Λεπτομέρειες αξιολόγησης

«Καλώς τόνε!». «Γεια σας», ευχήθηκα στην υπηρεσία που μόλις με είχε καλωσορίσει. «Κάτσε», μου πρότεινε. Αν και δεν είχα σκοπό το έκανα —νιώθουν καλύτερα έτσι, οπότε απαντούν πιο εύκολα στις ερωτήσεις, αυτό έχω καταλάβει. «Νά 'ρθουν τα κορίτσια;». Κούνησα καταφατικά το κεφάλι. «'Ελα αγάπες!». Πρώτη εμφανίστηκε η Μελίνα —στο τέλος της τέταρτης με πολύ αρχή της πέμπτης δεκαετίας της ζωής της—, με μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, συμπαθητικό πρόσωπο, μικρό στήθος —μπορεί και μικρομεσαίο—, φαρδουλό κώλο, γεμάτα μπούτια με ίχνη κυτταρίτιδας. Η οποία φορούσε ένα τζιν σορτσάκι και στηθόδεσμο. «Γεια σου αγάπη μου, τι κάνεις; Καλά είσαι;», μου χαμογέλασε. «Γεια σου». Ακολουθούσε μία —μάλλον νεότερη— καστανή, με καλό πρόσωπο, μικρομεσαίο στήθος, νορμάλ κορμί. Με χαιρέτησε κι εκείνη. «Βλέπεις δυο κούκλες που σου 'φερα;». «Οκέι...», ψιθύρισα, ενώ με τα δόντια μου έκοβα (επιτέλους!) ένα πετσάκι απ' το κάτω χείλος μου. «Ποια σ' αρέσει από τις δύο;». «Θα περάσω με τη Μελίνα». «Την ξέρεις τη Μελίνα, έλα Μελίνα βάλε το παιδί—». «Την άλλη κοπέλα πώς τη λένε;». «Ελένη!», απάντησε η τσατσά. «Ελένη...», επανέλαβα. «Κι έχει και παρτούζα, θες παρτουζίτσα;», δεν έχασε την ευκαιρία. «'Οχι, χε χε...», αρνήθηκα. «'Οχι αγάπη μου, εντάξει!», συμφώνησε. Η Μελίνα μου έδειξε τα ευρύχωρα δωμάτια. Καλά δωμάτια, αλλά κι ο θόρυβος της Λιοσίων ενοχλητικός. Εάν ήταν ξενοδοχείο θα ζητούσα να μ' έβαζαν απ' την πίσω μεριά...
'Ηρθε ύστερα από τρία λεπτά. «Εντάξει μωρό μου;», χαμογέλασε. «Κρικ κρικ...», μετακινήθηκα πάνω στο κρεβάτι για να της κάνω χώρο, ενώ ταυτόχρονα τη ρωτούσα: «Μέχρι ποια ώρα είσαι;». «Μέχρι πέντε πρωί». Στη συνέχεια έμεινε ολόγυμνη και σκύβοντας πάνω απ' τον πούτσο μου ρώτησε: «Η πίπα έτσι;». «'Οχι όχι, με προφυλακτικό». Πήρε να ετοιμάσει την καπότα. «Αλλά ξέρεις τι; Πριν την πίπα, εδώ (έδειξα το σώμα μου) καθόλου φιλάς;». «Ναι!», έκανε κρύβοντας το μικρό φακελάκι στη χούφτα της. «Α, μπράβο!», βολεύτηκα καλύτερα: «Κρικ κρικ κρικ». Ξεκίνησε με θορυβώδη, επιφανειακά φιλάκια στο στήθος, στον λαιμό (τα τελευταία, έπειτα από παράκλησή δική μου —εντωμεταξύ το στόμα της μύριζε φαγητίλα), ενώ μ' έγλειψε-ρούφηξε στις θηλές. «Α, μπράβο, έτσι...», μουρμούριζα, αν και τα φιλιά όπως και το γλείψιμο-ρούφηγμά της δεν με ικανοποίησαν αρκετά, αλλά εντάξει, για ένα εικοσάρι που πλήρωσα δεν ήταν άσχημα...
Διαπιστώνοντας την έναρξη της στύσης άνοιξε την καπότα. «Από Βουλγαρία είσαι;», ρώτησα —αν και ήξερα την απάντηση— καθώς εκείνη ξετύλιγε το ελαστικό κατά μήκος της ημικαυλωμένης ψωλής μου. «Ναι», χαμογέλασε. Η πίπα της ήταν βαθιά, ενώ ψιλοχάιδευε και τ' αρχίδια μου. Σύντομα της ζήτησα να με καβαλήσει. «ΚΡΑΚ ΚΡΑΚ, ΚΡΑΚ ΚΡΑΚ, ΚΡΑΚ ΚΡΑΚ!...», τη γάμησα και με "γάμησε" (ικανοποιητικά —κουνιόταν καλά, ενώ μου φάνηκε και "στενή") για κάμποσα δευτερόλεπτα. Για τη συνέχεια της είπα να ξαπλώσει ανάσκελα. «Στο στόμα φιλάς καθόλου;», ρώτησα πριν συνεχίσω. «'Οχι...». «ΚΡΑΚ ΚΡΑΚ ΚΡΑΚ!...». Τελικά δεν βολεύτηκα σε 'κείνη τη στάση, οπότε... «Για έλα και λίγο στα τέσσερα!». Αμέσως πήρε θέση σωστή, ενώ του λόγου μου γονάτιζα πίσω της. Το μουνογαμήσι ολοκληρώθηκε επιτυχώς ύστερα από λίγο. «Ααα!...». «Οκέι;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «Οκέι, οκέι...», επιβεβαίωσα.
Φεύγοντας χαιρέτησα αλλά δεν πήρα απάντηση απ' το κουζινάκι. Βγαίνοντας απ' την αυλόπορτα διέσχισα κάθετα τη Λιοσίων με κατεύθυνση το απέναντι στουντέλο. Η νύχτα προβλεπόταν μακρά...