Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πέμπτη, ώρα 18:23
«Καθίστε!»
Η υπηρεσία συγύριζε το δωμάτιο στο βάθος, εκείνο απέναντι απ' την εξώπορτα, τ' άλλα δύο είχαν ανοιχτές τις πόρτες τους επίσης.
Κάθισα.
«Γεια σας!», μου ευχήθηκε λίγο αργότερα. «Χαίρετε». «Υπάρχει κορίτσι καλή στο δωμάτιο, σιγά σιγά να περάσεις πάρα πολύ ωραία– Γεια σας, περάστε, καθίστε, τώρα να 'ρθει κορίτσι μας...».
Μόλις είχε εισέλθει νεαρός ημεδαπός συναγωνιστής.
«Ντέκα ιευρώ, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, καλό σεξ, εξήντα εννιά, φιλάκια στα βυζάκια, να περάσετε πάρα πολύ ωραία...», μας ενημέρωσε.
Απ' τα ενδότερα ακούστηκαν τακούνια να πλησιάζουν...
«Τώρα έρχεται παιδιά... Αστέρι κορίτσι και καλό σεξ!», μας προϊδέασε.
«Γεια σας!»
Την πόρνη που εμφανίστηκε την είχα ξαναδεί... στ' Αλκιβιάδου... ήταν με ίσιο ξανθό μαλλί πιασμένο σε κοντή αλογοουρά, είχε στρογγυλό συμπαθητικό πρόσωπο, μικρό στήθος, μέτριο ανάστημα, σώμα με πιασιματάκια, ταττού στον αριστερό δελτοειδή.
«Γεια σου...», ανταπέδωσα την ευχή.
«Εδώ καυλιάρα μας!», ακούστηκε η τσατσά.
Ο συναγωνιστής αμέσως σηκώθηκε να φύγει, με την κοπέλα να του ρίχνει ένα σουβλερό βλέμμα καθώς επέστρεφε στα ενδότερα.
Σηκώθηκα και πλησιάζοντας την υπηρεσία ρώτησα, «πώς τη λένε;». «Νίκα!». «Νίκα... Ορίστε!», της έδωσα ένα δεκάρικο. «Περάστε εκεί, μόλις άλλαξα σεντόνι!», μου έδειξε την κάμαρα στο βάθος. «Τέλεια, εκεί θα περάσω!», είπα και κίνησα.
Με το που μπήκα έριξα ένα κατούρημα στον νιπτήρα ενώ αργότερα, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της πεντάλεπτης αναμονή μου, ετοιμάστηκα ν' αρνηθώ σε περίπτωση που η τσατσά με ρωτούσε...
Μόλις είχε προηγηθεί στιχομυθία, εκείνης με συναγωνιστή, στο σαλόνι: «Περίμενε, θα ρωτήσω τον πελάτη, εάν μπορεί να περιμένει–». «Εντάξει, ευχαριστώ!». «Νά 'ρθει εσένα πρώτα».
Τελικά δεν μ' ενόχλησε.
«Γεια σου μωρό μου!», μου χαμογέλασε μπαίνοντας η κοκότα. «Γεια σου μωρό μου!», της ανταπέδωσα το χαμόγελο απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. «Τι κάαανεις;», πλησίασε. «Καλά». «Καλά είσαι;», ξαναρώτησε. «Εσύ δεν ήσουνα και στ' Αλκιβιάδου;», τη ρώτησα αντί ν' απαντήσω γι' άλλη μια φορά πως ήμουν καλά. «'Ημουνα!», παραδέχτηκε. «Δεν έχουμε περάσει ποτέ μαζί», βιάστηκα να προσθέσω. «Μ-μ!» (αρνητικό), έκανε με σιγουριά. «Θα το θυμόσουνα;», ρώτησα μιας και μ' εντυπωσίασε η σιγουριά της. «Μ-μ! (καταφατικό), απάντησε με την ίδια σιγουριά. «Δουλεύεις καιρό εδώ;». «Ε, δεύτερη βδομάδα». «Α, μάλιστα...».
Σκύβοντας από πάνω μου ξεκίνησε με φιλάκια και γλειψιματάκια στις θηλές, με μένα να της χαϊδεύω τα πόδια (οι τριχούλες στις γάμπες της αγκύλωναν), τον κώλο, την πλάτη, τον αυχένα, να της χουφτώνω τα βυζάκια, να επιχειρώ —και να καταφέρνω— να της τα γλείψω–ρουφήξω επίσης.
«Τι έγινε;», τη ρώτησα όταν την είδα να ψαχουλεύει —με τον δείκτη και τον αντίχειρά της— την άκρη της γλώσσας της. «Τριχούλα...».
Τα υγρά προκαταρκτικά της συνεχίστηκαν για λίγο ακόμα στον λαιμό, στα μάγουλα και στ' αυτιά μου.
Την καπότα μού την τοποθέτησε και την ξετύλιξε με το στόμα αλλά προηγουμένως μου έγλειψε–ρούφηξε ηδονικά τ΄αρχίδια. Η πίπα της ήταν βαθιά, αυξομειούμενου ρυθμού, διαρκείας, ενώ εμπεριείχε τα κλασικά «ποπ» και τη συνόδευε από χαμηλής έντασης «μμμ».
«Εντάξει, σηκώθηκε καλά! Για να δοκιμάσουμε στα τέσσερα...», της ζήτησα.
Τον έχωσα και «πλαφ πλαφ πλαφ!...», άρχισα να γαμάω — καλή αίσθηση.
Η υπηρεσία με απογοήτευσε ειδοποιώντας —διακριτικά είναι η αλήθεια— στο εξάλεπτο...
«Θέλεις και κανονικά;», με ρώτησε η Νίκα ύστερα από αρκετά ακόμα δικά μου «πλαφ».
Συμφώνησα και ξαπλώνοντας ανάσκελα άνοιξε τα πόδια, φέρνοντας τα γόνατα δεξιά και αριστερά στο ύψος των ώμων της, έτοιμη να με υποδεχτεί...
Κατάφερα να ολοκληρώσω, γαμώντας την σε 'κείνη τη στάση, με το αριστερό μου μάγουλο ν' ακουμπάει το αριστερό δικό της και τα χέρια μου στριμωγμένα ανάμεσα στο σεντόνι και τα κωλομάγουλά της να χουφτώνουν τα τελευταία.