Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Αν και ο τίτλος τα λέει σχεδόν όλα ας τον συμπληρώσω με μερικές λεπτομέρειες, για να γίνει λίγο περισσότερο αντιληπτή η έκταση της τραγικής αυτής συνάντησης.

Με το που μπήκε στο δωμάτιο ήταν μέσα στη ψύχρα και δεν υπήρχε κάτι που να πάω να κάνω και να μην την ενόχλησε. Παραπονέθηκε μέχρι και για το ότι της μίλαγα στα αγλλικά. «Only russian» μου φώναξε.

Δεν γούσταρε ούτε φιλιά, ούτε χάδια, ούτε γλύψιμο (ενώ τη προηγούμενη δεν είχε θέμα), ούτε τίποτα σε γενικές γραμμές. Η διάθεση της ήταν σκατά, αφενός λόγω των πολλών ωρών που δούλευε, απ’ ότι μου είπε και αφετέρου λόγω των γεγονότων (φαντάζομαι). Κάτι ψέλλισε ότι χρειάζεται τα λεφτά για τη κόρη της (Σαμίρα πρέπει να την λένε τη μικρή αν άκουσα καλά), αλλά δεν πολυκατάλαβα τι ακριβώς εννοούσε.

Πέρασε προφυλακτικό σε πεσμένο καυλί και προσπάθησε να το σηκώσει με μηχανική και ρηχή πίπα μερικών δευτερολέπτων, ώσπου συνέχισα εγώ με ολιγόλεπτο ιεραποστολικό, χωρίς καν πλήρη στύση. Στο 7-8λεπτο απάνω σηκώθηκε απλά κι έφυγε πριν φυσικά προλάβω να τελειώσω. Αίσθηση απολύτως καμμία, ένας Θεός ξέρει πόσο gel είχε βάλει τούτη τη φορά.

Η τρελοτσατσά παραδόξως με ρώτησε βγαίνοντας αν πέρασα καλά και της είπα 2-3 κουβέντες (δεν το πολυτράβηξα συναισθανόμενος ότι μπορεί να έχουν θέματα με το πόλεμο), αλλά εντέλει έκανα χοντρή μαλακία. Έπρεπε να την κάνω και να ζητήσω πίσω τα λεφτά μου διότι βρώμαγε από νωρίς η δουλειά.

Εν κατακλείδι δεν θα την μαυρίσω ακόμη, μιας και έχω περάσει αρκετά καλά μαζί της στο παρελθόν, ωστόσο σίγουρα θα αποφύγω να τη ξανασυναντήσω σύντομα, ίσως όταν λήξουν τα γεγονότα. Και πάλι βέβαια θα το σκεφτώ αρκετά, να πω την αλήθεια, διότι η ξενέρα ήταν τεράστια και το χειρότερο απρόσμενη.