα το εισιτήριο. Το κοίταξα προσεκτικά και είδα ότι έγραφε ΑΘΗΝΑ-ΑΙΔΗΨΟΣ (οπότε κατάλαβα γιατί δεν ενδιαφέρθηκε να το πιάσει). Το έβαλα αμέσως στην τσέπη μου, ώστε να έχω στο ferryboat έναν εξασφαλισμένο τρόπο να την πλησιάσω. Στις 14:55 μπήκαμε στο ferryboat. Αυτή κάθισε μπροστά για να βλέπει τηλεόραση και δίπλα της κάθισε μια γύρω στα 50 (για την οποία φυσικά δεν έδινα φράγκο). Μόλις κάθισαν μαζί, άρχισαν να μιλάνε. «Ρε πούστη μου» σκέφτηκα. Αυτές οι δυο μάλλον γνωρίζονται (οπότε από τα νεύρα μου, πήρα το εισιτήριό της και το πέταξα στα σκουπίδια). Στις 15:15 η ενοχλητική 50άρα βγήκε έξω για να κατουρήσει και για να καπνίσει. Τότε κράτησα μια στάση αναμονής. Όταν πήγε 15:25 και κατάλαβα ότι αυτή η σπαστική δεν είχε διάθεση να ξαναμπεί μέσα, μπήκα στο σαλόνι του ferryboat και κάθισα απέναντί από το αντικείμενο του πόθου. Επειδή στην αρχή φοβήθηκα μήπως καταλάβει ότι της κάνω καμάκι, μόλις με κοίταξε, κοκκίνισα και κοίταξα το παράθυρο του ferryboat. Μετά αυτή ξαφνικά άρχισε να δείχνει ότι έχει πονόδοντο. Τότε μέτρησα από μέσα μου από το 1 έως το 30 και βρήκα το θάρρος να της μιλήσω (ώρα: 15:30). Και τώρα δυο ερωτήσεις στα μέλη (να δω ποιοι θα τα βρείτε):

1) Ποιος από τους παρακάτω ήταν ο εναρκτήριος διάλογος;
Α)
ΕΓΩ: Συγνώμη, και εσείς στην Ιστιαία πηγαίνετε;
ΑΥΤΗ: Όχι αγόρι μου. Εγώ θα κατέβω στην Αιδηψό.
Β)
ΕΓΩ: Σας πονάνε τα δόντια σας ε; Σας καταλαβαίνω.
ΑΥΤΗ: Δυστυχώς ναι.
ΕΓΩ: Κρίμα. Αν είχα μαζί μου καμία ασπιρίνη θα σας την έδινα ευχαρίστως.
Γ)
ΕΓΩ: Τώρα κόπασε κάπως ο αέρας. Στην αρχή φύσαγε πάρα πολύ.
ΑΥΤΗ: Αυτό δεν είναι τίποτα. Την προηγούμενη Κυριακή (12/12/2010), όπου ταξίδευα για Αθήνα ... εκεί να έβλεπες.
Δ)
ΕΓΩ: Να σας ρωτήσω: Σε 15 λεπτά φτάνουμε στην Αιδηψό;
ΑΥΤΗ: Έτσι νομίζω.
ΕΓΩ: Σας ευχαριστώ.

2) Τι άλλο συζητήσαμε, εκτός από την οικονομική κρίση και προσωπικά θέματα;
Α) Για το θαύμα με τους μεταλλωρύχους.
Β) Για τον καυγά της Βίκυς Καγιά με μια παίκτρια του next top model.
Γ) Για τις αποθήκες στο κέντρο της Αθήνας με τα μαϊμού προϊόντα.
Δ) Για το γεγονός ότι ο Γιώργος Θεοφάνους σκέφτεται να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να μείνει για πάντα στην Κύπρο.

Ο διάλογος συνεχίστηκε μέχρι τις 15:45, όπου φτάσαμε στην Αιδηψό (και εκεί δυστυχώς την περίμενε ο άντρας της με το αυτοκίνητο για να πάνε στον Πύργο). Δυστυχώς, εξαιτίας της πολύ μικρής σε διάρκεια γνωριμίας, δεν μπόρεσα να της κάνω κανένα sandwich (αυτή φορούσε ένα χρυσό βραχιόλι, το οποίο όταν ακούμπαγε στο έδαφος έκανε γκλιν-γκλον). Μόλις βγήκαμε στη βεράντα του ferryboat πήρα το κινητό μου για να τη βιντεοσκοπήσω και να δείξω το βίντεο στο Γύπα για να γελάσει. Όμως, ένας Πακιστανός συνεπιβάτης μπήκε μπροστά της, και αυτή στο βίντεο ίσα-ίσα αχνοφαίνεται (όπως στο επεισόδιο της σειράς «Κωνσταντίνου και Ελένης», όπου στον μαύρο πίνακα, αχνοφαίνονται οι λύκοι).
Στο ταξίδι της επιστροφής (ΙΣΤΙΑΙΑ-ΑΘΗΝΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 20/12/2010, ΩΡΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗΣ: 17:00, ΘΕΣΗ: 09, ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 14,50 €) δεν υπήρχε καμία σεξουαλικά ενδιαφέρουσα ύπαρξη.
Η ημέρα της έκλειψης ήταν ερωτικά αδιάφορη (η βιβλιοπώλισσα με έστησε).
Στις 22/12/2010 βρήκα στο δρόμο μια 95χρονη ζητιάνα, κάθισα δίπλα της για 10-15 λεπτά και της έδωσα 1.30 € (όλο το χρόνο που καθόμασταν μαζί της χούφτωνα τα ριγκάκια της).
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αποφάσισα στις 23/12/2010 να οργανώσω την κλασσική στουντιότσαρκα στην περιοχή της Αττικής. Από το σπίτι ξεκίνησα γύρω στις 12:15 και σύγκρινα συνολικά 4 στούντιο. Το συγκεκριμένο στούντιο, ήταν αυτό με τα περισσότερα μόρια (σύμφωνα με το καινοτόμο σύστημα μοριοδότησης στούντιο).
Μόλις μπήκα μέσα αντίκρισα μια τσατσά ηλικίας 55-60, η οποία φορούσε ένα χρυσό βραχιόλι. Αυτή μου είπε ότι το απλό πρόγραμμα στοιχίζει 30 €. Τότε τη ρώτησα, αν το γεγονός ότι η τιμή είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με την πλειοψηφία των στούντιο, συνεπάγεται και χειρότερη ποιότητα υπηρεσιών. Η τσατσά όμως δεν μου έδωσε κάποια κατατοπιστική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Η κοπέλα που μου παρουσίασε, ήταν η Καρίνα (Βουλγάρα, ηλικίας 25 ετών, ξανθιά, ύψος γύρω στο 1.70, με λίγο miserable face). Επειδή φορούσε ένα πολύ σέξι ριγκάκι, αποφάσισα να περάσω μέσα. Η τσατσά με οδήγησε στο δωμάτιο του έρωτα, όπου της έσκασα το 50ρικο (τα ρέστα θα μου τα έδινε η κοπέλα). Το καλό στο δωμάτιο ήταν ότι είχε καλόγερο και έτσι είχα ένα μέρος να βάλω τα ρούχα μου και τη συνεδριακή μου τσάντα. Μόλις έφυγε η τσατσά, γδύθηκα, πήρα του Γύπα τα εννιάμερα από την τσάντα (αυτή τη φορά κουβάλησα 2 ριγκάκια) και περίμενα. Η αναμονή διήρκησε γύρω στα 15 λεπτά.
Μόλις ήρθε η Καρίνα, της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα (τα οποία τα δέχτηκε αβίαστα) και της ζήτησα να μου φορέσει τον τσουτσού φερετζέ (όταν της το είπα αυτό, νόμιζε ότι είμαι Τούρκος, δεν κατάλαβε ότι είναι ανέκδοτο). Αφού μου το φόρεσε, της ζήτησα να χορέψουμε. Αυτή μου είπε ότι ο χορός περιλαμβάνεται στα extra και μου ζήτησε άλλα 20 €, τα οποία της τα έδωσα ευχαρίστως. Χορέψαμε στην αρχή για κανένα 5λεπτο και κατά τη διάρκεια του χορού της έσφιγγα τα 3 ριγκάκια (το 1 ιδιωτικό της ριγκάκι και τα 2 του Γύπα). Αφού τελειώσαμε με το χορό (κατόπιν δικής μου εντολής), με ρώτησε σε ποια στάση θέλω να το κάνουμε. Εγώ της πρότεινα φυσικά την κλασσική πλέον στάση (εγώ ανάσκελα). Αυτή δέχτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Στην αρχή μου πήρε την κλασσική πίπα και μετά κάθισε από πάνω μου. Πέρα από τα βασικά (όνομα, ηλικία, καταγωγή) δεν συζητήσαμε τίποτε άλλο, καθώς κατάλαβα ότι τα Ελληνικά της δεν είναι και ότι καλύτερο. Κατά τη διάρκεια του σεξ, κλασσικά της έπιανα το ένα ή και τα δυο της χέρια. Επειδή όμως δεν κατάφερα να χύσω στον επιθυμητό χρόνο (και αυτή βιαζόταν), αποφάσισε να μου τον παίξει με τη γνωστή τεχνική του άτεχνου φραπέ, η οποία όμως απέδωσε τάχιστα (από τη στιγμή που άρχισε να μου τον παίζει, έχυσα σε χρόνο 30-40 δευτερόλεπτα). Μόλις έχυσα στο χέρι της, έγινε ο ακόλουθος διάλογος:
ΕΓΩ: Τέλειωσα.... (αφού έβγαλα το προφυλακτικό).. κοίτα εδώ γαλατάκι.
ΑΥΤΗ: Είσαι τρελός. Πέτα το.
Τότε πέταξα το προφυλακτικό, καθαριστήκαμε και οι δυο με υγρά μαντήλια και με αποχαιρέτησε με ένα πεταχτό φιλί.
Αμέσως μετά ντύθηκα και πήγα στο σαλόνι για να χαιρετήσω την τσατσά. Αυτή μου έδωσε μια χαλαρή χειραψία (ήταν βιαστική) και εγώ θολωμένος από το βραχιόλι της παραπάτησα. Αυτή με κράτησε για να μην πέσω κάτω, την ευχαρίστησα και εξήλθα από το κτίριο. Για μια φορά «its ok», αλλά δεν νομίζω να την ξανατιμήσω δεύτερη.