Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πρώτη μου επίσκεψη στη Κορίνα, κινούμενος σε σχεδόν αχαρτογράφητα εδάφη μιας και έχουν γραφτεί ελάχιστα πράγματα για το άτομο της (κυρίως στο νήμα). Πρόκειται για ένα μελαχροινό μετρίου αναστήματος γαλακτόδερμο «μοντελοειδές», με λεπτό προς σκίννυ σώμα και μικρό φυσικό στήθος. Τα χαρακτηριστικά προσώπου της βέβαια δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Έχει και ένα τατού σε ένα κωλομάγουλο (κάτι χείλη αν πρόσεξα καλά). Ξέρει ελληνικά τόσο ώστε να μπορείς να συνεννοηθεί κανείς άνετα μαζί της.

Στο δωμάτιο ήταν αρκετά απόμακρη και διεκπεραιωτική, ενώ δεν φαίνεται να έχει και την καλλίτερη των σχέσεων με τη καθαριότητα. Ανέδυε μια ελαφριά πλην όμως αισθητή ιδρωτίλα, αρκετή ωστόσο για να με ξενερώσει, η δὲ ανάσα της κάπως δυσάρεστη κι εκείνη (κάνε καμμιά πλύση με κάνα διάλυμα ρε κούκλα!!).

Άλλο ενοχλητικό χαρακτηριστικό της είναι το μπόλικο «μπούρου-μπούρου» καθ’ όλη τη διάρκεια. Μου ζάλισε τ’ αρχίδια με τις διάφορες ερωτήσεις της, από το σώμα μου μέχρι αν είμαι παντρεμένος. Απαντούσα μονολεκτικά και κοφτά αλλά εκείνη συνέχιζε απτόητη. Η μόνη φορά που είπα δυο κουβέντες παραπάνω (κι αυτές τρολλιές κυρίως) ήταν όταν σε προσπάθεια της να αποφύγει φιλιά σε μάγουλα/λαιμό, μοὺ είπε ότι τα αποφεύγει επειδή έχει κάποια αλλεργία. Ρε μλκες ξεράθηκα στα γέλια κι εκείνη για να με πείσει μου παρουσίασε ένα μικροσημαδάκι σε άσχετο σημείο του σώματος της (κοντά στον ώμο της περίπου), ως απόρροια της αλλεργίας. Ρε για τι μπανιάνους μας περνούν τα πουτανάκια...;

Με τη γενικότερη αίσθηση που είχα αναφορικά με την υγιεινή της ψιλοδίστασα αρχικά να τη γλείψω, αλλά τελικά το τόλμησα γιατί κάπως έπρεπε να καυλώσω κι εγώ. Παραταύτα το μουνάκι της δεν έκρυβε βρωμο-εκπλήξεις, ήταν μια χαρά. Ένα επίσης ευχάριστο ήταν ότι όσο την έγλειφα δεν έβγαλε άχνα!

Στα της πίπας της (με καπότα) τίποτα το αξιοσημείωτο. Μηχανική, άνευρη, ρηχή, μικρής διάρκειας με μόνο θετικό ότι κατά τη διάρκεια της χάιδευε αρκετά τις μπάλες μου, πράγμα που μ’ αρέσει γενικώς.

Το κυρίως περιελάμβανε δύο γύρους, ο πρώτος ιεραποστολικό όπου γενικά απέφευγε τα πολλά πολλά, ίσα κανένα βλέμμα μια στο τόσο και ο δεύτερος στα 4 όπου γενικά δεν στηνόταν σωστά διότι πονούσε (έλεγε). Το κακό στήσιμο συνόδευσε με σποραδικές ψευτοκραυγές. Βέβαια λίγο πριν τελειώσω έδωσα δυνατό σφυροκόπι για καναδυό λεπτά, έχοντας παράλληλα πιάσει και τρόπον τινά «κλειδώσει» τα κωλομέρια της για να μην πολυκουνιέται. Η αίσθηση μέσα της ήταν πολύ καλή σε γενικές γραμμές.

Η τσατσά τη φώναξε κάποια στιγμή στα τελειώματα κι εκείνη μόλις την άκουσε μου είπε «άντε μωρό μου μην αργείς». Της απαντώ «τι θες, να χύνω μέσα σε 5 λεπτά; πακιστανός είμαι;». Άρχισε κατόπιν να γελά (τρέχα γύρευε τι σκέφτηκε).

Συμπερασματικά πολύ αδιάφορη η τύπισσα, ενώ ακόμα πιο αδιάφορες οι επιδόσεις της στο δωμάτιο. Ανήκει μ’ άλλα λόγια στη κατηγορία «ένα τύπικο άδειασμα και τέλος».

Αυτά καυλάντηδες, υγιαίνετε.