Ιάσονος 31 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Μπαίνοντας στο δεξί μπουρδέλο στην Πέρδικας δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που θα έτρωγα πόρτα απ'την Τσατσά. Συγκεκριμένα, μόλις είχα περάσει την κουρτίνα και η τσατσά βγαίνει και μου λέει "Φύγε! Εσύ κάθε μέρα βόλτα κάνεις". Η πουτάνα ήταν ένα όμορφο ξανθό και μπορεί να το ψώνιζα, αλλά η τσατσά συνέχισε τα δικά της. Ξενέρωσα και έφυγα συνεχίζοντας την βόλτα μου.
Κατέληξα στο Hostel.
Το τεμάχιο δεν είχε κάτι παραπάνω απ' της άλλες θλιβερές πουτάνες του Μεταξουργείου. Πρόκειται για γυφτάκι Ρουμανίας, εικοσιτριών ετών, με τριχοφυΐα στον αφαλό (σήμα κατατεθέν σε όποιον την έχει δει) και ακόμα περισσότερη στην κωλοτρυπίδα για τους μερακλήδες...
Δεν ήταν το μερακλίδικο ένστικτο μου όμως που με έκανε να καταβάλω το πόσο των δέκα ευρώ για το απλό πρόγραμμα που προσφερόταν, αλλά η βαρεμάρα που με έδερνε για να συνεχίσω την αναζήτηση καλύτερης πουτάνας.
Έτσι κι αλλιώς από εμφάνιση δεν ήταν και εντελώς στον πάτο. Περίπου 1.70 σε ύψος, μεσαίο βυζί, σφιχτό κορμάκι και καλοσχηματισμένο κώλο. Τα μαλλιά σγουρά και ταλαιπωρημένα αλλά στ'αρχίδια μου.
Το δωμάτιο το ίδιο με αυτό που είχα γαμήσει την Τζούλια την προηγούμενη φορά που κατέθεσα σε αυτό το σπίτι, με τα ίδια επίπεδα καθαριότητας.
Άρχισα να γδύνομαι και η πουτάνα μπήκε πριν καν βγάλω το παντελόνι μου. Το ότι άνοιξε αμέσως την καπότα και περίμενε να γδυθώ, μόνο στα αρνητικά μπορεί να τοποθετηθεί.
Φυσικά προκαταρκτικά δεν έπαιζαν και πάρα την ψόφια πελατεία βιαζόταν να με ξεπετάξει.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι, μου πέρασε καπότα "αλά κάλτς" και ξεκίνησε την πίπα στο πεσμένο εργαλείο. Το τσιμπούκι της παραδόξως ήταν κάλο με λίγο δόντι άλλα στο λεπτό μέχρι να μου σηκωθεί λιγάκι, ήθελε να ξεκινήσουμε το γαμήσι και ετοιμάστηκε να ανεβεί από πάνω μου.
Της είπα ότι δεν είμαι έτοιμος άλλα με σύνδεσε με το μουνί της. (Βtw, έχει ζουμερό μουνί με μεγάλα και παχιά χείλια για τους οπαδούς του είδους) Λογικό ήταν να μην μπορέσω να κρατήσω μια επαρκή στύση για δυο λόγους. Πρώτα απ' όλα γιατί η συμπεριφορά ξεπετάς που είχε δεν μου το επέτρεπε και δεύτερον γιατί ήμουν κουρασμένος.
Αφού σηκώθηκε στήθηκε στα τέσσερα για πισωκολλητό και εκεί της θύμισα ότι η στύση μου είχε χαθεί μαζί με τα δέκα ευρώ που έδωσα, αλλά και που το είπα, στο μουνί της ξανά. (Να σημειώσω ότι τα Ελληνικά της είναι πολύ καλά και καταλάβαινε άριστα τι της έλεγα) Το θέαμα με την στρογγυλή κόλλαρα μπροστά μου όσο να ναι βοηθούσε στο να ξαναβρώ λίγο απ'την χαμένη στύση αλλά η πουτάνα πέρναγε το χέρι από κάτω και τον τράβαγε να τον βάλει μέσα.
Για άλλη μια φορά της είπα να το αφήσει σε έμενα και για άλλη μια φορά με έγραψε.
Αποφάσισα να τελειώσω με μαλακία χαϊδεύοντας τα όμορφα βυζιά και το παχύ μουνί, αλλά και πάλι δεν το ευχαριστήθηκα.
Ξάπλωσα και έβγαλα την καπότα για να τελειώσω έτσι, η τύπισσα σηκώνετε και πάει να βάλει ξανά το στρινγκ. Της είπα ότι δεν έχω τελειώσει και ότι θέλω να έρθει δίπλα μου ώστε να έχω ένα θέμα για την μαλακία μου. Τελικά μετά από κάποιες αντιρρήσεις που είχε, γιατί μου έλεγε ότι χωρίς καπότα δεν κάνει τίποτα, ήρθε και με χειροκίνητη υποβοήθηση κατάφερα με το ζόρι να τελειώσω.
Δεν θέλω να την "θάψω" με την βαθμολογία μου για αυτό και δεν βάζω κάτω απ'την βάση επειδή το πρόβλημα ήταν και δικό μου, άλλα και η ίδια δεν το προσπαθεί πολύ πάρα το καυλιάρικο σαλονιάρισμα της. (Έκανε και μια fail στροφή στον στύλο που έχει στο σαλόνι) Αν και πιστεύω ότι κάποια άλλη στιγμή θα μπορούσα να περάσω καλά μαζί της, δεν θα ξαναπάρω. Η Τζούλια είναι σαφώς ανώτερη της και στο δεκάρικο παίζουν πολύ καλύτερες επιλογές.

Τα τελευταία χρόνια έχει θεσμοθετηθεί με τους κολλητούς κάθε Μεγάλη Πέμπτη επίσκεψη στους πορνόδρομους της Αθήνας. Πιστοί λοιπόν στο ραντεβού μας και φέτος κατεβήκαμε στο ρομαντικό Μετάξι, επιδιώκοντας να διακορεύσουμε άτακτες κορασίδες. Τριγύρω μας τσάρκαρε αρκετός κόσμος, κυρίως κινεζοαφγανοπακιστανοσομαλοί συναγωνιστές, ενώ και τα δωμάτια στα σπιτάκια ήταν σχεδόν όλα γεμάτα. Λόγω της ημέρας ήθελα κάτι το ξεχωριστό, οπότε από τα πρώτα σπιτάκια που τσέκαρα ήταν το αγαπημένο μου, λόγω διαρύθμισης και καλτίλας, μπουρδελοχόστελ. Η κοπέλα που μου παρουσιάστηκε από την τσατσά-κασετόφωνο ήταν η Ρουμάνα Τζούλια. Η έκφυλη φατσούλα και η καλή διάθεσή της με έπεισαν να περάσω στο «μυρωδάτο» μπουντρούμι, εχμ δωμάτιο.

Εμφάνιση Τζούλιας: γύρω στα 25 έτη, κοντούλα, με καστανά ίσια μαλλιά, έκφυλο μουτράκι, μάτια παιχνιδιάρικα που ίσως και να ρετάρουν λίγο, μινιόν και πολύ σφιχτό σωματάκι, με ωραίο βυζάκι που χωράει στην παλάμη και στητό κωλαράκι. Το μόνο αρνητικό είναι τα δόντια της (πρέπει να είναι πολύ σάπια), εκουσίως δεν έδωσα μεγάλη προσοχή, διότι αν την πρόσεχα περισσότερο σε αυτό το σημείο θα ξενέρωνα…

Η αναμονή μου στο δωμάτιο ήταν ολιγόλεπτη μέχρι να έρθει η Τζούλια και να την αρχίσω στα χουφτώματα. Προκαταρκτικά δεν είχαμε, και δεν ήταν απαραίτητα κιόλας, μιας και η τσαπού μου ήταν ήδη κάγκελο. Πέρασμα προφυλακτικού για μια μέτρια προς καλή πίπα, χωρίς περιποίηση ευρύτερης περιοχής, κατά τη διάρκεια της οποίας εγώ έπαιζα με το μουνάκι της. Μετά από δική μου προτροπή σταμάτησε το τσιμπούκι και ήρθε καβάλα. Εκεί παρατήρησα, με μεγαλύτερη προσοχή μεν, ευτυχώς φευγαλέα δε, τα δόντια της, και ξενέρωσα άσχημα. Ευτυχώς ήμουν πολύ καυλωμένος και η Τζούλια ακροβατούσε όμορφα πάνω στο κοντάρι μου, οπότε δεν είχαμε πτωτικό επεισόδιο. Την κράτησα για αρκετή ώρα στη στάση αυτή, με διάφορες παραλλαγές, μιας και κουνιότανε πολύ καλά και είχαμε βρει καλό ρυθμό. Η συμμετοχή της ήταν καλή, με διακριτικά βογγητά, βαρείς αναστεναγμούς και φιλιά στο λαιμό μου. Στη συνέχεια την έστησα στα τέσσερα και άρχισα να τη σφυροκοπάω. Ταυτόχρονα χάιδευα τα πόδια και τη μέση της, ενώ που και που έσκυβα μπροστά για να φιλήσω το λαιμό και να μαλάξω τα βυζάκια της. Λόγω της καλής συμμετοχής της αλλά και του όμορφου προσώπου της σκέφτηκα να δοκιμάσω και ιεραποστολικό, αλλά προτίμησα τελικά να τελειώσω στο πισωκολλητό, φοβούμενος μη μου σκάσει κανά χαμόγελο της crest και με πάρει η κάτω βόλτα.

Συνοψίζοντας, πρόκειται για κοντόπορνη δεσποινίδα, με ωραίο και ευλύγιστο κορμί, ενδιαφέρον προσωπάκι και διάθεση να σε ευχαριστήσει στο δωμάτιο. Αν δεν είχα κόλλημα με τα δόντια (είναι από τα πρώτα που κοιτάω στις γυναίκες) μάλλον θα ξαναπήγαινα.

Χρόνος παραμονής της Τζούλιας στο δωμάτιο 8 λεπτά.

Τιμή 10 ευρώ.

Παρα τις ψιλοσυχνες μου επισκεψεις στη περιοχη δεν συνηθιζω δυστυχως να γραφω συχνα εδω καθαρα λογω βαρεμαρας το παραδεχομαι. Παρακολουθω την πορεια ομως των συναγωνιστων αν οχι για "επενδυτικους" λογους τοτε σιγουρα για να εχω μια πολυ σφαιρικη αποψη της αγορας.
Η επισκεψη εγινε πριν περιπου 2-3 μηνες και δουλευε η μιλφ που τεινει στο γκρανυ Ευα. Εχει γραφτει ξανα για την αισθητικη του ιδρυματος, σιδεροπορτες, συρματοσχοινα, παραπετασματα, στενα δρομακια αλλα το καλυτερο ειναι με το που μπαινεις μεσα και ορκιζεσαι οτι βρισκεσαι σε αυτοδιαχειριζομενο στεκι αναρχοαριστερων φοιτητων. Μαυροκοκκινος τοιχος, προχειροι παγκοι στερεωμενοι σε αυτους μια καγκελοπορρτα και το θεικο "ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ" χαρτονι πανω. Ο χωρος σου δεινει την αισθηση οτι καπου στο βαθος θα δεις βιβλια του Κροποτκιν και του Μπακουνιν τυπωμενα σε φτηνο προχειρα δεμενο χαρτι. Ενω εν μεσω αφορητης ζεστης εγω και ο χυστης απεναντι μου προσπαθουσαμε σιωπηρα να κατανοησουμε το νοημα της συγκεκριμενης πινακιδας τα λεπτα περνουσαν. Και οταν λεμε περνουσαν πρεπει αν ειχαν περασει πανω απο 20 μεχρι να βγει η Ευα ξεφυσωντας και μονολογωντας "δυσκολος πελατης" Αυτο φυσικα μονο ως θετικο μπορει να εκλειφθει. Ταυτοχρονα μου λυθηκε και η απορια για την ταμπελα καθως οταν η Ευα τελειωσε με τον πελατη χτυπησε την πορτα και η τσατσα ετρεξε με το πομολο στο χερι (ναι το πομολο) για να ανοιξει την πορτα. Μετα μου εξηγησε οτι το κανουν για λογους ασφαλειας!
Αφου εδωσα το παραβολο κατευθυνθηκα παλι μεσω τουνελ σε ενα δωματιο σχετικα καθαρο (λεγοντας "καθαρο" στο μεταξι εννουμε παντα εκ πρωτης οψης, ειναι καθαρα ψυχολογικο) και μετα απο λιγο ηρθε η Ευα οπου με εκανε να σκιαχτω λιγακι καθως ξαπλωσε μαζι μου στο κρεβατι και αρχισε να μου μιλαει περι ανεμων και υδατων κοιτωντας με με ενα βλεμα που με τρομαζε. Ειχε περασει κανα 5λεπτο με το μπλα μπλα και αρχισα να αναρωτιεμαι αν ειναι κανενος ειδους τακτικη για να ροκανιζει τον χρονο αλλα σκεφτομενος την ωρα που ηταν μεσα με τον προηγουμενο ηρεμησα. Στα του σεξ λιγα πραγματα οχι επειδη η (μεγαλο)κοπελα δεν θελει αλα μαλλον επειδη δεν το εχει. Βιαστηκα να τελειωσω να φυγω απο εδω μεσα. Καλτ ψυχοπλακομα. Παρκιν μοτο, τσατσα ρωσιδα ανεκτικη.

Η εισαγωση στο Dungeon εγινε στις 25-01-2012 και ωρα 22.10
Η εξοδος δεν βρεθηκε ποτε!

Ειχα δωσει εντολη στο "party" (Προεδρος Sotirof και ενας δυναμικος ακολουθος)
να δωσουν S.O.S. αν δεν καταφερνα να βγω επο εκει μεσα!

Με επανεφεραν με Ressurection σε εξωτερικη τοποθεσια!

Το Hostel ειναι ενας νεος σχετικα μυθος που δημιουργηθηκε
για να παρει τα πρωτεια του πιο Cult μπουρδελου της Ελλαδος!
Φημες λενε πως αρκετοι μπουρδελιαρηδες δεν καταφεραν να βγουν ποτε απο μεσα
και οσοι τα καταφεραν ή τρελαθηκαν ή αυτοκτονησαν!

Ο χωρος του σαλονιου ειναι μια πετρινη χαραμαδα.
Αντι για πυρσους στους τοιχους υπαρχει ενας χαμηλος φωτισμος προερχομενος
απο κατι κοκκινα και πρασινα μικρα λαμπακια,
Εχω την εντυπωση πως υπαρχει και κρυφος μπλε φωτισμος!
Το πετρινο δαπεδο κατηφορηζει ωσπου φτανει σε 2 σκαλακια.
Απο εκει εκτεινεται ο χωρος της κουζινας. Ενας μυστηριωδης χωρος
στον οποιον πιθανως να υπαρχουν οι ψυχες οσων δεν καταφεραν να ξεφυγουν!

Μπροστα μου εμφανιστηκε μια κοκκινομαλλα καλοστεκουμενη τσατσα
(την οποια ανετα θα πηδαγα)!

Η Επιλογη του να περασω στο δωματιο του Dungeon δεν ηταν αλλη απο την Αννα.
Την κοπελα που ειχα παρει πριν λιγες μερες στο Ιασωνος 20Γ.

Ρουμανα, περιπου 30 ετων.
Με υψος κοντα στο 1.65 και κανονικα κιλα περιπου 55-60
Τα ασχημα βυζια της ηταν καλα κρυμενα πισω απο τον στηθοδεσμο!
Το ομορφο αλλα φοβισμενο προσωπο της με το που με κοιταξε αλλαξε μορφη!
Γλυκανε και χαμογελασε πονηρα!
Τα ματια της ελαμψαν!

Λιγα λογια για το δωματιο!
Ενα κοκκινο φωτακι δινει μια σκοτεινη μορφη στο 4x2 χωρο!
Το κρεβατι σιγουρα θα κατασκευαστηκε εκει. Αφου δεν χωραει να μπει αλλιως!
Υπαρχει ενα γλειωδες χαλι οπου σκεπαζει το κρυο δαπεδο!
Κρεμαστρα, νυπτηρας με σαπουνακι και καθρεφτης.
Κωλοχαρτο τοποθετημενο σε ειδικη κατασκευη στον τοιχο!

Το κρεβατι ηταν μια κινουμενη αμμος
που οσο καθομουν επανω του τοσο πιο μεσα με τραβουσε!

Τελικα μετα απο αυτοσυγκεντρωση και ελεγχο του νου,
σε συνδιασμο με το Τσι του χωρου καταφερα και αιωρηθηκα πανω του!

Το σεχ με την Αννα ηταν πολυ καλυτερο αυτη τη φορα!
Με θυμοταν! Δεν μιλησαμε βεβαια καθως δεν γνωριζει καθολου ουτε ελληνικα,
ουτε Γερμανικα, αλλα ουτε και αγγλικανικα!
Μονο Ρουμανικα!

Πιπα "ΜΕ" και ανωρθωση του "Δαυλου" μου που εριξε extra φως στον χωρο!
Στη συνεχεια τοποθετηθηκε απο πανω μου και κουνηιηκε ρυθμικα!
Αρχισα να νιωθω μπολικα υγρα στο κατω μερος!
Την εφερα σε ιεραποστολικο κι εκει εγκλωβησε το κατω συστημα μου
με τα ποδια της αγκαλιαζοντας με σφιχτα!

Υστερα απο μπολικο μπες-βγες κατεθεσα! κοιταζοντας την στα ματια!

Σιγανα βογγητα αρκετα αληθοφανη απο μερους μου!
Εκεινη απλα κοιτουσε και με βοηθουσε στο παραλληρημα μου με τις κραυγες!

Χαιρετηθηκαμε και δωσαμε ραντεβου με τα ματια για καποια αλλη στιγμη!

Απο εκει και περα η μνημη μου σταματησε!
Μαλλον με ρουφηξε η μαυρη τρυπα του Hostel!

Υ.Γ. Υπαρχει φωτογραφια του δωματιου στο Thread """Ρομαντισμος Και Μπουρδελα"""!
Καταφερα να βγαλω μια!

Σήμερα το απόγευμα κατά τις 18:00 έφτασα στο μετάξι, έχοντας ως συγκεκριμένο στόχο το μπουρδελάκι HOSTEL, που θέλω εδώ και αρκετό καιρό να τιμήσω από τότε που άνοιξε. Πρώτα έκανα μια βόλτα, αλλά θεωρώ περιττή μια ενημέρωση μιας και έχω γράψει πάμπολες φορές για την απογευματινή βάρδια στο μετάξι. Όσοι έχετε περάσει απ’το σπιτάκι θα έχετε δει ότι έχει μια εξωτερική πύλη απ’την οποία ξεκινά ένας στενός διάδρομος που έχει και απ’τις 2 πλευρές μεταλλικά πλαίσια και καταλήγει σε ένα υπόγειο, όπου δίπλα απ’την είσοδο, υπάρχει ένα κουτί της ΔΕΗ το οποίο γράφει «ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ». Περνώντας την κύρια είσοδο μπαίνουμε στο σαλόνι, το οποίο είναι ένας μικρός χώρος 1,5χ2.5, με χαμηλό φωτισμό, 1 μαδέρι οικοδομής για κάθισμα και άλλο ένα σε υπερυψωμένη θέση, για να μπορούν να γέρνουν οι υποψήφιοι μελλοθάνατοι τα κορμιά τους. Οι τοίχοι έχουν πολλές λακούβες και είναι βαμμένοι με ένα κατακόκκινο χρώμα, που ο θρύλος θέλει να προέρχεται απ’το αίμα φτωχών κουρδοαφγανών μεταναστών, που βγάζουν τίμια το ψωμί τους, σπάζοντας τζάμια αυτοκινήτων για να τα ληστέψουν. Δίπλα ακριβώς απ’την είσοδο υπάρχει ένα δωμάτιο και απέναντι το κουζινάκι. Δίπλα απ’το κουζινάκι υπάρχει ένας μυστηριώσης διάδρομος που οδηγεί καπου...

Όταν μπήκα στο σαλόνι έβγαινε ένα μπουλούκι από ευωδιαστούς παντοφλάτους συναγωνιστές, οι οποίοι γελούσαν δυνατά και όπως φάνηκε μάλλον μιλούσαν κοροίδευτικά για την κοπέλα του ιδρύματος. Η τσατσά μιλούσε με έναν πάκη, ενώ η κοπέλα βγήκε και μου ανακοίνωσε το πρόγραμμα. Πρόκειται για την γνωστή μιλφ του ιδρύματος η οποία έχει μάγκικο ύφος, ψυχοπαθή βλέμμα, μεσαίο πεσμένο στήθος, φουσκωτό κώλο, με 3-4 κιλά παραπάνω συνολικά. Κανονικά είναι καστανή με σπαστό μαλλί, σήμερα όμως παρουσιάστηκε με ξανθή κοντή περούκα. Με λίγα λόγια η συγκεκριμένη πόρνη είναι ότι πρέπει για το σπιτάκι αυτό. Ανακοινώθηκε βασικό στα 10, ενώ άλλες φορές είχε ανακοινωθεί βασικό και αυταρχικό στα 10 και πρωκτικό στα 100 ευρώ! Την ρώτησα αν θα έχουμε άνεση χρόνου στο δωμάτιο και μου απάντησε κοφτά: «Θα χύσεις και μετά θα φύγεις!». Την ώρα εκείνη ο πάκης ενώ είχε βγάλει χρήματα να πληρώσει, τα έβαλε πίσω στη τσέπη του και έγινε καπνός, τρώγοντας πραγματικά πολύ βρισίδι απ’την πόρνη η οποία εκνευρίστηκε πολύ! Αμέσως γύρισε σε μένα και με πολύ ήρεμη φωνή μου είπε: «Έλα ψυχή μου, πέρνα στο δωμάτιο στο βάθος». Σηκώθηκα λοιπόν και μπηκά στον μυστηριώση διάδρομο...

Ο διάδρομος είναι αρκετά στενός, με τοίχο απ’τη μία πλευρά και μεταλλικά πλαίσια απ’την άλλη όπως η αυλή, μήκους 4-5 μέτρων και καταλήγει στο δεύτερο δωμάτιο του σπιτιού, το οποίο κύριοι ΔΕΝ έχει πόρτα, αλλά μόνο ένα μπερντέ-κουβέρτα, που καλύπτει την είσοδο του δωματίου. Μόλις μπήκα, άρχισα να ξεντύνομαι αμέσως, για να εξερευνήσω το χώρο. Έχει αρκετά χαμηλό φωτισμό, ένα κάδρο με το περίγραμμα μιας όμορφης γυμνής πόρνης (αναμφίβολα του Νταλί...), άνα καθρέυτη δίπλα απ’το κρεβάτι και ψηλά σε ένα τμήμα του τοίχου, μια χοντρή κουβερτοειδής κουρτίνα. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να δω τι έχει από πίσω, γιατί εκείνη τη στιγμή μπήκε η πόρνη...

Μόλις μπήκε λοιπόν η πόρνη άρισε να ξεντύνεται, ενώ εγώ έκανα την παράτολμη κίνηση χιμώντας της με φιλιά και χουφτώματα! Ανταπέδωσε κι αυτή λέγοντας «Μωρό μου τι καβλιάρης, τι ζεστός που είσαι!» φιλώντας με παράλληλα στο λαιμό. Σε ερώτηση μου, μου απάντησε ότι την λένε Εύα και είναι από ρωσσία. Στη συνέχεια με ξάπλωσε στο κρεβάτι όπου μου φόρεσε καπότα και ξεκίνησε μια αδιάφορη πίπα, ενώ εγώ έπαιζα με τις ωραίες ρώγες της και χάιδευα το μουνάκι της που ήταν τίγκα στην κρέμα. Πρόλαβα να βάλω και λίγο δάχτυλο πριν γυρίσει το κεφάλι της και μου πει «Μη το ξανακάνεις, γιατί θα στο κόψω!». Μόλις τελείωσε η σχετικά σύντομη πίπα, ξάπλωσε ανάσκελα, λέγοντας μου «έλα πάνω μου». Όταν μπήκα μέσα της, δεν ένιωθα και πολλά πράγματα γιατί η ποσότητα της κρέμας ήταν πραγματικά υπερβολική! Άρχισα να την φιλώ στις ρώγες και στο λαιμό, ενώ πλησίασα και στο πρόσωπο, προκαλώντας περαιτέρω την τύχη μου. «Ναι μωρό μου φίλα με, αγάπησε με» μου ψυθίρισε στο αυτί. Εγώ αποκρίθηκα πως την αγαπώ και άρχισα να την φιλάω στο στόμα, αλλά σταμάτησα πολύ γρήγορα γιατί είχα γίνει μουνί απ΄το κραγιόν το οποίο παρεπιπτόντως είχε πολύ άσχημη γεύση (χάθηκε ο κόσμος να βάλει ένα με γέυση φράουλας, αντί γεύση πάκικης ψωλής;). Μετά από 2-3 λεπτά άρχισε να κάνει ελιγμούς αποφυγής και την γύρισα για πσοκωλλητό όπου πήρε καλή σχετικά στάση, κρατώντας όμως μια απόσταση ασφαλείας. Στη στάση αυτή δεν είχαμε ελιγμούς αποφυγής, η αίσθηση παρέμεινε κακή, έχοντας όμως ωραία πίσω θέα, κατάφερα να τελιώσω μετά από 3-4 λεπτά. Ντύθηκε γρήγορα και με ευχαρίθστησε πολλές φορές πριν αποχωρήσει απ’το δωμάτιο. Ντύθηκα κι εγώ στα γρήγορα με σκοπό να βγάλω καμιά φωτογραφία ή κανένα βίντεο. Δυστυχώς βγήκαν πολύ σκοτεινές (παρά το φλας) και αποφάσισα να τις σβήσω.

Ανακεφαλαιώνοντας να πω ότι δεν το έκλαψα το 10άρικο, αλλά σίγουρα υπάρχουν καλύτερες περιπτώσεις στο 10άρικο. Όσο για το χώρο, είναι πραγματικά μοναδικός. Σε σχέση με άλλα καλτ μπουρδελάκια (όπως Κωλοκυνθούς 38 πάνω, Μενάνδρου 45, γατόσπιτο στην πιπίνου, ιάσωνος 33 και 36) έχει πολύ πιο ενδιαφέρουσα αριτεκτονική και σε μερικούς μήνες που θα μαζέψει την απαραίτητη βρωμιά (χύσια, αίματα, διαμελισμένα πτώματα, πεταμένα έντερα) θα είναι το πιο καλτ μπουρδελάκι της Αθήνας.