Κριτικές από praxandros

Πήρα τηλέφωνο στο μαγαζί, θέλοντας να μάθω για τη βάρδια της Πένυ, για την οποία είχα ακούσει τόσα και τόσα. "Έχουμε εδώ το διδυμάκι της!!!", μου απαντά, αφού με πληροφόρησε γι' αυτό που ρώτησα, η εξαιρετική κυρία επί της υποδοχής. Κοιτάζω τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Δεν ήθελα άλλο! Πείστηκα (όντως οι δυο κοπέλες έχουν παρόμοιο σωματότυπο, κρίνοντας τουλάχιστον από τις φωτογραφίες)...
Πείστηκα, βέβαια, τρόπος του λέγειν. Γιατί πώς να πειστείς να κάνεις το μεγάλο βήμα, όταν για δεκαπέντε τόσα χρόνια, από τα είκοσί σου, δεν έχεις απατήσει τη γυναίκα που παντρεύτηκες (και που αγαπάς και που σε φροντίζει μια χαρά); Έπρεπε όμως να το κάνω, διότι το είχα πιεστικό, αποπνικτικό απωθημένο. Πριν τη γυναίκα μου είχα μια μόνο άλλη σχέση κι αυτή μισοπλατωνική. Έπρεπε να απελευθερωθώ...
Φτάνω στο μαγαζί και με υποδέχεται στην είσοδο η εξαιρετική κυρία. "Την ξέρεις την Αμάντα;", με ρωτά, "Όχι", της απαντώ. "Καιρός να τη γνωρίσεις", ακούγεται από μέσα μια γλυκιά, αηδονίσια φωνή! Και ξεπροβάλλει μια ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. Κορμί αγαλματώδες, στην πρώτη δροσερή νεότητα (η κοπέλα μετά βίας θα είναι 20), αψεγάδιαστο. Βυζί μικράκι, όπως το έπλασε όμως η αγαθή μάνα φύση, απίστευτο στην αφή της παλάμης και της γλώσσας. Οπίσθια σμιλευτά, πόδια που χάνονταν στο βάθος του ματιού. ΑΓΓΕΛΟΣ! Με το χαμόγελό της, με την καλή της την κουβέντα. "Χωρίς δεύτερη σκέψη!", απαντώ στην κυρία και μπαίνω.
Στο δωμάτιο το γλυκό κοριτσάκι ήταν υπέροχο. Δεκτικό σε όλα, υπομονετικό, βοηθητικό. Δυστυχώς, εγώ, για να ξεφύγω από το άγχος του πρωτάρη, είχα καταναλώσει αρκετό κρασάκι· επομένως, όπως αντιλαμβάνεστε, τα στρατεύματα οπισθοχώρησαν νωρίς... "Τι το ήθελες τόσο άγχος;", με ρωτά γλυκούτσικα η πιπίνα Πατρινιά. Δεν πειράζει, κορίτσι μου. Δεν μπορείς εσύ να φανταστείς τι εμπειρία μου χάρισες και τι σημαίνει αυτή για μένα - ακόμη κι έτσι! Εσύ ήσουν ΑΜΕΜΠΤΗ! Θα σε θυμάμαι με πολλή ευγνωμοσύνη!
Υ.Γ. Προσπαθώντας να μου "διαφημίσει" την Αμάντα, η κυρία της υποδοχής τη χαρακτήρισε "εφάμιλλη της Πένυς". Δεν έχω γνωρίσει (ακόμη!) την Πένυ, αλλά παιδιά μιλάμε για κοπελάρα! Μην την χάσετε!