Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη, ώρα 18:15
Φτάνοντας στο κεφαλόσκαλο, έβαλα στα πόδια μου το τελευταίο κουράγιο κι ανέβηκα ασθμαίνοντας και τη δεύτερη σκάλα.
Στο άδειο από κόσμο σαλόνι στάθηκα μπροστά απ' έναν καθρέφτη και με τις παλάμες έστρωσα τα λιγοστά μαλλιά μου. Το υφασμάτινο παραβάν παραμερίστηκε απ' τη γνωστή ευτραφή, μεσήλικη, κοντομαλλούσα ρωσίδα υπηρεσία –από Μ.Α 28, Δροσοπούλου 97, Αλκιβιάδου 16Γ–, η οποία βλέποντάς με ξίνισε γι' άλλη μια φορά τα μούτρα της. «Ποια κοπελίτσα έχεις;», ρώτησα, ενώ από πίσω της διέκρινα μια ξανθωπή εικοσιπεντάχρονη μπικινοφορούσα συμπατριώτισσά της, με ίσιο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, καλούτσικο πρόσωπο, μεσαίο πεσμένο στήθος, μέτριο προς αψηλό ανάστημα πάνω στα πορνοπάπουτσα, κανονικών κιλών καλοσχηματισμένο κορμί. «'Αννα», μου απάντησε ξερά. Απήλαυσα τον αιφνιδιασμό και την αλλαγή διάθεσής της όταν της έδωσα το δεκάρικο. «Περάστε από δω...», έδειξε προς την αντίθετη πλευρά. Μπήκα σ' ένα συμπαθητικό, φωτεινό δωμάτιο. Η ανοιχτή μπαλκονόπορτα διοχέτευε στο χώρο τους θορύβους του δρόμου –πολυακουσμένη "μουσική". «Εντάξει είναι, να κλείσω;», ρώτησε η κάργια γεμάτη προσποιητό ενδιαφέρον. «'Αστο έτσι, ωραία είναι», απάντησα χαζεύοντας τη θέα. «Οκέι!», έκλεισε την πόρτα αφήνοντάς με μόνο.
Η 'Αννα ήρθε σχεδόν αμέσως (μετά από ένα λεπτό). «Α, δεν είμαι ακόμα έτοιμος... Πήγαινε και θα σε φωνάξω», της χαμογέλασα. «Ρούσκι, Ρούσκι!», μου έκανε γνωστό χαμογελώντας επίσης, δίνοντάς μου να καταλάβω πως δεν ήξερε ελληνικά. Επανήλθε όταν την κάλεσα λίγο αργότερα.
«Γεια σου!», της ευχήθηκα απ' το κρεβάτι όπου καθόμουν με τις κνήμες σταυρωμένες. «Γεια...», ευχήθηκε με σιγανή φωνή βγάζοντας τον στηθόδεσμο. "So, you are from Russia and you don't speak greek". "I speak english, russian, ukrainian", μ' ενημέρωσε σε σπαστά αγγλικά μένοντας ξεβράκωτη. Στη συνέχεια με καπάκωσε κι άρχισε να περιφέρει αργά τα μαλακά βυζιά της επάνω μου, ενώ όταν πλησίαζε το πρόσωπό της στο δικό μου, το έστρεφε και με ακουμπούσε με το μάγουλό της. Αργότερα μου έδωσε να καταλάβω πως με αυτόν τον τρόπο "φιλούσε" στη δουλειά...
"Let's try blowjob", της είπα όταν –μετά από γλειφορουφοβύζι και θωπείες, μαζί με τα δικά της προκαταρκτικά– απέκτησα στύση. Η καλυμμένη πίπα της ήταν μέτρια, αλλά μου απαλοχάιδευε ταυτόχρονα τ' αχαμνά κι αυτό μου άρεσε. "How old are you?", τη ρώτησα –προηγουμένως της είχα ζητήσει να πάρει θέση για πισωκολλητό γονατιστό. Με φασκέλωσε δυο φορές με τα χέρια της και μία φορά με το ένα. 'Οταν την είδα από πίσω, παρατήρησα αρκετά σπυράκια στην πλάτη και στους γλουτούς, ενώ εντύπωση μου προξένησε το γεγονός πως, κοιτάζοντάς με πάνω απ' τον ώμο της μου τόνισε: «καπότα!». Δείχνοντας την ψωλή μου.Τι να πω, μπορεί και να φοβήθηκε πως θα την έβγαζα... «Καπότα, πάντα!», την καθησύχασα χαμογελώντας και ξεκίνησα το γαμήσι. «Πλαφ πλαφ πλαφ!...». Το μουνί της είχε καλή αίσθηση, αν κι η ίδια ήταν ψιλοαμέτοχη, αφήνοντας κάποιο ευλογοφανές βογγητό αραιά και που. Σ' εκείνη τη φάση (ευτυχώς...) δεν χρειαζόμουν τίποτα περισσότερο. 'Εχυσα ύστερα από λίγο βογγώντας πνιχτά.