Λεωνίδου 28 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Επίσκεψη στις 27/5 και ώρα 11:30. Η Μόνικα παρουσιάστηκε πολύ ευδιάθετη στο σαλόνι, το οποίο και συνετέλεσε τα μέγιστα, στο να περάσω στο δωμάτιο. Πρόκειται για εικοσιπεντάχρονη ρουμάνα, ύψους 1,65 με ίσια καστανά, μακρυά μαλλιά, ανοιχτόχρωμα μάτια, κανονικού πάχους, η οποία διαθέτει στήθος μεγέθους 2,5 το οποίο, όμως, είναι αρκετά πεσμένο.

Ο εκτελών χρέη υπηρεσίας, ήταν πολύ ευγενικός. Ακόμα και στους ξένους, τους οποίους δεν άφηνε να περάσουν, το έλεγε με ωραίο τρόπο. Πριν τον πληρώσω, έλεγξε το δωμάτιο, να διαπιστώσει αν έχει σαπούνι και χαρτί. Μου έφερε, αμέσως, τα ρέστα και με ενημέρωσε πως δεν πρόκειται να χτυπήσει την πόρτα, οπότε δεν υπάρχει λόγος να βιαστώ. Το δωμάτιο ήταν καθαρό, αλλά η παλαιότητα δεν του επέτρεπε να το δείξει. Το εκτός λειτουργίας κλιματιστικό, πρέπει να ήταν και η μοναδική παράλειψη του.

Η Μόνικα δεν άργησε να εμφανιστεί. Το χαμόγελο υπήρχε, ακόμα, στο πρόσωπό της και, έτσι, τίποτα δεν προδίκαζε τη συνέχεια. Εφάρμοσε κατ' ευθείαν το προφυλακτικό και, η πεολειχία που ακολούθησε, ήταν, εξαιρετικά, αργή. Σε κάποιους, μπορεί να αρέσει. Εμένα, σε συνδυασμό με τη ζέστη, κόντεψε να με κοιμίσει. Την παρακολουθούσα να ανεβοκατεβάζει νωχελικά το κεφάλι της, χωρίς να κάνει τίποτα άλλο. Αυτό διήρκησε, περισσότερο από πέντε λεπτά. Μετά, ανέβηκε από πάνω. Ο ρυθμός της ήταν μέτριος. Δεν είχε περιορισμό στη χρησιμοποίηση στήθους και θηλών, οι οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν αρκετά μεγάλες και σκληρές. Της ζήτησα να συνεχίσουμε ιεραποστολικά. Τα ανοίγματά της ήταν καλά. Παρ' όλα αυτά, η απάθεια και η μηδενική της συμμετοχή, καθιστούσαν το τέλος, πολύ δύσκολο. Την τοποθέτησα στα τέσσερα, διόρθωσα τη στάση της και αύξησα την ένταση των διεισδύσεων. Δε διαμαρτυρήθηκε καθόλου. Το λυτρωτικό (και για τους καρδιακούς μου παλμούς) τέλος, ήρθε, όπως διαπίστωσα αργότερα, με τη συμπλήρωση 25 λεπτών, περίπου. Με ρώτησε αν όλα ήταν εντάξει και έφυγε "φορώντας" το ίδιο, ζωγραφισμένο, χαμόγελο.

Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία κοπέλα, η οποία διαθέτει, μεγάλη υπομονή. Τα 15 Ευρώ, χαρακτηρίζονται ως λογικό αντίτιμο, αλλά πέραν τούτου, ουδέν.

Μιλαμε για το κατω μαγαζι.παρασκευη μεσημερι και ειπα να κανω μια βολτα.σε αυτο το μαγαζι ειχα καλες αναμνησεις.παω και βλεπω ουρα.λεω ας περιμενω.και ξαφνικα θαυμα.βλεπω την ελενα.ξανθια με κοντο μαλλι,καλο βυζι,απιστευτο σωμα.γυναικα και οχι σκουποξυλο...την ελενα την ηξερα εδω και ενα χρονο,οπου ειχα παει παρα πολλες φορες σε αυτο το μαγαζι.εξαφανιστηκε ξαφνικα.και την βλεπω χτες το μεσημερι.δεν το σκεφτηκα καθολου.περασα.ειχε μια ουρα,αλλα για την ελενα θα μπορουσα να περιμενω ωρες.με το που μπηκε μεσα,αμεσως με θυμηθηκε,αυτο το εκτιμησα.τα ειπαμε για λιγο και μετα ξεκινησαμε.δεν υπαρχουν λογια για να το περιγραψω.φοβερη πιπα,επιτρεπει χαδια και φιλακια,πολυ καλο 69.με την ελενα εχουμε κανει τα απιστευτα πραγματα,αλλα χτες ημουν τοσο αναμμενος που καναμε μονο τα κλασικα.βεβαια για αυτο φταιει η ελενα...αυτο το κοριτσι κολαζει τους παντες...ειναι ενα τελειο κοριτσι.

ελενα σιγουρα θα τα ξαναπουμε,οπως σου υποσχεθηκα...