Μεγάλου Αλεξάνδρου 20 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Στο μπουρδέλο τις οδού Μ.Αλεξάνδρου 20 (υπόγειο) δούλευε η Ροζαλία. Η κοπέλα κατά τα λεγόμενα της ήταν η πρώτη φορά που δούλευε σε μπουρδέλο και ότι μέχρι πριν λίγο καιρό δούλευε σε στούντιο στον Πειραιά. Από στούντιο δεν γνωρίζω πολλά, αλλά με την μέτρια εμφάνιση που έχει, μάλλον παραμύθι η ιστορία.
Η Ροζαλία είναι μελαχρινή με μακριά ίσια μαλλιά, μικρο στήθος, στρογγυλό κωλαράκι και δυστυχώς μονοκόμματο κορμό (Κώλος-βυζί, στην ίδια ευθεία)
Στο σαλόνι εμφανίστηκε χαμογελαστή και πρόσχαρη. Το ότι προσφερόταν και κωλαράκι στο δεκάρικο με έκανε να περάσω στα ενδότερα.
Το δωμάτιο που η ευγενική τσατσά με έστειλε είναι ακριβώς δίπλα από την είσοδο. Δεν ξέρω για τα άλλα δωμάτια αλλά αυτό είναι σε μαύρο χάλι. Νερά παντού και στο σεντόνι, αν και ήταν σκοτεινά έβλεπα άνετα τους λεκέδες.
Το χειρότερο όμως είναι η έλλειψη κλιματισμού και εξαερισμού, δεν είχα καλά-καλά προλάβει να βγάλω τα παπούτσια μου και ο ιδρώτας άρχισε να εμφανίζεται, η υγρασία και η μυρωδιές στο δωμάτιο είναι λογικό και επόμενο να υπάρχουν.
Η κοπέλα δεν άργησε να έρθει, με βρήκε καθιστό στο κρεβάτι και αρχισε να γδύνεται ακριβώς μπροστά μου ενώ με τα χέρια μου χάιδευα το κορμάκι της.
Η Ροζαλία πρέπει να είναι γύρω στα τριάντα και η καταγωγή από Αλβανία. Το μόνο που μου απάντησε γιατί όταν την ρώτησα το όνομα της και την ηλικία της μου απάντησε αντίστοιχα: "Εσύ πως θες να με λένε;" και "Εσύ πόσο θέλεις να είμαι;" (Το όνομα της το άκουσα από την τσατσά) Πέρασμα καπότας και νευρικό τσιμπούκι παρέα με σπαστικά χάδια σαν να ανοίγει φύλο για μπουγάτσα. Ευτυχώς αυτό ήταν το μόνο κακό γιατί η κοπέλα είναι πρόθυμη και χαμογελαστή πάρα το μυστηριώδες προφίλ που θέλει να προβάλει.
Αμέσως μετά την πίπα, της είπα να κάτσει στα τέσσερα (Για να γλιτώσω όσο μπορούσα από την επαφή με το σεντόνι) και τον έβαλε μόνη της στο κώλο. Η ζέστη εκεί μέσα ήταν αφόρητη και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στο γαμήσι με τον ιδρώτα να τρέχει από παντού, πήδηξα το κωλαράκι της για κάνα δίλεπτο και δυστυχώς δεν άντεξα άλλο, ξέχασα την κατάσταση του κρεβατιού και ξάπλωσα, έβγαλα την καπότα και της είπα να μου τον παίξει, δεν είχε κανένα πρόβλημα και αρχισε να μου βαράει μαλακία με το δάχτυλο μου στον κώλο της. Με τα χίλια ζόρια τελείωσα έτσι.
Μέχρι να ντυθεί μου είπε το παραμύθι για το στούντιο και άλλες δυο-τρεις μαλακίες και έφυγε, η χαραμάδα που άφησε στην πόρτα ήταν λυτρωτική για μένα. (Και ας ειδαν και τα αρχίδια μου οι έξω)
Η κοπέλα είναι καλή. Η τσατσά ευγενική, αλλά το σεντόνι χάλια μαύρα... Ο χώρος απαράδεκτος. Δεν ξαναπάω με τίποτα στο μαγαζί αν δεν μπει κλιματισμός. Ελεεινή κατάσταση περασμένων ετών.

Μετά από 2 μήνες αποχής και είναι το ρεκόρ μου μέχρι τώρα γιατί πήγαινα κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα στην χειρότερη,αποφάσισα να πάω μια τσάρκα γιατί είχε βαρέσει κόκκινο το σεξουαλικό θερμόμετρο και ειδικά τώρα που όλες ξεσάλωσαν...Ο λόγος της αποχής δεν είναι τόσο οικονομικός(βέβαια αν είχα τα λεφτά που έχω δώσει μέχρι τώρα θα αγόραζα δικό μου νησί),αλλά περισσότερο για λόγους υγείας γιατί πρόσφατα πέρασα περιπέτεια με κονδυλώματα και ευτυχώς είμαι εντάξει τώρα...
Στα του μπουρδέλου τώρα η επίσκεψη έγινε στο υπόγειο-μπουντρούμι και η ζέστη μέσα ήταν αποπνικτική χωρίς να μπαίνει αέρας καθόλου...Τα δωμάτια γεμάτα όλα και η αναμονή μεγάλη...Η ψεύτρα τσατσά έλεγε ότι η κοπέλα κάνει 69,ανεβαίνει από πάνω,πισωκολητο, ότι είναι καλή μέσα και είναι Ρωσίδα...Βγαίνει έξω η πιτσιρίκα γύρω στα 20 το πολύ, αδύνατη με καστανά μακριά μαλλιά, ύψος 1,60 , βυζάκι πολύ μικρό νεανικό και στητό, κωλαράκι μικρό και αποδεκτό,πρόσωπο όμορφο που θύμιζε χωριατοπούλα και είχε ένα χαμόγελο ψεύτικο με μεγάλη δόση αμηχανίας που μου φάνηκε σαν της παρθένας και άβγαλτης που κάνει για πρώτη φορά σεξ...
Δίνω το 10ρικο και μπαίνω σε ένα δωμάτιο που άδειασε.Καθαρό για τα δεδομένα της περιοχής και μετά από αρκετή αναμονή μπαίνει μέσα η κοπέλα...Με το που μπαίνει χωρίς να πει κουβέντα, κατευθείαν βάζει την καπότα στο πέος και έψαχνε από ποια μεριά θα την βάλει...Ευτυχώς η πούτσα ήταν όρθια λόγο της γενικής καύλας και όχι από ερωτικές κινήσεις της κοπέλας.Η κατάσταση μου μύριζε μεγάλη φόλα αλλά ήθελα να την σκίσω για παραδειγματισμό...Η πίπα άθλια δευτερολέπτων,μετά ξαπλώνει αμέσως για να την γαμήσω χωρίς να ρωτήσει τι στάση θέλω και η μουγκαμάρα ήταν η μόνη που έδινε ρεσιτάλ!Τέλος πάντων ξενερωμένος εντελώς ανέβηκα από πάνω αλλά είχε πάρει μια στάση εντελώς άβολη με τα πόδια σχεδόν κλειστά για να μην μπω ολόκληρος μέσα της προφανώς και το πρόσωπο από την αντίθετη μεριά καλύπτοντας τα βυζιά και το πρόσωπο για να μην κάνω κίνηση για φιλιά και γλείψιμο...Άρχισα σε μια φάση να της μιλάω Ρώσικα μπας και ακούσει κάποιον που ξέρει την γλώσσα της και καλυτερέψει η συμπεριφορά της αλλά ούτε τότε μίλησε κάνοντας την κουφή(ακόμα ένα ψέμα από την τσατσά μάλλον ήταν και αυτό πως είναι Ρωσίδα)...Μετά από μερικά σπρωξίματα σε αυτήν την άβολη στάση της κάνω νόημα να έρθει από πάνω και με νοήματα η απάντηση ήταν αρνητική...Μετά σταματάω και πάω να την γυρίσω για πισωκολητό αλλά ξανά μου κάνει νόημα με τα χέρια ότι δεν θέλει...Συνέχισα να γαμάω από πάνω της δυνατά και τελείωσα μέσα σε κλίμα ξενέρας και θυμού...Η ψώλα έφυγε και αποσύρθηκε στην σιωπή της και γω βγαίνοντας από το δωμάτιο τα έψαλα λίγο στην τσατσά και αυτή απορούσε λες και της είπα κάτι καινούριο...Απέτρεψα και έναν συναγωνιστή που περίμενε στον χώρο αναμονής,να μπει...Μάλλον θα ξανακάνω καιρό να πάω μετά από αυτήν την ξενέρα...

Η φιληδονία μου , με έσυρε για ακόμη μια φορά, σχεδόν χωρίς να θέλω,(καθότι οι σπερματοδόχες κύστεις μου ήταν σχεδόν άδειες απο την προηγούμενη κατάθεση),βαθιά στον αγαπημένο μου βούρκο , όπου σαν άλλος αλχημιστής προσπαθούσα να βρώ φτηνά και βρώμικα υλικά ώστε να τα μετατρέψω σε γνήσιες μεταξένιες στιγμές για να τις κρατήσω στη μνήμη μου, ώστε να χω κάτι να νοσταλγώ όταν γεράσω...
Η Βέρα είναι ένα μελαχροινό νεαρό θήλυ , που η φυσιογνωμία της βγάζει κάτι το "κοιμισμένο και νωχελικό" ,το στήθος της είναι κάπως πεσμένο όπως και τα οπίσθιά της , αλλά παρόλαυτα, το όλο εξωτερικό σύνολο είναι θετικό. Απο τον ολίγον μαλαμψό τόνο που έχει το δέρμα της, εικάζω ότι, δεν είναι στην ουσία "βέρα" ,αλλά το ρουμάνικο γενετικό υλικό του ενός γονέα έχει επιμειχθεί με το "αθιγγανοειδές" του άλλου...
Παρότι έχει δοκιμασθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, με την φυσιολογικά επερχόμενη φθορά του ενδιαφέροντος μου, προς αυτή λόγω συνήθειας...η προκλητική εμφάνισή της στο σαλόνι , όπου έβαζε τα δάχτυλά της στον κόλπο της και αισθησιακά έγλειφε τα χείλια της...μου αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον , γιατί την είχα συνηθίσει (όσο και αν ακούγεται περίεργο) κάπως "ντροπαλή και σεμνή"...
Όπως λένε οι συμπεριφοριστές ψυχολόγοι , ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που μαθαίνει και προσαρμόζεται με το καιρό στις απαιτήσεις του οποιουδήποτε συστήματος και αν εντάσσεται.
Έτσι λοιπόν, το μέχρι πρότινος "συνεσταλμένο και χαμηλοβλεπόν" κοράσιο δείχνει να προσαρμόζεται καλύτερα στις συμπεριφορικές απαιτήσεις του επαγγελματος της πόρνης, και εμφανώς ευδιάθετο ,εισερχόμενο στο δωμάτιο μου πέταγε "πουτανοειδείς ατάκες" : "μ'αρέσουν πολύ τα μάτια σου" και "τι όμορφος που είσαι" κτλ...!
Συνέχισε με εντριβή της λείας και απαλής, λόγω οιστρογόνων, επιδερμίδας του σαρκίου και κυρίως των μαζικών αδένων της , στην πιό τραχειά και τριχωτή λόγω τεστοστερόνης, δικία μου . Η πεολειχία ήταν επαρκής και συνοδευόταν προς το τέλος με μικρή επαφή των οδόντων της, στην βάλανο μου ώστε η στύση να καταστεί πιο στέρεη.
Εκείνη λοιπόν η πρόσκαιρή μετατόπιση του αίματος απο τον εγκέφαλο προς τα κάτωθεν και υπο την επήρρεια της ντοπαμίνης , με έκαναν να λησμονήσω το που βρισκόμουν και να αγκαλίασω τρυφερά αυτό το θήλυκο πλαματάκι που είχε επανακτήσει αυτό το γνώριμο προς εμέ "ήρεμο" ύφος , ανταπέδωσε και σφίχτηκε πάνω μου. Άφού εφάρμοσε εντος του κόλπου της το πέος μου, σαν άλλο μαϊμουδάκι και ενώ την είχα αγκαλιά ,άρχισε να χοροπηδάει απο πάνω μου. Ένιωθα τους σφιγκτήρες των σπερματοδόχων κύστεων να με προδίδουν , οπότε την τοποθέτησα ανάσκελα και συνέχισα έτσι, παρατηρώντας ότι το πρόσωπό της είχε πάρει μια ολίγον "μελαγχολική και αθώα-παιδική έκφραση" , μια έκφραση που ανέκαθεν θεωρούσα ενδιαφέρουσα όταν τη συναντούσα στους οίκους της ακολασίας...
Το τέλος μετά απο λίγο επήλθε και η κοπέλα αποχώρησε αφού με χαιρέτησε ευγενικά.
Έξω προσπαθούσε να προσελκύσει ξανά κάποιους πελάτες , ενώ κάποιοι λυσασμένοι πάκομπαγκλαντοκινεζοειδείς και άραβες της πρότειναν φιλιά με γλώσσα...
Ένα αίσθημα αηδίας με κατέκλυσε και με βιασύνη εγκατέλειψα αυτήν την τρύπα, σίγουρα όμως πιο ανάλαφρος και με μια διάθεση μοναχικής περιπατητικής φιλοσοφίας στο ερεβώδες και ολίγον κρύο, κέντρο της Αθήνας.

Όσο για τη Βέρα σίγουρα σας τη συνιστώ για μια δοκιμή...!

Φεύγοντας από το ρομαντικό Μετάξι, και αφού είχε προηγηθεί η κατάθεση στην Τζουλια / Τζουλιάνα με τα γυαλάκια της, πέρασα έξω από το νέο σπιτάκι της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το ένστικτο του εξερευνητή με έκανε να κατέβω τις σκάλες του υπόγειου αυτού μπουρδέλου. Με το που εισήλθα στο χώρο με πλημμύρισε μια συνδυασμένη μυρωδιά πακιστανίλας, μπογιάς και κλεισούρας, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε τόση υγρασία που νόμιζα πως βρισκόμουν σε τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Η κοπέλα που μου παρουσιάστηκε από την τσατσά-κασετόφωνο ήταν η Ρουμανα Πατρίτσια, μια τσουπωτή κοντύλω, που με το χαμόγελό της με έκανε να περάσω στο δωμάτιο.

Εμφάνιση Πατρίτσιας: σχετικά κοντή, μακρύ μαύρο μαλλί, μπόλικο, φυσικό, κρεμαστό βυζί, κοιλίτσα, στρουμπουλό κωλαράκι, ωραίο προσωπάκι. Με λίγα λόγια, θα τη χαρακτήριζα σαν ένα τσουπωτο, γελαστό καυλάκι.

Στο δωμάτιο η ατμόσφαιρα ήταν ακόμα πιο αποπνικτική από ότι στο σαλόνι, μιλάμε για το χειρότερο εξαερισμό που έχω πετύχει, νόμιζα πως ήμουν σε σάουνα! Τέλος πάντων, έρχεται και η Πατρίτσια στο δωμάτιο, γελαστή και ευδιάθετη, γδύνεται και ξαπλώνει δίπλα μου. Προκαταρκτικά δεν είχαμε, άλλωστε τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση. Πέρασμα καπότας και πίπα, ενώ εγώ μάλαζα τους βύζους της και δαχτύλιαζα τη μουνάρα της. Εδώ να αναφέρω ότι πριν την πίπα, και ενώ είχα φορέσει το προφυλακτικό, η κοπέλα καθάρισε τα λάδια με κωλόχαρτο, επειδή λέει δεν της αρέσει η γεύση… Τώρα αυτό κατά πόσο είναι ασφαλές δεν το ξέρω, αν έχει ιδέα κάποιος συναγωνιστής ας το γράψει στα σχόλια. Αφού η τσουτσού μου έγινε σαν μπετόβεργα ήρθε η Πατρίτσια καβάλα. Μέτριο κούνημα, αλλά εγώ γούσταρα μιας και καθόμουν αναπαυτικά, μαλάζοντας τους βύζους και γλύφοντας τις ρώγες της. Όταν κουράστηκε το γυρίσαμε σε ιεραποστολικό. Η κοπέλα δεν έκλεβε, δεχόταν βαθιές διεισδύσεις, έχει και αρκετά όμορφο πρόσωπο. Όλα αυτά βοηθούν, αλλά δεν είναι αρκετά. Η συμμετοχή της ήταν υποτυπώδης, έσκαγε κανα γελάκι που και που, αλλα ως εκεί, είχε αράξει και περίμενε υπομονετικά να τελειώσω. Αυτή η απάθεια με ξενέρωσε, οπότε και την έστησα στα τέσσερα. Τα πράγματα εκεί βελτιώθηκαν αισθητά, καθώς χούφτωνα δυνατά τα καπούλια της και σφυροκοπούσα με ορμή τη μουνάρα της, ενώ άρχισε και η Πατρίτσια να βγάζει κάποια βογγητά. Αφού πέσανε και τα καθιερωμένα κωλοσκάμπιλα εναπόθεσα τους απογόνους μου στο πλαστικό.

Εν ολίγοις, πόκειται για μια μέτριας εμφάνισης κοπέλα, η οποία προσφέρει τα ελάχιστα αποδεκτά, είναι όμως ευγενική, γελαστή και δε σου σπάει τα αρχίδια. Δε νομίζω πάντως να την ξανατιμήσω.

Χρόνος παραμονής της Πατρίτσιας στο δωμάτιο 11 λεπτά.

Τιμή 10 ευρώ.