Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ως γνωστόν η κατάσταση στα πηδηχτήρια βαίνει σιγά σιγά στο απροχώρητο αναφορικά με την εμφανισιακή ποιότητα των κορασίδων που έχουν απομείνει. Αν δὲ συνυπολογίσει κανείς και τις ξαφνικές απουσίες ορισμένων από αυτές, κάθε τσάρκα πλέον συνοδεύεται από μπόλικα διλήμματα, δεύτερες σκέψεις και 2 με 3 -το πολύ- αξιαγάμητα κορίτσια ανά βάρδια.

Ένα απ’ αυτά τα κορίτσια της απογευματινής βάρδιας (ενίοτε και πρωϊνοαπογευματινής γιατί υπάρχουν φορές που πιάνει από πρωί) είναι και η Κορίνα. Γνωστή φυσικά στους «παροικούντες την Φυλής» μιας και είναι από τις ελάχιστες αξιοπρόσεκτες παρουσίες σε ολόκληρο το μπλοκ. Για όσους δεν έχει τύχει παρόλαυτά να την δουν, πρόκειται για ένα καστανομάλλικο ~21χρονο πετιτάκι από Ρουμανία με 1,5άρι βυζί και 2 χαρακτηριστικά ταττού, ένα στο δεξί κωλομέρι και ένα στην αριστερή κλείδα. Ένα τίμιο, κοντολογίς, 6,5άρι – 7άρι με έντονα τα βαλκανικά στοιχεία στο πρόσωπο της, το οποίο σε γενικές γραμμές θα χαρακτήριζα μέτριο.

Συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου πριν από κάποιο διάστημα, έχουν γραφτεί λίγες ακόμη αξιολογήσεις που τονίζουν τις κακές υπηρεσίες και την ενίοτε μέχρι και τραγική συμπεριφορά της με τις διάφορες αναφορές να είναι εν πολλοίς ορθές, αφού κάνει απλό, σχεδόν αποστειρωμένο, πρόγραμμα, είναι γενικώς βαριεστημένη στο δωμάτιο και αποπνέει μια μυρωδιά ξεπέτας που σου «έρχεται στη μύτη» με το που πατάει το πόδι της στο δωμάτιο. Δεν έχει επίσης παραλείψει να ξεστομίσει σε άλλους συναγωνιστές αδιανόητες χοντράδες όπως «να χύσεις γρήγορα γιατί έχω κι άλλα δωμάτια μετά». Όλα αυτά εύκολα οδηγούν κάποιον είτε στο να τη μαυρίσει τελείως ή τουλάχιστον να την αφήσει κοντά στο πάτο της λίστας κατά τις πορνοεπιδρομές. Ωστόσο σε μια προηγούμενη μου τσάρκα στην οποία όλες σχεδόν οι (ελάχιστες) αξιόλογες παρουσίες ήταν απούσες, είπα να ξαναρίξω μια ζαριά μαζί της έπειτα από μια σουρεάλ κουβεντούλα που είχαμε με μένα κι έναν συμμύστη (παλαιό μέλος) στο δρόμο, ενώ εκείνη απτόητη μας καυλάντιζε από το παραθύρι του 65Α καλύπτοντας τα βυζιά της με τη κουρτίνα του παραθύρου. Όπως το ακούτε μάγκες. Παραθυράτο ψηστήρι!!

Οι εντυπώσεις μου τη πρώτη φορά ήταν αρκετά θετικές (θα αναπτύξω εν τάχει) και είπα να ξαναπάρω το ρίσκο μιας και όπως προανέφερα οι επιλογές είναι αφενός πρωτοφανώς περιορισμένες και αφετέρου η συγκεκριμένη ταιριάζει πολύ στα γούστα μου. Επειδή όμως βαριέμαι να γράφω ξεχωριστές κριτικές, σκέφτηκα να τις συρράψω σε μία όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένη, με δεδομένο ότι και οι 2 συνεδρίες κυμάνθηκαν σε παραπλήσιο μοτίβο. Άλλο αξιοσημείωτο είναι ότι και τις 2 φορές τη πέτυχα αρκετά χαλαρή χωρίς να την περιμένει συνάδελφος σε άλλο δωμάτιο.

Το σαλονάρισμα της απαιτεί λίγη προσοχή σε όσους δεν την ξέρουν, διότι είναι αρκετά «επιθετικό» και εμπεριέχει μπόλικο παπά προκειμένου να σε ψήσει να περάσεις στο δωμάτιο. Εντωμεταξύ, δεν είναι λίγες οι φορές που επαναλαμβάνει τη γνωστή ηλίθια -μες το νάζι- ερώτηση προς τους πελάτες «μωρό μου θα περάσεις»; τη δεύτερη φορά που πέρασα τη τρόλλαρα και γέλαγα επαναλαμβάνοντας την ατάκα κοιτώντας την. Φάνηκε να ψυχαγωγείται με την αναπαράσταση μου μιας και γέλασε και η ίδια.

Και οι δύο συνεδρίες ξεκίνησαν με τον ίδιο πάνω κάτω τρόπο. Ακατάπαυστο χούφτωμα και γλύψιμο των μικρών βυζιών της για περίπου 1-2 λεπτά σε εναλλαγές με χάδια και φιλιά σε λαιμό και μάγουλα. Τη δεύτερη μάλιστα φορά την σήκωσα και την έφερα επάνω μου όπου απόλαυσα τα στητά της βυζιά (σε αντίθεση με τη mainstream τάση, γουστάρω περισσότερο τις μικρές βυζοδιαστάσεις) πρώτα καθιστός και σε δεύτερο χρόνο, ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Αφότου ξάπλωσα προχώρησα σε γλειφομούνι, στην ενδεδειγμένη φυσικά στάση για τα λεπτεπίλεπτα μοντελοπιπίνια της κατηγορίας αυτής, δηλαδή καθήμενες στο στήθος μου και με τα πόδια ορθάνοιχτα. Στη συνὲχεια απόλαυσα μια λίγο πιο βελτιωμένη σε σχέση με τη πρώτη φορά, ακάποτη (κατόπιν ερώτησης) πίπα, η οποία παραταύτα χρήζει σημαντικής βελτίωσης. Η βασική γενικότερη διαπίστωση σε ό,τι αφορά το κλαρίνο της, είναι ότι μέσω αυτού προσπαθεί να σε κάνει να τελειώσεις, επομένως οι κινήσεις της είναι αρκετά απότομες και άτσαλες, ενώ εφαρμόζει πολύ σφιχτά το χέρι της και τα χείλια της πάνω στη μπούτσα. Ο ρυθμός της μόνιμα γρήγορος και όσο ρουφάει πετάει και ορισμένα χαμηλόφωνα μουγγρητά. Αν και μ’ αρέσει το πιο ζωηρό τσιμπούκι, της είπα να χαλαρώσει λίγο γιατί ποιος τρέχει μετά να γυρεύει ανταλλακτικά για το παπάρι μου.

Το δεύτερο ημίχρονο και των 2 φορών ήταν επίσης πανομοιότυπο. Έναρξη με ιεραποστολικό και κλείσιμο με doggy. Το στήσιμο της ήταν ικανοποιητικό όπως και η συμμετοχή της. Βέβαια κατά το doggy του δεύτερου ματς μου έκανε παρατήρηση να ρίξω λίγο τις στροφές καθώς επίσης και να χτυπάω πιο μαλακά τα κωλομέρια της. Δεν είχε εδώ που τα λέμε άδικο γιατί από τη καύλα δεν έβλεπα μπροστά μου, με αποτέλεσμα να τη σφυροκοπώ και να τη κωλοσκαμπιλιάζω σα ζώο. Η αίσθηση μέσα της ήταν εξαιρετική μπορώ να πω αφού δεν έχει προλάβει ακόμα να γίνει τρύπια και δεν είχε χρησιμοποιήσει καθόλου τζελ, παραμόνο σάλιωσε λίγο το μουνάκι της πριν επιχειρήσω να μπω. Συνολικά το σφυροκοπάνημα διήρκεσε τη πρώτη φορά για περίπου ένα πεντάλεπτο και λίγο παραπάνω τη δεύτερη.

Τέλος, σε σχέση με τη πρώτη φορά που την είχα πάρει, σημείωσα και δύο πράγματα που θεωρώ πως βελτίωσε. Το πρώτο αφορά την υγιεινή της, η οποία θυμάμαι μου είχε προκαλέσει κάκιστη εντύπωση και το δεύτερο είναι η αδιάκοπη πάρλα της, που περιόρισε σημαντικά. Τα αναφέρω διότι και τα δύο αυτά θέματα είναι ικανά να με ξενερώσουν αφάνταστα.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεύρεσης δεν είχα ενόχληση από τη τσατσά, ωστόσο προς το τέλος της δεύτερη φώναξε ο τσάτσος μια φορά το όνομα της κι εκείνη μου είπε ένα «έλα μωρό μου» χαϊδεύοντας παράλληλα τ’ αρχίδια μου, γιατί ως γνωστόν ο χυλός που έχουμε στις μπάλες μας τσουλάει πιο γρήγορα με τα χάδια...