Μεγάλου Αλεξάνδρου 22Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Παρασκευή, ώρα 14:03
«Γεια σας παιντιά! Δύο κοπέλες έχουμε, δύο Ρωσίδες! Ιεύα (Εύα)...». Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε μία χαμογελαστή λυγερόκορμη μιλφ, με συμπαθητικό πρόσωπο, καστανό σπαστό μαλλί πιασμένο πίσω (μπορεί να ήταν και κοντό), μικρό στήθος, ψιλοάκωλη, η οποία φορούσε κιλοτάκι, κορμάκι και ψηλές γυναικείες κάλτσες. «...και Φωτεινούλα! Δύο πολύ καλές κοπέλες, να περάσετε όμορφα παιντιά!... Ελεύθερα πιασίματα, ελεύθερο στοματικό, πισωκολλητό, εξήντα εννιά, ισπανικό, αυταρχικό, παρτουζίτσα με δύο κοπέλες (sic). Δύο κοπέλες μαζί είκοσι ευρώ, κάθε μία κοπέλα δέκα ευρώ!...», ολοκλήρωσε την ενημέρωση η συμπαθητική ξανθιά μεσήλικη υπηρεσία, συμπληρώνοντας πως, «δεύτερη κοπέλα ακόμα στο δωμάτιο παιντιά, καθίστε!».
Τότε ένας νεαρός, χωρίς να σηκωθεί, πρότεινε το χέρι —κρατούσε ένα δεκάρικο— στην τσατσά η οποία και τον προώθησε στα ενδότερα. 'Οταν επέστρεψε την πλησίασα. «Εε, θα περάσω κι εγώ, με τις δύο μαζί». «Με τις... περίμενε!... Μήπως να περιμέ–», κοίταξε προς τον διάδρομο αβέβαια. «Δύσκολο, ε;». «'Οχι! Μήπως να περι– Πάμε να δεις ντωμάτιο, έλα!», αποφάσισε αμέσως. «Πόσα δωμάτια έχουν πριν από μένα;», ρώτησα δίνοντάς της το εικοσάρικο. «Ιένα, ιένα ντωμάτιο μόνο!», απάντησε δείχνοντάς μου το ένα απ' τα δύο κελιά στη μια πλευρά του διαδρόμου. «Η Φωτεινή είναι ήδη στο δωμάτιο και τώρα θα μπει και η κοπέλα που είδα...». «Ναι». «Εντάξει εντάξει... Οπότε, σε περίπου ένα δεκάλεπτο θά 'ρθουν». «Ναι!». «Εντάξει εντάξει εντάξει...».
Πράγματι ύστερα από περίπου δέκα λεπτά άκουσα βήματα και γυναικείες φωνές να πλησιάζουν. Πρώτη μπήκε η πασίγνωστη σιτεμένη Φωτεινή, με σκούρο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, μετριότατο πρόσωπο με μικρά μάτια και λεπτά χείλη, μεγαλούτσικο στήθος, χαμηλομέτριο ανάστημα, καλοθρεμμένο σώμα με κωλάρα και μποτιλοπόδαρα. «Ω, γεια σας!», μου ευχήθηκε συνεχίζοντας με κάποια από τ' ακαταλαβίστικα που συνηθίζει, «ωραίο, ω, τι ωραίο!». «Χε χε χε...», έκανα ανοίγοντας τα χέρια μου για να τη δεχτώ στην αγκαλιά μου. Με το που με καπάκωσε άρχισε να με γλείφει στη μούρη. Χούφτωνα και του λόγου μου όπου έβρισκα. «Ενοχλώ εγώ;», άκουσα την έτερη εταίρα δίπλα μου. «'Οχι...», της αποκρίθηκα. Εκείνη τη στιγμή η Φωτεινή μεταφερόταν ανάμεσα στα σκέλια μου κάνοντας χώρο στην συναδέλφισσά της έτσι ώστε να με καπακώσει για ν' αρχίσει με τη σειρά της το δικό της γλείψιμο και τα δικά της φιλιά.
Εντωμεταξύ η Φωτεινή είχε αρχίσει να με πιπώνει ακάποτα... και όχι μόνο αυτό, ξαφνικά ένιωσα κάτι να προσπαθεί να μου παραβιάσει τον πρωκτό... «Φωτεινή... Αχ αχ αχ, περίμενε βρε... 'Οχι κωλοδάχτυλο!». «Α!», έκανε και τραβώντας το χέρι είδα πως την καπότα τη φορούσε στον δείκτη και στον μέσο... «Γλείψε τ' αρχίδια!», της είπα. «Αα, ναι... Αα, ναι!», συμφώνησε με τον χαρακτηριστικό δικό της τρόπο και σκύβοντας έπραξε εκείνο που της είχα ζητήσει.
«Μμμ... ματς-μουτς....».
Στο μεταξύ η άλλη κοκότα συνέχιζε το ικανοποιητικό της γλείψιμο στα γνωστά σημεία (θηλές, λαιμό, μάγουλα, αυτιά), αλλά και κατά μήκος των βραχιονίων... όταν ξαφνικά ένιωσα να μου δαγκώνει τη ρώγα... «Αχ, σιγά!», "βέλαξα". «Αχ, σιγά! Πιο σιγά... Πολύ ευαίσθητο παιδί, ε;», έκανε και την πλάκα της απευθυνόμενη τόσο σε μένα όσο και στη Φωτεινή.
«Μμμ, ματς-μουτς...».
«Φιλί στο στόμα δίνεις;», τη ρώτησα όταν έπειτα από κάποιες προσπάθειές μου διαπίστωσα πως απέφευγε τα χείλη μου. «'Ο-ό...» (αρνητικό), ήταν η απάντησή της ανάμεσα στα «ματς-μουτς». 'Εδωσε όμως η Φωτεινή, λίγο αργότερα, κλείνοντας τα μάτια ως συνήθως, όταν η άλλη είχε αναλάβει το τσιμπούκωμά μου, τ' οποίο σταμάτησε αφού άρχισα να εκσπερματώνω, συνεχίζοντας όμως να παλινδρομεί τη χούφτα κατά μήκος της σπαργώσας ψωλής μου...
Τα λίγα δευτερόλεπτα που διήρκεσε η εκσπερμάτωσή μου εκείνες βογγούσαν πιο έντονα, ενώ με το που είπα, «εντάξει, έχυσα...», η μεν λεπτοφυής πόρνη έφυγε σφαίρα στον νιπτήρα για να πλύνει το γεμάτο σπέρμα χέρι της η δε Φωτεινή με ρώταγε επίμονα, «Πολύ; (χύσι έβγαλες)... Πολύ;», για να της επιβεβαιώσω, «Πολύ, πολύ!».
Η δεύτερη αποχώρησε σχεδόν αμέσως.
«Η Εύα είσαι εσύ, ε;», ρώτησα απ' το κρεβάτι όπου συνέχιζα να βρίσκομαι ξαπλωμένος. Μου απάντησε κουνώντας καταφατικά το κεφάλι, καθώς έσιαχνε τις κάλτσες της. «'Ησουνα κι αλλού, σε άλλα μπουρδέλα ή όχι, μόνο εδώ;», συνέχισα τις ερωτήσεις. «'Εχει τόση σημασία;», μου χαμογέλασε. «Ναι, γιατί πάω σε πολλά και μπορεί να σε ξέρω κι απ' αλλού». «Ααα... αλλά σημασία έχει εάν πέρασες εσύ–». «Καλά πέρασα», παραδέχτηκα. «Χαιρόμαστε ιδιαίτερα... χε χε», φόρεσε και το κορμάκι της. «Λοιπόν, θα χαρούμε...», είπε αφού πια ήταν έτοιμη. «Να 'σαι καλά!». «... να σε ξαναδούμε». «Να 'σαι καλά, γεια!». «Καλή μέρα». «Καλημέρα». «Ευχαριστώ».

«Γεια σας, καθίστε λιγάκι!», με προέτρεψε η συμπαθητική υπηρεσία.
Στο σαλόνι ήμουν μόνος.
«Γεια σου μωρό μου... Πού πας;», απ' το κουζινάκι βγήκε μία νταρντανομίλφ, με καστανοκοκκινωπό μαλλί μέχρι τους ώμους, ασχημομέτριο πρόσωπο που πρόδιδε την ηλικία, μεγαλούτσικο στήθος, η οποία φορούσε εσωφόρι και με πλησίασε σε σημείο αναπνοής —σχεδόν κόλλησε τη μύτη της στη δική μου— έχοντας ένα ψαρωτικό ύφος.
«Πώς σε λένε;», τη ρώτησα κάνοντας λίγο πίσω το κεφάλι μου — κάποια μου θύμιζε... «Λίζα», ήταν η απάντησή της. «Λίζα... και το πρόγραμμα;». «Για σένα, ό,τι γουστάρεις...», ξανακόλλησε σχεδόν τη μύτη της στη δική μου. «Τι γουστάρεις;», επέμεινε να της πω. «Εεε, τι πρόγραμμα κάνεις;», επανέλαβα τραβώντας πάλι πίσω το κεφάλι — μαλακία μου που δεν τη ρώτησα κάποιες ιδιαίτερες υπηρεσίες, να έβλεπα εάν τις πρόσφερε. Τότε εκείνη ξεκίνησε να μου λέει: «Κάνω πρόγραμμα...». Διακόπτοντας όταν ακούσαμε την τσατσά να πλησιάζει απ' τον διάδρομο, για να συμπληρώσει: «Να σου πει τώρα κυρία!». «Οκέι», συμφώνησα και την επόμενη στιγμή η κυρία εμφανίστηκε. «Γεια σου παιδί μου!». «Τι πρόγραμμα έχει η–». «Ελεύθερα πιασίματα, ελεύθερο στοματικό, πισωκολλητό, εξήντα εννιά, ισπανικό. Αυτό το πρόγραμμα παιδί μου. Η κοπέλα πολύ καλή στο δωμάτιο! Δεν βιάζεται, δουλεύει σιγά σιγά...». «Εντάξει...», είπα δίνοντας την εντύπωση πως το σκεφτόμουν. «'Ελα, θα περάσεις πολύ καλά!», προσπάθησε να με πείσει εκείνη. «Θα δω, θα δω, ευχαριστώ πολύ!», την απογοήτευσα κι έστριψα προς την εξώπορτα. «Παρακαλώ!», την άκουσα πίσω μου.
Επέστρεψα μετά με το πέρας της τσάρκας.
«Τι κάνεις;», με ρώτησε με το ίδιο ψαρωτικό ύφος η Λίζα βγαίνοντας απ' το κουζινάκι. «Θα περάσω!», της έκανα γνωστό με το δεκάρικο στη χούφτα. Από 'κει ανέλαβε η υπηρεσία. «'Ελα», μου έδειξε την κάμαρα που πριν λίγες μέρες είχα συνευρεθεί με μία 'Αντζελα. «Αχ, όχι εδώ πέρα! Να πάω σ' ένα άλλο;», αντέδρασα — τα δύο απέναντι δωμάτια ήσανε άδεια. «'Οπου θέλεις!», δεν μου έφερε αντίρρηση. «Ορίστε», την πλέρωσα (έτσι, μ' έψιλον!). «Μ-μ, (καταφατικό) ευχαριστούμε!». Η καμαρούλα ήταν ψιλοάθλια και σκοτεινή. «'Αμα θέλεις ν' ανοίξεις εντώ (έναν επιδαπέδιο ανεμιστήρα), γιατί δεν έχουμε ερ κοντίσιον...», μου εξήγησε. «Καλά δεν πειράζει!» — τελικά δεν τον χρησιμοποίησα, η θερμοκρασία ήτανε μια χαρά.
«Η κοπέλα είναι στο δωμάτιο!», άκουσα μια-δυο φορές την τσατσά, απ΄το σαλόνι, κατά τη διάρκεια της οκτάλεπτης αναμονής μου.
«Γεια σου», της ευχήθηκα όταν εκείνη —η πουτάνα— άνοιξε την πόρτα. «Γεια σου, γεια σου!», αντευχήθηκε και κλείνοντάς την την ασφάλισε με το συρτάκι. Στη συνέχεια με πλησίασε —εγώ βρισκόμουν ξαπλωμένος στο φαινομενικά καθαρό κατωσέντονο— και άφησε τα σέα της στο κομοδίνο — μόνο την καπότα άφησε δίπλα στο μαξιλάρι.
«Δούλευες και πουθενά αλλού εσύ; Σε θυμάμαι από κάπου αλλού...», τη ρώτησα καθώς εκείνη έβγαζε το εσωφόρι αποκαλύπτοντας δυο κρεμαστά μεγάλα μαστάρια, μια προπετή κοιλιά και μια διπλόφαρδη μέση. Με κοίταξε και κούνησε αρνητικά το κεφάλι. «Δούλευες καθόλου Λιοσίων, Φυλής, Αχαρνών–». «Αχαρνών, ναι!», με διέκοψε. «Στο 85!». «Ναι», άρχισε να μαζεύει τα μαλλιά της ψηλά. «Αα... Δεν σ' έχω πάρει, αλλά τώρα σε θυμήθηκα.». «Και τώρα ντουλεύω!», με πληροφόρησε πιάνοντάς τα μ' ένα λαστιχάκι — τώρα το πρόσωπό της φαινόταν άσχημο. «Α, ναι;». «Κυριακές μόνο», γονάτισε πλάι μου. «Αα, Κυριακές...», της έκανα χώρο. «Εσύ πας παντού!», μου χαμογέλασε και άρχισε να με χαϊδεύει με τα δυο της χέρια — απ' τ' αρχίδια μέχρι το στήθος. «Α, επειδή σου ανέφερα αυτά τα μέρη;... Ε, γυρίζω προσπαθώντας να δω τι υπάρχει», της εξήγησα περνώντας το χέρι μου απ' τα βυζιά της. «Τι να δεις; Τα ίδια είναι. Και δω τα ίδια δεν είναι;», με κοίταξε σοβαρά συνεχίζοντας το πασπάτεμα. «Ε, δεν είναι ακριβώς έτσι...», ξεκίνησα να λέω όταν την είδα να "βουτάει"... «Δεν θέλω ελεύθερο στοματικό!», την πρόλαβα... «Αλλά θέλω γλειψιματάκια και φιλάκια...».
«Ααα, μπράβο!...», έκλεισα τα μάτια. Η Λίζα προχώρησε σ' ένα ικανοποιητικό γλείψιμο που ξεκίνησε απ' τ' αρχίδια —έπειτα από δική μου προτροπή το σημείο εκείνο—, συνέχισε στον κορμό, στον λαιμό, στα μάγουλα και κατέληξε στ' αυτιά μου να χώνει τη γλωσσάρα της βαθιά μέσα στους έξω ακουστικούς μου πόρους, ενώ επιδοθήκαμε και σε ασελγείς ασπασμούς...
Μια λεπτομέρεια: Καθώς έγλειφε ανάσαινε βαριά, σαν να έχει λαχανιάσει ένα πράμα...
«Κάτσε να βάλω την καπότα...», της είπα — η στύση μου έδειχνε ταβάνι...
Η πίπα που μου έκανε ήταν βαθιά και υγρή, ενώ μ' έγλειφε και στ' αχαμνά. Αλλά δεν την άφησα να τη συνεχίσει για πολύ αφού της ζήτησα να τη γαμήσω πισωκολλητά γονατιστά — μεγάλη ποικιλία παρατηρώ στις ερωτικές στάσεις που επιλέγω κάθε φορά... Χα χα χα!
«Κρακ κρακ κρακ...», πήρε και πήρα θέση. Τον έχωσα στη μουνοσήραγγά της κι άρχισα δίνω πόνο!... (Σιγά ρε γαμιά! Χα χα χα)
Τέλος πάντων, λίγο οι βυζάρες που χούφτωνα, λίγο τα κωλοχάστουκα που της έδινα, λίγο ένα γύρισμά της για άλλο ένα (αηδιαστικό – δυνητικά μολυσμένο) γλωσσόφιλο, μ' έκαναν να... «Αα... αα... αα... έχυσα!...».
«Μισό κιλό!», την άκουσα να λέει όρθια καθώς έβαζε το εσωφόρι της. «Μισό κιλό, τι;», την κοίταξα με απορία. «Τέτοιο...», έδειξε με το πιγούνι προς τη γεμάτη με μεσήλικο σπέρμα ελαστική θηλή του προφυλακτικού που ακόμα ο πούτσος μου φορούσε. «Α, ναι! Χα χα χα», συνειδητοποίησα τι εννοούσε.
«Ευχαριστώ πολύ!», της είπα όταν για να με χαιρετήσει μου χτύπησε ελαφρά το κωλομέρι — της είχα γυρισμένη την πλάτη μιας και πλενόμουν. «Τίποτα, γιατί ευχαριστάς; (sic)», ήταν η αντίδρασή της. «Πώς πάει η δουλειά εδώ;», τη ρώτησα. «Καλά», έκανε νόημα με το κεφάλι και ανοίγοντας την πόρτα βγήκε στον διάδρομο.

Πέμπτη, ώρα 18:04
«Καλησπέρα!», μου ευχήθηκε η υπηρεσία με το που εισήλθα στο μισοφωτισμένο σαλόνι. «Γεια σας», αντευχήθηκα. «Ρωσίδα έχουμε. Η κοπέλα κάνει όλες τις στάσεις, δεν βιάζεται, ελεύθερο στοματικό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια παντού, τελειωτικό μόνο εδώ –έδειξε το στήθος της. «Γεια σου μωρό μου». Απ΄ το κουζινάκι παρουσιάστηκε η Αλίσα –η σιτεμένη πόρνη απ' το Αχαρνών 85 και το απέναντι 15–, με κοντό ξανθωπό μαλλί, πρόσωπο που πριν αρκετά χρόνια θα έπρεπε να ήταν ενδιαφέρον, μεσαίο ψιλοπεσμένο στήθος, χαμηλομέτριο ανάστημα, λίγη κοιλίτσα, ά-μεση, με λεπτά ποδάρια. «Γεια σου». «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Καλά, η Αλίσα δεν είσαι;». «Ναι, η Αλίσα!», επιβεβαίωσε. «Θα περάσω», τους έκανα γνωστό και πλέρωσα ένα δεκάρικο. Το κελί που μ' έβαλαν ήταν ψιλοκαθαρό...
'Επειτα από ένα τετράλεπτο την άκουσα να χτυπάει τη μεταλλική πόρτα. «Μπορώ;». «Ναι ναι!», την κάλεσα να περάσει. «Γεια σου αγάπη μου», μου χαμογέλασε. Εγώ τακτοποιούσα τα ρούχα μου στον καλόγερο. «Πώς σε λένε εσένα;», με ρώτησε μένοντας τσίτσιδη. «Τάδε, εσένα;», μου ξέφυγε, ζητώντας να μου πει πάλι τ' όνομά της. «Αλίσα, τώρα. Γιάννα, δουλεύω 15. Γιάννα». «Στο Μ.Α 15 δούλευες σαν Γιάννα;». «Ναι!». «Και στο Αχαρνών 85;», μου ξαναξέφυγε. «Αχαρνών 85, Αλίσα! Εδώ, Αλίσα!». Πάντως είχε ένα θέμα με τα ελληνικά της.
Σύντομα με είχε καπακώσει και ξεκινούσε με φιλιά στο στόμα –που εξελίχθηκαν σε γλωσσόφιλα. Μπλιαχ!... Τώρα που το σκέφτομαι–, γλείψιμο στον λαιμό, στο στήθος, στις θηλές, στην κοιλιά. Συνεχίζοντας με ορχεολειχία, προσπάθεια για γυμνή πίπα –«Αλίσα...». «Ναι!». «Βάλε το προφυλακτικό». «Εντάξει!»–, ενώ με ρώτησε εάν επιθυμούσα να προχωρήσει και σε πρωκτολειχία –έτοιμα τα είχε τα υγρά μαντιλάκια. Δεν πήρα ούτε απ' αυτή... Μόνη της με καβάλησε χώνοντας το καυλί μου στη μουνοσήραγγά της. «Κρικ κρικ κρικ!...». "Με γάμησε" για σύντομο χρονικό διάστημα, μέχρι που: «Μμμαα... μμμαα, έχυσα!...». «Ευχαριστώ μωρό μου!», χαμογέλασε και με φίλησε δυνατά στα χείλη πριν ξεκαβαλήσει.
Ωραία θα ήταν τέτοιες υπηρεσίες –και όχι μόνο– να πρόσφεραν όλες οι ιερόδουλες, ε; Σ' έναν κόσμο χωρίς ΣΜΝ όμως...

Τρίτη, ώρα 18:44
«Ελεύθερα πιασίματα, τσιμπουκάκι, μουνάκι, κωλαράκι κι ελεύθερο στοματικό, πάρα πολύ καλή κοπέλα, 10 ευρώ!», είπε με μια ανάσα η υπηρεσία, καλώντας, «'Εμμυ!», την πόρνη να εμφανιστεί.
«Ναι!», απάντησε εκείνη απ' το κουζινάκι. «Γεια σας!». Η μιλφοκοπέλα που παρουσιάστηκε ήταν αψηλή, αδύνατη, με μετριοσχηματισμένο σώμα (χαλαρή κοιλίτσα, λεπτά πόδια, άκωλη) και μεσαίο πεσμένο στήθος, καστανό μακρύ μαλλί, γοητευτικό πρόσωπο.
«Ωραία κοπέλα, ωραίο κορμί, ωραίο πρόγραμμα! Ελάτε!», συμπλήρωσε η τσατσά.
«Μάλιστα... Θα δω, μπορεί να περάσω λίγο αργότερα, ευχαριστώ πολύ!», είπα και κίνησα προς την εξώπορτα.
«Κάντε βόλτα κι ελάτε, εδώ θα περάστε ωραία!», υποσχέθηκε εκείνη.
Επέστρεψα μετά από λίγα λεπτά.
Βλέποντάς με αμέσως με κάλεσε στα ενδότερα, δείχνοντάς μου το πρώτο δωμάτιο δεξιά –όπου πριν δύο βδομάδες είχα συνευρεθεί με μία Μαρία. «Εδώ καθαρό! 'Αλλαξα σεντόνια».
Της έδειξα το διπλανό. «Ναι, όπως τέλετε κι εδώ καθαρό!», συμφώνησε. Καθώς περνούσα μέσα μ' ενημέρωσε πως μύριζε «γιατί βάψαν μαγαζί!». «Εντάξει εντάξει!», είπα δίνοντας της το ακριβές αντίτιμο. «Ευχαριστώ κύριε, να περάσετε ωραία!», ευχήθηκε κι έκλεισε τη μεταλλική πόρτα. 'Εβαλα το συρτάκι...
Το ψιλοάθλιο δωμάτιο-κελί ήταν κρύο. Πριν ξαπλώσω και λίγο πριν έρθει η 'Εμμυ, έβγαλα το συρτάκι... «Γεια σου!», τη χαιρέτησα από το κρεβάτι. «Γεια σου...», αντιχαιρέτησε συγκρατημένα. «Από πού είσαι 'Εμμυ;», τη ρώτησα. «Ρομανία», απάντησε ακουμπώντας καπότα και δεν θυμάμαι εάν είχε και μαντιλάκια, στο κομοδίνο. Ξαπλώνοντας δίπλα μου, άρχισε με ικανοποιητικό γλείψιμο σε θηλές και στήθος, πασπατεύοντας ταυτόχρονα το πουλί μου. «Φίλα με και λίγο στον λαιμό... Εδώ... Μπράβο, έτσι με γλώσσα, μ' αρέσει... », της ψιθύρισα. Κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών παρατήρησα πως όταν άκουγε την υπηρεσία να μιλάει γύριζε ελαφρώς το κεφάλι, για ν' ακούσει καλύτερα, κάνοντας έναν μορφασμό απορίας. Αυτό έπρεπε να το έκανε δυο-τρεις φορές...
«Στο στόμα φιλάς;», δεν άντεξα και τη ρώτησα. «Ναι!», μου απάντησε σαν να ήταν κάτι φυσικό... Η γλώσσα της είχε λίγο ξινή γεύση (μπλιαχ και ωχ ωχ!...) αλλά φιλούσε ωραία... Μετά από μερικούς ασελγείς ασπασμούς, έτσι όπως ήταν ξαπλωμένη δίπλα μου, έκανε κίνηση να πάρει το προφυλακτικό απ' το κομοδίνο. Στη συνέχεια, χωρίς να με ρωτήσει εάν επιθυμούσα χωρίς ή με, το ξετύλιξε κατά μήκος του καυλιού μου και προχώρησε σε μία μέτρια πίπα.
«Για κάτσε λίγο να δω εάν... Να καθίσεις από πάνω μπορείς;», τη ρώτησα αποφασίζοντας να ξεκινήσω τη γάμευση. «'Οχι, δεν μπορώ...», απάντησε σιγανά. Δεν επέμεινα. «Ωραία, κάτσε τότε στα τέσσερα». «Στα τέσσερα!», φώναξα βλέποντάς την να ξαπλώνει μπρούμυτα. «'Ορθια!», είπα και την τράβηξα απ' τη λεκάνη.
Πιάνοντας την πούτσα μου πλησίασα το αιδοίο της. Με τον δείκτη εντόπισα την τρύπα κι έσπρωξα! Τη γάμησα δυνατά για κάμποσα δευτερόλεπτα, μέχρι που τραβήχτηκα ζητώντας της να ξαπλώσει ανάσκελα. Πήρε θέση απάγοντας τα πόδια. Θήκιασα και συνέχισα το μαμίσι "γαρνιρισμένο" με γλωσσόφιλα... Δεν άργησα να εκσπερματώσω...
«'Ολα εντάξει κύριε;», με ρώτησε η υπηρεσία βγαίνοντας απ' το κουζινάκι –η 'Εμμα καθόταν στο βάθος σταυροπόδι. «'Ολα εντάξει, γεια σας!», της χαμογέλασα. «'Ηταν καλή μέσα;», ζήτησε να μάθει. «Καλή!», απάντησα. «Ευχαριστούμε κύριε!».
Λίγο αργότερα, καθώς οδηγούσα και χωρίς να το επιδιώξω, συνειδητοποιούσα πως η 'Εμμυ που μόλις είχα πληρώσει ήταν η 'Εμμυ ('Εμμα) του ορόφου της Ιάσονος 46, που είχα πρωτοπληρώσει τον περασμένο Νοέμβριο, η ίδια που έναν μήνα πριν, στο ημιυπόγειο της Διδύμου 18, είχαν επίσης πληρώσει οι: erastis01 (aoratos19) και professorx!...

Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, δουλειά δεν είχα, βρήκα λίγο χρόνο και έκανα μια βόλτα από τα μαγαζιά. Πέρασα από μερικά αλλά δεν με συγκινούσε τίποτα, ένα από αυτά ήταν και το πολυτιμημένο Μ.Αλεξάνδρου 22Α όπου δούλευε ένα αδύνατο κορίτσι με εμφάνιση ανάλογη με τα υπόλοιπα θλιβερά πουτανάκια που είχα δει στα γύρω, ηλικία από εικοσιπέντε μέχρι εικοσιοκτώ, ύψος περίπου 1.65, μαζεμένα μαύρα μαλλιά σε κότσο και ανύπαρκτο κυριολεκτικά βυζί, ανακοινώθηκε ακάποτο τσιμπούκι και κώλος στο δεκάρικο, είχα φάει πολύ ώρα να γυρνάω και ο κώλος που προσφερόταν ήταν ένα δελεαστικό επιχείρημα, δίνω εικοσάρικο στην τσατσά και με στέλνει στο δεύτερο κελί δεξιά.
Το δωμάτιο μικρο και παρακμιακό, "κελί" όπως προανέφερα αλλά με καθαρά σεντόνια, η συγκεκριμένη τσατσά προσέχει να κρατάει την καθαριότητα σε ένα επίπεδο και πρέπει να αλλάζει συχνά τα σεντόνια κατά την διάρκεια της μέρας.
Άραξα και μέσα σε πέντε λεπτά ήρθε η κοπέλα και μου συστήθηκε. Το όνομα της είναι Γεωργία και είναι Ρουμάνα αλλά μιλάει ικανοποιητικά τα ελληνικά, γδύθηκε και μου έβαλε την καπότα χωρίς να με ρωτήσει αν θέλω ελεύθερο, δεν της είπα κάτι γιατί δεν ήθελα ακάποτο και ξεκίνησε την πίπα, σίγουρα μου έχουν πάρει καλύτερες πίπες αλλά δεν ήταν καθόλου άσχημη, υγρή και με δυνατό ρούφηγμα χωρίς να τον βάζει πολύ βαθιά, η κοπέλα προσπαθεί από την αρχή να κάνει ότι καλύτερο μπορεί και δεν φέρνει καμία αντίρρηση, συγκεκριμένα, την έπιασα από τον κότσο και την πίεσα ελαφρά για deep-throat, καμία αντίρρηση να τον βάλει βαθειά μέχρι να πνίγει, το έκανα δυο-τρεις φορές και την ρώτησα αν γλύφει αρχίδια, με άρχισε αμέσως στο καραμέλωμα αφήνοντας να την κατευθύνω εγώ όπως θέλω, η πίπα συνεχίστηκε με αυτό το ρυθμό και εμένα να έχω τον έλεγχο, αλλά έτσι όπως είχε κάτσει δυστυχώς δεν έφτανα να την αγγίξω και της ζήτησα να ανέβει πιο πάνω για να της πιάνω τον κώλο, κάτι δεν άκουσε και κατάλαβε ότι ήθελα να μου γλύψει τον κώλο, σταματάει λίγο το γλύψιμο ενώ συνέχιζε να μου τον παίζει απαλά, παίρνει μια ελαφρώς ξενερωμένη έκφραση, φάνηκε να το σκέφτεται για λίγο και μέσα σε δευτερόλεπτα μου ζήτησε να ανοίξω τα πόδια για να με γλύψει στον κώλο! Με καύλωσε πολύ το σκηνικό και να πω την αλήθεια την άφησα να περάσει μια γρήγορη με την γλώσσα της την περιοχή, το μόνο κακό που με ψιλοχάλασε είναι ότι λίγο αργότερα ξεχάστηκα και πάνω στην καύλα μου βρέθηκα να την χαμουρέυω για λίγο με γλωσσόφιλά ξεχνώντας ότι κάνει ακάποτα τσιμπούκια και κωλογλυφάδες... τέσπα, τα listering να είναι καλά.
Απ'αυτό το σκηνικό κατάλαβα ότι η κοπέλα, καλώς ή κακώς, δεν έχει κανένα κόλλημα και κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει τον πελάτη ακόμα και αν δεν της αρέσει, ευτυχώς ή δυστυχώς, το εκμεταλλεύτηκα προς όφελος μου.
Την έβαλα από πάνω και άρχισα να την κατευθύνω όσο και όπως ήθελα εγώ, στην αρχή απαλά και όσο προχωράγαμε το ξεφτίλισα και την κάρφωνα δυνατά κρατώντας τα χέρια της πίσω από την πλάτη της και βαρώντας σκαμπίλια στο κωλαράκι όποτε έβγαζα τα δάχτυλα μου από την σούφρα της. Τα "σαδιστικά" μου απωθημένα είχαν αναλάβει την αιμάτωση και ευτυχώς για αυτήν, είδα στην έκφραση της ότι πόναγε, ξενέρωσα γιατί κατάλαβα ότι φερόμουν μαλακισμένα και δεν το συνέχισα περισσότερο.
Την γύρισα στα τέσσερα και συνέχισα από μουνί, να σημειώσω ότι είναι αρκετά σφιχτή χωρίς λιπαντικά και γράσα, "μουνί λουκούμι" που δεν σε αφήνει εύκολα να βγεις από μέσα του. Ήμουν σχεδόν έτοιμος να χύσω, σταμάτησα να την πηδάω για να καθυστερήσω και ασχολήθηκα με τον κώλο της, δεν έχει πρόβλημα με δάχτυλα, της έβαλα ένα στην αρχή με λίγο σάλιο και λίγο αργότερα και δεύτερο, έπαιξα λίγο με την σούφρα της χωρίς να μου πει κουβέντα, παρόλο που ήταν αρκετά στενή και φαινόταν ότι κάποιες στιγμές πονούσε. Συνέχισα να την πάρω από κώλο, λίγο φτύσιμο στην τρυπούλα και με σταθερή πίεση μπήκε μέσα, την πήδαγα αργά χωρίς να τον βάζω βαθιά, όπως θα έκανα με κάποια που δοκιμάζει πρώτη φορά πρωκτικό γιατί εκτός ότι είχε δαγκώσει το μαξιλάρι και την λυπήθηκα πραγματικά, ήταν τόσο στενή που φοβόμουν μην σπάσει η καπότα.
Μερικά λεπτά με αυτό το ρυθμό και αφού άνοιξε κάπως, δοκίμασα για λίγο να την πηδήξω δυνατά αλλά ο πόνος της ήταν εμφανής και σταμάτησα σχεδόν αμέσως, έβγαλα την καπότα και την έβαλα να μου τον παίξει γλείφοντας τα αρχίδια μου. Η όλη παθητική αλλά πρόθυμη στάση που είχε με καύλωνε πολύ, θυμήθηκα το ακάποτο και της τον έβαλα στο στόμα, τον έχωσα δυο-τρεις φορές στο λαιμό, τον τράβηξα έξω, της είπα να ανοίξει το στόμα και την έχυσα μέσα και έξω από αυτό, δεν σηκώθηκε αμέσως παρόλο που είχε γίνει χάλια από τα φλόκια, άλλα με ρώτησε πρώτα αν μπορεί να φύγει!
Παραμονή στο δωμάτιο πάνω από δέκα λεπτά, καμία βιασύνη, καμία ενόχληση απ' την τσατσά, μακάρι να μπορούσα να βάλω έντεκα στο "Συμμετοχή/διάθεση/υπηρεσίες κοπέλας". Λίγο πριν βγει την ρώτησα αν της έδωσε η τσατσά τα ρέστα από το εικοσάρικο και εκεί κατάλαβε ότι έκανε μαλάκια, είχε δώσει τα λεφτά στον δίπλα που είχε ήδη φύγει. Δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι τα έφαγε, ήμουν σίγουρος ότι έλεγε αλήθεια, δεν είπα τίποτα, ντύθηκα και βγήκα έξω, το γαμήσι άξιζε και με το παραπάνω και έχω κάνει χειρότερα για είκοσι, θα έφευγα χωρίς να ζητήσω τα ρέστα αλλά με το που πέρασα από την κουρτίνα η Γεωργία βγήκε με το δεκάρικο στο χέρι.
Πολύ καλή εξυπηρέτηση και πολύ καλή κοπέλα, δεν έχω άλλα λογία να πω, με κέρδισε 100%.

επισκεψη την κυριακη στις 23.25 την λαουρα την εχω ξαναδει αλλα δεν ειχα περασει,συνηθος δουλευει διπλοβαρδια απο το απογευμα μεχρι το πρωι , ειναι ψανθια ρωσιδα 27 χρονων γεματουλα κ υψος 1,73 περιπου....τα δωματια ειναι τραγικα ενω το αιρ κοντισιον ανοιξε αφου επεμενα στην τσα τσα....η λαουρα με θυμοταν μου ειπε οτι με εχει ξαναδει αλλα δεν ειχα περασει,στους ελληνες κανει κ ακαποτο τσιμπουκι κ το κανει καλα , τον εγλυφε κ αν δεν της ελεγα να σταματησει δεν υπηρχε περιπτωση να το κανει....περασμα προφυλακτικου κ στησιμο στα τεσσερα , εχει κωλαρα(μεγαλη) ,την πηρα κατευθειαν μονο απο κωλο ,πολυ δυνατο γαμησι οπως φυσικα μου αρεσει , σε καποια στιγμη μου ειπε να την γαμησω απο μουνι ,της ειπα οτι δεν θελω συνεχισα απο κωλο κ οταν εφτανε η στιγμη να χυσω την γυρισα κκατεθεσα στα βυζια της,
14λεπτα στο δωματιο για 15 ευρω φουλ προγραμμα ειναι τιμια επιλογη....