Κριτικές από ypocobra

Τι όμορφο πράγμα που είναι η παροχή των υπηρεσιών της πορνείας στον ελεύθερο, δυτικό κόσμο.

Χτες το βράδυ είδα ένα όνειρο και έπαθα ονείρωξη. Είχα δει να γαμάω σε μπουρδέλο μια αδύνατη μελαχρινή κοπέλα με μικρά βυζιά.
Fast forward στο επόμενο βράδυ.
Περίμενα έναν αγαπημένο φίλο από τη Νότια Ελλάδα για κάποιες σοβαρές υποχρεώσεις. Κακά τα ψέμματα, οι, εντός εισαγωγικών, σοβαρές "δουλειές" πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, γρήγορα (αν και πλήρως ολοκληρωμένες με εξαιρετικά αποτελέσματα). Όταν αφήσαμε λοιπόν τον τρίτο συνεργάτη της παρέας στο σπίτι του με το σχετικά πολυτελές υβριδικό όχημα με το οποίο κινούμασταν, σε κλάσματα δευτερολέπτου ήρθε από το στόμα μου η προσταγή : "ΜΠΟΥΡΔΕΛΟΤΣΑΡΚΑ". Το καταφατικό νεύμα του μίλησε κατευθείαν στην καρδιά μου.

Η αλήθεια είναι πως είχαμε πάει πάρα πολλές βόλτες στο παρελθόν μαζί, αλλά, αν και λάτρεις και οι δύο της έννοιας της σεξουαλικής συνεύρεσης έναντι χρηματικής αμοιβής, ποτέ δεν έτυχε να κάνουμε το τολμηρό βήμα συνεταιρικά. Έχοντας σαν στόχους το Μινωταύρου 3 για την Λιλιάνα, και την ΧΡΙΣΤΙΝΑΡΑ a.k.a ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΟ ΤΟΜΑΧΩΚ, a.k.a ΡΟΥΜΑΝΙΚΟ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ, κάναμε πρώτα μια στάση στο vis 9. "γιατί ρε μαλάκες?", ακούω να ρωτάει κάποιος φίλος. "Γιατί ήταν κλειστό για καιρό, και ξανάνοιξε, οπότε ίσως να βλέπαμε κάτι νέο".

Είναι πολύ όμορφη η αίσθηση να μπαίνεις σε ένα πορνείο, και με το που βλέπεις την κοπέλα που εργάζεται εκεί να μη χρειάζεται καν να σκεφτείς και απλά να πλησιάζεις την τσατσά με τα λεφτά σου σαν να σε καταβάλει μια προαιώνια δύναμη κατάθεσης του αντίτιμου. Κακά τα ψέμματα, αυτό συνέβη όταν είδαμε την εντυπωσιακότατη Ραίσα.

- Αυτή είναι η κοπέλα μας, με 30 ξεκινάει? (χαμόγελο Ραίσας)
- Μα τι λέτε. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι θα δώσουμε τα 30€ για την κοπέλα!

Και αφού κυριολεκτικά ειπώθηκε ο παραπάνω διάλογος αυτολεξεί μπήκα στο δωμάτιο.
Η κοπέλα είναι πάρα πολύ όμορφη, με ωραίες αναλογίες, λεπτή, πολύ όμορφο πρόσωπο και ωραίο styling αντικειμενικά. Παρ'όλα αυτά δεν είναι το ΣΚΥΛΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ που συνήθως προτιμώ. Η γλυκήτητα της όμως με έκαμψε. Το δωμάτιο ήταν ψιλομίζερο, χωρίς δυνατότητα να χαμηλώσεις το φως με dimmer, γεγονός που με μελάτωσε εξ αρχής. Με ντάλα ρωσοποντιακό φως κανείς δεν γάμησε παιδιά. Η κοπέλα μπήκε μέσα αρκετά γρήγορα, ξεντύθηκε, με ξέντυσε συνοπτικά, τσιμπούκι, ανέβηκε απο πάνω κτλ κτλ αρκετά διαδικαστικά όλα, δεν έπαιξαν τσαχπινιές κτλ (κάτι που ίσως περίμενα, η αλήθεια είναι), και επίσης έβαλε και αρκετή κρέμα στην επίμαχη περιοχή. ΟΜΩΣ, όταν την γύρισα για κλασσικό ιεραποστολικό, ανταποκρίθηκε προβαίνοντας σε μια ΥΠΕΡΟΧΗ πρωτοβουλία, η οποία με έκανε να διαγράψω τα παραπάνω. Με ένα εξαιρετικό πιάσιμο αρχιδιών, το οποίο με έκανε να νοιώθω σαν μανιασμένος ρινόκερος που γαμάει μια πορφυρογέννητη παρθένα στο εφηβικό της κρεβάτι, με έφερε σε ολοκλήρωση μέσα σε περίπου 5 λεπτά.

Δεδομένου του παρουσιαστικού της κοπέλας θα φανταζόταν κάποιος πως το να χρειαστεί τόση προσπάθεια για το τελείωμα θα ήταν αρνητικό

ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

Ο Αιμοφιλικός Ασπσβούργος φίλος μου περίμενε καρτερικά να τελειώσω την ερωτική μου συνεύρεση. Όντας γόνος δεξιάς αριστοκρατικής οικογενείας περίμενε ευγενικά στον προθάλαμο του καταστήματος εμπορίας γυναικών έναντι σεξουαλικών επιθυμιών, ανοίγοντας κουβέντα με την τσατσά. Το γεγονός όμως που άλλαξε την βραδιά και των τεσσάρων μας ήταν το οτι η γλυκια Ραίσα όταν ερχόταν στο δωμάτιο για να μου παρέχει τις υπηρεσίες της, του έκλεισε το μάτι. Τότε αυτός συνειδητοποίησε οτί ενδεχομένως θα άξιζε να κάνει και αυτός μια επιχειρηματική κίνηση αυτό το βράδυ.

Όταν βγήκα με ρώτησε "Πως ήταν ρε μαλάκα?"
Πριν προλάβω να μπω σε λεπτομέριες, μου είπε "γιατί σκέφτομαι και γω να μπω. Μου χαμογέλασε."

Κάπου εδώ θα ήθελα να αναλύσω πόσο αδύναμα πλάσματα της φύσης είμαστε σαν Άνδρες. Πόσο απολαυστικά μειωτικό είναι το γεγονός οτι το χαμόγελο μιας γυναίκας που ασχολείται επαγγελματικά με την αποπλάνηση αρσενικών είναι ικανό να μας κάνει να ξεχάσουμε το απορροφητικό μουνάκι της εκάστοτε Αμάλθειας, και να μας κάνει να πληρώσουμε το παράβολο των 30€ για να εισέλθουμε στο δωμάτιο με μια γυναίκα η οποία δεν τρέφει κανένα συναίσθημα για εμάς πέραν αυτού της θέλησης για χρηματική αμοιβή - ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ.

Έτσι λοιπόν ο αγαπημένος αιμοφιλικός τριανταπεντάκιλος (μα εικοσοποντάπουτσος) φίλος πέρασε στο δωμάτιο με την Ραίσα - μετά απο δική μου, ημιψευδή προτροπή, με σκοπό να μην υπάρχει κάποια διείσδυση, παρα μόνο στοματική απόλαυση. Στάθηκε όρθιος στη δεξιά πλευρά του δεξιού (όπως κοιτάμε) δωματίου, και της έδωσε ενα δεξιό τσιμπούκι, κατα το οποίο δέχθηκε ωραία περιποίηση στα αρχιδάκια του, και για τελείωμα της ζήτησε να συνεχίσει να του καραμελώνει τη σακουλίτσα του ενώ αυτός τον έπαιζε πάνω στη γλώσσα της.
Λίγα λεπτά μετά, τα βήματα και των δύο ακούστηκαν καθώς βγαίναν απο το δωμάτιο. Η ικανοποίηση του ήταν πέραν του δέοντος αρκετή για να υπερκαλύψει την μέτρια δικιά μου εμπειρία, και να χαράξει αυτή τη βραδιά σε μία απο τις κορυφαίες (σε επίπεδο ρομαντισμού) σε όλα αυτά τα χρόνια επισκέψεων στον υπέροχο χώρο της καπιταλιστικής μαζικής παροχής σεξουαλικών εμπειριών Θεσσαλονίκης.

Αναμφισβήτητα μια υπέροχη εμπειρία η οποία θέτει τα θεμέλια σε αυτό που λέμε "σχέση ζωής".

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
----ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΗ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ----

Γιώργος Κούδας
Ντίνος Κούης
Βασίλης Χατζηπαναγής
Νίκος Γκάλλης
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΡΟΥΜΑΝΑ

ΠΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΧΩ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΑΝΩΜΑΛΑΡΕΣ ΜΟΥ.

Αν και παλιός στην πιάτσα, πρώτα φορά είδα την ΧΡΙΣΤΙΝΑΡΑ σε μια μοναχική τσάρκα πριν μερικά χρόνια.
Τότε δούλευε στο Μινωτάυρου 3. Η τσάρκα ήταν (ώς συνήθως) ΑΝΥΔΡΗ, ως που χτύπησα το κουδούνι και μου χάρισαν την είσοδο στο ιερό κτήριο ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ 3.
Χωρίς να φαίνομαι λεφτάς (ακόμα και ο Ράφα μέσα δεν θα με έκανε για τέτοιον) η Χριστίνα εμφανίστηκε μπροστά μου (τότε) σαν να ήμουν ο Hugh Hefner. Πόσο μετανοιώνω που έφυγα εκείνη τη μέρα....
Ήρθε κοντά μου απο το κουζινο/σαλόνι, με ρώτησε τι κάνω, και σαν να μην τρέχει τίποτα έστησε τον κώλο της μπροστά μου και άνοιξε την κωλοτρυπίδα της μες τα μούτρα μου. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ?
Δυστυχώς δεν είχα λεφτά μαζί μου, οπότε έκανα το μοναδικό πράγμα που θα έκανε ενας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ άντρας στην πρώτη του επαφή με αυτό το Θυληκό ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΟ ΤΟΜΑΧΩΚ : ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΑΙΞΑ στα θαμνάκια - μπέσα (στην νότια πλευρά της νικηφόρου ουρανού). Γελάς??? ΜΗ ΓΕΛΑΣ. Μιλάμε για γυναίκα που δεν θα δεις πουθενά, εκτός άμα είσα να πούμε ο Ντόναλ Τραμπ.

Εν πάσει περπτώσει, πέρασε νερό στο αυλάκι, πέρασαν χρόνια, μεγαλώσαμε, μας πέσαν τα μαλλιά, την Χριστίνα με αξίωσε η ζωή να τη γαμήσω με τον ΙΔΑΝΙΚΟΤΕΡΟ τρόπο (Σε τσάρκα με τον αδερφό και ΜΥΣΤΗ ΜΟΥ σε τέτοιες καταστάσεις), σε μια υπέροχη εμπειρία (υπέροχη - αλλά να λέμε την πάσα αλήθεια, όχι ΤΟΣΟ τέλεια συγκρινόμενη με τις ΞΕΡΑΚΙΑΝΕΣ που τόσο με ανατινάζουν ερωτικά, ακόμα και με συμμεττοχή ΤΟΣΤΙΕΡΑΣ - πρόκειται για ξεκάθαρα προσωπική ΑΝΩΜΑΛΙΑ - γιατί να χύνω πρόωρα ακόμα και με ΜΠΙΑΝΚΑ?).

Fast Forward στο σήμερα.
Έρχεται φίλος απο γειτονική χώρα στην όμορφη μας πόλη. Αφού του πω οτι και οι δυο "αδερφοποιημένες ομάδες" με αυτές της χώρας του (ιδίως οι κόκκινοι πουτάνας γιοί) δεν αξίζουν την υποστήριξη του (με ΛΙΓΟ ΕΝΤΟΝΗ έμφαση - εν μέσω ήπιου τραμπουκισμού) πείθω τον υπέροχο αυτό άνθρωπο οτι το ταξίδι του στην Θεσσαλονίκη είναι ΜΙΣΟ χωρίς να ζήσει την ΙΕΡΗ πράξη της ΜΠΟΥΡΔΕΛΟΤΣΑΡΚΑΣ.

Όταν λοιπόν έχει πιεί αρκετό κρασί και έχει πει το ΝΑΙ, του κάνω την κρισιμη ερώητση "skinny or busty?"
"I like big tits" μου απαντάει.
"I got EXACTLY the woman for you".

Μου ζήτησε να τον πάω σε βιλλες ερότικες και λοιπές μαλακίες, καθώς αυτά ήξερε ο άνθρωπος, αλλά τον κοίταξα στα μάτια και του είπα
"Η ώρα είναι 4:00. Trust me brother. You don't need 40€"

Πήγαμε μια βόλτα στα τρίδυμα/νικ ουρ και λοιπά χρέπια, (Man, the chick had great tits, but I don't want to pay Albanians - Μου είπε, σεβαστό επιχείρημα)

Οπότε τον κοιτάω ΜΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ, σαν μια ειλικρινής κουκουβάγια απο την αρχαία Αθήνα και του λέω
"Do you want the best big tits available?"

Η απάντηση ήταν "ΝΑΙ"
ΚΑΡΦΙ λοιπόν για φρίξου, με ελπίδα να δουλεύει η θεά, ιέρεια, μύστις και μάντισσα της βυζολαγνείας ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΡΟΥΜΑΝΑ.
Στην κουβέντα με την (αγενέστατη-κλασσικά για φρίξου) τσατσά ενημερωθήκαμε οτι στο εν λόγω πορνείο δουλεύει η άνωθι θεάρα.
Κοιτάω τον αλλοδαπό αδερφό μες τα μάτια και του λεώ ΜΠΕΣ, ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ.

ΝΑΙ, ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ ΜΕΣΑ - ΣΚΑΣΕ ΦΛΩΡΕ.

Ο φίλος μπαίνει στο δωμάτιο εμπιστευόμενος την κρίση μου.
Λίγο αργότερα η τεράστια, θεά, ιέρεια ΧΡΙΣΤΙΝΑ βγαίνει απο το προηγούμενο δωμάτιο και έρχεται να με χαιρετήσει.
Με δάκρυα ΠΟΚΕΜΟΝ στα μάτια της λέω "που σαι χριστινάρα μου, θεάρα μου, τρέλλα, γκάβλα γυναικάρα παράνοια".
Γελάει. Με αφήνει να τη χαιδέψω λίγο (αφού παρακάλεσα σαν αδέσποτο σκυλί σε ταβέρνα στο 2ο πόδι της χαλκιδικής μετά απο πανυγήρι με κλαρίνα). Και αφού μου χαιδεύει ΠΕΤΑΧΤΑ και το τσουτσουνάκι μου - το οποίο γίνεται ΠΕΤΡΑ φεύγει για το δωμάτιο του τυχερού φίλου.

Κάπου εκει παραφράζω το τραγούδι του Νότη (Φασιστο)Σφακιανάκη : Σώμα μου
Πούτσα μου
Πούτσα μου φτιαγμένη απο ΑΤΣΑΛΙ
Πούτσα μου
Κάνεις ότι θέλεις το μυαλό....

Ο αδερφούλης, αφού έχει κάνει ότι έχει κάνει με τη Χριστίνα, μετά απο μερικά λεπτά βγαίνει απο το δωμάτιο με αυτό το χαμόγελο, αυτό το γαμημένο χαμόγελο, αυτό το ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟ χαμόγελο, αυτο το ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ IQ που μόνο μια πόρνη επιπέδου ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ μπορεί να σου προσφέρει.

Τον κοιτώ με δάκρυα στα μάτια και αρχίζω να γαμάω την πορτοκαλιά της γειτονίας (λίγο έξω απο το Φρίξου 12) λέγοντας του "bro, I want to fuck her more than anything in the world".
Και τι συμβαίνει?
ΘΑΥΜΑ = Ο αδερφός μου τσοντάρει το χρηματικό ποσό που χρειαζόμουν για ένα εισητήριο στο παράδεισο με το όνομα χριστίνα.

Η πούτσα μου είναι στα ουράνια, οπότε μπαίνω μέσα, δίνω τα λεφτά στην τσατσά, αυτή μου λέει κάτι του τύπου ¨πάλί εδώ εσύ?" και της λέω ΤΕΛΕΙΩΝΕ (σοβαρα). Αν και κώλωσε λίγο δεν μου πήγε κόντρα, και απλά μου είπε να πλυθώ.....
Δεν θα πω πολλά για τη συνέχια.

Χριστίνα, σε ευχαριστώ τοσο πολύ που θα με αφήσεις να βάλω τον πούτσο μου μέσα σου για άλλη μια φορά. Είσαι γυναικάρα, είσαι ΜΟΥΝΑΡΑ, είσαι το κατι άλλο, ποτε στις ταπεινές ζωές μας δεν θα είχαμε την ευκαιρία έστω να πιάσουμε τον χέρι απο μια γυναίκα σαν εσένα. Μια μεγάλη συγγνώμη που λόγω αλκοόλ άργησα να χύσω. Η γυναίκα ειναι ΑΠΟΛΥΤΗ επαγγελαμτίας, με απόλυτη ευγένεια και πλήρως διακριτικά μου είπε οτί πρέπει να τελειώσουμε, μετα απο ΠΟΛΛΗ ώρα (πραγματικά ΠΟΛΛΗ), και δεν έφυγε παρα μόνο όταν είχα χύσει... Μια συγγνώμη απο μένα που άργησα, αν και απο την πρώτη στιγμή πήγαινα να εκραγώ απο γκάβλα, Χριστινάρα σε ευχαριστούμε για όλα είσαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ.

Ήταν κακιά μέρα, 100 μαλακίες θα παίξω για πάρτη σου ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ.
Ωραία γυναίκα, Ωραία Επαγγελματίας, και στο επίπεδο που μπορεί να μου επιτρέψει να το πώ αυτό η συναναστροφή μας (2-3 φορές) ωραίος ΑΝΘΡΩΠΟΣ γενικότερα.
RESPECT.

Και εκεί που κάθομαι αμέριμνος στο σπίτι μου απολαμβάνοντας μια μπύρα, με χτυπάει κεραυνός και δεν μπορώ να κρατηθώ απο το να κάνω άλλη μια τσάρκα στα γνωστά στενά της ανωμαλίας. Κοιτάω θλιμμένος το πορτοφόλι το οποίο μου λέει οτι είμαι στα πρόθυρα του να κάνω μεγάλη γκέλα, και του απαντάω οτι "θα πάμε μια βόλτα, και δεν θα σε βγάλω έξω παρα μόνο αν πραγματικά δεν μπορώ να αντισταθώ με τίποτα".

Κάνοντας μια χορταστική (απο άποψη χρόνου) αλλά απογοητευτική (απο άποψη γυναικών) βόλτα, γυρίζοντας όλα τα παλαίψιμα σπίτια της μινωταύρου κτλ είμαι έτοιμος να φύγω, περήφανος που δεν σκόρπισα τα λεφτά μου για άλλη μια φορά στο προαιώνιο αυτό πάθος.

Και κάπου εκεί, ενώ κατουρούσα πίσω απο τις νταλίκες, βλέπω να ξεπροβάλλει μέσα απο τα θαμνάκια, μια κόκκινη φιγούρα με κέρατα και τρίαινα.
- "Ϋπαγε πίσω μου σατανά!"
- "Εγώ να πάω πίσω... Εσύ γιατί δεν κάνεις και μια βόλτα απο Φρίξου?"
- "Τι να πάω να κάνω εκεί πέρα, με τις σάπιες τσατσάδες που τους λες καλημέρα και σε διαολοστέλνουνε?"
- "Εσύ ξέρεις....", είπε το δαιμόνιο, και εξαφανίστηκε.

Φυσικά ο καταραμένος σπόρος είχε φυτευθεί στον εγκέφαλο μου, και οι δικαιολογίες για τις (διαχρονικά) ενοχλητικές τσατσάδες ήταν απλά και μόνο αυτό ακριβώς : μια δικαιολογία.
Σίγουρος, παρ'αυτά οτι δεν θα δω κάτι ενδιαφέρον ξεκίνησα προς την οδό Φρίξου.
Αφού ενημερώθηκα με ΕΠΙΚΟ τρόπο οτι στο sex and the city δούλευε η γνωστή Χριστίνα (Χειρονομία της Τσατσάς δείχνοντας Βυζιά - καθώς η Χριστίνα ήταν στο δωμάτιο), και είδα κάτι αδιάφορες παρουσίες στα άλλα, κατέληξα στο εν λόγω σπίτι, τελευταίο όλης της βόλτας μου, έτοιμος να φύγω σπίτι, με 30€ ασφαλή στο πορτοφόλι μου. Η πασίγνωστη (απο εποχές Βαρδάρη), σχετικά συμπαθητική, χοντρή μακρυμάλλα τσατσά, ήταν πολυ΄ευγενική. Χωρίς πολλά πολλά, εμφανίστηκε μπροστά μου η Μπιάνκα....

Η κοπέλα είναι για συγκεκριμένα γούστα. Πάρα πολύ αδύνατη, με κοιλιακούς που φαίνονται, κοντή, μινιόν, γκαβλόφατσα με γωνίες και ωραίο μαλλί. Με το που τη βλέπω, νοιώθω 10.000 watt να με χτυπάνε, αυτό ακριβώς που με κάνει πάντα να λυγίζω. Παρόλα αυτά, συγκρατιέμαι. Τότε λοιπόν η γκόμενα μου κάνει απλά το πιο επικό σαλονάρισμα που έχω ζήσει ποτέ. Με πλησιάζει, με κοιτάει μες τα μάτια ανέκφραστα προς αγριεμμένα και γυρνάει το τακούνι της στο πάτωμα γύρω γύρω με "ενοχλημένο" τρόπο. Θεωρώντας οτι όλο αυτό είναι κάτι σαν Role Play, η πούτσα μου εκρύγνηται και φυσικά τρέχω προς την τσατσά αλλαλάζοντας ΠΑΡΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ. Η τσατσά μου χαμογελάει, μου λεέι θα περάσεις ωραία, και διάφορα τέτοια γλυψιματικά, τα οποία περνάω στο ντούκου, αν και με προδιαθέτουν θετικά.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΕΤΣΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ????

Δυστυχώς όμως έπεται συνέχεια, ΤΡΑ ΓΙ ΚΟ ΤΑ ΤΗ.
Αφού πλαίνω πούτσες/πατούσες/αρχίδια κτλ με σαπούνια, έρχεται στο δωμάτιο η Μπιάνκα. Φυσικά η πούτσα μου ήταν στην θέση της (=κοιτούσε το ταβάνι). Τότε την χαιρετάω, και συνειδητοποιώ οτι αυτό που έγινε στο σαλόνι δεν ήταν θέατρο - η τύπισσα ήταν όντως στραβωμένη, νευριασμένη, η τι στο διάολο ήτανε - και έχει έρθει με άγριες διαθέσεις. Προφανώς είναι μια δουλεία που δεν μπορεί να κάνει ο κάθε άνθρωπος, ούτε μπορούμε όλοι να είμαστε μες την τρελή χαρά μονίμως, αλλά, ούτε και γω τα 30€ τα έκλεψα ή τα έτυχα στο τζόκερ. Λοιπόν, μου λέει ΝΕΥΡΙΑΣΜΕΝΑ "αντε κατσε". What the fuck?!. Κάθομαι. Πάει απευθείας στην πούτσα, η οποία προφανώς και είχε πέσει. Της λέω "ντάξει ασ΄'το , χεσ'το, πάω να φύγω". Μου λέει οχι κάτσε. "Άστο, δεν πειράζει, σε παρακαλώ". Όχι μου λέει κάτσε. Με ρωτάει "Έχεις πρόβλημα?". Τι πρόβλημα να χω κοπέλα μου, μόνο που δεν μου χεις ρίξει χαστούκι να πούμε.... Τέλος πάντων, η συμπεριφορά μου ΠΑΝΤΑ είναι τρομερά ευγενική σε κάθε επίσκεψη και ποτέ δεν έχει τύχει κοπέλα να δυσανασχετήσει, ίσα ίσα πάντα στο τέλος μιλάμε σε πολύ φιλικό κλίμα, με χαμόγελο. Της λέω δεν μπορώ έτσι, δεν γίνεται. Να σημειώσω οτι ΔΕΝ έχει βγάλει τα ρούχα της. Με ρωτάει λοιπόν άμα θέλω να τα βγάλει, της λέω ναι, και τέλος πάντων μου περνάει καπότα σε πεσμένο πουλί, μου κάνει μια πίπα για αρκετούσικη ώρα, εν πάσει περιπτώσει, η αλήθεια είναι οτι εμφανισιακά με τρέλαινε, οπότε δεν είχαμε θέμα. Τη γυρνάω, ιεραποστολικό, βλέμα απο πλευρά της σαν να της έχω σκοτώσει το σκύλο, doggystyle με θέα την υπέροχη κωλοτρυπίδα της, χύσιμο μέσα - ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ. Έφυγε χωρίς να πει ούτε καν γειά, δεν την κοίταξα καν, εν πάσει περιπτώσει, απαράδεκτο άτομο, και απαράδεκτη επαγγελματίας. Πρώτη φορά μου συνέβη αυτό, και πραγματικά δεν δικαιολογούνταν με τίποτα. Δεν μπήκα καν στον κόπο να το πω στην Τσατσά (ενώ θα έπρεπε).

Τόσο χάλια που με έκανε να γράψω την πρώτη μου κριτική.