Λεπτομέρειες αξιολόγησης

'Ενας αθίγγανος μ' ένα κλαρίνο στα χέρια, έβγαινε απ' την αυλόπορτα τραγουδώντας: «Χαμίι, χαμπίιι χαμπίιι...». Είχε βγει κι από άλλα μπουρδέλα με τον ίδιο τρόπο. Προχώρησα προς το ισόγειο. Στο σαλόνι η υπηρεσία είχε ξεκινήσει να λέει το πρόγραμμα με την μπικινοφορούσα πόρνη να στέκεται πλάι της: «...τσιμπουκάκι, μουνάκι, ανεβαίνει κι από πάνω, από κάτω, πισωκολλητό, φιλάκια στα βυζάκια κι ελεύθερα πιασίματα κι εξήντα εννιά κάνει η κοπελίτσα. Δεν βιάζεται στο δωμάτιο, δέκα ευρώ! Καλή, καθαρή, καλό σεξ, καλό τσιμπουκάκι, σούπερ σούπερ κοπελίτσα εδώ, ελάτε!». Επρόκειτο για την Ντιάνα, μια νεαρή Ρουμάνα με ίσιο σκουροκάστανο μαλλί μέχρι την πλάτη, γλυκό πρόσωπο, μικρομεσαίο φυσικό στήθος, μετριοχαμηλό ανάστημα, καλοσχηματισμένο κορμάκι. «Ευχαριστώ πολύ!», είπα κι ακολούθησα τους συναγωνιστές που αποχωρούσαν. «Ελάτε, θα περάστε πάρα πολύ καλά!», προσπάθησε μάταια να μας πείσει η τσατσά.
Επέστρεψα μετά το τέλος της τσάρκας. Στο σαλόνι περίμεναν, συζητώντας μεγαλόφωνα, αλλοδαποί, οι φωνές των οποίων συμφύρονταν με τη δυνατή μουσική. Πήγα κατευθείαν στο κουζινάκι. «Ποια κοπελίτσα είναι;». «Ντιάνα. Εσύ έχεις δει, ήρθες πρωί», είπε η διοπτροφόρος υπέρβαρη υπηρεσία. Της έδωσα το δεκάρικο που κρατούσα. «Πέρασε...», χαμογέλασε, δείχνοντάς μου μία ανοιχτή πόρτα. «Θα περάσω εδώ, ναι!», συμφώνησα και μπήκα σ' ένα ψιλοάθλιο δωμάτιο με λερωμένο κατωσέντονο (αργότερα το διαπίστωσα, όταν είδα τη φωτογραφία...).
Η κοπέλα ήρθε ύστερα από 4-5 λεπτά. «Γεια σου!», ευχήθηκε. «Γεια», αντευχήθηκα ενώ την ίδια στιγμή τακτοποιούσα τα ρούχα μου στην κρεμάστρα. «Τι κάνεις;», ρώτησε καθώς καθόταν στο κρεβάτι. «Καλά», απάντησα και πήρα να πλύνω στα χέρια μου. Εκείνη έφτιαχνε τα μαλλιά της κοιτάζοντας το είδωλό της στον επίτοιχο καθρέφτη. «Μέχρι τι ώρα δουλεύεις εσύ εδώ;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Πέντε» (απόγευμα). «'Εχει δουλειά;». «'Ετσι κι έτσι», μου χαμογέλασε μέσα απ' τον καθρέφτη. «'Ετσι κι έτσι...μάλιστα. Είναι και στο δεκάρικο. Φαντάσου δηλαδή να ήταν στο εικοσάρικο τι θα γινόταν!», σχολίασα. «Μμμ», έκανε αφηρημένα. Ξάπλωσα κι εκείνη γονατίζοντας πήρε το προφυλακτικό. «Πώς σε...ε», την άκουσα να λέει. «Τι είπες;». «Πώς σε λένε;». «Τάδε». Επανέλαβε τ' όνομά μου. «Εσύ από πού είσαι;», θέλησα να μάθω με τη σειρά μου. «Από Ρουμανία». «Α, ωραία...». Εντωμεταξύ είχε ξετυλίξει το προφυλακτικό κατά μήκος του flaccid πουλιού μου και προσπαθούσε να το εφαρμόσει κάπως καλύτερα προξενώντας μου όμως ενόχληση. «'Ασε να το φτιάξω εγώ», της είπα. 'Αρχισε να πιπώνει. Έπειτα από προτροπή μου με φίλησε-έγλειψε για λίγο στις θηλές πριν ξαναγυρίσει στην πίπα, χαϊδεύοντάς μου ταυτόχρονα (άγαρμπα) τ' αρχίδια και τσιμπώντας μου (επώδυνα) τις θηλές. Τη χάιδευα παράλληλα κι εγώ, όταν θωπεύοντας το κωλομέρι της ένιωσα κάτι πλατύ κι ανάγλυφο. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, όμως το χέρι μου παρέμενε εκεί.
«Μήπως μπορείτε μία βοήθεια;», ακούστηκε κάποιος απ' έξω. «Δεν έχουμε ψιλά...», του απάντησε η τσατσά με συμπάθεια. «Τι να κάνω κυρία;...», ρώτησε με απόγνωση. «Δεν έχουμε ψιλά...», επανέλαβε εκείνη. «Η κοπέλα;», επέμεινε εκείνος. «Ουόχι...», ξεκαθάρισε η υπηρεσία.
Εντωμεταξύ είχα ψιλοκαυλώσει. «Πισωκολλητό θέλεις;», την άκουσα να με ρωτάει. «Για να δούμε...», είπα και γονάτισα. Πήρε θέση, λυγίζοντας ωραία τη μέση και τρουρλώνοντας το κωλαράκι, κοιτάζοντάς με απ΄ τον πλαϊνό καθρέφτη. Μπροστά μου απλωνόταν ένα ωραίο θέαμα, όταν... «Τι έχεις εδώ;». Στις κορυφές των κωλομερίων της διαγράφονταν δύο επηρμένες πλατιές βλάβες (από μία σε κάθε κωλομέρι). «Α, αλλεργία!», ήταν η απάντησή της. «Αλλεργία ή κάτι άλλο;», προσπάθησα να διακρίνω καλύτερα. «'Οχι αλλεργία, από κρέμα!», επέμεινε. «Από κρέμα;». «Ναι, από άλλο (απ΄ αυτήν που έχω τώρα) κρέμα». Είχα πια χάσει την όρεξή μου –και μέρος της στύσης μου. «Α, καλά καλά, άστο, δεν θέλω!», είπα και πήρα να ντύνομαι. «Αυτό να το κοιτάξεις, μπορεί να είναι κάτι άλλο», τη συμβούλεψα. «'Οχι δεν είναι. Πάω ντοκτόρ και ντοκτόρ είπε είναι από κρέμα». «Πήγες σε γιατρό σίγουρα;». «Ναι! Μου έδωσε και αλοιφή και μου είπε σε πέντε μέρες να ξαναπάω». Τότε (στα 8 λεπτά) η τσατσά χτύπησε την πόρτα. «Τώρα!», απάντησε η Ντιάνα. «Περνάς από γιατρούς;». «Κάθε μήνα».
Λάθος μου που δεν ρώτησα εάν είχε βιβλιάριο υγείας...