Μεγάλου Αλεξάνδρου 20 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Στο μπουρδέλο τις οδού Μ.Αλεξάνδρου 20 (υπόγειο) δούλευε η Ροζαλία. Η κοπέλα κατά τα λεγόμενα της ήταν η πρώτη φορά που δούλευε σε μπουρδέλο και ότι μέχρι πριν λίγο καιρό δούλευε σε στούντιο στον Πειραιά. Από στούντιο δεν γνωρίζω πολλά, αλλά με την μέτρια εμφάνιση που έχει, μάλλον παραμύθι η ιστορία.
Η Ροζαλία είναι μελαχρινή με μακριά ίσια μαλλιά, μικρο στήθος, στρογγυλό κωλαράκι και δυστυχώς μονοκόμματο κορμό (Κώλος-βυζί, στην ίδια ευθεία)
Στο σαλόνι εμφανίστηκε χαμογελαστή και πρόσχαρη. Το ότι προσφερόταν και κωλαράκι στο δεκάρικο με έκανε να περάσω στα ενδότερα.
Το δωμάτιο που η ευγενική τσατσά με έστειλε είναι ακριβώς δίπλα από την είσοδο. Δεν ξέρω για τα άλλα δωμάτια αλλά αυτό είναι σε μαύρο χάλι. Νερά παντού και στο σεντόνι, αν και ήταν σκοτεινά έβλεπα άνετα τους λεκέδες.
Το χειρότερο όμως είναι η έλλειψη κλιματισμού και εξαερισμού, δεν είχα καλά-καλά προλάβει να βγάλω τα παπούτσια μου και ο ιδρώτας άρχισε να εμφανίζεται, η υγρασία και η μυρωδιές στο δωμάτιο είναι λογικό και επόμενο να υπάρχουν.
Η κοπέλα δεν άργησε να έρθει, με βρήκε καθιστό στο κρεβάτι και αρχισε να γδύνεται ακριβώς μπροστά μου ενώ με τα χέρια μου χάιδευα το κορμάκι της.
Η Ροζαλία πρέπει να είναι γύρω στα τριάντα και η καταγωγή από Αλβανία. Το μόνο που μου απάντησε γιατί όταν την ρώτησα το όνομα της και την ηλικία της μου απάντησε αντίστοιχα: "Εσύ πως θες να με λένε;" και "Εσύ πόσο θέλεις να είμαι;" (Το όνομα της το άκουσα από την τσατσά) Πέρασμα καπότας και νευρικό τσιμπούκι παρέα με σπαστικά χάδια σαν να ανοίγει φύλο για μπουγάτσα. Ευτυχώς αυτό ήταν το μόνο κακό γιατί η κοπέλα είναι πρόθυμη και χαμογελαστή πάρα το μυστηριώδες προφίλ που θέλει να προβάλει.
Αμέσως μετά την πίπα, της είπα να κάτσει στα τέσσερα (Για να γλιτώσω όσο μπορούσα από την επαφή με το σεντόνι) και τον έβαλε μόνη της στο κώλο. Η ζέστη εκεί μέσα ήταν αφόρητη και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στο γαμήσι με τον ιδρώτα να τρέχει από παντού, πήδηξα το κωλαράκι της για κάνα δίλεπτο και δυστυχώς δεν άντεξα άλλο, ξέχασα την κατάσταση του κρεβατιού και ξάπλωσα, έβγαλα την καπότα και της είπα να μου τον παίξει, δεν είχε κανένα πρόβλημα και αρχισε να μου βαράει μαλακία με το δάχτυλο μου στον κώλο της. Με τα χίλια ζόρια τελείωσα έτσι.
Μέχρι να ντυθεί μου είπε το παραμύθι για το στούντιο και άλλες δυο-τρεις μαλακίες και έφυγε, η χαραμάδα που άφησε στην πόρτα ήταν λυτρωτική για μένα. (Και ας ειδαν και τα αρχίδια μου οι έξω)
Η κοπέλα είναι καλή. Η τσατσά ευγενική, αλλά το σεντόνι χάλια μαύρα... Ο χώρος απαράδεκτος. Δεν ξαναπάω με τίποτα στο μαγαζί αν δεν μπει κλιματισμός. Ελεεινή κατάσταση περασμένων ετών.

Φεύγοντας από το ρομαντικό Μετάξι, και αφού είχε προηγηθεί η κατάθεση στην Τζουλια / Τζουλιάνα με τα γυαλάκια της, πέρασα έξω από το νέο σπιτάκι της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το ένστικτο του εξερευνητή με έκανε να κατέβω τις σκάλες του υπόγειου αυτού μπουρδέλου. Με το που εισήλθα στο χώρο με πλημμύρισε μια συνδυασμένη μυρωδιά πακιστανίλας, μπογιάς και κλεισούρας, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε τόση υγρασία που νόμιζα πως βρισκόμουν σε τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Η κοπέλα που μου παρουσιάστηκε από την τσατσά-κασετόφωνο ήταν η Ρουμανα Πατρίτσια, μια τσουπωτή κοντύλω, που με το χαμόγελό της με έκανε να περάσω στο δωμάτιο.

Εμφάνιση Πατρίτσιας: σχετικά κοντή, μακρύ μαύρο μαλλί, μπόλικο, φυσικό, κρεμαστό βυζί, κοιλίτσα, στρουμπουλό κωλαράκι, ωραίο προσωπάκι. Με λίγα λόγια, θα τη χαρακτήριζα σαν ένα τσουπωτο, γελαστό καυλάκι.

Στο δωμάτιο η ατμόσφαιρα ήταν ακόμα πιο αποπνικτική από ότι στο σαλόνι, μιλάμε για το χειρότερο εξαερισμό που έχω πετύχει, νόμιζα πως ήμουν σε σάουνα! Τέλος πάντων, έρχεται και η Πατρίτσια στο δωμάτιο, γελαστή και ευδιάθετη, γδύνεται και ξαπλώνει δίπλα μου. Προκαταρκτικά δεν είχαμε, άλλωστε τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση. Πέρασμα καπότας και πίπα, ενώ εγώ μάλαζα τους βύζους της και δαχτύλιαζα τη μουνάρα της. Εδώ να αναφέρω ότι πριν την πίπα, και ενώ είχα φορέσει το προφυλακτικό, η κοπέλα καθάρισε τα λάδια με κωλόχαρτο, επειδή λέει δεν της αρέσει η γεύση… Τώρα αυτό κατά πόσο είναι ασφαλές δεν το ξέρω, αν έχει ιδέα κάποιος συναγωνιστής ας το γράψει στα σχόλια. Αφού η τσουτσού μου έγινε σαν μπετόβεργα ήρθε η Πατρίτσια καβάλα. Μέτριο κούνημα, αλλά εγώ γούσταρα μιας και καθόμουν αναπαυτικά, μαλάζοντας τους βύζους και γλύφοντας τις ρώγες της. Όταν κουράστηκε το γυρίσαμε σε ιεραποστολικό. Η κοπέλα δεν έκλεβε, δεχόταν βαθιές διεισδύσεις, έχει και αρκετά όμορφο πρόσωπο. Όλα αυτά βοηθούν, αλλά δεν είναι αρκετά. Η συμμετοχή της ήταν υποτυπώδης, έσκαγε κανα γελάκι που και που, αλλα ως εκεί, είχε αράξει και περίμενε υπομονετικά να τελειώσω. Αυτή η απάθεια με ξενέρωσε, οπότε και την έστησα στα τέσσερα. Τα πράγματα εκεί βελτιώθηκαν αισθητά, καθώς χούφτωνα δυνατά τα καπούλια της και σφυροκοπούσα με ορμή τη μουνάρα της, ενώ άρχισε και η Πατρίτσια να βγάζει κάποια βογγητά. Αφού πέσανε και τα καθιερωμένα κωλοσκάμπιλα εναπόθεσα τους απογόνους μου στο πλαστικό.

Εν ολίγοις, πόκειται για μια μέτριας εμφάνισης κοπέλα, η οποία προσφέρει τα ελάχιστα αποδεκτά, είναι όμως ευγενική, γελαστή και δε σου σπάει τα αρχίδια. Δε νομίζω πάντως να την ξανατιμήσω.

Χρόνος παραμονής της Πατρίτσιας στο δωμάτιο 11 λεπτά.

Τιμή 10 ευρώ.