Κριτικές από abelo7979

Η Ντιάνα είναι μια πανύψηλη μουνάρα, με πανέμορφα πράσινα μάτια και στήθος για διαφήμιση μπρα που το φολοραντάρ σου μπορεί να την πιάσει από την Αχαρνών. Απαιτείται εν τούτοις συγκεκριμένη τακτική για να μην σε σερβίρει τη φόλα της και να περάσεις καλά, ήτοι συγκατάβαση, χαμόγελο και μαεστρία στο γλυφομούνι και τα ευαίσθητα σημεία της ώστε η ξινίλα τουλάχιστον να μετριαστεί και το κομοδίνο να γίνει...κομοδινάκι. Βάσει του αποτελέσματος νομίζω ότι η δουλειά έγινε μια χαρά και η "ξεπέτα" αναχαιτίστηκε σημαντικά. Στο δε πισοκωλητό υπήρξε ο απόλυτος συγχρονισμός ρυθμού και οι κραυγούλες μετατράπηκαν σε βρυχηθμούς (αληθινούς ή όχι ποσώς με απασχολεί). Άσε που βλέποντας κάποια στιγμή αυτό το κορμί από τον καθρέφτη δυσκολεύτηκα να αντιστοιχίσω το ευτελές αντίτιμο με τις υπηρεσίες. Εδώ άλλοι σκάνε διακοσάρες για σιτιτούρια που σε πουλεύουν. Με λίγα λόγια, κομοδινάκι ξεκομοδινάκι αποτελεί στα της εμφάνισης από τα πιο vfm στη Φυλής και σίγουρα βρίσκεται πάνω απ τον μέσο όρο...

Άντζυ λοιπόν κύριοι. Νεαρά Αλβανίς, τουμπανιασμένο μοντελέ σώμα, μικρό βυζάκι, έκφυλο πρόσωπο. Πρόσχαρη και δοτική στο δωμάτιο, κάνει τις πλακίτσες της κάνει και τα ναζάκια της. Πίπα καλή, μουνάκι μοσχομυριστό, φχαριστήθηκα να το γλύφω. Πρώτη στάση από πάνω μου για να βλέπω τα μικρά βυζάκι της. Πισωκολητό κατευθείαν στο καλοδουλεμένο και πεντακάθαρο γκροβεράκι της, είναι ξεκωλιάρα και το ξέρει οπότε ούτε κλεψιές ούτε μα και μου. Η συνεδρία στέφθηκε με επιτυχία, vfm το Αντζάκι, να την τιμήσετε

Η Άνκα είναι μια κατραμισμένη νταρντανογύτφτισα με ωραίο, γλυκό πρόσωπο και ατσουμπαλο, ταλαιπωρημένο σώμα, πρόκειται ίσως για την πιο μαυριδερή πόρνη στη Φυλής και τα πέριξ οπότε όσοι έχετε σοβαρά απωθημένα για τσιγγανοειδή σπεύσατε. Η κοπέλα είναι καλοσυνάτη, δεν χάνει το όμορφο χαμόγελο της ενώ δείχνει δεκτική σε φιλάκια και ανταποδίδει. Η πίπα της είναι καλή, δεν κλέβει στις στάσεις και αν και στην αρχή ζορίζεται προσφέρει το γκροβεράκι αδιαμαρτύρητα αν είσαι προσεκτικός και μπεις μέσα της σιγά. Σε γενικές γραμμές προτείνεται σε όσους ψάχνουν ένα έντιμο, χαμηλών τόνων κορίτσι ενώ δεν ενδείκνυται για εκείνους που καυλώνουν με μοντελέ και αλφαδιασμένα κομοδίνα.

Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε Κυριακή βραδάκι, είχα κατέβει στο κέντρο έχοντας μεγάλη ανάγκη να αδειάσω ξεκινώντας από τα πέριξ της Αχαρνών οπού το επίπεδο ήταν άθλιο και κανένα από τα στανταράκια δεν ήταν στο πόστο του, κατέβηκα προς Λιωσιών και ξαφνικά στο μυαλό μου ήρθε η Μπάρμπορα την οποία δεν είχα τιμήσει λόγω τον διφορούμενων κριτικών και της μεταβλητής διάθεσης της, αφού δεν βρήκα ούτε εκεί τίποτα αξιόλογο ανηφόρισα τα σκαλιά του τσαρδιού στο οποίο με υποδέχτηκε αυτοπροσώπως με ένα μαύρο στριγκάκι, η αλήθεια είναι ότι στο μάτι έχει ένα γυάλισμα αλλά η διάθεση της φαινόταν νορμάλ και είπα να ρισκάρω, στο δωμάτιο λοιπόν αποδείχτηκε δυναμίτης, τι σπατουλάρισμα σε όλο το σώμα με τους βύζους, τι γλωσσόφιλα, τι μουνόζουμα που έρρευσαν στο 69, τι κοπλιμέντα για την εμφάνιση μου. Η κοπέλα αν σε γουστάρει φαίνεται ότι το έχει καθώς ο μουνοπήγαδος της έχει γράψει πολλά κοντέρ. Η Μπάρμπορα συνοπτικά είναι μεν ημίτρελη αλλά και πολύ πολύ καυλιάρα, άξιο αναφοράς η πολύ απαλή επιδερμίδα της ενώ επειδή έχουν ειπωθεί διάφορα για την εθνικότητα της (προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με καμία φυλή) να πω ότι είναι βέρα Τσέχα αφενός γιατί το όνομα της είναι πολύ διαδεδομένο στα μέρη της, αφετέρου γιατί κατά την διάρκεια της συνεδρίας έσκουζε συνεχώς φωνάζοντας γιο, γιο, γιο (όπερ μεθερμηνευόμενον, ναι, ναι, ναι). Υποθέτω ότι θα την ξανατιμήσω, αρκεί να την πετύχω πάλι στα συγκαλά της...

Διατρέχοντας τις φωτογραφίες προσπαθούσα να καταλάβω αν ήταν αληθινές ή προιόν φωτοσόπ, όπως και να χε αν δεν την τσέκαρα θα’σκαγα, όσοι γνωρίζουν τα γούστα μου από τις κριτικές θα έχουν καταλάβει ότι τρελαινομαι για μαύρες, μουλάτες, κωλάρες και κωλάθρες. Πήρα λοιπόν την άμαξα για μια τσάρκα στη λεωφόρο Αθηνών όπου ελέγχθησαν όλα τα στουντέλα αφήνοντας σκόπιμα τελευταίο το εν λόγω. Η παρουσία της στο δωμάτιο ενέτεινε την αγωνία μου την ώρα που μου παρουσιαζόταν η έταιρη εταίρα Νταρίνα, εκρηκτική, καμπυλώδης μπήκε στα υπόψιν εν αναμονή του στόχου, όταν αυτός βγήκε οι προσδοκίες μου επαληθευτηκαν. Ένα τούμπανο βγαλμένο από σελίδες κόμικ μάνγκα με υπερφυσικές καμπύλες κωλάθρα που θα κανε την J Lo να νιώθει συλφίδα και φουσκωμένα βυζιά που ασφυκτυούσαν μέσα σε ένα κόκκινο κορμάκι. Φανταστείτε αυτό το πλάσμα με Brazilian κορδονι στην Ψαρού ή με κολλητό παντελόνι να σεργιανίζει την Πλάκα, θα έπεφταν και τα τσιμέντα του Παρθενώνα! Δεν θέλησα και πολύ για να καταβάλλω το εβδομηντάρι (αφού σεξ χωρίς εξηνταενιά ίσον Κνίτης δίχως κόμμα ή φερετρο χωρίς το πτώμα που θα λεγε και ο Τζιμάκος). Η Αντόρα (περί ής ο λόγος) είναι μια Βενεζουελάνα με πρόστυχο πρόσωπο και χάλκινη επιδερμίδα μιγάδας, η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη ήρθε όταν ένιωσα την υφή του κώλου της, τόσο απαλή και βελούδινη που δύσκολα συναντας σε τετοιες φυλές, δεν ήθελα άλλο για να γίνω τούρμπο. Η εμπειρία υπήρξε σχεδόν μυστικιστική, το σφυροκόπημα της στα τέσσερα από τις λίγες φορές που ένιωσα τη θεική υπόσταση τόσο κοντά μου (Σχώρα με πάτερ). Από υπηρεσίες και ανταπόκριση μην περιμένετε τίποτα τρελό, αλλά τουλάχιστον το γεγονός ότι μιλάω Ισπανικά έσπασε τρόπον τινά τον πάγο και η συνεδριάση διεξήχθη σε καλό κλίμα με χαμόγελα εκατέρωθεν. Οπωσδήποτε όχι ότι πιο VFM κυκλοφορεί στην πιάτσα, αλλά βάσει εμφάνισης-δηλαδή κώλου- θα ξαναπήγαινα με κλειστά τα μάτια…

Ο τίτλος τα λέει όλα, η κοπέλα αυτή τη στιγμή είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στην κατηγορία BBW, όμορφο πρόσωπο, θετική διάθεση, και μια κωλάρα που πραγματικά δεν χορταίνεται, στα του αγώνα με απογείωσε στον τέταρτο ουρανό με το σεμιναριακό τσιμπούκι της, την "ισπανική" παράτριψη και φυσικά το σφυροκόπημα στα τέσσερα που είχα αυτή τη θεσπέσια θέα. Η κοπέλα είναι είναι value for money και ευγενέστατη. Όσοι bbw lovers, σπεύσατε...

Κατέβηκα στο κέντρο για την πρώτη κατάθεση του χρόνου, δεν είχα κάτι συγκεκριμένο ή στοχευμένο κατά νου, απλά άφησα το ένστικτο να με οδηγήσει περιμένοντας εκείνη την κοπέλα που θα μου έκανε κλικ, αφού πέρασα από μερικά σπιτάκια κατέληξα στο ακριτικό της Αγκύρας που όπου μου παρουσιάστηκαν δύο κοπέλες που αμφότερες με κάλυπταν πλήρως, το αρχοντικό μιλφογκίλφ Λώρη και η χαριτωμένη ξανθιά Χριστίνα με τη λευκόσαρκη επιδερμίδα, το μικρό βυζάκι και τον τσουπωτό πισινό. Μετά από μικρή αμφιταλάντευση επέλεξα τη δεύτερη κρατώντας τη Λώρη στα υπόψιν, στο δωμάτιο μπήκε ευδιάθετη ξεκινώντας με μασαζάκι, ακολούθως την έφερα σε 69 γευόμενος το μοσχομυριστό μουνάκι της, εκεί δε συνέβη το αμίμητο, άφησε την ομολογουμένως πολύ καλή πίπα στη μέση για να γευτεί το γλυφομούνι που της έκανα το παρτάκι, όχι ότι με πείραξε ιδιαίτερα βέβαια καθώς έχω εισπράξει επαίνους και επαίνους για την μαεστρία της γλώσσας μου, κάτι που επαναλήφθηκε νιώθοντας τους σπασμούς της και να μουνόζουμα να κατεβαίνουν στον οισοφάγο μου καθώς με σβησμένη φωνή αναφωνούσε "χύνω μωράκι μου, χύνω". Αφού την περιποιήθηκα σαν πριγκίπισσα είχε φτάσει η σειρά της, στήθηκε στα τέσσερα και μπήκα μέσα της με θέα την όμορφη κωλάρα της, έχοντας δε να αδειάσω καμιά βδομάδα το "σακούλι" γέμισε μέχρι πάνω. Ωραία συνεδρία που μακάρι να προμυνύει τα καλύτερα για το '18, το Χριστινάκι αν και λίγο εγωιστάκι είναι γλυκύτατο και πανέμορφο, πιθανώς να ξανατιμηθεί αφού πρώτα δοκιμαστεί και η ομοσταύλη της, εν αναμονή της επόμενης κριτικής, να έχετε όλοι ένα όμορφο '18...

Ορισμένες φορές το μυαλό κάνει περίεργα παιχνίδια και σε οδηγεί σε ακόμα πιο περίεργες ατραπούς, παίζεις ταυτόχρονα με δύο μουνίτσες έχοντας φτάσει σε σαρκικό κορεσμό και σου καρφώνεται η ιδέα να κατέβεις Χριστουγεννιάτικα στους δρόμους της αγοραίας αμαρτίας για να γευτείς το νάμα τους, ο καιρός ιδανικός για βολτίτσα αλλά το επίπεδο επιεικώς άθλιο στα παραμεθώρια σπιτάκια, οργώνοντας τους δρόμους συνειδητοποιώ ότι περισσότερο ανάγκη έχω για μια ταχινόσουπα στον φίλο μου τον Σύριο παρά για ένα διεκπαιρεωτικό μαμίσι, αλλά ο ψυχανάγκασμος ψυχαναγκασμός...Μπαίνοντας στο multiplex της Βέργας ο ηλικιωμένος τσατσός που αποπνέει μια αύρα αρχοντικότητας μου παρουσιάζει τη Μίλκα, στο ημίφως το περίγραμμα της μόλις που αχνοφαίνεται, νταρντάνα, ψιλοατσούμπαλη κρύβει το ακανόνιστο σουλούπι της σε κομπινεζόν συνοικιακής βιοτεχνίας, τα σάλια μου είδη έχουν αρχίσει να τρέχουν, όχι από το θέαμα αλλά τη λιγούρα για ταχινόσουπα που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα, δίνω λοιπόν το παράβολο για να τελειώνω μια ώρα αρχύτερα και μπαίνω στο δωμάτιο που βρίσκεται πίσω ακριβώς από το σαλόνι ώστε οι επίδοξη πελάτες να σε βλέπουν τσίτσιδο , η Μίλκα μου αποκαλύπτεται δύο λεπτά αργοτερα, γλυκό πρόσωπο νυκοκοιρούλας συνοδευόμενο, ούτως ειπείν, από νταρντανέ κορμί χωρίς καμπύλες. Μασίφ. Βυζί μέτριο ψιλοπεσμένο αλλά όχι σακουλιασμένο, τροφαντά μπούτια και μπράτσα, λίγο κοιλιά αλλά λόγω σφριγηλότητας όχι αντιαισθητική, μια συμπαθητική αγελαδίτσα με ευχάριστη διάθεση και πτυχίο της ανωτάτης μιλφορωσικής σχολής, κοινώς δοτικότητα, εντιμότητα, εξαιρετική πίπα με βαθύ μούλιασμα των παπαριών και στάσεις για σεμινάριο χωρίς κλεψιές και μα και μου. Δεν το κλαψα το εικοσάρικο, να τα λέμε αυτά, και η ταχινόσουπα στα δύο ευρώ μου εξασφάλισε ένα vfm ευχάριστο μεσημέρι. Καλή χρονιά με υγεία, ευτυχία, δημιουργία. Εδώ θα μαστε να τα λέμε...

Μετά από ένα τριήμερο στη Ρώμη όπου συντελέστηκαν διονυσιακά όργια με Ιταλίδες μιλφάρες σε πριβέ swingers club όπου είμαι μέλος, επέστρεψα στο κλεινόν άστυ αναζητώντας το επιδόρπιο, μόνο που-όντας ακόμα πεινασμένος- αναζητούσα ένα επιδόρπιο σιροπιαστό και πλούσιο σε λιπαρά, ξεκίνησα για τη Νάστια στο Διδύμου αλλά μάλλον βρισκόταν στο αδελφό ίδρυμα της Έλλης, κατηφόρισα προς Λιοσίων γνωρίζοντας ότι πέριξ παρεπιδημούν μπόλικα BBW, ο δρόμος με έβγαλε στο καινούργιο της Βέργας και την Κων/να που είχα ξαναδοκιμάσει πριν δύο περίπου χρόνια, μετά από μια μικρή αμφιταλάντευση η πλάστιγγα έγειρε προς την κάμαρη,το κασκαντεριλίκι είχε κλειστεί. Η Κων/να για όσους δεν γνωρίζουν είναι μια SSBBW με όμορφο πρόσωπο και θετική διάθεση, να πω εδώ πως δεν ξυπνάω κάθε μέρα λέγοντας στον εαυτό μου πως θέλω να πάω με μια κοπέλα στα κυβικά της, ωστόσο τα γούστα μου ενίοτε μπορούν να γίνουν και μερακλίδικα, η Κων/να μπήκε στο δωμάτιο μάχιμη και με διάθεση, άρχισε με μια κάπως άγαρμπη πίπα και αφού στήθηκε σε στάση 69 έχωσα το κεφάλι μου στη χοντρομουνάρα της νομίζοντας κάποια στιγμή ότι θα χαθώ μέσα της (μιλάμε ότι η σούφρα του Λιλά και η τρύπα του όζοντος ωχριούν μπροστά της)ακολούθησε ιεραποστολικό που πλακωθήκαμε στα γλωσσόφιλα (σχώρα με θεέ μου!) και πισωκολητό που ήταν όλα τα λεφτά καθώς τέτοια τεράστια κωλάρα δεν γίνεται να μην την πάρεις στα 4, η λέξη αεροδρόμιο αποκτά κυριολεκτική χροιά αφού πάνω της τροχοδρομούν με άνεση Antonov, οχι τα συμβατικά, αυτά εδώ https://en.wikipedia.org/wiki/Antonov_An-225_Mriya. Η μάχη τέλειωσε με αίμα, σπέρμα, γλωσσόφιλα εκ νέου και το παράπονο που τελείωσα τόσο γρήγορα, τι γρήγορα δηλαδή, κάνα τέταρτο τη σφυροκοπούσα. Εν κατακλείδι η Αγρινιώτισα είναι μια 35άρα πάρα πολλών κυβικών, με απίστευτα μεγάλο κώλο και διάθεση για αχαλίνωτο σεξ άμα ταιριάξουν τα χνώτα σας, δεν ενδείκνυται για καθημερινή χρήση αλλά όταν ξυπνούν τα μερακλίδικα ένστικτα αποτελεί την καλύτερη επιλογή, άσε που είναι και παιδί τζιμάνι. Καλές τσάρκες και με προσοχή

Έψαχνα κάτι ώριμο, καμπυλώδες με πιασίματα. Μπαίνοντας στο 27άρι της Διδύμου η τσα2 μου παρουσίασε 4(!) κοπέλες, τη Βικτώρια που είχα πάρει, μια ξανθιά BBW, μια που δεν συγκράτησα ούτε όνομα ούτε εμφάνιση, και την Όλγα η οποία είχε όλο το πακέτο που αναζητούσα συν μεστωμένη κωλάθρα με κυτταρίτιδα που έδινε, δεν ήθελα και πολύ για να ενδώσω. Στο δωμάτιο χίμηξε πάνω μου και με τάραξε στα γλωσσόφιλα, εν συνεχεία με σήκωσε για να μου πάρει πίπα στα γόνατα μέχρι που με προτροπή μου την ξάπλωσα ξανά για 69. Τίμια κοπέλα που θέλει να ικανοποιεί τον πελάτη, στα τέσσερα πρόσφερε την σούφρα της απλόχερα χωρίς να κλέβει και άντεξε τουλάχιστον είκοσι με εικοσιπέντε πιστονιές μέχρι που τελειώνοντας πέσαμε και οι δύο ιδρωμένοι πάνω στο στρώμα καθώς της φίλαγα με μανία την πλάτη. Από μένα συστήνεται ανεπιφύλακτα,την καλησπέρα μου

Η τσα2 μου διαλάλησε τρεις κοπέλες περιμένοντας την εμφάνιση τους, πρώτη βγήκε η Ντάρια, "μόλις ήρθε με το αεροπλάνο απ τη Ρωσία" είπε και απόρησα πως δεν έπεσε το αεροπλάνο με το βάρος της (γλυκιά αύρα κατά τ άλλα), δεύτερη βγήκε η Βίκη από Διδ 27, μιλφογκίλφ με πανέμορφο γωνιώδες πρόσωπο για τα γούστα μου την οποία και είχα τιμήσει, η Πωλίνα ήταν στο δωμάτιο και καθώς είχα τα διαπιστευτήρια του κυρίου Καθηγητά την περίμενα να τελειώσει, με το που βγήκε η περιγραφή επαληθεύτηκε πλήρως, πρόκειται για μια επιβλητική ψηλή κοπέλα με γλυκό πρόσωπο και θετικότατη αύρα που την έβγαλε με την είσοδο της στο δωμάτιο, ξεκίνησε με μασαζάκι για να χαλαρώσω και ύστερα ακολούθησε η στάση εξηνταεννιά που απήλαυσα το κάπως στεγνό και στενό μουνάκι της,ακολούθησαν οι στάσεις ανάποδη ιππαστή και πισωκολητό όπου μου πήρε η αλήθεια αρκετή ώρα να τελειώσω, παρόλα αυτά η κοπέλα ούτε διαμαρτυρήθηκε ούτε έθεσε θέμα χρόνου ενώ στο τέλος ενδιαφέρθηκε να μάθει αν όντως είχα τελειώσει, της έδειξα το προφυλακτικό και την ευχαρίστησα με χαμόγελο. Συνοψίζοντας πρόκειται για μια Κυρία με Κ κεφαλαίο που τιμάει το κάθε δευτερόλεπτο, συχνά αναλογίζομαι πόσα guts πρέπει να έχει μια κοπέλα για να δουλεύει σε τέτοιους χώρους και διατηρεί μια τόσο φυσική ευγένεια, εδώ σε δημόσια υπηρεσία πας και η άλλη σε υποδέχεται με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα. Όπως και να χει η Πωλίνα είναι μια κούκλα που συστήνεται ανεπιφύλακτα σε εκείνους που είναι διατεθειμένοι να της ανταποδώσουν την ευγένεια και να περάσουν καλά, οι κάφροι καλό είναι να μείνετε μακριά. Η μόνη ένσταση έγκειται στο κάπως αξύριστο μουνάκι της καθώς μια τρίχα ακόμα μου έχει καθίσει στον ισοφάγο βρε Πωλινάκι, ξύριζε το που και που...

Η Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα αλλά και πιο υπερτιμημένα ιστορικά γεγονότα. Κατά πρώτον δεν ήταν Μεγάλη (ήταν ένα τεράστιο οικονομικό και κοινωνικοπολιτικό φιάσκο), κατά δεύτερον δεν ήταν Οκτωβριανή (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο έλαβε χώρα τον Νοέμβρη), και κυρίως δεν ήταν Επανάσταστη αλλά ένα στυγνό και αιματηρό πραξικόπημα των μπολσεβίκων. Το τι άφησε κλήρονομιά αυτό το αποτυχημένο πείραμα εκατό χρόνια μετά έχει κανείς τη δυνατότητα να το διαπιστώσει περιδιαβαίνοντας τη Λιοσίων και τα πέριξ, από δροσερά πιπίνια έως σταφιδιασμένα γκράνια με εγγεγραμένα στο dna τα γονίδια του «ξανθού γένους» που μπορεί κάποιος να ξεμουνιάσει έναντι του ευτελέστερου αντιτίμου, διόλου τυχαίο ότι οι τριτοκοσμικοί-και κατά φαντασίαν απόγονοι του Περικλή-ιθαγενείς, μαθημένοι τόσα χρόνια στο πατσοκοίλι και την ελλατωματική ανατομία των ελλεεινίδων που ευθυγραμμίζει τα κωλομέρια με το πάτωμα, βροντοφώναξαν -με την πτώση του τοίχους- long live socialism.
Στη Λιοσίων κατέβηκα στοχευμένα, τόσο στοχευμένα ώστε είχα κάνει πλήρη αποχή μιας βδομάδας από κάθε σεξουαλική δραστηριότητα με σκοπό να πάρω την Έμμυ και την Ιζαμπέλα ντουέτο. Το αρχικό πλάνο εντούτοις εκτροχιάστηκε λόγω μιας πιατσόβιας που φόρτωσα έξω από το Λίντο, Σοφία νομίζω την έλεγαν και η εμπειρία 20 ευρώ + 10 το χοτέλι κρίθηκε άκρως επιτυχημένη. Ανηφορίζοντας ξανά προς το κέντρο και επιδιδόμενος σε διονυσιακή κρασοκατάνυξη δεν πίστευα ότι θα επανερχόμουν στον τόπο του εγκλήματος, ωστόσο όταν ο σωστός πουτανιάρης βάζει κάτι στο μυαλό του τίποτα δεν είναι ικανό να τον αποτρέψει, έτσι βρέθηκα στη Λιοσίων περασμένα μεσάνυχτα για την ικανοποίηση της φαντασίωσης, η Έμμυ και η Ιζαμπέλα βρίσκονταν ήδη στη διόπτρα και με την παρουσίαση της τσαστσας έδωσα απλώς το αντίτιμο. Την πρώτη την είχα πάρει ήδη δις με εξαιρετικές εντυπώσεις, πρόκειται για ένα δεκαεννιάχρονο τροφαντό μπιμπελό καμωμένο από ζυμάρι με πρόσωπο πανέμορφο και κωλάρα ποιήμα, από την άλλη η έταιρη εταίρα αποτελεί τον ορισμό της νταρντανογκόμενας, καμπυλώδης με όλα τα κλέη στον υπερθετικό. Άγιος δεν είμαι εντούτοις δεν χρειάστηκε και πολύ για να με κολάσουν, γεύτηκα αυτή την εξαίσια πανδαισία κρέατος τελειώνοντας στη μουνάρα της Έμμυ καθώς παράλληλα θώπευα την εκρηκτική κωλάθρα της Ιζαμπέλας. Δεν έπαιξε συναίσθημα αλλά τι να το κάνεις όταν η γενετήσια ανάγκη παίρνει τα ηνία. Εν κατακλείδι μια ακόμα όμορφη και διδακτική πορνική εμπειρία-που οπωσδήποτε δεν θα μείνει αξέχαστη- στο στίβο της απρόσωπης ηδονής, για τα τριάντα γιούρια που κόστισε, ούτε του Παπά. ‘Όπως θα έλεγαν και οι παλιοί, long live socialism…

Να ξεκινήσω λέγοντας ότι πρόκειται για τις μια από τις πιο όμορφες παρουσίες στον χώρο, μισή γαλλίδα, μισή ρωσίδα, δείχνει να έχει πάρει τα καλύτερα γονίδια και από τις δύο «σχολές», δεν είναι το τουμπανιασμένο σκυλί του πολέμου, ούτε η δίμετρη βίζιτα που κάνει μπαμ από χιλιόμετρα, αντιθέτως ομοιάζει περισσότερο με σταρ του παλιού γαλλικού κινηματογράφου ή κάποια μούσα του Γκοντάρ. Το γεγονός ότι έχει μεγαλώσει στο Παρίσι προσδίδει στην αύρα της την ανάλογη αρχοντικότητα παρά το νεαρό της ηλικίας της (22), τώρα πως μια τόσο όμορφη κοπέλα κατέληξε από τα βουλεβάρτα της πόλης του Φωτός στα χαμαιτυπεία της Λεωφόρου Αθηνών, είναι κάτι που δεν κατάφερα να ξεδιαλύνω, ακόμα και όταν της το έφερα πλαγίως πειστική απάντηση δεν πήρα. Ας έχει, περνώντας στον αγώνα πάντως διέκρινα εμφανή αμηχανία και ερασιτεχνισμό, η κοπέλα είναι ευγενέστατη, απλά νιώθω πως δεν το έχει, στη στάση 69 η πίπα της ήταν άτεχνη ενώ ακολούθως την πήρα μονο πισωκολητά οπού άντεξε το δυνατό σφυροκόπημα. Στα συν ότι μετά την πράξη πλαγιάσαμε για ένα δεκάλεπτο με καλό social σαν φιλαράκια και μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων, σε αυτό βοήθησε και το γεγονός ότι τα γαλλικά μου είναι άριστα. Συνοψίζοντας πρόκειται για μια κοπέλα αγγελικής ομορφιάς που για κάποιο άγνωστο λόγο λοξοδρόμησε. Ενώ στην εμφάνιση θα της έβαζα το απόλυτο (δεν το έχω ξανακάνει), στο vfm μετά βίας πιάνει την βάση, ίσως από την άλλη βέβαια φταίω και'γω, έχω πάει με εντυπωσιακές γυναίκες τόσο στο χώρο του πληρωμένου έρωτα όσο και σε εκείνον της ελεύθερης βοσκής, όμως καμία τους δεν συγκαταλέγεται στα τοπ 5 γαμήσια μου, ποιος ξέρει; Ίσως ο Ρεμπώ κάποτε το έθεσε καλύτερα από τον οποιονδήποτε: Μια μέρα κάθισα την ομορφιά στα γόνατα μου, και την βρήκα πικρή, και την έβρισα…

Στοχευμένη καταδρομική κατά τις 12 το Σάββατο για την Κορίνα που είχα δει στις φωτογραφίες και τρωγόμουν να δοκιμάσω, είχα πιεί και δυο ποτάκια προηγουμένως και είχα φτιάξει την κατάλληλη διάθεση, παρκάρω απ έξω και μπαίνοντας περιμένω την τσα2 να μου παρουσιάσει τις κοπέλες, πρώτη βγαίνει η Κλεοπάτρα, ακολουθεί η πολυπόθητη Κορίνα, κάτσε να δω και την τρίτη λέω έχοντας ήδη βγάλει το παράβολο, βγαίνει η Έμμυ και εκεί παθαίνω την καραπλακάρα μου! Τι πατούρα, τι βυζιά, τι προσωπάκι ποίημα, πολύ καλύτερο από τις φωτογραφίες που την αδικούν κατάφορα. Αλλάζω γνώμη,πληρώνω την τσα2 και μπαίνω περιμένοντας τον άγγελο με τις μέτριες κριτικές να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου, το πολύ πολύ να με φολέψει η μικρή σκέφτομαι αλλά και πάλι χαλάλι. Τελικά όχι μόνο δεν με φόλεψε, αλλά με απογείωσε στον έβδομο ουρανό! Ήταν άραγε η διάθεση από τα ποτάκια, η χημεία που ήρθε και έδεσε; δεν γνωρίζω να σας πω μάγκες, ούτε θα μπω σε γλαφυρές λεπτομέρειες, αρκούμαι μόνο να αναφέρω τη σκηνή με τη ζουμερή κωλάθρα της στα τέσσερα και τον υποφαινόμενο να σφυροκοπεί ανελέητα. Εξήλθα με το χαμόγελο στ' αυτιά οδεύοντας πλήρης σε μπαράκι-στέκι για να συναντήσω μια φιλική παρέα, τόση θετική μάλλον ήταν η αύρα που με περιέβαλλε ώστε "χτυπήθηκε" πιπινάκι (ομορφούλικο αλλά οχι σαν την Εμμάρα) και το ξημέρωμα με βρήκε στο κρεβάτι της , κοντολογίς ένα πετυχημένο σαββατιάτικο βραδάκι, κι αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε οφείλω να ευχαριστήσω δημοσίως τη γλυκιά Έμμυ, εννοείται ότι θα ξανατιμηθεί, την καλησπέρα μου
ΥΓ: Στο τέλος που ρώτησα για την ηλικία της μου είπε 19 αν θέλει μπορεί να κάνει παπάδες αυτό το κορίτσι

Προθυστερόγραφο: Η παρακάτω κριτική περιλαμβάνει κοινωνικούς,ανθρωπολογικούς και υπαρξιακούς συμβολισμούς.

Κατέβηκα στο αμαρτωλό κεντρό με όρεξη για κασκαντεριλίκι, περνώντας από κάποια σπιτάκια που τίποτα δεν μου έκανε κλικ θυμήθηκα τις τελευταίες αναφορές για το Έλλης 3, μπήκα και κάθισα περιμένοντας την τσατσά να μου παρουσιάσει τις κοπέλες, πρώτη βγήκε η Ναταλί, ξανθιά πληθωρική κουμπαρομπεμπέκα που έκρυβε τις βυζάρες της σε ένα κομπινεζόν συνοικιακής βιοτεχνίας, ακολούθησε η Ελένη, αδύνατη με σπασμένο πρόσωπο φορώντας έπισης ένα διάφανο μαύρο κομπινεζόν, επέλεξα αρχικά την πρώτη και κατόπιν αμφιταλάντευσης είπα στην τσα2 να μου στείλει και τις δύο. Με το που μπήκαν στο δωμάτιο επικεντρώθηκα στην Ελένη, η εμφάνιση της είναι όπως έχει περιγραφεί πιο κάτω με πιο χτυπητό χαρακτηριστικό της την χαλασμένη οδοντοστοιχία, ωστόσο βγάζει παράλληλα μια ξεπεσμένη αρχοντικότητα, σε κάτι τέτοιες περιστάσεις πάντα στριφογύριζε στο νου μου η ρήση του Προύστ «Οι όμορφες γυνάικες είναι για άντρες χωρίς φαντασία», στην περίπτωση της Ελένης η ομορφία της διακρινόταν κάτω από τις στρώσεις των κακουχιών που είχαν εντυπωθεί στο πρόσωπο και τη χαλάρωση του κορμιού της. Της ζήτησα να κάτσει στο πρόσωπο μου για γλείψω το μουνάκι της καθώς την ίδια ώρα η Ναταλί με πίπωνε ακά, δεν άργησα να νιώσω τους σπασμούς και τα μουνόζουμα της να με κατακλύζουν, προφανώς έκανα καλή δουλειά. Μου πέρασε σκουφάκι και κάθισε πάνω μου σε στάση ανάποδη ιππαστή την ώρα που η Ναταλί ανέβηκε προς το πρόσωπο μου και ξεκίνησαν τα γλωσόφιλα, ήμουν ωστόσο ακόμα απορροφημένος στην Ελένη, η ομορφιά άλλωστε της παρτούζας είναι η διάσπαση της προσοχής ανάμεσα στις δύο παρτεναίρ μέχρι την τελική επίκρατηση της μιας έναντι της άλλης. Την γύρισα πισωκολητό και ακολούθως αλλάξαμε σε ιεραποστολικό καθώς τα βογγητά της έφταναν μέχρι την Αχαρνών και ακόμα παραπέρα. Τελείωσα νιώθωντας το κορμί της να σπαρταράει μαζί με το δικό μου, εκεί ακριβώς ήταν που, κάνοντας να σηκωθώ, με γράπωσε φέρνωντας το στόμα της στο αυτί μου και ψιθυρίζοντας την φράση που σήμανε την κορύφωση της συναντησης «Δεν θέλω να με βλέπεις σαν πουτάνα, αλλά σαν γυναίκα», με γλυκό παράπονο και μια νότα μελαγχολίας. Την έσφιξα πάνω μου, την φίλησα τρυφερά και της είπα ότι ακριβώς έτσι την βλέπω, αλήθεια η ψέμα δεν γνωρίζω να σας πω, ήταν πάντοτε ένα δίλλημα που ακολουθούσε την μπουρδελοκαριέρα μου, το μόνο σίγουρο είναι έχω πηδήξει κάμποσες γυναίκες σαν πραγματικά πουταναριά και άλλες τόσες πουτάνες σαν αληθινές γυναίκες. Την καλησπέρα μου

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και ορθολογικοί το γαμήσι στα μπουρδέλα ισοδυναμεί με ένα ανύπαρκτο γαμήσι, στο μυαλό ενός ενήλικα αυτό είναι εύκολο να γίνει κατανοητό. Κατά πρώτων μια γυναίκα που παίρνει εξήντα με εβδομήντα καυλιά την ημέρα (κάντε έναν υπολογισμό να βρείτε την ετήσια συγκομιδή) μαθαίνει να βλέπει τον άντρα όχι με την πραγματική του υπόσταση αλλά σαν μια ψυχρή στατιστική, κατά δεύτερον και σημαντικότερο ο έρωτας (και κατ επέκταση το σεξ) είναι εγκεφαλική υπόθεση, για ένα αληθινό αρσενικό δεν έχει καμία αξία να «παραβιάσει» τον κόλπο μιας οποιασδήποτε γυναίκας αν προηγουμένως δεν τις έχει ξεκλειδώσει κάποιες συγκεκριμένες εγκεφαλικές λειτουργίες, ακόμα και σε περιπτώσεις one night stand οι επιλογές που έχει το θηλυκό είναι αμέτρητες, επομένως απαιτείται μια στοιχειώδης μαεστρία. Ένας άντρας που πηγαίνει μόνο στα μπουρδέλα είναι πρακτικά παρθένος, ακόμα και ένας σεξουαλικά υπανάπτυκτός έφηβος μπορεί να το αντιληφθεί. Στην περίπτωση του σαραντάχρονου μπουχέσα Πίκερ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, εξηγήσεις βέβαια υπάρχουν, η πιο απλή είναι ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν έχει απογαλακτιστεί και επιμένει να ξοδεύει το χαρτζιλίκι των γονιών του στις πουτάνες και να επαίρεται μετά για τα «γαμήσια» του όπως κάναμε και μεις στο σχολείο στους συμμαθητές μας. Πρόκειται δηλαδή για τον πλήρη ξεπεσμό και τον απόλυτο πάτο του βαρελιού. Το θέμα ωστόσο δεν είναι γιατί ένας άνθρωπος που έχει χάσει προ πολλού το στοίχημα της ζωής γαμάει στα μπουρδέλα, αλλά γιατί το κάνουν άνθρωποι που διαθέτουν την ευχαίρεια να παίζουν με τρεις και τέσσερεις ερωμένες ταυτόχρονα ή να γυρίζουν τα βράδια σπίτι με ένα ευκαιριακό ταίρι.
Αυτές τις ερωτήσεις προσπάθησα να απαντήσω στον εαυτό μου κατεβαίνοντας στοχευμένα για την γλυκιά Άννα. Ορισμένες εξηγήσεις με ικανοποίησαν: αναζητούμε κατά καιρούς την αδέσμευτη ηδονή, την σωματοτυπική ποικιλία (αυτή βέβαια μπορείς να την βρεις και σε ένα μπαρ αλλά ποτέ δεν γνωρίζεις ποιο θα είναι το κόστος ή πόσο τρελή μπορεί να αποδειχτεί η υποψήφια ερωτική παρτεναίρ), με την Άννα λοιπόν ανακάλυψα και μια ακόμα εξήγηση. Να πω εδώ πως πρόκειται για μια τσουπωτή κοπέλα, με όμορφο πρόσωπο και περιφέρεια που ξεφεύγει σχηματίζοντας μια λαχατριστή κωλάρα. Η θέα στην ανάστροφη ιππαστή στάση και το πισωκολητό (που σαν στάση την φχαριστιέται περισσότερο όπως μου είπε) είναι απολαυστική, λόγω του ότι από τις προηγούμενες δύο φορές που την είχα πάρει υπήρξε χημεία οι υπηρεσίες της με κάλυψαν πλήρως. Η εξήγηση λοιπόν που έδωσα στον εαυτό μου αποχωρώντας ήταν η ύπαρξη μιας γλυκιάς οικειότητας, ευχάριστης μεν, πληρωμένης δε. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στα μπουρδέλα δεν αγοράζουμε- με το χαμηλότερο δυνατό κόστος- μόνο το σεξ, αλλά και σημαντικότερες ανάγκες. Και το τονίζω να μην το ξεχνάμε, ειδάλλως κάποιος μπορεί να καταλήξει πουτανοκαψούρης και αξιοθρήνητος, και αυτό δεν είναι σωστό.

Ο αρχικός τίτλος της κριτικής που είχα σκεφτεί ήταν μια "μουνάρα στο εικοσάρικο" αλλά επειδή πολλοί θα μπορούσαν να την θεωρήσουν παραπλανητική είπα να βάλω κάτι πιο αντικειμενικό. Στο συγκεκριμένο σπιτάκι ξεκίνησα για την Άννα αλλά βλέποντας την Τζεση αμφιταλαντεύτηκα και μετά από μια μικρή βολτίτσα αποφάσισα να περάσω μαζί της, η εμφάνιση της άλλωστε δεν περνάει απαρατήρητη στο δρόμο, δύο μέτρα με τα πορνοτάκουνα, όμορφο, και ελαφρώς περίεργο, προσωπάκι και πόδια πραγματικά τρένα. Στο δωμάτιο μπήκε ευδιάθετη και με νάζι καβαλώντας με με το στριγκάκι της και προτρέποντας με να τις γλύψω τα βυζάκια, επιδόθηκα σε μια παρατεταμένη μαστολειχία οπού η ρώγα της είχε γίνει κάγκελο και έβγαζε κοφτές κραυγούλες ευχαρίστησης, στην παράκληση να της γλύψω το μουνί αρνήθηκε ευγενικά ζητώντας μου συγνώμη και ακολούθως η απειρία της άρχισε να βγαίνει σταδιακά, πρώτα μου τοποθέτησε λάθος το προφυλακτικό και φαινόταν κάπως αμήχανη, επειδή δεν ήθελα να την φέρω σε δύσκολη θέση ούτε να χαλάσω τη συνεδρία σε κάθε αδέξια κίνηση της χαμογελούσα γεγονός που φάνηκε να εκτιμάει, αφού τα κατάφερε με τα χίλια ζόρια να το βάλει άρχισε μια πολύ καλή πίπα και ακολούθως ξάπλωσε ανάσκελα για να με υποδεχτεί λέγοντας μου πόσο όμορφος και γλυκός είμαι, σκύβοντας προς το μέρος της ξεκίνησα να της φιλάω το αυτί, το λαιμό και πεταχτά τα χειλάκια χωρίς να δυσανασχετεί. Γυρνώντας την στα τέσσερα απόλαυσα μια από τις καλύτερες θέες της ζωής μου, αν υπήρχε παράδεισος θα είχε την όψη, χωρίς υπερβολής, της πατούρας της, ενώ τα πόδια της ήταν τόσο μακριά ώστε ή λεκάνη της να βρίσκεται πάνω από τον πούτσο μου καθιστώντας αδύνατη την διείσδυση, έμεινα για λίγα λεπτά να την παίζω με το απίστευτο κωλαράκι της μέχρι που αντιλαμβανόμενη τη δυσκολία ξάπλωσε μπρούμυτα για να της τον βάλω, το τέλος συνοδεύτηκε από ένα διάπλατο χαμόγελο στα χείλια μου για την ολοκλήρωση μιας υπέροχης συνουσίας παρά τα όποια αντικειμενικά προβλήματα. Χαιρετηθήκαμε με ένα σταυρωτό φιλί ολοκληρώνοντας τους όρκους αγάπης μας , εν κατακλείδι η Τζέσυ είναι ένα άπειρο πιπινάκι που αν ωστόσο δέσει η χημεία και αντιμετωπιστεί με την δέουσα συγκατάβαση μπορεί να σε οδηγήσει στα ουράνια. Θα ξανατιμηθεί το δίχως άλλο...

Η Όλια είναι μια κοπελίτσα μινιόν και όταν λέω μινιόν κυριολεκτώ απολύτως, σαν να την έχεις βάλει σε έναν τανυστή και να σου έχει παραδώσει ένα δείγμα ανθρώπου που δεν ξεπερνάει το 1.50 και απέναντι της νιώθεις ψηλότερος και απ τον Γκιούλιβερ. Πάνω της όλα είναι λιλιπούτεια και μικροσκοπικά, το γλυκό και όμορφο μουτράκι της, το βυζάκι της και το κωλαράκι της. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το θέαμα, μαζί με το νάζι της, με καύλωσε αρκετά ώστε να καταβάλω το μπλε παράβολο και να περάσω, δεν έχασα. Το μικρό παρά την απειρία του προσπαθεί φιλότιμα να σε ευχαριστήσει, όμορφη πίπα και καλά στησίματα χωρίς να κλέβει ενώ λόγω του σωματότυπου είναι πανεύκολο να την μανουβράρεις, μετά από στάση ιπαστή ακολούθησε σφυροκόπημα στα τέσσερα οπού και έγινε η κατάθεση, μόλις δε ελευθερώθηκε συνέβη και το καλύτερο απρόοπτο της συνεύρεσης, ένα παρατεταμένο μουνακλανίδι, ένα ποοοούρτ που δεν έχω ματαξανακούσει, προφανώς λόγω της ανατομικής ασυμμετρίας και του στενού κόλπου της ελευθέρωσε όλο το αέριο που είχε συσωρεύσει μέσα του. Συστήνετε ανεπιφύλακτα σε πιπινοσκίστες και νανολάγνους, θα ξανατιμηθεί σύντομα...