Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη βράδυ με άγριες διαθέσεις κατηφορίζω για μια περιποιημένη βόλτα νιώθοντας τον λύκο να βρυχάται μέσα μου! Και να η Αλεξάνδρα. Ξανθό κοντό με κώλο από μπετό, φουλ η τσαχπινιά, δηλώνοντας 20 Μαΐων, έκανε το χέρι μου να μπει αυτόματα στη τσέπη! Τσιμπουκάκι τρομπαριστό και σκουφιστό, με ανάλογα χτυπήματα στη κάτω σιαγόνα κρατώντας ρυθμό ευλαβικό (3 πάνω-κάτω --> 2 χτυπήματα στον αριστερό κυνόδοντα), ξεκινάνε τα ΜΗ!Ίσως η πρώτη λέξη που έμαθε στη χώρα!!! ΜΗ φιλάς τη ρόγα έχεις γένια και με τσιμπάνε (δεκτό)! ΜΗ πιάνεις το κώλο μου σφιχτά.. ΜΗ μπαίνεις δυνατά.. ΜΗ έτσι.. ΜΗ γιουβέτσι.. ΜΗ και κοκορέτσι.. Την καληνυχτίζω με ένα χαμόγελο δεχόμενος τη κριτική της ότι μάλλον είμαι κουρασμένος και δεν τελείωσα (ενώ δεν πάλεψα ούτε 2'). Με την απογοήτευση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου προχώρησα να σώσω τη βραδιά (όπως και ευτύχισε να γίνει)!