Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τσαρκα στη Φυλης, μαζι με τις ορδες των ασιατων προσφυγων, που σερνονται αναμεσα στα μπουρδελα πρωι πρωι. Αντε να παω και μια απο Καλυμνου. Χτυπισα κουδουνι περιμενα και ανεβηκα πανω. Η τσατσα με ειδε με χαιρετησε και παρουσιασε τη Χριστινα, η αλλη κοπελα ειπε ηταν στο δωματιο.
Η Χριστινα ειναι ψηλη ρωσιδα τριανταρα, κανονικων κιλων, μαλια εχει ξανθα και σωμα κανονικο με λιγα κιλακια στην κοιλια (εμενα δεν με χαλασαν). Σαλοναρισε καπως μαζεμενα. Δεν ειχα αποφασισει ακομα, αν θα μπω, ελεγα μεσα μου μηπως στη μαχη θα μου βγει επιπλο, αλλα εκεινη την ωρα μπηκε και καποιος πλανωδιος και αρχισε να τη πρηζει να αγορασει κατσαρολες και κουζινικα. Η κοπελα τον κοιταξε με εκπληξη και πεταξε την θεικη ατακα – μα εμεις δεν μαγειρευουμε εδω!. Με επιασαν τα γελια, γελασε και αυτη και καταλαβα, οτι δεν ειναι ξερη, απλα ετσι ειναι το στυλ της, δεν πολυ παρλαρει χωρις λογο. Βασικα ειναι σαν μια ρωσιδα γειτονισσα που μετακομισε μολις στην πολυκατοικια και φερεται ταχα μου σεμνα για να μην προκαλει τους σπιτονοικοκοιριδες. Κατι τετοιες γυναικες βλεπεις στο δρομο και λες – εναν μπουτσο θα`ριχνα ανετα, για συσφιξη της ελληνορωσικης φιλιας.
Τελος παντων, εδωσα στην τσατσα το μπλε χαρτι και περασα στο δωματιο. Η τηλεοραση επαιζε καποια καλτ τσοντα, το κρεβατι εδειχνε φρεσκοστρωμενο. Ριχνω λιγο νερακι στον κατω οροφο, ξαπλωνω και τσακ – να`τη η γειτονισσα. Ελα να σε χαλαρωσουμε λιγο – λεει με χαρακτηριστικο "λ" των ρωσοφωνων και ξεκιναει με μασαζ στην πλατη και στα μπρατσα μου. Εχει δυνατα χερια το Χριστινακι, και δεν της φαινοτανε!
Γυριζω, της βγαζω κατι σαν κοντο νυχτικο που φοραγε και αρχιζω να πιπιλαω με μανια τις ρωγες στα μαλακα βυζια της. Φιλια στο στωμα δεν επιδιωκω με τις πουτανες, οποτε δεν χρειαστηκε να με σταματησει. Τη χουφτωνα και τη χαιδευα, αντιρριση καμια (νταξει, και εγω δεν το παιζω ουραγκοταγκος, προσεχω τις κινησεις μου).
Μετα την αφησα να αναλαβει τη δραση – η πιπα της καλη, υγρη και με διαρκεια. Ισως να μην φτανει σε επιπεδο των υπερμαστορισσων στο στοματικο, το παλευε, ομως, αρκετη ωρα και πετυχε το ζητουμενο – το καυλι μου εγινε σκληρο και ετοιμο για δραση.
Περναει την καπωτα και ανεβαινει πανω μου. Εχει μακριες ποδαρες και μπουταρες για καλα σκαμπιλια μια χαρα. Τη σταση της καουγερλ βαριεμαι γρηγορα - τη γυριζω στα τεσσερα και δινω πονο οσο τραβουσε η ορεξη μου. Ουτε παραπονο, ουτε αγριες ματιες η Χριστινα, μικρες φωνες εβγαζε και δεν μου το επαιζε πορνοσταρ σαν κατι χαζες που νομιζουν οτι θα παρουν οσκαρ πορνοερμηνειας.
Χυνω και ολα μια χαρα. Χαιρετουρες, “γεια σου, μωρο μου” και εφυγε. Τη καταγαμησα τη γειτονισσα και το ευχαριστηθηκα. Η τσατσα το μονο που εκανε να φωναξει στην πλατη μου γεια σας και αυτο ηταν.