Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη, ώρα 18:16
Στην απογευματινή μου τσάρκα του περασμένου Σαββάτου η πόρνη του συγκεκριμένου μπουρδέλου στεκόταν στην είσοδο και σε όποιον τραβούσε την προσοχή τον καλούσε να περάσει.
Επρόκειτο για μια νέα στην ηλικία γυναίκα, με καστανόξανθο μαλλί πιασμένο πίσω, έτσι κι έτσι πρόσωπο, μικρό στήθος, μέτριο ανάστημα, ψιλογεροδεμένο σώμα — φορούσε μεσοφόρι. Πλησίασα. «Γεια σου». «Γεια σου, μωρό μου!». «Πώς σε λένε;». «Σάρρα!». «Και τι πρόγραμμα έχεις;». «Φουλ πρόγραμμα». «Δηλαδή κώλο». "Si!". «Οκέι, εντάξει Σάρρα, ευχαριστώ πολύ!».
Τέσσερις μέρες μετά βρισκόμουν πάλι εκεί.
«'Ελα μωρό μου να σε δει το παλικάρι!», άκουσα, καθώς έμπαινα, την υπηρεσία να καλεί την πόρνη για να τη δει ένας αλλοδαπός, ενώ την επόμενη στιγμή μού ευχόταν υγεία. «Χαίρετε!», ευχήθηκα κι εγώ και στάθηκα παραπέρα. 'Υστερα από λίγα δευτερόλεπτα εμφανίστηκε η... «Σάρρα! Ελεύθερο στοματικό, εξήντα εννιά, κώλο, με δέκα ευρώ!». «Γεια σας!», μας χαμογέλασε η περί ης ο λόγος. Ο αλλοδαπός έγινε μπουχός. «Είναι καλό και περιποιητικό!», συμπλήρωσε η τσατσά στρέφοντας την προσοχή της σε μένα. 'Εβγαλα το δεκάρικο. «Στο βάθος, ελάτε!», μου έδειξε προς τα ενδότερα.
Με πήγε στο δωμάτιο που πριν δύο βδομάδες είχα συνευρεθεί με την Αλεξάνδρα. «'Οπα, λίγο χαρτάκι να βάλω μόνο, ένα λεπτάκι να κλείσω και το ερ κοντίσιον γιατί θα ξυλιάσετε!», ενδιαφέρθηκε να κάνει, ενώ πριν με αφήσει μόνο μ' ενημέρωσε πως, «η κοπέλα έχει δωμάτιο, θα έρθει αμέσως μετά».
Η κοπέλα ήρθε έπειτα από εννέα λεπτά.
«Γεια σου!», της ευχήθηκα απ' το κρεβάτι όπου ήμουν ξαπλωμένος. «Γεια σου». «Τι κάνεις;». «Καλά». "Where are you from?". Με κοίταξε με απορία, κατσουφιασμένη. Επανέλαβα στα ελληνικά. «Αλβανία».
Αφού γδύθηκε —κοιλίτσα— κάθισε στο κρεβάτι, «κρακ κρακ κρακ!». Στα χέρια της έπαιζε ένα υγρό μαντιλάκι. Δεν έκανε κίνηση, περιμένοντας να δει εάν θα της έλεγα να μου σκουπίσει τον πούτσο. Εντωμεταξύ έδειχνε βαριεστημένη.
«'Εχεις κάτι;», τη ρώτησα. «'Οχι», ψιθύρισε κοιτάζοντας το μαντιλάκι, για να το αφήσει στη συνέχεια στο πλάι και να πιάσει το πουλί μου με τα τρία γνωστά δάχτυλα (αντίχειρας, δείκτης, μέσος).
Ξεκίνησε να με μαλακίζει.
«Δεν μου λες, καθόλου φιλάκια στο στήθος δίνεις κι εδώ˙ στον λαιμό;», τη ρώτησα. «Μμ;», με κοίταξε με απορία. Της έδειξα τις εν λόγω περιοχές μου, μετά έδειξα προς το στόμα της και ξανά τις περιοχές. «Τι;», συνέχιζε να μην καταλαβαίνει. «Εσύ, εδώ (στήθος) και εδώ (λαιμό)!... Εσύ! Δίνεις (φιλάκια);». Τελικά κούνησε αργά, αλλά καταφατικά το κεφάλι. «Ωραία, δώσε!», χαμογέλασα και ξάπλωσα καλύτερα.
Επικεντρώθηκε στη δεξιά μου ρώγα, φροντίζοντας με επιμέλεια ν' απομακρύνει τις λιγοστές πέριξ τρίχες πιέζοντάς τες στο πλάι. Εγώ την επιβράβευα με «μπράβο Σάρρα... μμμ... μπράβο Σάρρα...». Βλέποντας όμως πως δεν γινόταν δουλειά τής ζήτησα να μου δώσει το προφυλακτικό. Εκεί μ' εξέπληξε ευχάριστα όταν αρνήθηκε μ' ένα «όχι» —συνεχίζοντας να λέει κάτι στ' αλβανικά—, δίνοντάς μου να καταλάβω πως δεν είχε πρόβλημα να συνεχίσει το γλείψιμο για να καυλώσω καλά. Πράγμα το οποίο κι έκανε.
«Μπράβο ρε Σάρρα... Μπράβο ρε Σάρρα...», της είπα τότε ευχαριστημένος, ζητώντας της στη συνέχεια ν' ασχοληθεί και με τον λαιμό μου «που δεν έχει και τρίχες (ξυρισμένος)». Πάλι όμως δεν κατάλαβε...
«Εσύ... εδώ!», της έδειξα.
Με φίλησε – έγλειψε ψιλοϊκανοποιητικά για λίγο. «Ααα, μπράβο...». «Ματς-μουτς, ματς-μουτς...». «Σηκώθηκε λίγο, ε;», είπα κοιτάζοντάς την. Η ψωλή μου όντως είχε ψιλοκαυλώσει. «Δώσε το προφυλακτικό». Τελικά το ξετυλίξαμε μαζί κατά μήκος του ημικαυλωμένου μορίου μου και προχώρησε σε μια μέτρια πίπα.
Τη γάμησα πισωκολλητά γονατιστά, για περισσότερη ώρα απ' ό,τι υπολόγιζα —μιας και λόγω λίπανσης δεν ένιωθα ικανοποιητικά την πρόστριψη—, αλλά τελικά, με λίγη περισσότερη προσπάθεια και κάποια συγκέντρωση, κατάφερα να ολοκληρώσω.