Κριτικές από samsung

Ελβετία, Ζυρίχη

Άλλος κόσμος (σε σχέση με τη Γερμανία που ήμουν τις προηγούμενες μέρες).

Η Ελβετική ποιότητα ξεχωρίζει, ακόμα και στα μπουρδέλα. Εγώ πήγα μια βόλτα στης Carol Jones (με βόλευαν οι αποστάσεις) αλλά απ’ ότι κατάλαβα τα μπουρδέλα εδώ είναι "άλυσος καταστημάτων" και κάθε μπουρδέλο έχει μέσα 6-7 γυναίκες.

www.carol-jones.ch
www.club-boombastic.ch
www.club-grandios.ch
www.club-happylife.ch
www.club-imperial.ch
www.club-lustkick.ch

Όλα αυτά ανήκουν σε έναν τύπο (Ελβετό) ο οποίος κάνει αυτή τη δουλειά 40 χρόνια (όπου να ‘ναι παίρνει σύνταξη υποθέτω) και σε αυτά δουλεύουν περί τις 50 γκόμενες.

Εγώ πήγα 01:30 το πρωϊ (κλείνει 02:00) και από τις 7 οι 2 ήταν διαθέσιμες. Οι άλλες "ήταν με πελάτη".
Ελάχιστη χρέωση 100 ελβετικά φράγκα (περίπου ευρώ 75 σήμερα) μέχρι όσο τραβάει η ψυχή σου. Για κώλο δεν είπαν τίποτα εδώ.
Η αναμονή (έχει και τέτοιο) γίνεται σε χώρο που δε βλέπεις άλλον άνθρωπο.
Το δωμάτιο πολύ καλό, με ντους μέσα, και όχι κιτς.
Η γκόμενα έρχεται με δισκάκι όπου πάνω του έχει τις καπότες, κρέμα, ένα ποτήρι αναψυκτικό, και δυο σφηνάκια με υγρό τύπου Listerine mouth wash για να καθαρίσει και αυτή και ο πελάτης το στόμα του.
Ολλανδέζα βέβαια ήταν αυτή που πήρα, οι Ελβετίδες δε κάνουν τέτοιες "δεύτερες" δουλειές.
Συνολικά έδωσα 150 (περίπου 100 ευρώ) και η όλη εμπειρία ήταν "δείγμα υψηλής ποιότητας".

ΚΑΙ το μπουρδέλο, όπως και κάθε πράμα στην Ελβετία.

Η κριτική αυτή γράφτηκε μετά την κριτική για το FKK OASE (Φρανκφούρτης - ίδιο ταξείδι).

Και στο Μόναχο υπάρχουν διάφορα ιδρύματα, που δε μπορεί να τα δει κανείς βέβαια όλα, εκτός κι αν κάτσει μέρες γι’ αυτή ειδικά τη δουλειά.
(Το site δε με πληρώνει για ανταποκρίσεις, οπότε όταν τέλειωσα την άλλη δουλειά που είχα, έφυγα).

Πήγα όμως στο Ceasars World.

Είναι ένα μεγάλο κτίριο κοντά στην Έκθεση (Messe) το οποίο στο ισόγειο έχει ένα μπαράκι με μουσική, πίστα και σωλήνα στην πίστα (μη φανταστείτε τίποτα σα τα δικά μας στριπτιζάδικα, μια σταλιά είναι, και η "πίστα" με τη σωλήνα είναι πάνω στο μπαρ), όπου κάθεσαι, πίνεις, βλέπεις κάποια να χορεύει (αν χορεύει – δε γδύνεται όμως) και αν θες κερνάς ποτό τη χορεύτρια ή τη φίλη της.

ΟΜΩΣ, στους πάνω 3 ορόφους υπάρχουν 35 δωμάτια το καθένα με ένα γυναικείο όνομα απ’ έξω, δηλαδή 35 πουτάνες.
Μερικές απ’ αυτές κατεβαίνουν στο μπαράκι και ψωνίζονται εκεί.
Μερικές περιμένουν τον πελάτη με ανοιχτή την πόρτα τους στο δωμάτιό τους παίζοντας με το notebook τους.
Μερικές (την ώρα που πήγα) έχουν κλειστή την πόρτα και γαμιούνται, ή κοιμούνται – οι γκόμενες μένουν εκεί.
Εγώ βρήκα μια στο μπαρ, την κέρασα ένα δικό της (40), το δικό μου 5, κουβεντιάσαμε καμιά ώρα, και μετά καταλήγαμε στο δωμάτιο της. (Πάλι γάμησα).

Αυτή ήταν πολύ καλή (αν και όχι στα κυβικά της Ines Cudna), Βουλγάρα (είπε – εμένα μου φάνηκε για Αιγύπτια), μίλαγε 8 γλώσσες, μεταφράστρια στο άλλο επάγγελμα της, αλλά οι δουλειές δεν πάνε καλά και δουλεύει "προσωρινά" (είπε) στο μπουρδέλο για να ορθοποδίσει τα οικονομικά της.
Πάντως μου έκανε ένα μασάζ με λάδι σε όλο το σώμα που με ξετίναξε, την ήξερε την τέχνη.
Εκτός από το μασάζ γίνανε και τα υπόλοιπα, και της έδωσα 120. 120+45 στο μπαρ = 165. Πιο φτηνά από τη Φρανκφούρτη.

http://www.toytowngermany.com/munich/caesars_world.html

Κάποιο ψώνιο έχουν οι νταβατζήδες που οργανώνουν αυτές τις δουλειές στη Γερμανία με τα Ρωμαϊκά, τα Αρχαιοελληνικά, και τα τέτοια. Δείτε το site αυτό εδώ από πάνω και θα καταλάβετε τι εννοώ. Ο Καίσαρας τους έλλειπε!

Υπάρχουν διάφορα ιδρύματα, επειδή βόλευε το μέρος πήγα στο FKK-Oasis.
Είναι καμιά 20ριά χιλιόμετρα έξω από το κέντρο της Φρανκφούρτης. Το μέρος λέγεται Ludwigsdorf (το χωριό του Λουδοβίκου) και είναι δίπλα στο Bad Homburg, ένα μάλλον ακριβό γερμανικό προάστειο.

Εκτός από ακριβά γερμανικά σπίτια, αυτοκίνητα κλπ., έχει (ακόμα) εκτάσεις τύπου χωράφια οπότε ο τύπος που οργανώνει αυτή τη δουλειά πήρε μια ΜΕΓΑΛΗ έκταση, και έριξε λεφτά επάνω της για να φτιάξει το FKK-Oasis.
Το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης χρειάζεται για το Parking. Έχει όμως γενικώς άπλα, εκτάσεις με γκαζόν, τραπεζάκια έξω, πισίνα, διαδρόμους, BBQ, κλπ.

Το κτίσμα μέσα έχει bar, τραπεζάκια, ρεσεψιόν, και ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΔΩΜΑΤΙΑ με κρεβάτια (χάλια κατά τη γνώμη μου), και επίσης ότι χρειάζεται ένα στρατόπεδο.
Αυτό που κυριαρχεί είναι το kits. Kits διακόσμηση παντού. Έχει κοστίσει λεφτά, αλλά τέτοιο κιτς σπάνια το βλέπεις αλλού. Άπειρα αγάλματα (φυσικού μεγέθους ή και μεγαλύτερου) τύπου ο Δίας στο θρόνο του με δίπλα την Ήρα του), κολώνες αρχαιοπρεπείς Ελληνικού, Ρωμαϊκού, Καρχηδόνος τύπου, βαμμένα χρυσά, κόκκινα και γενικώς ένα κιτσαριό άνευ προηγουμένου.

Αλλά ας πάρουμε τα πράματα με τη σειρά:
Φτάνεις στο μέρος, τεράστια φωτισμένη ταμπέλα, μπαίνεις στο χωράφι και παρκάρεις. "Χωράφι" βέβαια όχι με τη δική μας έννοια, parking κανονικό είναι, με φώτα, διαγράμμιση, σαφείς θέσεις κλπ. Χωράνε πάνω από 300-400 αυτοκίνητα.
Παρκάρεις, περπατάς 200-300m και φτάνεις στην είσοδο. Να μη το ξεχάσω, στο parking περιμένουν άπειροι ταξιτζήδες που έχουν φέρει "μπίζνεσμεν" από όλη τη Φρανκφούρτη για να γαμήσουν, και τους περιμένουν να τους πάνε πίσω στο ξενοδοχείο τους. Εγώ πήγα με δικό μου αμάξι.

Αμέσως μετά την είσοδο είναι ένα γκισέ, όπου η γκόμενα σου παίρνει Ε65, και σου δίνει:
-Μια μεγάλη καθαρή πετσέτα.
-Ένα βραχιολάκι πλαστικό που στο περνάει στο χέρι.
-Ένα κλειδάκι που κι αυτό είναι σε βραχιολάκι, κι αν θες το περνάς εσύ στο χέρι σου.
Και σου λέει "Πήγαινε κάτω".
Το "κάτω" είναι χώρος με λόκερς, ντους, και ράφια με πλαστικές σαγιονάρες.
Βρίσκεις το λόκερ σου (από τον αριθμό του κλειδιού), γδύνεσαι και βάζεις μέσα ρούχα, παπούτσια κλπ και το κλειδώνεις.
Το ίδιο κάνουν και 10-20 άλλοι μαντράχαλοι από όλα τα μέρη του κόσμου (γι’ αυτό λέω "σα στρατόπεδο" - κάπως έτσι πρέπει να είναι στα στρατόπεδα του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν).
Φοράς την πετσέτα στη μέση και ανεβαίνεις πάλι πάνω. Άν αισθάνεσαι βρώμικος ή ιδρωμένος, υπάρχουν ντους. Εγώ μόλις είχα κάνει μπάνιο στο ξενοδοχείο.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κυκλοφορείς με ρούχα πάνω. Αν ανέβεις με ρούχα, στην πέφτουν οι σεκιουριτάδες.
Κάνεις τη βόλτα σου και χαζεύεις τις γκόμενες.
Υπάρχουν 60-80 γκόμενες που κυκλοφορούν γυμνές ή ημίγυμνες (αναρωτιέμαι τι κάνουν το χειμώνα με -5 έξω), κάποια διαλέγεις και της λες "Παμ’ δωμάτιο?".
Παρέλειψα να πω ότι η γκόμενα στη ρεσεψιόν σου λέει και κάποιο τιμοκατάλογο, που είναι το τι χρεώνουν τα κορίτσια για τις διάφορες υπηρεσίες. Χοντρικά με την ώρα πάει το πράμα, και συγκράτησα ότι έξτρα χρεώνεται ο κώλος.

Βρήκα μια Πολωνέζα τύπου Ines Cudna (αυτές τις πάω καλύτερα - έχω μια αδυναμία) και την πήγα πρώτα στο μπάρμπεκιου (πείναγα πολύ εκείνη την ώρα) όπου έφαγα ένα πιάτο με λουκάνικα (Φρανκφούρτης). Τσίμπησε και αυτή δύο.

Αφού γέμισε ο στόμαχος, πήγαμε σε ένα δωμάτιο όπου έγινε ότι γίνεται συνήθως σε τέτοιους χώρους, μη μπω τώρα σε λεπτομέρειες, τουριστικό ρεπορτάζ γράφω, όχι τσόντα. Η γκόμενα είναι (σαφώς) επαγγελματίας, και μου ζήτησε 3-4 φορές να της πάρω το κωλαράκι (προφανώς γιατί θα το χρέωνε έξτρα). Δεν είμαι ιδιαίτερα φαν του είδους, οπότε ασχολήθηκα με τα υπόλοιπα.

Κοιτώντας το ρολόϊ της υπολόγισε ότι έκανε να της δώσω 150 (είπαμε: με την ώρα χρεώνουν και εμείς είχαμε και το φαϊ), και κατέβηκε μαζί μου στο χώρο υγειινής του στρατοπέδου για να της τα δώσω από το λόκερ.

Σύνολο το μαλλί πήγε 215 (150+65) και για μια φορά να δει κανείς πως είναι αξίζει να τα δώσει.

Δε θα το ξανάκανα όμως επί τούτου, όταν στην Αθήνα με 15 ξεφλοκιάζεις στο μετάξι, με 20 στη Φυλής, με 40-50 στα διάφορα στούντιο, και με 150 φέρνεις CG στο σπίτι (όπου έχεις και τη βολή σου) και αν της δώσεις και 20-30 έξτρα σου πλένει και τα πιάτα.


Θετικά σημεία:
-------------------
Η τεράστια δυνατότητα επιλογής. Όπως μου είπε η Πολωνέζα, δουλεύουν εκεί περί τις 80-100, από τις οποίες ανά πάσα στιγμή βολτάροντας σα μαλάκας με την πετσέτα στη μέση βλέπεις τις 30-40. Αν περιμένεις λίγο να κυκλοφορήσουν (γιατί πολλές είναι στα δωμάτια) βλέπεις άλλες τόσες. Δε μπορεί, κάποια θα σου κάνει κλικ. Εγώ π.χ. σκέφτηκα προς στιγμή να κάνω δεύτερο γύρο με μια άλλη, αλλά μετά είπα μέσα μου "Άσε καλύτερα μη γίνουμε ρεζίλι" (ήμουν πτώμα όλη μέρα, με είχε ξεζουμίσει η Πολωνέζα, και φοβήθηκα μήπως δε μου σηκωθεί για δεύτερο γύρο) οπότε το άφησα – δε το έκανα από οικονομία.

Η απίστευτη Γερμανική οργάνωση (ακόμα και στα μπουρδέλα). Αυτό είναι και κακό από μια άποψη αλλά το σύστημα εκεί πρέπει να διαχειριστεί ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ 150-200 άτομα (τόσοι είναι οι πελάτες τις ώρες αιχμής) που σημαίνει να τους κατευθύνεις, δώσεις πετσέτα, φαϊ (όποιος θέλει, τσάμπα είναι – μέσα στα 65), σαγιονάρες (υπάρχει καθαρίστρια που κυκλοφορεί μέσα στις διεθνείς ψωλές και μαζεύει, τακτοποιεί και απολυμαίνει τις σαγιονάρες), άλλες που κουβαλάνε πετσέτες – ΧΙΛΙΑΔΕΣ πετσέτες, το parking, τα ποτά, τα πάντα δουλεύουν ρολόϊ. Καλό, αλλά εμείς οι Έλληνες το θέλουμε λίγο και το μπουρδελοσύστημα μας.

Η ελευθερία.
Η Πολωνέζα μου είπε ότι ένας Άραβας πελάτης της έδωσε 2.000 και την πήρε στο ξενοδοχείο του. Το ότι ήταν Άραβας σημαίνει ότι δε ξέρει τι είναι 2.000. Γι’ αυτόν 2.000 είναι 35 βαρέλια πετρέλαιο, η πηγή του τα βγάζει σε 12 δευτερόλεπτα. Αλλά το "Το αφεντικό δε με αφήνει να βγω" δεν υπάρχει. Άμα την πληρώσεις ώστε να το αποφασίσει, οποιαδήποτε πρόταση συζητιέται.


Αρνητικά σημεία:
---------------------
Το "φανταρικό" του πράματος. Αυτές οι σκηνές στους χώρους "προετοιμασίας" με τους διάφορους ψωλαράδες στο ντους όπως όταν ήμουν φαντάρος, εμένα μου τη σπάει.

Η Γερμανική οργάνωση. Όπως είπα και πιο πάνω, αυτή έχει και τα καλά της, έχει όμως και τα κακά της. Κάπου μας τη σπάει σε μας τους Έλληνες να ακούμε (όχι το ίδιο πια, αλλά ίδια έννοια έχει) "Raus, Ferboten".

Φεύγοντας δίνεις στη ρεσεπσιόν το κλειδί από το locker και σου παίρνει και το άλλο βραχιολάκι (το οποίο ήθελα να κρατήσω ως σουβενίρ).

http://www.fkk-oase.de/FKK-Oase?Sprache=EN
το site τους στα Αγγλικά.

Τέλος να πω (μια που αυτή είναι η δεύτερη κριτική για το μέρος) ότι διάβασα και την κριτική του Yorgos και γενικά δε διαφωνώ με την εικόνα που δίνει. Τα σημεία που δε συμφωνούμε φαίνονται στα κείμενα μας και είναι σημεία κρίσης, όχι γεγονότων.

Είναι η Μαρία που δούλευε για 2-3 χρόνια Φωκαίας 19 και (δίκαια και σωστά) αναβαθμίστηκε σε studio. Στο συγκεκριμένο τη βρίσκετε Τρίτες και Πέμπτες απο 18:00 μέχρι 01:00.

Γνώμη μου είναι ότι (και κυρίως αυτό πάει σε όσους αρέσουν γυναίκες με πιασίματα και όχι τα ανορεξικά μοντέλα) οι φίλοι των studio πρέπει να την τιμήσουν για μια φορά. Απο κει και πέρα θα έχουν δική τους άποψη.