Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Χύστες, καλήν εσπέραν!

Παρά την μακρά περίοδο αγαμίας στην οποία περιήλθα και πάλι, και παρά το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα είχα κατ’ επανάληψη νιώσει το γνωστό αίσθημα αδημονίας που με τραβάει στις γνωστές κακόφημες οδούς των Αθηνών, όλες οι σκέψεις μου περί συνουσίας μου ήσαν παντελώς αδιάφορες, μάλλον λόγω δεσπόζουσας ανηδονίας. Όμως, κάποια στιγμή οι όρχεις μου πρήστηκαν και πάλι σε σημείο που τους ένιωθα να πιέζονται αφόρητα ανάμεσα στους μηρούς μου καθώς περπατούσα…

Αγανακτισμένος και απογοητευμένος από τις Ελλεεινίδες που έχω στο μυαλό μου αυτό τον καιρό , κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η μετάβαση στους κακόφημους δρόμους της ενοικιαζόμενης σαρκικής ηδονής θα ήταν περισσότερο κάτι σαν ανάγκη και αυτοσεβασμός, παρά επιθυμία. Άλλωστε, δεν είχα και πολλές επιλογές: Ή θα έπρεπε να τάξω λαγούς με πετραχήλια σε κάποια ανθυπομέτρια για να μου ανοίξει τα γεμάτα κυτταρίτιδα μπούτια της ή θα έπρεπε να συνεχίσω να πουλάω κοινωνικό status και υψηλή κοινωνική αξία σε κάποια σχετικώς εμφανίσιμη Ελλεεινίδα για την πείσω ότι αξίζει να αποφασίσει κάποια στιγμή να βγει μαζί μου. Και κάπου εδώ θυμήθηκα και δυο στίχους από ένα γνωστό τραγούδι:

«Ευτυχώς που η πατρίς δικαιώνεται, σε ταβέρνες, πλατείες, κι αλάνες.
Ευτυχώς που δεν χάθηκε ο έρωτας, ευτυχώς που υπάρχουν πουτάνες.»

Αφού αλώνισα λοιπόν όλα τα «ευαγή ιδρύματα» που εδρεύουν επί των οδών Φυλής, Φωκαίας, και Διδύμου, κατέληξα σε τούτον εδώ τον οίκο, όπου εργαζόταν η…

…Αλεξάνδρα: Είναι μια λεπτοκαμωμένη καστανή Ρωσιδούλα με μακρύ ίσιο μαλλί, σίγουρα 25 Μαΐων (όπως προδίδει η επιδερμίδα του προσώπου της αν την κοιτάξεις από κοντά), με μια λεκάνη που προεξέχει κάπως άγαρμπα σε σχέση με την ιδιαίτερα λεπτή μέση της. (Ωστόσο αργότερα αποδείχθηκε ότι η λεκάνη της λειτουργεί ως αρκετά καλή σεξολαβή. ) Το στήθος της μικρό, αλλά με ωραίες θηλές που με άφησε να τις πιπιλίσω, αλλά όχι για πολύ, διότι γαργαλιόταν. Επίσης γαργαλιόταν όταν την φιλούσα το λαιμό και τα μάγουλα, ενώ όταν της φιλούσα την πλάτη χασκογελούσε σαν μικρό παιδάκι. Δεχόταν όμως φιλιά στο μέτωπο. Από τις αντιδράσεις της και μόνο μου ήταν δύσκολη η επίτευξη πλήρους στύσης. Σκέφθηκα να φύγω, όμως πρυτάνευσε η λογική: Πλήρωσα, και έπρεπε να αδειάσω κάπως τα φλόκια μου. Οπότε συνέχισα ακάθεκτος προς τον στόχο μου: Να χύσω.

Τουλάχιστον, σε ό,τι αφορά τα «επί το έργον», η Αλεξάνδρα γαμιέται σε αξιοπρεπή βαθμό. Δύο στάσεις όλες κι όλες, ιεραποστολικό σε χαλαρούς ρυθμούς, και μετά στα , όπου και ολοκληρώθηκε η… «κατάθεση». Αντέχει γαμήσι σε υψηλή ταχύτητα, αρκεί να μην της τον χώσεις τέρμα βαθιά και την πονέσεις. Η αίσθηση του κόλπου της ήταν μάλλον χαλαρή, και παρά το γεγονός ότι ήταν λεπτή και περίμενα ότι θα ήταν κάπως πιο στενή από τις άλλες εκδιδόμενες, απογοητεύθηκα. Τουλάχιστον κάλυψα κάπως την ανάγκη μου να ανακουφίσω λίγο τα πρησμένα αρχίδια μου, κάτι που το είχα μεγάλη ανάγκη.

Η υπηρεσία υποδοχής δεν μας ενόχλησε, ωστόσο δεν έμεινα και πολύ στο δωμάτιο.

Η χαμηλή βαθμολογία στην καθαριότητα διότι βρήκα λεκέδες από υγρά στα σεντόνια.

Το 10 στο parking επειδή πήγα με τα πόδια.

Παρεμπιπτόντως, από όλα τα μυθικά πλάσματα, η γοργόνα είναι το πιο άχρηστο: Δεν μπορείς ούτε να την τηγανίσεις, ούτε να την γαμήσεις…

Επίσης, αν είχα πάει το βράδυ της Παρασκευής να γαμήσω την μαυρούλα Μπιούτυ που έχει τεράστιες βυζάρες και εργάζεται στο Φυλής 65 όροφος, θα έγραφα και μια κριτική με τίτλο «Black Friday». Δεν πήγα όμως, διότι πήγα για ύπνο.

Αυτά από εμένα και την φλυαρία μου. Υγιαίνετε.