Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη, ώρα 18:04
Στο μισοφωτισμένο σαλόνι δύο ημεδαποί συναγωνιστές συζητούσαν για περιοχές της Αθήνας που είχαν να πάνε καιρό. Τη συζήτηση διέκοψε ο ήχος από το άνοιγμα μιας πόρτας στα ενδότερα. 'Υστερα από λίγο μία γυμνόστηθη νταρντανοειδής μιλφ —με μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο τραχύ πρόσωπο, πλούσιο στήθος, μεγάλο τατουάζ στο αριστερό μπράτσο, την οποία είχα δει στον όροφο της Κεραμεικού 13 στην πρωινή τσάρκα του περασμένου Σαββάτου— μας ευχήθηκε υγεία με σιγανή φωνή. Τη συνόδευε μία χαμηλού αναστήματος μεσήλικη υπηρεσία.
«Να η κοπέλα μου, δέκα ευρώ! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, σιγά σιγά δεν βιάζεται, ισπανικό... Είναι πολύ καλή!»
Οι συμπατριώτες δεν έδειξαν ενδιαφέρον — μάλιστα ο ένας σηκώθηκε να φύγει.
«Ορίστε», έδωσα στη βοηθό το ακριβές αντίτιμο και προχωρήσαμε στο εσωτερικό — η κοπέλα είχε αποχωρήσει νωρίτερα. Κατευθύνθηκα στο δωμάτιο που βρίσκεται στο βάθος του διαδρόμου. «Εδώ εδώ εδώ!», σχεδόν μου φώναξε η τσατσά. «Εδώ;», έδειξα την ψιλοάθλια κάμαρα στην αρχή του διαδρόμου. «Ναι κύριε».
'Υστερα από τρία λεπτά η πόρνη άνοιγε την πόρτα. Του λόγου μου —τσίτσιδος— δεν είχα ακόμα ξαπλώσει στο κρεβάτι-φωτιστικό.
«Γεια σου, τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Καλά, εσύ;». «Καλά!... Πώς σε λένε;». «Κατερίνα!». Αφήνοντας το προφυλακτικό δίπλα στο μαξιλάρι ξεβρακώθηκε, μένοντας ολόγυμνη.
«Από πού είσαι Κατερίνα;», ρώτησα πλησιάζοντάς την. «Ελληνογερμανίδα είμαι εγώ, τσιγγάνα». «Εγώ, Έλληνας», την πληροφόρησα και περνώντας από δίπλα της —χουφτώνοντας τον κώλο της— συμπλήρωσα ξαπλώνοντας: «'Ελληνας, μπαλαμός!». «Ναι, μπαλαμός! Χα χα χα... Ωραίο!».
Ανεβαίνοντας κι εκείνη στο μονό κρεβάτι μού είπε να της κάνω λίγο χώρο. «Ναι, όσο θες!», τραβήχτηκα. Γονατίζοντας πλάι μου πήρε να ετοιμάσει την καπότα. Της ζήτησα, πριν την πίπα, να με καυλώσει με κανένα φιλάκι – γλειψιματάκι. Μου πρόσφερε ισπανική —χωρίς να πιάνει τα βυζιά της— και ακρογλώσσιο γλείψιμο στις θηλές τις οποίες δεν παρέλειπε να ψιλορουφάει – ψιλοδαγκώνει.
«'Ασε, θα ξετυλίξω εγώ την καπότα!», της είπα όταν πήγε να την τοποθετήσει στην κορυφή της βαλάνου — εντωμεταξύ είχα ψιλοκαυλώσει. «'Ετσι όμως...», μου την έδωσε με τη σωστή πλευρά. «Ναι ναι, ξέρω...», ξετύλιξα πιέζοντας πρώτα τη θηλή, έτσι ώστε να μην πάρει αέρα.
Η πίπα της ήταν μέτρια, πασπατεύοντάς μου παράλληλα το περίνεο με τ' ακροδάχτυλα.
«Κάτσε να... 'Ερχεσαι στα τέσσερα;», της ζήτησα —δείχνοντας ταυτόχρονα—, όταν ένιωσα πως ήμουν έτοιμος για "διακόρευση". «Κρακ κρακ κρακ!...». Τα κωλομάγουλα και τα ξυρισμένα μεγάλα χείλη του μουνιού της μισάνοιξαν προκλητικά. «Λίγο πιο κάτω εάν θες...», την πίεσα με το χέρι μου στη μέση. «Ναι!», συμφώνησε, χαμηλώνοντας όμως πολύ. «Λίγο πιο ψηλά...». Ανασηκώθηκε όσο χρειαζόταν. Τον έχωσα και άρχισα να γαμάω τον φαρδουλό κόλπο της κρατώντας την σφιχτά απ' τα καπούλια. Τελικά έχυσα, λίγο αργότερα, ξαπλωμένος ανάσκελα και αυνανιζόμενος, ενώ εκείνη την είχα βάλει να με φιλάει – γλείφει στον λαιμό και στ' αυτιά.
«Απόγευμα είσαι εσύ εδώ, ε;», ρώτησα όταν πια είχαμε τελειώσει. «Απ' το πρωί μέχρι δώδεκα βράδυ, εδώ. 'Εντεκα το πρωί έρχομαι και δώδεκα βράδυ φεύγω», ήταν η απάντησή της.