Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο Καρλ Γιάσπερς γράφει στο δοκίμιό του Περί Του Τραγικού « Δεν χάνεται το είναι στον ναυαγισμό αλλά ακριβώς γίνεται πλήρως και αποφασιστικά αισθητό. Δεν υπάρχει τραγικότητα χωρίς το υπερβατικό ».
Άλλη μια νύχτα ερωτικής ένδειας και καύλας. Τα φλογισμένα παπάρια μου αναζητούν απεγνωσμένα την ηδονή. Δεν υπήρχαν διέξοδοι παρά μόνο ένας η οδός Φυλής. Με ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερό στο χέρι ξεκινώ την μαραθώνια τσάρκα. Όπως έχω πει παλιότερα η πρακτικές του ελεύθερου στοματικού τελειωτικού, του χυσίματος στα βυζιά κ.λπ. με έχουν αναγκάσει να αραιώσω τις τσάρκες. Τα μπουρδέλα άλλαξαν δεν είναι όπως παλιά, ρομαντικά που μύριζαν αγάπη και προδέρμ Πλέον σιχαίνομαι.:undecided-old: Αλλά έτσι και οι επιλογές λιγοστεύουν. Γύρισα όλα τα πορνικά σοκάκια πέριξ της Φυλής. Διδύμου, Φωκαίας, Φιλιππίδου, Άγκυρας και πάει λέγοντας. Μετά από εξαντλητική έρευνα σε έναν μόνο οίκο προσφερόταν απλό πρόγραμμα. Εδώ να σημειώσω ότι πέρα από τη σιχαμάρα κάτι μέσα μου έχει αλλάξει. Κάτι τσιγκλάει στην ευαίσθητη ψυχούλα μου και με εμποδίζει να εκφράσω το κτήνος που έκρυβα μέσα μου τόσα χρόνια. Ή μάλλον αυτό το κτήνος ημέρεψε. Ταπεινώθηκε από τα απανωτά χτυπήματα της μοίρας και της ζωής. Πλέον αρχίζω να ζω σαν το ταπεινό χαμομηλάκι. Ψάχνω την αγάπη την στοργή και λίγο προδέρμ. Για να μην πολυλογώ στον οίκο αποφάσισα να μπω. Εργαζόταν μια Μαρία. Μουνάρα. Μάλλον από τη Γεωργία. Μελαχρινή κάπως ψιλούλα με ωραία κωλομέρια, ωραίο σώμα γενικά και βυζάρες. Φόραγε κόκκινο στριγκ. Λίγο η εμφάνιση λίγο το απλό πρόγραμμα λίγο ότι δεν είχα άλλες επιλογές την επέλεξα. Έδωσα το μπλε παράβολο στην τσατσόγρια. Μπήκα στο άθλιο δωμάτιο. Κατούρησα στον λερό νιπτήρα. Απίθωσα τα ρούχα μου στην ετοιμόρροπη κρεμάστρα. Έμεινα με το σώβρακο όρθιος να περιμένω. Περίμενα ώρα αρκετή. Μάταια προσπαθούσα να ερεθίσω το πουτσάκι μου παίζοντας μαλακία. Από το άγχος είχε συρρικνωθεί. Είχε γίνει γαριδάκι. Εδώ να σημειώσω εγκυκλοπαιδικά υπάρχει ένα ποσοστό ανδρών γύρω στο 70 % όπου το πέος είναι ευμετάβλητο από τη χάλαση στη στύση. Συνήθως τα ευμεγέθη πέη παραμένουν στο ίδιος μέγεθος είτε σε ηρεμία είτε σε στύση. Το κάθε πέος ανάλογα με την αρχιτεκτονική και την αιμάτωσή του συμπεριφέρεται αναλόγως. Περίμενα περίμενα. Έξω όταν είχα μπει ήταν δύο τύποι που μάλλον περίμεναν κάποιον φίλο τους. Άκουγα την συνομιλία τους. Περίμενα κι άλλο σκεφτόμουν να ντυθώ να φύγω ώσπου άκουσα την πόρτα και σκάει μύτη η τάνα Μαρία. Με το που μπαίνει κατευθύνεται στο κρεβάτι και μου λέει έλα! Η φωνή της ψυχρή και αυστηρή. Κοιτάζω το βλέμμα της απόμακρο. Αυτό ήταν. Πάγωσα εκείνη τη στιγμή. Ξενέρωσα τελείως! Δεν ήθελα να κάνω βήμα προς το κρεβάτι. Με δυσκολία κατέβασα το σώβρακο. Το παπαράκι μου στις πιο μικρές του διαστάσεις. Υπολογίζω ίσως ήταν 6 με 7 εκατοστά. Σε στύση βρίσκομαι στον μέσο όρο μιας και υπερδιπλασιάζεται σε μέγεθος και μήκος. Ξαπλώνω. Νιώθω αμήχανα. Πάει να με σκουπίσει με το μωρομάντηλο. Που; Αφού δεν κάνει ελεύθερο στοματικό. Της λέω έχω κάνει μπάνιο. Της το λέω απότομα. Με κοιτάζει με περίεργο ύφος. Μετά τις λέω έχω άγχος δεν μπορώ. Και πραγματικά είχα. Ένιωθα σαν άβγαλτος 16αρης Με κοιτάζει ακόμα πιο περίεργα και μάλλον δικαιολογημένα. Μετά κοιτάζει το γαριδάκι και μου λέει « Επειδή είσαι λίγος εκεί κάτω και έχεις άγχος τι να κάνουμε»; Πραγματικά προσβλήθηκα. 25 χρόνια στα μπουρδέλα πρώτη φορά μου λέει κάτι τέτοιο πόρνη!!! Ένιωσα πολύ άσχημα. Με ρωτάει να φύγω; Φύγε της λέω. Εγώ βρίσκομαι αποσβολωμένος. Έχω χάσει ένα εικοσάευρο και την αξιοπρέπειά μου. Πηγαίνω προς την πόρτα και της φωνάζω να ξαναμπεί. Εκείνη μου φωνάζει ακόμα πιο αγριεμένη. Φωνάζω και την τσατσά άφαντη. Ήμουν έτοιμος να της σκάσω μπουκέτο και των δύο αλλά έδωσα τόπο στην οργή διότι με την αλβανική μαφία είχα στο παρελθόν βρεθεί σε μια επικίνδυνη κατάσταση και δεν θέλησα να το ρισκάρω με μπράβους. Αποσβολωμένος έβαλα τα ρούχα μου. Βγήκα από το πορνείο και ανάσανα μπόλικο μπορδελίσιο αέρα με δόσεις κατουρλίλας να συνέλθω. Προχώρησα μερικά βήματα πιο πέρα ώσπου έφυγα από την περιοχή σκεφτικός και αφημένος παραδωμένος στον ναυαγισμό μου. Περιμένοντας την λύτρωση.