Λεπτομέρειες αξιολόγησης

επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος και της ηδονής για ακόμη μια φορά, πρέπει να είναι η 8η επίσκεψη μου στην πόλη τα τελευταία 12 χρόνια.
Πάντα βρίσκω κάτι διαφορετικόανάλογα με την εποχή που την επισκέπτομαι.
Διάφορες προσωπικές δυσχέρειες με δοκιμάσανε τον τελευταιο καιρό και σε αυτό το χειμωνιάτικο ταξίδι ήμουν μόνος θέλοντας να δοκιμάσω και εγω ο ίδιος κάποια πράγματα που ενώ άλλες φορές μου φαινόντουσαν κοινά, γνώριμα, οικεία, τώρα στα μάτια μου ήταν ξένα, έννοιθω πως περίπου τα βίωνα για πρώτη φορά.
Θα προσπαθήσω να το περιγράψω όπως όταν ακόυγα ένα δίσκο των Pink Floyd πχ στα 16 μου.
Τώρα βάζωντας τον στο πικαπ και ακούγωντας παλι τον ίδιο ακριβώς δίσκο, ακούω εντελως διαφορετικά πράγματα...
Εκείνο το πρωί λοιπόν με δυσκολία σηκώθηκα , το σώμα και ο νούς βαρύς απο τα νόστιμα μπισκότα που δοκίμασα την περασμένη νύχτα.
Γρήγορο ντουζ , εσπρέσσο διπλός.
Έξω ο ήλιος έλαμπε και η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη απο τον ισχυρό βορειά. Δεν ξεγελάστηκα όμως, ήξερα πως ο αέρας ξύριζε έβαλα γάντια σκούφο και καβάλησα το παλιό γηραιό σιδερένιο και βαρύ ποδήλατο. θερμοκρασία γύρω στους 2 με 3 βαθμούς.
Βόλτα στην πόλη να με χτυπησει ο αέρας. Παρόλο τον κόσμο και τα ποδήλατα γύρω μου το βλέμμα μου έπεφτε συνέχεια στο νερό η στον αέρα, και στα δύο περίφανα και εγωιστικά κόβανε βολτες οι γλάροι. Ειτε στα κανάλια με το νερό έιτε πανω απο τε κεφάλι μου.
Όμορφα πτηνά, λευκά μα ανήσυχα και διαρκώς σε εγρήγορση συνέχεια κάτι φαίνεται να ψάχνουν.
Μετά απο 45 λεπτη περιπλάνηση κατευθυνθηκα στο γνώριμο σε εμένα στουντιο 42. Η μήτη μου είχε κοκκαλώσει.
Μπαίνοντας μέσα η ζεστασιά του χώρου ήταν το πρώτο βάλσαμο που είχα ανάγκη.
Κοπέλες μου ανακοίνωσε η συμπαθητικη υπηρεσία μόνο τρειςμ πραγμα που δεν μου έχει ξανασυμβεί σε αυτό το μέρος καθώς πάντα υπηρχαν στο σαλόνι διαθέσημες τουλάχιστον 6,7
Έδω όμως ήρθε και με λύτρωσε το 2ο βάλσμαμο και αυτό δεν ήταν άλλο απο την ευχάριστη παρουσία της Κολομβιανής μιλφάρας Λάουρας που είχα πάρει πρίν 10 μήνες περιπου στο ίδιο μέρος.
Καθότανε πάλι στον καναπέ φορώντας το στενό μαυρο φορεματάκι της. Λητη , απέριτη, σχεδον χωρίς μακιγιαζ, σταυροπόδι.
Ειχε πιασει τα μαλλια της κότσο. Αυτή η γυνάικα μου θυμίζει γυναίκες ιερόδουλες στα πορνεία της αγριας δύσης που βλέπαμε στα γουέστερν. βλέμμα φιλήδονο, κορμί που αποπνεει θηλυκότητα και ζεστασιά. Χαμόγελο απροσδιοριστο, λίγο αινιγματικό.
Η απόφαση ήταν μονόδρομος. Πρόγραμμα της μισής ώρας στα 65 ευρώ.
Μπήκαμε μαζί στο δωμάτιο , τακτοποιησε το κρεβάτι , εβαλε μουσικόυλα έλυσε τα μαλλιά της και με μια κίνηση έβγαλε το φορεματακι και έμεινε εντελως γυμνή, μιας και δεν φόραγε εσώρουχα.
Φοβαρά σφιχτό κορμί και άψογη βελούδινη επιδερμίδα. Με πλησίασε και με την βαριά και λιγο τραγουδιστη ισπανικη προφορά της άρχισε να μου μιλά στα αγγλικά.
Έχει τόσο ωραία φωνή , μιλά ήρεμα αργά σχεδόν νωχελικά.
Τρόμερη η αγκαλία της και τα χάδια της, έχω την εντυπωση πως είναι η πιο ζεστή γυνάικα που έχω βρεθεί ποτέ. Δεν μπορώ να περιγράψω αυτή τη ζεστασιά και την θερμότητα. Καιει το σώμα της , καει το φιλή της κάινε τα μάτια της.
Στην πορεία δεν κατάλαβα για πότε περάσανε 30 λεπτά. Κατάλαβα όμως πως όταν ζεστάθηκε για τα καλά ο αγώνας σταμάτησε να μιλά αγγλικά και το γύρισε στα ισπανικα, απιστευτη ηδονη να την ακουω στο αυτί μου να ψυθιριζει στην γλώσσα της.
Το τελέιωμα ήταν έντονο αλλά η αγκαλία της τόσο θερμή και παρατεταμένη που ακόμα και σήμερα την θυμάμαι.
ΓΥΝΑΙΚΑ
Βγήκα πάλι στο κρύο και καβάλησα το σαράβαλο.
μόλις με φύσηξε πάλι ο κρύος αέρας για κάποιο λόγο μου ήρθε αμέσως στο μυαλο ο διάλογος του αστυνόμου - επιθεωρητη (Gaff) και του πρωταγωνιστη επισης αστυνομου Χάρισον Φορντ (Deckard)στο Blade Runner:

Gaff: You've done a man's job, sir. I guess you're through, huh?
Deckard: Finished.
[Gaff throws Deckard his gun]
Gaff: It's too bad she won't live! But then again, who does?