Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Παρασκευή morning και παρά τη μέρα το κεντρο τσουλαει μια χαρα, συνηθος εχω το μικροβιο να μην επιστρεφω ξανα σε γνωστα μου μερη και να ανακαλύπτω καινούργια αλλα ειχα πολυ καλες εντυπωσεις απο την προηγούμενη επισκεψη μου στο 104 και βρισκομενος κοντα και με φουσκαρχιδιες στο παντελονι μπήκα στο mood της πουτανοβολτας.
Βοήθησε βεβαια οτι την ειχα σταμπαρει την Αλικη απο πριν και απο οσο ειχα δει και η εμφανιση της με ειχε κεντρισει αλλα και το γεγονος οτι ηταν ελληνιδα.
Τεσπα η γκομενα εχει μια μεσουλα δαχτυλιδη ενα κωλαρακι σηκωμένο προς το ταβάνι και ενα πολυ ωραιο γελαστο πρόσωπακι,.
Μου παρουσιαστηκε με ενα σετ λευκα εσωρουχακια και μεσα στο σκοταδι φωτιζε καβλα.
Μεσα σε λιγα λεπτακια της ωρας ειμαι ηδη ανασκελα με την Αλίκη να μου παρουσιαζει τις στοματικες της ικανοτητες, δεν ειναι οτι ξερει και κανει καλο τσιμπούκι αλλα οτι μαζι με το τσιμπούκι της παρουσιαζει και ενα πακετο στησιμάτων στο καθρέφτη, κοιταγμάτων και κουνημάτων που εμενα με εστειλε, ετσι κι αλλιως ειναι και μουναρος οποτε δεν ηθελα και πολυ για να μου γινει πετρα.
Το μουνάκι της στενό αχορταγο και ξυρισμένο με δεχτηκε κατευθειαν μεσα του και προλαβαίνοντας εναν ιεραπόστολο και λίγο πισωκολητο μου στραγγιξε τη πούτσα σε βάθος στέλνοντας με αδιαβαστο.
Επικοινωνιακη και γενικα χαβαλε ατομο η Αλίκη με εφτιαξε απ την ωρα που μου ηρθε στο δωματιο μέχρι την ωρα που μου εδωσε το φιλακι του αποχαιρετισμου.
Η τσατσα ευγενικη μεχρι πορτοκαλαδιτσα κερναγε αλλα δεν πηρα, το δωματιο loux μεχρι και παντοφλίτσες μιας χρησης ειχε.
Η πραγματικη ουσια βεβαια πισω απο αυτα ηταν η Αλίκη που πραγματικα σε στέλνει στη χώρα τον θαυματων