Λεπτομέρειες αξιολόγησης
6.4 126 10
Μπουρδέλα
95802
Γενική βαθμολογία
6.4
Εμφάνιση κοπέλας
6.0
Συμμετοχή/διάθεση/υπηρεσίες κοπέλας
7.0
Χώρος/καθαριότητα χώρου
6.0
Συμπεριφορά τσατσάς/τσάτσου
7.0
Σχέση αξίας/κόστους
6.0
Το μεγάλο σαλόνι του αριστερού μπουρδέλου –όπως μπαίνουμε απ' την αυλόπορτα– ήταν άδειο από κόσμο. «Γεια σας, καθίστε!», άκουσα την υπηρεσία απ' το κουζινάκι. Συμμορφώθηκα με την επιθυμία της. Μετά από λίγο εμφανίστηκε και πλησιάζοντας μ' ενημέρωσε πως: «θα δείτε τη Μαρία μας, ωραίο τσιμπουκάκι, ισπανικό στα βυζάκια, εξήντα εννιά, όλες οι στάσεις, κάτω-πάνω», προσθέτοντας ότι: «είναι πολύ δυνατή στο σεξ η Μαρία!». «Γεια σου». Αυτή που μόλις μου είχε ευχηθεί ήταν η περί ης ο λόγος. Επρόκειτο για μία Mother I'd Like (to) Fuck, με ίσο (έτσι, χωρίς γιώτα...) κατάξανθο μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτριο πρόσωπο, μεγάλο στήθος, "δεμένο" κορμί –χωρίς να είναι χοντρή–, με κωλάρα και καλοθρεμμένες μπουτάρες. «Γεια σου Μαρία». «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει και προχώρησε προς τα δωμάτια. «'Ελα να περάσεις, που είναι πολύ καλή!», προσπάθησε να με δελεάσει η τσατσά. «'Ελα, θα σου κάνει ένα πολύ ωραίο τσιμπούκι και θα την πάρεις πισωκολλητά να ευχαριστηθείς!», πρότεινε. «Καλώς, μπορεί λίγο αργότερα, ευχαριστώ πολύ!», είπα και κίνησα να φύγω. «Εντάξει, σκέψου το κι έλα».
Επέστρεψα στο τέλος της τσάρκας. Η υπηρεσία ενημέρωνε συναγωνιστή: «...τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, πιασιματάκια ελεύθερα, ισπανικό–». «Θα περάσετε;», διέκοψε μόλις με πρόσεξε. «Ναι». «Ελάτε!... Ισπανικό στα βυζάκια, πάρα πολύ καλή!», ολοκλήρωσε βιαστικά και με οδήγησε στα ενδότερα. Πήγε να με βάλει στο πρώτο, αλλά... «Α, πάμε στο δίπλα, γιατί δεν το έχω φτιάξει αυτό!... 'Ελα, έφυγε τώρα πελάτης... Πέρασε...», μου έδειξε το μεσαίο. «Θα μπω εκεί, δεν με πειράζει», είπα δείχνοντας το πρώτο. «Α, ναι; Κάτσε να στο φτιάξω», συμφώνησε πρόθυμα. Τότε πρόσεξα το τρίτο. «Να μην μπω εδώ στο αριστερό, που είναι έτοιμο;». «Θες να πας στο τρίτο;... Πήγαινε, δεν έχει πάει κανείς».
Μπαίνοντας ένιωσα το ψύχος (κλιματιστικό σε υπερλειτουργία γαρ).
«Γεια σου Μαρία», της ευχήθηκα ύστερα από 5 λεπτά –για δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο πρωινό. «Τι κάνεις αγάπη μου;... Κάνει κρύο, ε;», παρατήρησε. «Ναι, κι εγώ όταν μπήκα το ένιωσα», συμφώνησα. Στη συνέχεια ξάπλωσα κι εκείνη γονατίζοντας πλάι μου άρχισε να με πασπατεύει στο στήθος, στ' αρχίδια στο πουλί. Την πασπάτευα κι εγώ στα βυζιά, στον κώλο, στο μουνί (γέλη), στα μπούτια. «Δούλευες και πουθενά αλλού εσύ;», ρώτησα έτσι όπως αλληλοπασπατευόμασταν. «Δούλευα, ναι». «Πού;». «Εδώ δούλευα πριν φύγω...». «Ναι...», έκανα παρακινώντας την να συνεχίσει. «Και στο Ιάσονος δούλευα... δεν ήμουνα εδώ, έχω–». «Ιάσονος, πού;», τη διέκοψα. «Στο 30, πάνω». «Α, Ιάσονος στο 30, πάνω...», επανέλαβα, για να συμπληρώσω: «Δεν σε θυμάμαι...» (καλά, αυτό δεν σημαίνει και κάτι... χε χε χε). «Μμμ, ναι, γιατί λείπω συνέχεια δεν είμαι εδώ». «Πού πας;». «'Ημουνα νησί». «Σε ποιο;». «Ε, παντού, εγώ γυρνάω, από δω από 'κει, Χίο, Σαντορίνη... Πιο καλά είναι επαρχία... Τώρα δυο μέρες έχω εδώ». «'Εχει πιο πολύ κόσμο, ε;». «Είναι πιο πολλά λεφτά μωρό μου. 'Αλλο να πας με 30-40 ευρώ, άλλο να πας με δέκα». «Μάλιστα...». «'Εχει διαφορά, μπορεί να κάτσεις και 5 λεπτά παραπάνω... Για λίγο καιρό πηγαίνω, δεν πηγαίνω για πολύ».
Στη συνέχεια –έτσι όπως ήταν πλάι μου– έσκυψε και βάζοντας τον ημικαυλωμένο πούτσο μου ανάμεσα στα μαστάρια της ξεκίνησε μια ισπανική. «'Ετσι, καθόλου φιλάκια στο στήθος δίνεις;», τη ρώτησα ύστερα από κάμποσο τρίψιμο. «Ναι», είπε και μου τα έφερε στη μούρη! Ρούφηξα-δάγκωσα για λίγο τις θηλές τους και στη συνέχεια διευκρίνισα: «Εσύ, δίνεις στο δικό μου στήθος φιλιά ή μόνο εγώ στο δικό σου;». «Ε, τώρα καλοκαιριάτικα, ιδρωμένος, δεν–», ξεκίνησε να λέει. «Πλυμένος όμως!», συμπλήρωσα. «Ε... έχω και κραγιόν τώρα...», επέμεινε. «Εντάξει εντάξει!...», την καθησύχασα. «Χι χι...», γέλασε καταλαβαίνοντας πως δεν είχα ενοχληθεί. «Οκέι...», επανέλαβα χαμογελώντας.
Η καλυμμένη πίπα που ακολούθησε ήταν μέτρια, αλλά όπως καύλωνα γινόταν βαθιά, ακουμπώντας, με κάθε κατέβασμα, τα χείλη στ' αρχίδια. «Πιάσε από κάτω όσο θες, δεν με πειράζει, δεν υπάρχει πρόβλημα!», με προέτρεψε. Της χάιδεψα κι εγώ πιο δυνατά το ψιλοαξύριστο αιδοίο. Τελικά με ψευτοφίλησε στο στήθος και στο σώμα για λίγο. «Για δες πως καυλώνεις!», με θαύμασε έπειτα από ένα ηχηρό «ποπ». Πραγματικά είχα αποκτήσει καλή στύση. «Για να δοκιμάσω στα τέσσερα...», της είπα κι έκανα να σηκωθώ. «Κάτσε λίγο...», μ' εμπόδισε ψηλαφώντας τη γεμάτη αέρα ελαστική θηλή. «Πήρε αέρα». «Ναι...», συμφώνησε προσπαθώντας να τον βγάλει. 'Ημουν έτοιμος να φέρω μια δικιά μου καπότα όταν την άκουσα να με ρωτάει: «Θες ν' αλλάξουμε προφυλακτικό;». «Εάν έχεις...». Με το καινούργιο ελαστικό φορεμένο σωστά στο καυλί μου πήρε θέση, αφήνοντας όμως ενωμένα τα πόδια. «Τα πόδια σου λίγο...», της ζήτησα. Τ' άνοιξε και περνώντας το χέρι ανάμεσά τους προσπάθησε να πιάσει την ψωλή μου για να την οδηγήσει στο μουνί της. Δεν πρόλαβε όμως γιατί το επόμενο δευτερόλεπτο την είχα χώσει στη λιπασμένη μουνοσήραγγά της, αρχίζοντας τα «πλαφ». Ολοκλήρωσα σε 'κείνη τη στάση.
Τελικά η συνεύρεση εξελίχθηκε σχεδόν όπως μου είχε πει η τσατσά...
Επέστρεψα στο τέλος της τσάρκας. Η υπηρεσία ενημέρωνε συναγωνιστή: «...τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, πιασιματάκια ελεύθερα, ισπανικό–». «Θα περάσετε;», διέκοψε μόλις με πρόσεξε. «Ναι». «Ελάτε!... Ισπανικό στα βυζάκια, πάρα πολύ καλή!», ολοκλήρωσε βιαστικά και με οδήγησε στα ενδότερα. Πήγε να με βάλει στο πρώτο, αλλά... «Α, πάμε στο δίπλα, γιατί δεν το έχω φτιάξει αυτό!... 'Ελα, έφυγε τώρα πελάτης... Πέρασε...», μου έδειξε το μεσαίο. «Θα μπω εκεί, δεν με πειράζει», είπα δείχνοντας το πρώτο. «Α, ναι; Κάτσε να στο φτιάξω», συμφώνησε πρόθυμα. Τότε πρόσεξα το τρίτο. «Να μην μπω εδώ στο αριστερό, που είναι έτοιμο;». «Θες να πας στο τρίτο;... Πήγαινε, δεν έχει πάει κανείς».
Μπαίνοντας ένιωσα το ψύχος (κλιματιστικό σε υπερλειτουργία γαρ).
«Γεια σου Μαρία», της ευχήθηκα ύστερα από 5 λεπτά –για δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο πρωινό. «Τι κάνεις αγάπη μου;... Κάνει κρύο, ε;», παρατήρησε. «Ναι, κι εγώ όταν μπήκα το ένιωσα», συμφώνησα. Στη συνέχεια ξάπλωσα κι εκείνη γονατίζοντας πλάι μου άρχισε να με πασπατεύει στο στήθος, στ' αρχίδια στο πουλί. Την πασπάτευα κι εγώ στα βυζιά, στον κώλο, στο μουνί (γέλη), στα μπούτια. «Δούλευες και πουθενά αλλού εσύ;», ρώτησα έτσι όπως αλληλοπασπατευόμασταν. «Δούλευα, ναι». «Πού;». «Εδώ δούλευα πριν φύγω...». «Ναι...», έκανα παρακινώντας την να συνεχίσει. «Και στο Ιάσονος δούλευα... δεν ήμουνα εδώ, έχω–». «Ιάσονος, πού;», τη διέκοψα. «Στο 30, πάνω». «Α, Ιάσονος στο 30, πάνω...», επανέλαβα, για να συμπληρώσω: «Δεν σε θυμάμαι...» (καλά, αυτό δεν σημαίνει και κάτι... χε χε χε). «Μμμ, ναι, γιατί λείπω συνέχεια δεν είμαι εδώ». «Πού πας;». «'Ημουνα νησί». «Σε ποιο;». «Ε, παντού, εγώ γυρνάω, από δω από 'κει, Χίο, Σαντορίνη... Πιο καλά είναι επαρχία... Τώρα δυο μέρες έχω εδώ». «'Εχει πιο πολύ κόσμο, ε;». «Είναι πιο πολλά λεφτά μωρό μου. 'Αλλο να πας με 30-40 ευρώ, άλλο να πας με δέκα». «Μάλιστα...». «'Εχει διαφορά, μπορεί να κάτσεις και 5 λεπτά παραπάνω... Για λίγο καιρό πηγαίνω, δεν πηγαίνω για πολύ».
Στη συνέχεια –έτσι όπως ήταν πλάι μου– έσκυψε και βάζοντας τον ημικαυλωμένο πούτσο μου ανάμεσα στα μαστάρια της ξεκίνησε μια ισπανική. «'Ετσι, καθόλου φιλάκια στο στήθος δίνεις;», τη ρώτησα ύστερα από κάμποσο τρίψιμο. «Ναι», είπε και μου τα έφερε στη μούρη! Ρούφηξα-δάγκωσα για λίγο τις θηλές τους και στη συνέχεια διευκρίνισα: «Εσύ, δίνεις στο δικό μου στήθος φιλιά ή μόνο εγώ στο δικό σου;». «Ε, τώρα καλοκαιριάτικα, ιδρωμένος, δεν–», ξεκίνησε να λέει. «Πλυμένος όμως!», συμπλήρωσα. «Ε... έχω και κραγιόν τώρα...», επέμεινε. «Εντάξει εντάξει!...», την καθησύχασα. «Χι χι...», γέλασε καταλαβαίνοντας πως δεν είχα ενοχληθεί. «Οκέι...», επανέλαβα χαμογελώντας.
Η καλυμμένη πίπα που ακολούθησε ήταν μέτρια, αλλά όπως καύλωνα γινόταν βαθιά, ακουμπώντας, με κάθε κατέβασμα, τα χείλη στ' αρχίδια. «Πιάσε από κάτω όσο θες, δεν με πειράζει, δεν υπάρχει πρόβλημα!», με προέτρεψε. Της χάιδεψα κι εγώ πιο δυνατά το ψιλοαξύριστο αιδοίο. Τελικά με ψευτοφίλησε στο στήθος και στο σώμα για λίγο. «Για δες πως καυλώνεις!», με θαύμασε έπειτα από ένα ηχηρό «ποπ». Πραγματικά είχα αποκτήσει καλή στύση. «Για να δοκιμάσω στα τέσσερα...», της είπα κι έκανα να σηκωθώ. «Κάτσε λίγο...», μ' εμπόδισε ψηλαφώντας τη γεμάτη αέρα ελαστική θηλή. «Πήρε αέρα». «Ναι...», συμφώνησε προσπαθώντας να τον βγάλει. 'Ημουν έτοιμος να φέρω μια δικιά μου καπότα όταν την άκουσα να με ρωτάει: «Θες ν' αλλάξουμε προφυλακτικό;». «Εάν έχεις...». Με το καινούργιο ελαστικό φορεμένο σωστά στο καυλί μου πήρε θέση, αφήνοντας όμως ενωμένα τα πόδια. «Τα πόδια σου λίγο...», της ζήτησα. Τ' άνοιξε και περνώντας το χέρι ανάμεσά τους προσπάθησε να πιάσει την ψωλή μου για να την οδηγήσει στο μουνί της. Δεν πρόλαβε όμως γιατί το επόμενο δευτερόλεπτο την είχα χώσει στη λιπασμένη μουνοσήραγγά της, αρχίζοντας τα «πλαφ». Ολοκλήρωσα σε 'κείνη τη στάση.
Τελικά η συνεύρεση εξελίχθηκε σχεδόν όπως μου είχε πει η τσατσά...
Σχόλια
Έχεις ήδη λογαριασμό; Άμεση σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού