Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δευτέρα, ώρα 13:48
«Γεια σας! Αλεξάνδρα δουλεύει σήμερα, Ρωσίδα...»
Την Αλεξάνδρα τη συναντούσα ως υπηρεσία στον συγκεκριμένο οίκο˙ ως «κορίτσι» —όπως η ίδια αναφέρθηκε στον εαυτό της— πρώτη φορά την είχα δει στην πρωινή τσάρκα που έκανα πριν δυο μέρες.
«Κάνει όλες στάσεις, ελεύθερα πιασίματα, ελεύθερο στοματικό, εξήντα εννιά, πισωκολλητό, ισπανικό, δέκα ευρώ», ολοκληρώθηκε η παρουσίαση — απούσας της περί ης ο λόγος.
Σηκώθηκα.
«Την ξέρω την Αλεξάνδρα, θα περάσω!». «Ελάτε από δω...», η τσατσά έδειξε προς τα ενδότερα κι αμέσως μετά απευθύνθηκε προς τον αλλοδαπό που περιμέναμε μαζί στο σαλονάκι: «Εσύ μη φεύγεις, έχει κι άλλα δωμάτια!».
Στο κουζινάκι είδα την πόρνη — όρθια. Καστανόξανθο ίσιο ψιλολαδωμένο μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο πρόσωπο, μεγαλούτσικο στήθος, μονοκόμματος κορμός, γεροδεμένα άνω και κάτω άκρα. «Γεια σου!», μου ευχήθηκε καλύπτοντας με τα χέρια το γυμνό στήθος της (!). «Γεια σου». «Τι κάνεις;». «Καλά».
Στο συμπαθητικό δωμάτιο την περίμενα τρία-τέσσερα λεπτά.
«Εντάξει μωρό μου, έτοιμος είσαι;», ενδιαφέρθηκε να μάθει μπαίνοντας, με τα σχετικά ανά χείρας. «'Ετοιμος!». «Τι κάνει αγόρι μου;», ξαναρώτησε πλησιάζοντας το κρεβάτι όπου (κρακ κρακ κρακ!) είχα ήδη ξαπλώσει. «Καλά, εσύ;». «Καλά».
«Κρακ κρακ κρακ!...», τα ελάσματα έτριξαν κάτω απ' το βάρος της. Στο χέρι κρατούσε ένα υγρό μαντιλάκι. «Αλεξάνδρα, δεν θέλω ελεύθερο στοματικό», την ενημέρωσα. «Εντάξει μωρό μου!», συμφώνησε και για λίγο δεν ήξερε που να το αφήσει — τελικά το απίθωσε στο κρεβάτι. «Μη φοβάσαι, να μην έχεις άγχος!», μου χαμογέλασε καπακώνοντάς με. «Οκέι...». «Παπούτσια μου σε πειράζουν; Γιατί εγώ δεν βγάζω», μου έκανε γνωστό κάνοντας λίγο πίσω για να με κοιτάξει στα μάτια. «'Αστα, δεν πειράζει», της απάντησα. «Εντάξει μωρό μου;», ζήτησε να της επιβεβαιώσω. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι.
Ξεκίνησε με φιλιά και γλείψιμο σε θηλές, ενώ έπειτα από δική μου επιθυμία συνέχισε στον λαιμό, στα μάγουλα, πέριξ του στόματος, στ' αυτιά μου. Τα φιλιά της ήταν δυνατά και γρήγορα —σαν να πάταγε σφραγίδες ένα πράγμα—, ενώ το γλείψιμό της ακρογλώσσιο — τουλάχιστον στην αρχή. 'Ετσι όπως με είχε βάλει από κάτω της προσπαθούσα —και τα ψιλοκατάφερνα— να της γλείφω – ρουφάω τα βυζιά, να της φιλάω – ρουφάω τον λαιμό, ενώ της χάιδευα – χούφτωνα το σφιχτό κρέας.
«Βάζω;», με ρώτησε όταν —έχοντας προηγηθεί ισπανική και έντονη ορχεολειχία, με περιποίηση των μηροβουβωνικών πτυχών και του υπογαστρίου μου—, επήλθε η στύση. Στην καταφατική μου απάντηση μού έδειξε κι ένα δεύτερο προφυλακτικό τονίζοντας πως πάντα παίρνει δύο μαζί της.
Η πίπα που ακολούθησε ήταν σε αργό τέμπο, υγρή, βαθιά, συνεπικουρούμενη από αρχιδολείψιμο.
«Μάλλον, ξέρεις κάτι Αλεξάνδρα;», της είπα βλέποντας πως το τσιμπούκι τράβαγε σε μάκρος. «Ποπ!... Πες μου αγόρι μου!». Της ζήτησα να προχωρήσουμε στο γαμήσι και συγκεκριμένα στη στάση της γελαδάρισσας. Με καβάλησε πρόθυμα και χώνοντας το καυλί μου στον κόλπο της άρχισε να τρίβεται. Τελικά κατάφερα να χύσω γαμώντας την πισωκολλητά γονατιστά. Ακριβώς τη στιγμή που η υπηρεσία χτυπούσε την πόρτα...
«Εντάξει αγόρι μου;», ρώτησε γυρίζοντας προς το μέρος μου. 'Εγνεψα καταφατικά. «Κομπλέ;», ξαναρώτησε. «Κομπλέ, κομπλέ! Χα χα χα», επιβεβαίωσα. «Γιατί πρώτη φορά πάμε μαζί, γι' αυτό», εξήγησε.