Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μεταχρονολογημένη, περασμένη ημερομηνία, αλλά συμπληρώνω την κριτική γιατί έτσι μου την καρφώνει ώρες ώρες.



Γενικά λόγω πρόσβασης το παίζω πολύ το μαγαζί και το απέναντι του.

Καθαρά δωμάτια, ξγησημένες τσατσάδες, γερμανοτραφείς γκόμενες, δυτικοευρωπαϊκού ταμπεραμέντου.

Εμένα μου κάνει κέφι, σε άλλους όχι, αλλά τι με νοιάζει κιόλας;!



Λοιπόν έφευγα την επομένη κι είπα, γουάϊ νότ, ας κεράσω ένα δώρο το μαγαζί. Ζέστη είχε, πουτάνες γενικώς η εποχή δεν είχε, λόγω καλοκαιρινής σεζόν, οπότε μου παρουσιάστηκε μια ξανθιά. Η Σελίν, γαλλίδα-γερμανίδα μίξη.



Περιμένω δωμάτιο, σκάει μέσα, τυπική διαδικασία γενικώς, όμως...όμως...

Πίπα της δίνω 9αρι. Παράκληση, Σελίν ωραία όλα, αλλά στο επόμενο μπούκωμα, θέλω να με κυττάς οκ;

ΟΚ.

Τον παίρνει μέχρι ρίζας (άμα είχε κι άλλο χώραγε πάντως), και με κυττάει. Συνεχίζει στην ίδια ρότα.

Πολύ καλό τσιμπούκι. Ομολογουμένως, θα της τα πέταγα στη μάπα, είχα και καιρό κρατημένο σπέρμα, 70 ημερών, θα λουζότανε με μερικά παραπάνω ευρώ, αλλά προτίμησα να παίξω ένα άγριο πισωκολλητό.



Στα τέσσερα, κάτι προσπαθούσε να κρατάει το εργαλείο με τα δάκτυλα, γνωστή πρακτική από Φυλής για αποφυγη βαθειάς διείσδυσης, αλλά λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Όταν μιλάμε για σφυροκόπημα στα 4, το λέει το όνομα μου, Α-Ω.

15' τον έτρωγε άγρια, νομίζω ότι δε θα ισιώσει ποτέ.



Εγώ πάντως μια φορά το απόλαυσα και έχυσα έναν τόνο σπέρμα στο λάστιχο. (Είχα δικό μου ανθεκτικό γιατί γνωρίζω τις αντοχές τον στανταρντς).



Ε, μετά έφυγα διακοπές.



(What time is love?)