Λεπτομέρειες αξιολόγησης

— Καθίστε παρακαλώ!... Τι κάνετε;
Η υπηρεσία μού παρουσίασε την Ειρήνη˙ μία Ρωσίδα μιλφ με μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη πιασμένο σε αλογοουρά, που αργότερα διαπίστωσα πως ήταν περούκα, συμπαθητικό πρόσωπο με ανατολικοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, μικρό στήθος, αδύνατη, η οποία πρόσφερε ελεύθερο στοματικό, εξήντα εννιά και αυταρχικό στο δεκάρικο.
Πέρασα στο ένα απ' τα δύο κελιά.
Η Ειρήνη μιλούσε και καταλάβαινε σχετικά δύσκολα τα ελληνικά, είχε όμως καλή διάθεση.
Της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό.
Μένοντας με τις ψηλές, λεπτές, μαύρες κάλτσες και την κιλότα ξεκίνησε με ψιλοϊκανοποιητικό γλείψιμο και φιλάκια από τ' αυτιά μέχρι τις μηροβουβωνικές πτυχές μου, συμπεριλαμβάνοντας τα πλάγια του κορμού και τον αφαλό, συνεχίζοντας με μία επίσης ψιλοϊκανοποιητική πίπα (την καπότα προτίμησα να την ξετυλίξω ο ίδιος) πριν της ζητήσω (δεν καταλάβαινε) και της κάνω νόημα (κατάλαβε, βγάζοντας την κιλότα) να με καβαλήσει.
H γάμευση, σε 'κείνη τη στάση, άρχισε, απ' τη μεριά της, με ήπιες κυματοειδείς κινήσεις, ακουμπώντας με τις παλάμες στο, ακόμα αγύμναστο, στήθος μου, πότε κοιτάζοντάς με και πότε κλείνοντας τα μάτια, ενώ απ' τη μεριά μου ακολούθησα τον ρυθμό της νιώθοντας ικανοποιητικά —και όχι ψιλοϊκανοποιητικά— την πρόστριψη, πότε κρατώντας τα κάγκελα του κρεβατιού πίσω απ΄το κεφάλι μου, πότε τη λεκάνη της και πότε χαϊδεύοντας τα μικρά, χαλαρά βυζιά της.
— Kiss?... No?... OK. Φίλα με στον λαιμό τότε! έγειρα πίσω στο μαξιλάρι.
Ολοκλήρωσα έχοντάς τη γραπώσει απ' τ' αναιμικά κωλομάγουλα και παλινδρομώντας το καυλί μου στο ελαστικό μουνάκι της.
— Ειρήνη, καλά είσαι;
Η ερώτηση ήρθε, απ' την ηλικιωμένη τσατσά, περίπου στο δεκάλεπτο. Την ώρα που εγώ πλενόμουν κι κοκότα ήταν έτοιμη ν' ανοίξει την πόρτα.